Tης Μαρίας Αραμπατζή

Λαθρομετανάστες, παράτυπους μετανάστες, μη νόμιμους μετανάστες, μετανάστες ή πρόσφυγες, όπως κι αν τους ονομάσει κάποιος, δεν πρέπει να ξεχνά πως πρόκειται για ανθρώπους, που ο πόλεμος ή άλλες συνθήκες τους οδήγησαν στην φυγή από την χώρα τους, αφήνοντας πίσω περιουσία και οικογένεια.

Άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ζωή τους, αρκετά συχνά χωρίς τους ανθρώπους τους και χωρίς πολλά χρήματα, καταφεύγοντας σε κάποια ξένη γι’ αυτούς χώρα, σε ένα δρόμο που αν μη τι άλλο μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν ήταν, φτάνουν καθημερινά, ζωντανοί ή... νεκροί, στη χώρα μας.

Θάνατος στα μονοπάτια της προσφυγιάς 

Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι που η ζωή τους οδήγησε στην προσφυγιά και η μοίρα τους τα έφερε έτσι, ώστε το νήμα της ζωή τους να κοπεί μετά από μήνες ταλαιπωρίας και κακουχίας στα μονοπάτια του ξεριζωμού, αρκετά συχνά χωρίς κανένα στοιχείο πάνω τους, αντί να καταλήγουν στα αζήτητα, έχουν την ευκαιρία τα τελευταία πέντε χρόνια για μια αξιοπρεπή ταφή, χάρη στην κίνηση ανθρωπιάς της Διαχειριστικής Επιτροπής της Μουσουλμανικής Περιουσίας της Μουφτείας Κομοτηνής.

Για κάποιους απ’ αυτούς έχουν όλα τους τα στοιχεία, για κάποιους τα μισά και για κάποιους άλλους δεν γνωρίζουν ούτε το όνομα τους. Αυτό όμως, δεν στάθηκε εμπόδιο για τη Διαχειριστική Επιτροπή, να χτίσει ένα νεκροταφείο αγνώστων και να προσφέρει μία αξιοπρεπή και ανθρώπινη ταφή που θα επιτρέψει στις ψυχές, αυτών των ανθρώπων, να βρουν τη γαλήνη. Δίνοντας επίσης στους συγγενείς τον θανόντων, την ευκαιρία να σμίξουν ξανά με τους νεκρούς τους.

Στη Μεσούνη

Ο χώρος ταφής βρίσκεται στη Μεσούνη ένα χωριό περίπου 11 χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή. Εκεί υπάρχει ένα παλιό Μουσουλμανικό νεκροταφείο, περίπου 200 ετών, το οποίο, οι κάτοικοι παραχώρησαν στην Διαχειριστική, όταν εγκατέλειψαν το χωριό, μαζί με ένα τζαμί, ένα σχολείο και τον αγρό. Το νεκροταφείο δεν χρησιμοποιούνταν μέχρι και πριν από πέντε χρόνια, καθώς δεν χρειαζόταν. Συνθήκη που άλλαξε με τον ερχομό χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη χώρα, με μουσουλμανικό θρήσκευμα.

Αν και η δικαιοδοσία της Διαχειριστικής περιορίζεται σε ταφές μόνο μέσα στην πόλη της Κομοτηνής, αυτοί που τους πλησιάζουν, με σκοπό να αναλάβουν την ταφή των ανθρώπων τους είναι πολλοί. Πρόσφυγες και μετανάστες Μουσουλμάνοι απ’ όλη την Ελλάδα, μπορούν να μεταφερθούν στη Μεσούνη, ακόμη και όσοι απ’ αυτούς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.

«Μας στέλνουν Μουσουλμάνους κυρίως από την Αθήνα, αλλά και απ’ όλη την επικράτεια. Η μεταφορά είναι αρκετά εύκολη καθώς υπάρχουν τα γραφεία τελετών και για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα αναλαμβάνουμε εμείς τα έξοδα», δήλωσε στο makthes.gr ο κ. Σελίμ Ισά, πρόεδρος της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας της Μουφτείας Κομοτηνής.

Αριθμοί αντί για ονόματα

Στο νεκροταφείο αυτό υπάρχουν θαμμένα περίπου 500 άτομα, με τις ετήσιες ταφές να ανέρχονται στα 85-100 άτομα. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει απολύτως κανένα στοιχείο που να βοηθά στην αναγνώριση του θανόντος, είναι αρκετά εύκολο για κάποιον συγγενή που μπορεί να τον αναζητήσει να τον βρει ακόμη και μετά την ταφή του, καθώς η Διαχειριστική κρατά αρχείο με δείγματα DNA για όσους καταλήγουν στα αζήτητα. Όλοι οι τάφοι είναι παρατεταγμένοι στη σειρά με αριθμούς να αναγράφονται πάνω τους για λόγους ευκολίας.

«Έχει τύχει μέχρι στιγμής τέσσερις φορές αυτή η περίπτωση, δηλαδή 4 νεκροί που δεν είχαν κανένα στοιχείο όταν θάφτηκαν να αναζητηθούν από τους οικείους τους και εν τέλει να καταφέρουν να τους βρουν», ανέφερε ο κ. Ισά.

Παλαιότερα οι ταφές γίνονταν στο Μουσουλμανικό νεκροταφείο Κομοτηνής, λόγω χωροταξικών θεμάτων όμως και επειδή στη Μουσουλμανική θρησκεία η εκταφή απαγορεύεται, η Διαχειριστική απευθύνθηκε για βοήθεια, ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα, αρχικά στην Δήμο Κομοτηνής, αλλά και στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, χωρίς όμως να βρει κάποια ανταπόκριση.

«Δεν είχαμε βοήθεια από πουθενά και εάν δεν κάναμε κάτι θα καταλήγαμε να μην έχουμε χώρο για τους δικούς μας κατοίκους. Πριν φτιάξουμε το νεκροταφείο στη Μεσούνη τους θάβαμε στο δικό μας της Κομοτηνής, έχουμε βάλει στο δικό μας γύρω στα 200 άτομα. Εκτός όμως από το χωροταξικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίζαμε, έτσι είναι και πιο εύκολο να βρουν οι συγγενείς, τους ανθρώπους τους γιατί αυτά τα νεκροταφεία είναι σχεδιασμένα γι’ αυτό το λόγο και τα σχεδιάσαμε από το μηδέν. Έχουμε κάνει μέχρι στιγμής και δύο εκταφές ανθρώπων πακιστανικής καταγωγής που αναγνωρίστηκαν και οι συγγενείς τους ήθελαν να τους πάρουν κοντά τους, στην χώρα τους», επισήμανε ο κ Ισά.