Η Κυριακή Φράγκου αποκαλείται η «μητέρα» των αστέγων και όχι άδικα, αφού για έβδομη συνεχή χρονιά στέκεται δίπλα σε αυτούς τους ευάλωτους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης και συνδράμει με ένα πιάτο ζεστό φαγητό, μια καλή κουβέντα και τη φωτεινή παρουσία της, όταν άλλοι περνούν από δίπλα τους και στρέφουν το βλέμμα.

Όλα ξεκίνησαν το 2015 όταν η Κυριακή Φράγκου αντίκρισε έναν άστεγο άνδρα γύρω στα 45 να ψάχνει σε κάδους σκουπιδιών για να εξασφαλίσει την τροφή του. Όπως εξομολογείται η ίδια μιλώντας στο makthes.gr, αυτή η εικόνα αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσει η εθελοντική δράση της.

«Το ίδιο βράδυ άνοιξα τα ντουλάπια του σπιτιού μου, πήρα ό,τι υλικά είχα και μαγείρεψα ένα πιάτο φαγητό για να το δώσω σε έναν άνθρωπο που θα έβλεπα ότι το έχει ανάγκη. Από τότε ξεκίνησε η ιδέα για την ίδρυση της Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων».

Με «όπλο» την καλή θέληση, την ανθρωπιά και τη συμπόνια η Κυριακή Φράγκου έστησε σιγά-σιγά ένα μια εθελοντική πρωτοβουλία στελεχωμένη στα πρώτα της βήματα από μερικές φίλες της, που θέλησαν να συνδράμουν, φτάνοντας σήμερα, το 2022 να αποτελείται από 60 εθελοντές οι οποίοι υπηρετούν τον ύψιστο σκοπό της ανιδιοτελούς προσφοράς. Οι πόροι μάλιστα, από τους οποίους τροφοδοτείται η δράση βασίζονται κυρίως στην ατομική πρωτοβουλία και τις δωρεές.

«Στην αρχή ήταν αρκετά δύσκολα, δεν ήταν εύκολο να προσεγγίσεις αυτούς τους ανθρώπους και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους. Σταδιακά όμως, η εμπιστοσύνη χτίστηκε και οι δύο, τρεις άστεγοι έγιναν σήμερα 60», αναφέρει η Κυριακή Φράγκου για τους 60 αστέγους που σιτίζει με τα γεύματά της η Εθελοντική Διακονία Αστέγων.

Μέσα στα χρόνια, η προσφορά της εθελοντικής κίνησης έχει δυναμώσει και έχει επεκταθεί σημαντικά σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παρέχοντας γεύματα σε 12 Μητροπόλεις, γηροκομεία, ορφανοτροφεία, τις φυλακές Διαβατών, αλλά και το Παιδικό Ογκολογικό Τμήμα του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.

Μια οικογένεια

Ένα πιάτο ζεστό φαγητό σε ανθρώπους που το έχουν απόλυτη ανάγκη είναι πολλά περισσότερα από αυτό που φαίνεται. Είναι το χέρι της ανθρωπιάς στους αστέγους που απλώνουν χωρίς δεύτερη σκέψη οι εθελοντές, είναι η συντροφιά που τους κρατούν λίγες ώρες της ημέρας, είναι η φιλική κουβέντα που θα κάνουν μεταξύ τους, είναι το προσωπικό δράμα που θα μοιραστούν στα δύο, είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν με τα μικρά τους ονόματα. Οι άνθρωποι που παύουν να είναι «αόρατοι» μέσα στη διαρκή κίνηση της πόλης.

«Πλέον έχουμε δημιουργήσει μια κανονική σχέση», θα πει η Κυριακή Φράγκου για τους δεσμούς που αναπόφευκτα αναπτύσσονται με τους αστέγους που σιτίζουν. «Αν και είναι δύσκολο προσπαθούμε να μιλάμε μαζί τους για να τους απαλύνουμε τον πόνο».

Πρόσφατα, η μεγάλη «οικογένεια» της Κυριακής Φράγκου έχασε ένα μέλος της, το Γιώργο. «Ο Γιώργος ήταν ένα σημείο αναφοράς τα τελευταία τρία χρόνια πίσω από το Λευκό Πύργο και τη ΧΑΝΘ. Γνώριζα το προσωπικό του δράμα, είχε πολλά προβλήματα. Δεν είχε κανένα δικό του άνθρωπο κοντά. Ήταν άστεγος για 7 χρόνια.», αναφέρει με λύπη.

Ιδιαίτερες στιγμές

Μέσα στις καθημερινές στιγμές που συλλέγει εδώ και 7 χρόνια η ίδια ξεχωρίζει αυτή που εν μέσω κακοκαιρίας και καταρρακτώδους βροχής έσπευσε εκτάκτως να διανέμει φαγητό στην Αψίδα του Γαλέριου. Τότε ένας από τους αστέγους στάθηκε δίπλα της κρατώντας μια σπασμένη ομπρέλα για να την προστατέψει από τη βροχή, όπως λέει η ίδια.

Ακόμη και το διάστημα της πανδημίας και των γενικευμένων lockdown η «μητέρα» των αστέγων και η ομάδα της δεν έπαψαν να προσφέρουν, βρίσκονταν διαρκώς στο δρόμο και συνέδραμαν με κάθε τρόπο τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας. «Ήταν ένα στοίχημα ζωής. Δεν μπορούσα να μην σκέφτομαι τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι», δηλώνει χαρακτηριστικά.

«Η αγάπη μας γεμίζει»

Συναισθήματα αγάπης και πληρότητας κατακλύζουν την Κυριακή Φράγκου και τους υπόλοιπους εθελοντές μόλις ολοκληρωθεί μια γεμάτη ημέρα προσφοράς. «Όσο και να τρέξω από το πρωί, ξημερώματα, στη λαχαναγορά και στην ιχθυόσκαλα για την προετοιμασία των γευμάτων, στο τέλος της ημέρας νιώθω πολύ όμορφα. Η αγάπη μας γεμίζει», εξομολογείται, ενώ αυτό το διάστημα παράλληλα με τις βασικές δράσεις της Διακονίας, η πρωτοβουλία συγκέντρωσε έναν τόνο τροφίμων για τους πληγέντες της Ουκρανίας.

Η Κυριακή Φράγκου δείγμα ενός φωτεινού ανθρώπου εκτός από το έργο της με την Εθελοντική Διακονία ασχολείται και με την συγγραφή βιβλίων και παιδικών παραμυθιών μοιράζοντας τα έσοδα στα γεύματα των αστέγων και σε παιδιά στην Τανζανία της Αφρικής.

Το γραφείο της Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων στεγάζεται επί της οδού Κολοκοτρώνη 1, στον Άγιο Παύλο, όπου συλλέγονται τρόφιμα για την παρασκευή των γευμάτων.