Σε κινητοποίηση προχωρούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Ηλεκτρολόγων - Μηχανολόγων Μηχανικών, Φυσικού, Κτηνιατρικής, Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ, ΤΕΦΑΑ και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, όπως και ο ΣΟΦΕΘ, σήμερα Πέμπτη 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών στις 11.00 στην πρυτανεία.

Στα ψηφίσματά τους οι Φοιτητικοί Σύλλογοι διεκδικούν:

• Τη δημιουργία κρατικών ξενώνων και συμβουλευτικών κέντρων, στελεχωμένα με ειδικευμένο μόνιμο προσωπικό, χωρίς εμπλοκή ΜΚΟ, με γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Τη σύσταση ειδικής επιτροπής ψυχολόγων στην οποία θα μπορεί να αποτανθεί κάθε νέα που βιώνει με οποιονδήποτε τρόπο βία.
• Ενημερωτικά προγράμματα στη σχολή από κρατικούς επιστημονικούς φορείς.
• Υλικοτεχνική υποδομή απαραίτητη για ασφαλή πρόσβαση από και προς τη σχολή, π.χ. φωτισμός.

Στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν:

«Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, εκφράζει για μια ακόμα φορά την αλληλεγγύη του σε κάθε γυναίκα που βιώνει την ανασφάλεια και τη βία στο χώρο δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές, εκεί που περνάει τον ελεύθερο χρόνο της. Μας γεμίζουν οργή και αγανάκτηση τα αποτρόπαια εγκλήματα που φτάνουν μέχρι τη δολοφονία γυναικών από τους πρώην ή νυν συζύγους, συντρόφους, αλλά και τόσα άλλα που δεν "ακούγονται".

Η οργή μας μπορεί να γίνει δύναμη οργάνωσης και αγώνα ενάντια στις πραγματικές αιτίες που γεννούν τους δράστες-τέρατα και διευκολύνουν τη δράση τους. Ενάντια στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες, εξαρτημένες στα πλαίσια του γάμου ή της συμβίωσης, εκτεθειμένες στους οικονομικούς και κοινωνικούς εκβιασμούς στην πορεία των σπουδών της, στην εργασία, στον αθλητισμό, πολιτισμό.

Είναι αποτελέσματα της άθλιας πραγματικότητας που ζει μια γυναίκα σήμερα, στην κοινωνία της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, βιώνοντας πολύμορφες διακρίσεις στη μόρφωση, στην εργασία, σε κάθε πλευρά της ζωής της. Τέτοιες "αλυσίδες" είναι η ανασφάλεια της "ευέλικτης" και κακοπληρωμένης εργασίας, η ανεργία, οι υποβαθμισμένες και εμπορευματοποιημένες υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας, οι οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις και εκβιασμοί που συναντά μια κοπέλα.

Όσο οι όροι ζωής, σπουδών, εργασίας επιδεινώνονται, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για μια γυναίκα να βρει το θάρρος και τη δύναμη να αποκρούσει, να καταγγείλει τα περιστατικά βίας, να ξεφύγει από μια παθογόνα σχέση. Πώς να στηριχτεί μια γυναίκα:

• Όταν οι ελάχιστες κρατικές υποδομές και υπηρεσίες για την ολόπλευρη στήριξη των θυμάτων, δηλαδή νομική, συμβουλευτική, ψυχολογική, παραμένουν υποστελεχωμένες;

• Όταν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ μετράνε σε ευρώ τα απαραίτητα μέτρα ενημέρωσης, στήριξης και πρόληψης που πρέπει να υπάρχουν στις γειτονιές και στους χώρους εκπαίδευσης; Εξάλλου, το κίνητρο της ευαισθησίας τους για τη βία κατά των γυναικών είναι ότι... "κοστίζει" στην ΕΕ 290 δισ. ευρώ το χρόνο…

• Όταν μια γυναίκα, ακόμα και αν καταγγείλει κάποιο περιστατικό, έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια μέχρι την τελική καταδίκη του δράστη, όπως την αστυνομική αυθαιρεσία, την υποστελέχωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών, μακροχρόνιες νομικές διαδικασίες.

Τασσόμαστε υπέρ της αυστηροποίησης των ποινών των εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών. Όμως γνωρίζουμε ότι οι όποιες αλλαγές στην ποινική νομοθεσία δεν είναι από μόνες τους ικανές να εξασφαλίσουν την ολόπλευρη προστασία των γυναικών από τα απαράδεκτα εγκλήματα. Χρειάζεται ολόπλευρη κοινωνική προστασία και στήριξη.

Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια σε κάθε κοινωνική ανισότητα, διάκριση, τη βία κατά των γυναικών, μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, την εργασία, τη ζωή.

Διεκδικούμε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για να μπορεί κάθε γυναίκα να στέκεται στα πόδια της χειραφετημένη οικονομικά, κοινωνικά, συναισθηματικά.

Αντιπαλεύουμε τις απαράδεκτες κοινωνικές αντιλήψεις σε βάρος των γυναικών, που βομβαρδίζουν τον κοινό αγώνα μας για ισότιμα δικαιώματα σε όλες και όλους. Αντιπαλεύουμε τα σάπια πρότυπα του ατομισμού, του ανταγωνισμού, που φτάνουν στο σημείο της υποτίμησης της προσωπικότητας, ακόμα και της ανθρώπινης ζωής.

Μέσα από τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους δυναμώνουμε την αλληλεγγύη, κάνουμε πράξη το "ένας για όλους και όλοι για έναν", γινόμαστε πραγματική ασπίδα προστασίας για τον καθένα και την καθεμία από εμάς, για να αλλάξουμε μαχητικά τη ζωή μας».