Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με ανάρτηση στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter) δηλώνει σοκαρισμένη από τον θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι, κάνοντας λόγο για έναν εξέχοντα ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφοσιωμένο στον αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία.

«Μια έντονη υπενθύμιση της καταπιεστικής φύσης του καθεστώτος, που δεν μπορεί να ανεχθεί καμία αντιφρονούσα φωνή» σημειώνει και προσθέτει ότι «ο Ναβάλνι θυσιάστηκε για τα ιδανικά που εμείς εκτιμούμε περισσότερο». Καταλήγοντας η κυρία Σακελλαροπούλου τονίζει ότι «θα τον θυμόμαστε πάντα ως παράδειγμα απαράμιλλου θάρρους και αφοσίωσης σε έναν ανώτερο σκοπό. Τα βαθύτατά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».


Η ΠτΔ ανακηρύχθηκε Επίτιμη Δημότης Μόρφου, σε ειδική τελετή

Την αποφασιστικότητα Αθήνας και Λευκωσίας για τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της Κύπρου διεμήνυσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατά την ανακήρυξή της σε Επίτιμη Δημότη Μόρφου, στη διάρκεια ειδικής τελετής, που έλαβε χώρα απόψε, στη Μεγάλη Αίθουσα στο Κεντρικό Κτήριο του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κατόπιν ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Μόρφου.

Η κυρία Σακελλαροπούλου έλαβε επίσης το Κλειδί της Πόλης από τον Δήμαρχο Μόρφου Βίκτωρα Χατζηαβραάμ και εμφανώς συγκινημένη τόνισε ότι «Η Ελλάδα, σε διαρκή συντονισμό με την ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια μέχρι την οριστική και πλήρη δικαίωση του αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού».

Όπως ανέφερε «Το χρωστάμε στους χιλιάδες πρόσφυγες, στους πεσόντες, στους αγνοουμένους, και πάνω απ' όλα στις νέες γενιές Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων αλλά και Τουρκοκυπρίων, που ονειρεύονται να ζήσουν σε μία πατρίδα ελεύθερη, ενωμένη, ειρηνική και ευρωπαϊκή».

Εκφράζοντας ιδιαίτερη χαρά και τιμή για την ανακήρυξή της, σε Επίτιμη Δημότη της Μόρφου, η κυρία Σακελλαροπούλου υπογράμμισε ότι « η χαρά μετριάζεται, καθώς 50 ολόκληρα χρόνια μετά την παράνομη τουρκική εισβολή, η Μόρφου παραμένει υπό κατοχή και οι κάτοικοι της εξακολουθούν να ζουν ως πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο, ενώ πολλοί φεύγουν από τη ζωή, χωρίς να έχουν γευτεί τη λύτρωση της επιστροφής».

Ωστόσο, επανέλαβε, ότι «Ελλάδα και Κύπρος παραμένουν σταθερά προσηλωμένες στις προσπάθειες για μία δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Ειδικότερα, σημείωσε, ότι «Κοινός μας στόχος είναι η επανένωση της Κύπρου, με κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων, απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων και πλήρη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των νομίμων κατοίκων της».

Πρόσθεσε, επίσης, ότι «Για τον λόγο αυτό, είναι επιτακτική η ανάγκη επανέναρξης των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν στο Crans Montana της Ελβετίας, το 2017». Στο πλαίσιο αυτό, εξέφρασε την ελπίδα ότι «η έναρξη της αποστολής της Προσωπικής Απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την Κύπρο θα συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση» και πρόσθεσε ότι «Από πλευράς μας, το μήνυμα που εκπέμπουμε προς όλες τις κατευθύνσεις είναι ότι, στη σημερινή εποχή πολλαπλών προκλήσεων και εντεινόμενης ανασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, μία συμφωνημένη λύση του Κυπριακού προβλήματος θα βοηθήσει στο να δημιουργηθούν συνθήκες ειρήνης, σταθερότητας και οικονομικής ανάπτυξης στην ανατολική Μεσόγειο».

Επικαλούμενη, τέλος, τους στίχους του μεγάλου ποιητή Κώστα Μόντη, ο οποίος αναρωτιόταν με πόνο:

«Και τώρα τι θα γίνει μ' εκείνο τον γέρο πρόσφυγα

που τον απαντούσα πριν κάθε μέρα στη στάση

να περιμένει το λεωφορείο για το Μόρφου

και ν' ανάβει συνέχεια τσιγάρα να περάσει η ώρα,

και που σήμερα δεν ήταν εκεί,

και που χτες δεν ήταν εκεί,

και που δε θάν' ξανά εκεί;»

Τόνισε, ότι «η απάντηση που οφείλουμε στον ποιητή είναι ότι η Μόρφου, όπως άλλωστε και η Αμμόχωστος, η Κυρήνεια, η Λευκωσία και όλες οι κατεχόμενες περιοχές του νησιού, δεν είναι χαμένες πατρίδες. Ευχή και προσδοκία όλων είναι ότι η ημέρα της απελευθέρωσης δεν θα αργήσει και όλοι εσείς, οι Μορφίτες και οι Μορφίτισσες, θα επιστρέψετε στις πατρογονικές σας εστίες».