Κώστας Πρατσινάκης: «Ο πολιτισμός θα είναι από τους τελευταίους που θα επανέλθουν στην κανονικότητα»
07/05/2020 08:00
07/05/2020 08:00
Η καραντίνα ήρθε ξαφνικά και του δημιούργησε αρχικά συναισθήματα άγχους και αβεβαιότητας. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Η πολύχρονη επαφή του με τον κόσμο που έχασε έκανε τον Κώστα Πρατσινάκη να ξαναβγεί στο μπαλκόνι του και να τραγουδήσει για τους γείτονες με απρόσμενη αποδοχή. «Ήταν άλλωστε κάτι που είχα ξανακάνει και πριν την καραντίνα», λέει ο γνωστός ερμηνευτής στο makthes.gr.
Έτσι, αυτή η ζεστή και άμεση επαφή με τον κόσμο και ο πολύς χρόνος που είχε, του έβγαλε τη δημιουργική του διάσταση και διάθεση. Άρχισε να παίζει πολύ περισσότερο κιθάρα, να τραγουδάει αβίαστα στο σπίτι (Με την παρότρυνση των συγκατοίκων του) και να φτιάχνω καινούργια τραγούδια.
«Με γέμισες φως» στην καραντίνα
Αποτέλεσα ένα ολόφρεσκο κομμάτι με τίτλο «Με γέμισες φως» σε στίχους Αναστασίας Φλωρά, μουσική και ερμηνεία δική του, αλλά και με τον Γιώργο Κοκινάκη στο πιάνο και την παραγωγή και τον Θανάση Κολύβα στο οπτικό. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ηχογράφηση της φωνής έγινε από το κινητό. Ο Κώστας Πρατσινάκης αφηγείται το χρονικό της δημιουργίας του: «Η Αναστασία Φλωρά, με την οποία έχουμε μια όμορφη χημεία στο να φτιάχνουμε τραγούδια, μου έστειλε τους στίχους που της βγήκαν μέσα από τον εγκλεισμό της για να τους δω . Σχεδόν αμέσως πήρα την κιθάρα μου, το έπαιξα και τραγούδησα σαν να ήταν κάποιο γνωστό μου τραγούδι και καταγράφηκε αμέσως..
Με τον Γιώργο Κοκκινάκη ,συνεργάτη χρόνων, μιλούσαμε για να συντονιστούμε στη διαδικτυακή εκτέλεση του τραγουδιού μου ‘Σαν ήχος και σκόνη’ το οποίο έγινε με την συμβολή και του Κώστα Ματσίγκου… Του έστειλα και το τραγούδι να το μάθει για να το παίζουμε στις ζωντανές μας εμφανίσεις .
Ο Γιώργος δεν μου έκανε, για αρκετές μέρες, κανένα σχόλιο γι’ αυτό, γιατί όπως αποδείχτηκε, το έπαιξε στο πιάνο το ενορχήστρωσε το ηχογράφησε στο στούντιο που έχει στο σπίτι του, και μου το έστειλε στο μέιλ μου γράφοντας «Κίντερ αβγουλάκι έκπληξη» στις 1.30 το βράδυ…».
Έτσι, το πρωί το πρώτο που έκανε ήταν να βάλει τα ακουστικά, το Easy Voice του κινητού, να ηχογραφήσει τη φωνή και να του το στείλει πίσω στο μέιλ. Με τον τρόπο αυτό «κούμπωσε» η φωνή πάνω στην ηχογράφηση και ολοκληρώθηκε το ηχητικό αποτέλεσμα. «Στη συνέχεια το έστειλα στον φίλο Θανάση Καλύβα, έναν φωτογράφο που βρίσκεται στο Ηράκλειο και τον εκτιμώ, το πήρε και έφτιαξε το βίντεο με φωτογραφίες δικές του», τονίζει ο Κώστας Πρατσινάκης.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό ένα κομμάτι που γράφτηκε στη διάρκεια του εγκλεισμού. «Υπάρχουν και άλλα τραγούδια φτιαγμένα τόσο από μένα όσο και από τον Αλέξανδρο Αραμπατζόγλου, συνεργάτη μουσικό που ζει στην Φουρνή και στην Ελούντα της Κρήτης και με τον οποίο έχουμε συνεχή δημιουργική διαδικτυακή επαφή, στην εποχή της καραντίνας, και τα οποία σκοπεύουμε να δημοσιοποιήσουμε», αποκαλύπτει.
«Το θετικό είναι ότι η νοσοκομειακή περίθαλψη έχει βελτιωθεί»
Καταθέτει τη δική του άποψη για τη νέα κατάσταση που επικρατεί τώρα με την άρση του επιβεβλημένου εγκλεισμού. «Νομίζω ότι κινούμαστε όλοι σε αχαρτογράφητα νερά αλλά, εάν προσέχουμε τις απλές (τα απλά συνήθως είναι και δύσκολα) οδηγίες των γιατρών και συνεχίσουμε να έχουμε λίγα κρούσματα σιγά- σιγά η καλή ψυχολογία θα επανέλθει και θα έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής. Εύχομαι να επικρατήσει αυτό το καλό σενάριο», υπογραμμίζει.
Για το πλήγμα που υφίστανται οι άνθρωποι της τέχνης με την πανδημία επισημαίνει ότι ο πολιτισμός είναι το βαρύ πυροβολικό της χώρας το οποίο δυστυχώς ποτέ δεν του έδωσε τη σημασία που έπρεπε το κράτος.
«Σήμερα πολιτισμός έχει πληγεί περισσότερο από σχεδόν όλους τους άλλους χώρους, και θα είναι από τους τελευταίους που θα επανέλθουν στην κανονικότητα. Προσωπικά στον χώρο πάντα επιλέγω να κάνω πράγματα που μου φτιάχνουν τον ψυχικό κόσμο και όσο δεν έχω τη δυνατότητα αυτή, το κόστος είναι μεγάλο. Το οικονομικό χάσιμο πάντα έρχεται δεύτερο . Στον χώρο όμως οι ανάγκες των συναδέλφων είναι τεράστιες και επιτέλους πρέπει να το δει η πολιτεία το όλο θέμα χωρίς να αφήνει απ έξω τη μεγαλύτερη μερίδα των καλλιτεχνών και κυρίως αυτών που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη», υποστηρίζει.
Τέλος, θεωρεί πως η επόμενη μέρα της πανδημίας σίγουρα θα είναι πολύ δύσκολη σχεδόν για όλους. «Η επιστροφή στην κανονικότητα μάλλον θα γίνει με αργά βήματα Θέλω να πιστεύω χωρίς άλλες απώλειες, οικονομικές, δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με θυσίες και αγώνες, και κυρίως θέσεων εργασίας και μικροεπιχειρήσεων. Το θετικό είναι ότι η νοσοκομειακή περίθαλψη έχει βελτιωθεί και οι γιατροί με το νοσηλευτικό προσωπικό θα ασκούν το λειτούργημα τους σε πιο ανθρώπινες συνθήκες. Για μένα που έχω ζήσει τη δημόσια υγεία ήταν πάντα ήρωες. Η πανδημία μας έδειξε ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι να σεβόμαστε τον εαυτό μας και κατ επέκταση τους άλλους και αυτό εύχομαι να γίνει στον μεγαλύτερο δυνατόν βαθμό», καταλήγει.
Ακολουθεί το βίντεο του τραγουδιού:
Η καραντίνα ήρθε ξαφνικά και του δημιούργησε αρχικά συναισθήματα άγχους και αβεβαιότητας. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Η πολύχρονη επαφή του με τον κόσμο που έχασε έκανε τον Κώστα Πρατσινάκη να ξαναβγεί στο μπαλκόνι του και να τραγουδήσει για τους γείτονες με απρόσμενη αποδοχή. «Ήταν άλλωστε κάτι που είχα ξανακάνει και πριν την καραντίνα», λέει ο γνωστός ερμηνευτής στο makthes.gr.
Έτσι, αυτή η ζεστή και άμεση επαφή με τον κόσμο και ο πολύς χρόνος που είχε, του έβγαλε τη δημιουργική του διάσταση και διάθεση. Άρχισε να παίζει πολύ περισσότερο κιθάρα, να τραγουδάει αβίαστα στο σπίτι (Με την παρότρυνση των συγκατοίκων του) και να φτιάχνω καινούργια τραγούδια.
«Με γέμισες φως» στην καραντίνα
Αποτέλεσα ένα ολόφρεσκο κομμάτι με τίτλο «Με γέμισες φως» σε στίχους Αναστασίας Φλωρά, μουσική και ερμηνεία δική του, αλλά και με τον Γιώργο Κοκινάκη στο πιάνο και την παραγωγή και τον Θανάση Κολύβα στο οπτικό. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ηχογράφηση της φωνής έγινε από το κινητό. Ο Κώστας Πρατσινάκης αφηγείται το χρονικό της δημιουργίας του: «Η Αναστασία Φλωρά, με την οποία έχουμε μια όμορφη χημεία στο να φτιάχνουμε τραγούδια, μου έστειλε τους στίχους που της βγήκαν μέσα από τον εγκλεισμό της για να τους δω . Σχεδόν αμέσως πήρα την κιθάρα μου, το έπαιξα και τραγούδησα σαν να ήταν κάποιο γνωστό μου τραγούδι και καταγράφηκε αμέσως..
Με τον Γιώργο Κοκκινάκη ,συνεργάτη χρόνων, μιλούσαμε για να συντονιστούμε στη διαδικτυακή εκτέλεση του τραγουδιού μου ‘Σαν ήχος και σκόνη’ το οποίο έγινε με την συμβολή και του Κώστα Ματσίγκου… Του έστειλα και το τραγούδι να το μάθει για να το παίζουμε στις ζωντανές μας εμφανίσεις .
Ο Γιώργος δεν μου έκανε, για αρκετές μέρες, κανένα σχόλιο γι’ αυτό, γιατί όπως αποδείχτηκε, το έπαιξε στο πιάνο το ενορχήστρωσε το ηχογράφησε στο στούντιο που έχει στο σπίτι του, και μου το έστειλε στο μέιλ μου γράφοντας «Κίντερ αβγουλάκι έκπληξη» στις 1.30 το βράδυ…».
Έτσι, το πρωί το πρώτο που έκανε ήταν να βάλει τα ακουστικά, το Easy Voice του κινητού, να ηχογραφήσει τη φωνή και να του το στείλει πίσω στο μέιλ. Με τον τρόπο αυτό «κούμπωσε» η φωνή πάνω στην ηχογράφηση και ολοκληρώθηκε το ηχητικό αποτέλεσμα. «Στη συνέχεια το έστειλα στον φίλο Θανάση Καλύβα, έναν φωτογράφο που βρίσκεται στο Ηράκλειο και τον εκτιμώ, το πήρε και έφτιαξε το βίντεο με φωτογραφίες δικές του», τονίζει ο Κώστας Πρατσινάκης.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό ένα κομμάτι που γράφτηκε στη διάρκεια του εγκλεισμού. «Υπάρχουν και άλλα τραγούδια φτιαγμένα τόσο από μένα όσο και από τον Αλέξανδρο Αραμπατζόγλου, συνεργάτη μουσικό που ζει στην Φουρνή και στην Ελούντα της Κρήτης και με τον οποίο έχουμε συνεχή δημιουργική διαδικτυακή επαφή, στην εποχή της καραντίνας, και τα οποία σκοπεύουμε να δημοσιοποιήσουμε», αποκαλύπτει.
«Το θετικό είναι ότι η νοσοκομειακή περίθαλψη έχει βελτιωθεί»
Καταθέτει τη δική του άποψη για τη νέα κατάσταση που επικρατεί τώρα με την άρση του επιβεβλημένου εγκλεισμού. «Νομίζω ότι κινούμαστε όλοι σε αχαρτογράφητα νερά αλλά, εάν προσέχουμε τις απλές (τα απλά συνήθως είναι και δύσκολα) οδηγίες των γιατρών και συνεχίσουμε να έχουμε λίγα κρούσματα σιγά- σιγά η καλή ψυχολογία θα επανέλθει και θα έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής. Εύχομαι να επικρατήσει αυτό το καλό σενάριο», υπογραμμίζει.
Για το πλήγμα που υφίστανται οι άνθρωποι της τέχνης με την πανδημία επισημαίνει ότι ο πολιτισμός είναι το βαρύ πυροβολικό της χώρας το οποίο δυστυχώς ποτέ δεν του έδωσε τη σημασία που έπρεπε το κράτος.
«Σήμερα πολιτισμός έχει πληγεί περισσότερο από σχεδόν όλους τους άλλους χώρους, και θα είναι από τους τελευταίους που θα επανέλθουν στην κανονικότητα. Προσωπικά στον χώρο πάντα επιλέγω να κάνω πράγματα που μου φτιάχνουν τον ψυχικό κόσμο και όσο δεν έχω τη δυνατότητα αυτή, το κόστος είναι μεγάλο. Το οικονομικό χάσιμο πάντα έρχεται δεύτερο . Στον χώρο όμως οι ανάγκες των συναδέλφων είναι τεράστιες και επιτέλους πρέπει να το δει η πολιτεία το όλο θέμα χωρίς να αφήνει απ έξω τη μεγαλύτερη μερίδα των καλλιτεχνών και κυρίως αυτών που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη», υποστηρίζει.
Τέλος, θεωρεί πως η επόμενη μέρα της πανδημίας σίγουρα θα είναι πολύ δύσκολη σχεδόν για όλους. «Η επιστροφή στην κανονικότητα μάλλον θα γίνει με αργά βήματα Θέλω να πιστεύω χωρίς άλλες απώλειες, οικονομικές, δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με θυσίες και αγώνες, και κυρίως θέσεων εργασίας και μικροεπιχειρήσεων. Το θετικό είναι ότι η νοσοκομειακή περίθαλψη έχει βελτιωθεί και οι γιατροί με το νοσηλευτικό προσωπικό θα ασκούν το λειτούργημα τους σε πιο ανθρώπινες συνθήκες. Για μένα που έχω ζήσει τη δημόσια υγεία ήταν πάντα ήρωες. Η πανδημία μας έδειξε ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι να σεβόμαστε τον εαυτό μας και κατ επέκταση τους άλλους και αυτό εύχομαι να γίνει στον μεγαλύτερο δυνατόν βαθμό», καταλήγει.
Ακολουθεί το βίντεο του τραγουδιού:
ΣΧΟΛΙΑ