Πετάει πάντα ψηλά. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο γνωστός ερμηνευτής Κώστας Μακεδόνας ως πιλότος και εκπαιδευτής σε αεροπλάνα Α320 είναι συχνά στα σύννεφα, απογειώνεται όμως και με τη μουσική που είναι η άλλη του αγάπη.

Τώρα, στο πλαίσιο της τέχνης αυτής, κυκλοφορεί το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Ο Γκρεμιστής», που περιλαμβάνει οκτώ μελοποιημένα ποιήματα των Μάνου Ελευθερίου, Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Βύρωνα Λεοντάρη, Κωστή Παλαμά μελοποιημένα από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Ο τίτλος έρχεται από το μνημειώδες ποίημα του Παλαμά που λέγεται πως ο ποιητής έγραψε για τον Ίωνα Δραγούμη και αποτελεί μία οργισμένη ελεγεία, αλλά ιδεολογικό υπόβαθρο για την κοινωνική επαναστατικότητα. «Ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο Δημήτρης γι’ αυτόν τον κύκλο και που τον ενέπνευσε να κάνουμε αυτό τον δίσκο. Δηλαδή το φαντάστηκε με τη φωνή μου και μετά έγραψε και τα υπόλοιπα κομμάτια. Γι’ αυτό ο δίσκος πήρε αυτόν τον τίτλο. Είναι και ένα πάρα πολύ δυνατό ποίημα αυτό που νομίζω εκφράζει ένα συναίσθημα που το έχουμε οι περισσότεροι μέσα μας, τουλάχιστον οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, ότι θέλουμε να τα γκρεμίσουμε όλα αυτά που υπάρχουν γύρω μας και να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι Γκρεμιστής», λέει στη «ΜτΚ» ο Κώστας Μακεδόνας.

Είναι πολλά αυτά που τον ενοχλούν γύρω του. «Κάποια πράγματα θα ήθελα να είναι τελείως διαφορετικά. Μακάρι να μπορούσα να είχα αυτή τη δύναμη όλα αυτά που δεν μου αρέσουν να τα γκρέμιζα και να έφτιαχνα έναν καινούριο διαφορετικό τρόπο. Νομίζω όμως ότι αυτό δεν είναι μόνο δικό μου συναίσθημα, αλλά κάτι το οποίο έχει πολύς κόσμος με αυτά που βλέπει σε όλους τους τομείς», επισημαίνει ο ερμηνευτής.

Αναφέρεται στα θέματα που τον απασχολούν: «Ας μην πάμε σε κοινωνικά ζητήματα και συζητάμε για την οικονομική ψαλίδα. Ένα από τα πράγματα που δεν μου αρέσει είναι ότι καθένας κοιτάει τον εαυτό του, το βόλεμά του και δεν τον ενδιαφέρει ότι αυτό μπορεί να καταπιέσει άλλους ανθρώπους ή να τους ενοχλήσει. Αυτό που λέμε ‘γαϊδουριά’ το οποίο τα τελευταία χρόνια είναι τραγικό. Με ενοχλεί που η καλλιτεχνική ζωή του τόπου έχει ευτελιστεί τελείως επί της ουσίας. Ο κόσμος που ασχολείται με τα πιο ψαγμένα πράγματα είναι δυστυχώς πάρα πολύ λίγος. Όταν τα λέω σε κάποιους με χαρακτηρίζουν απαισιόδοξο και λένε ότι τα βλέπω όλα μαύρα. Δεν είμαι δυστυχώς. Είναι πάρα πολλά αυτά που με ενοχλούν: Όλο αυτό που γίνεται γύρω μας, όσα ζει ο μέσος άνθρωπος όταν πηγαίνει για παράδειγμα σε μία δημόσια υπηρεσία, όταν βγαίνει στον δρόμο να διανύσει μία απόσταση δέκα λεπτών σε δυόμισι ώρες. Είναι τόσα πολλά που καλύτερα θα ήταν να μιλήσω γι’ αυτά που δεν με ενοχλούν».

Η αδυναμία στη μελοποιημένη ποίηση

Με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου τους συνδέει μία σχέση ετών. Έχουν ξανασυνεργαστεί σε συναυλίες, έχουν γράψει ένα έργο σε ποίηση Ελύτη, το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε ακόμη. «Υπάρχει βαθύτατη εκτίμηση και από τις δύο μεριές αλλά είμαστε και φίλοι, κάνουμε παρέα. Ο Δημήτρης είναι πραγματικά ένας από τους κορυφαίους έντεχνους συνθέτες. Είναι εξαιρετικός μουσικός και έχει αυτό το ταλέντο να μπορεί να βρίσκει ωραίο λόγο να ακουμπάει στη μουσική του. Δεν έχει αναλωθεί κάνοντας τραγούδια μόνο και μόνο για εμπορικούς σκοπούς», υπογραμμίζει ο Κώστας Μακεδόνας.

Είχε πάντα μία αδυναμία στη μελοποιημένη ποίηση. «Είναι μία ευκαιρία να φτάσουν τα ποιήματα στον απλό κόσμο. Υπάρχει ακόμη κάπου στο αρχείο μου ένα φυλλάδιο που κάναμε συναυλία μελοποιημένης ποίησης στο πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο. Ήταν πολύ ιδιαίτερη στιγμή και τη θυμάμαι ακόμη. Γενικά μου αρέσει η ποίηση επειδή ουσιαστικά μέσα από αυτή βρίσκεις έναν ιδιαίτερο λόγο, μία άλλη ματιά, ένα άλλο κοίταγμα στα πράγματα. Δυστυχώς, εμείς που δεν έχουμε το ταλέντο να είμαστε ποιητές δεν μπορούμε ίσως να δούμε τον κόσμο έτσι. Εμένα αυτό με εντυπωσιάζει πιο πολύ απ’ όλα. Πώς δηλαδή μπορεί ένας άνθρωπος να βλέπει τον κόσμο διαφορετικά από ότι τον βλέπουμε εμείς».

Στον δίσκο τη «μερίδα του λέοντος» κατέχει ο Μάνος Ελευθερίου αφού τα περισσότερα από τα ποιήματα είναι δικά του. Άλλωστε ο Μακεδόνας έχει ερμηνεύσει ξανά τον συγκεκριμένο ποιητή. «Για μένα είναι πολύ σημαντικό ότι έχει πάλι τραγούδια του Μάνου Ελευθερίου. Έχω ξανακάνει και στο παρελθόν συνεργασίες μαζί του. Αυτό που μου κόστισε βέβαια ήταν ότι όσες φορές είχα πει τραγούδια του Μάνου, τον είχα φωνάξει στο στούντιο γιατί ήταν φοβερή η ενέργεια που είχε η κουβέντα μας λίγο πριν. Μου έδινε όλη τη συναισθηματική φόρτιση να μπω να τραγουδήσω το κάθε τραγούδι. Δυστυχώς, αυτή τη φορά δεν μπορούσαμε να τον έχουμε μαζί μας. Αυτό είναι κάτι που μου στοίχισε τότε που γράφαμε».

Η ηχογράφηση έγινε με την παλιά μέθοδο στο στούντιο, στο πλαίσιο της οποίας όλοι οι μουσικοί έπαιξαν ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο και με διεύθυνση ορχήστρας. Τα τραγούδια κυκλοφορούν σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες αλλά και σε φυσικό προϊόν (Cd και βινύλιο) από την Panik Records και το Ελληνικό Σχέδιο.

«Δεν θέλω εγώ Παράδεισο»

Πέρα από το άλμπουμ αυτό όμως ο Μακεδόνας ερμηνεύει και το παραδοσιακό τραγούδι «Δεν θέλω εγώ Παράδεισο» που διασκεύασε ο Σπύρος Μέντης σε ενορχήστρωση δική του και του Κώστα Ανετάκη. Το κομμάτι αναμένεται να ενταχθεί σε μελλοντικό δίσκο του Σπύρου Μέντη. Στις δεύτερες φωνές τον ερμηνευτή συνοδεύει η Βιολέτα Ίκαρη. «Με το δημοτικό τραγούδι έχουμε γαλουχηθεί, έχουμε μεγαλώσει. Έτσι, η ερμηνεία μου αυτή δεν είναι κάτι παράλογο και παράξενο. Ούτως ή άλλως έχοντας την καταγωγή από το πιο ψηλό βουνό των Βαλκανίων, τη Σαμαρίνα, είναι σίγουρο ότι τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα με μουσικές και από παραδοσιακά τραγούδια. Μου πρότειναν τα παιδιά αν ήθελα να τραγουδήσω το κομμάτι που δεν ήξερα και είναι παραδοσιακό της Ελαφονήσου και μου άρεσε πολύ όταν το άκουσα. Έχει πολύ ωραία λόγια και έγινε και πάρα πολύ ωραία ενορχήστρωση, ωραία διασκευή και έτσι με πολλή χαρά πήγα και το τραγούδησα».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 20.10.2024