19/06/2024 11:30
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη συχνότερη αιτία θανάτου στις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο και ταυτόχρονα τον δεύτερο πιο θανατηφόρο τύπο καρκίνου κυρίως στις ηλικίες 40-49 ετών.
Παγκοσμίως καταγράφονται κάθε χρόνο περισσότερα από 1 εκατομμύριο νέα περιστατικά και ειδικά στην Ευρώπη τουλάχιστον 400.000 γυναίκες διαγιγνώσκονται ετησίως με καρκίνο του μαστού και πάνω από 100.000 πεθαίνουν εξαιτίας αυτού. Στην Ελλάδα τα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι κάθε χρόνο επιβεβαιώνονται 4.000 νέα περιστατικά και περισσότερες από 1.000 Ελληνίδες χάνουν τη ζωή τους ετησίως λόγω της νόσου.
Το στοιχείο που πρέπει να κρατήσουν όλες οι γυναίκες είναι ότι όταν ο καρκίνος διαγνωστεί εγκαίρως, προτού δηλαδή προχωρήσει σε μεταστάσεις σε άλλα όργανα του ανθρώπινου σώματος, τότε το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών ξεπερνά το 95% μετά από 5 χρόνια. Επίσης, όταν καρκίνος του μαστού διαγνωσθεί σε πιο πρώιμα στάδια, μπορεί να αντιμετωπιστεί με πιο συντηρητικές επεμβάσεις, επιτυγχάνοντας ακόμη και πλήρη ίαση της νόσου.
Η αξία της έγκαιρης διάγνωσης υπερθεματίζεται από το γεγονός ότι η συχνότητα του καρκίνου του μαστού έχει αυξηθεί δραματικά εδώ και 20 χρόνια πλήττοντας πρωτίστως τις γυναίκες μεταξύ 45 και 65 ετών. Μάλιστα, εκτιμάται ότι περίπου 1 στις 8 γυναίκες που γεννιούνται σήμερα, θα εμφανίσει καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής της. Παράλληλα, το 1% όσων πάσχουν από καρκίνο του μαστού αφορά άνδρες.
Με όλα αυτά υπ’ όψιν, και γνωρίζοντας ότι ο καρκίνος του μαστού δεν εμφανίζει συμπτώματα στα αρχικά στάδιά του, καταλαβαίνει εύκολα η καθεμία και ο καθένας ότι η έγκαιρη διάγνωσή του, και συνεπώς η πρόληψη, είναι ζήτημα ζωής.
Ποια είναι όμως τα βασικά βήματα που κάθε γυναίκα πρέπει να κάνει στον δρόμο για την πρόληψη;
Όλες οι γυναίκες άνω των 20 ετών χρειάζεται να υποβάλλονται κάθε χρόνο σε κλινική εξέταση και υπέρηχο μαστών, ενώ οι γυναίκες ηλικίας 35-40 ετών καλό είναι να υποβάλλονται σε μαστογραφία.
Μετά τα 40 έτη η γυναίκα χρειάζεται κάθε χρόνο κλινική εξέταση, μαστογραφία και υπέρηχο μαστών, διότι αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου.
Μαζί με τις προληπτικές εξετάσεις, κάθε γυναίκα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις πιθανότητες νόσησης από καρκίνο του μαστού αρκεί να εφαρμόσει τα εξής:
Ειδικά σε ό,τι αφορά την αυτοεξέταση μαστού, κάθε γυναίκα πρέπει να την κάνει από την ηλικία των 20 ετών μετά την όγδοη ημέρα του κύκλου. Όσες γυναίκες βρίσκονται στην εμμηνόπαυση ή έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μήτρας, η αυτοεξέταση μαστού πρέπει να γίνεται συγκεκριμένη ημέρα κάθε μήνα.
Υπάρχει μια σειρά συμπτωμάτων που όταν εντοπιστούν η γυναίκα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στον γυναικολόγο της:
Για να καταλήξει ο ιατρός στην κατάλληλη θεραπευτική βασικό προαπαιτούμενο είναι να έχει γίνει ακριβής διάγνωση η οποία επιτυγχάνεται τόσο με την κλινική εξέταση όσο και με εξετάσεις, όπως:
Επόμενο βήμα αποτελεί η βιοψία, η οποία μπορεί να γίνει χειρουργικά ή μη χειρουργικά με FNA, με Core ή με Κυτταρολογική εξέταση εκκρίματος θηλής.
Από εκεί και πέρα το είδος της χειρουργικής θεραπείας εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση του όγκου και από τους ιστολογικούς χαρακτήρες. Οι διαθέσιμες χειρουργικές επεμβάσεις είναι η ογκεκτομή, η ευρεία τμηματεκτομή και βιοψία λεμφαδένα φρουρού +/- λεμφαδενικός καθαρισμός μασχάλης και η ριζική ή απλή μαστεκτομή.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση ο ιατρός μπορεί να προτείνει συμπληρωματική εξατομικευμένη θεραπεία, κάτι το οποίο θα κριθεί ανάλογα με το στάδιο της νόσου. Ως συμπληρωματική θεραπεία εννοούνται η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, η ορμονοθεραπεία και η ανοσοθεραπεία.
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη συχνότερη αιτία θανάτου στις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο και ταυτόχρονα τον δεύτερο πιο θανατηφόρο τύπο καρκίνου κυρίως στις ηλικίες 40-49 ετών.
Παγκοσμίως καταγράφονται κάθε χρόνο περισσότερα από 1 εκατομμύριο νέα περιστατικά και ειδικά στην Ευρώπη τουλάχιστον 400.000 γυναίκες διαγιγνώσκονται ετησίως με καρκίνο του μαστού και πάνω από 100.000 πεθαίνουν εξαιτίας αυτού. Στην Ελλάδα τα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι κάθε χρόνο επιβεβαιώνονται 4.000 νέα περιστατικά και περισσότερες από 1.000 Ελληνίδες χάνουν τη ζωή τους ετησίως λόγω της νόσου.
Το στοιχείο που πρέπει να κρατήσουν όλες οι γυναίκες είναι ότι όταν ο καρκίνος διαγνωστεί εγκαίρως, προτού δηλαδή προχωρήσει σε μεταστάσεις σε άλλα όργανα του ανθρώπινου σώματος, τότε το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών ξεπερνά το 95% μετά από 5 χρόνια. Επίσης, όταν καρκίνος του μαστού διαγνωσθεί σε πιο πρώιμα στάδια, μπορεί να αντιμετωπιστεί με πιο συντηρητικές επεμβάσεις, επιτυγχάνοντας ακόμη και πλήρη ίαση της νόσου.
Η αξία της έγκαιρης διάγνωσης υπερθεματίζεται από το γεγονός ότι η συχνότητα του καρκίνου του μαστού έχει αυξηθεί δραματικά εδώ και 20 χρόνια πλήττοντας πρωτίστως τις γυναίκες μεταξύ 45 και 65 ετών. Μάλιστα, εκτιμάται ότι περίπου 1 στις 8 γυναίκες που γεννιούνται σήμερα, θα εμφανίσει καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής της. Παράλληλα, το 1% όσων πάσχουν από καρκίνο του μαστού αφορά άνδρες.
Με όλα αυτά υπ’ όψιν, και γνωρίζοντας ότι ο καρκίνος του μαστού δεν εμφανίζει συμπτώματα στα αρχικά στάδιά του, καταλαβαίνει εύκολα η καθεμία και ο καθένας ότι η έγκαιρη διάγνωσή του, και συνεπώς η πρόληψη, είναι ζήτημα ζωής.
Ποια είναι όμως τα βασικά βήματα που κάθε γυναίκα πρέπει να κάνει στον δρόμο για την πρόληψη;
Όλες οι γυναίκες άνω των 20 ετών χρειάζεται να υποβάλλονται κάθε χρόνο σε κλινική εξέταση και υπέρηχο μαστών, ενώ οι γυναίκες ηλικίας 35-40 ετών καλό είναι να υποβάλλονται σε μαστογραφία.
Μετά τα 40 έτη η γυναίκα χρειάζεται κάθε χρόνο κλινική εξέταση, μαστογραφία και υπέρηχο μαστών, διότι αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου.
Μαζί με τις προληπτικές εξετάσεις, κάθε γυναίκα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις πιθανότητες νόσησης από καρκίνο του μαστού αρκεί να εφαρμόσει τα εξής:
Ειδικά σε ό,τι αφορά την αυτοεξέταση μαστού, κάθε γυναίκα πρέπει να την κάνει από την ηλικία των 20 ετών μετά την όγδοη ημέρα του κύκλου. Όσες γυναίκες βρίσκονται στην εμμηνόπαυση ή έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μήτρας, η αυτοεξέταση μαστού πρέπει να γίνεται συγκεκριμένη ημέρα κάθε μήνα.
Υπάρχει μια σειρά συμπτωμάτων που όταν εντοπιστούν η γυναίκα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στον γυναικολόγο της:
Για να καταλήξει ο ιατρός στην κατάλληλη θεραπευτική βασικό προαπαιτούμενο είναι να έχει γίνει ακριβής διάγνωση η οποία επιτυγχάνεται τόσο με την κλινική εξέταση όσο και με εξετάσεις, όπως:
Επόμενο βήμα αποτελεί η βιοψία, η οποία μπορεί να γίνει χειρουργικά ή μη χειρουργικά με FNA, με Core ή με Κυτταρολογική εξέταση εκκρίματος θηλής.
Από εκεί και πέρα το είδος της χειρουργικής θεραπείας εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση του όγκου και από τους ιστολογικούς χαρακτήρες. Οι διαθέσιμες χειρουργικές επεμβάσεις είναι η ογκεκτομή, η ευρεία τμηματεκτομή και βιοψία λεμφαδένα φρουρού +/- λεμφαδενικός καθαρισμός μασχάλης και η ριζική ή απλή μαστεκτομή.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση ο ιατρός μπορεί να προτείνει συμπληρωματική εξατομικευμένη θεραπεία, κάτι το οποίο θα κριθεί ανάλογα με το στάδιο της νόσου. Ως συμπληρωματική θεραπεία εννοούνται η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, η ορμονοθεραπεία και η ανοσοθεραπεία.
ΣΧΟΛΙΑ