Το 2016 μου ήρθε επιστροφή φόρου για τα εισοδήματα του 2015, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Χάρηκα γιατί όλο και κάποια υποχρέωση θα μπορούσα να καλύψω. Περίμενα, και περίμενα και περίμενα, τσέκαρα συνεχώς τον τραπεζικό μου λογαριασμό μήπως και είχε πιστωθεί αλλά τίποτα… Στο μεταξύ φίλοι και συνάδελφοι μου έλεγαν ότι η επιστροφή είχε φανεί στους λογαριασμούς τους. Τηλεφώνησα στη Δ.Ο.Υ. όπου ανήκα τότε, για να μάθω τι συμβαίνει, και μετά από πολλές προσπάθειες κάποιος απάντησε:

-«Α! Θα πρέπει να κάνετε αίτηση όπου να αναφέρεται ο τραπεζικός σας λογαριασμός για να σας τα καταθέσουμε», μου είπε η εφοριακός από την άλλη άκρη της γραμμής.

-«Μα τον έχετε» απάντησα, «τον δηλώνω στη φορολογική μου δήλωση».

Τίποτα η υπάλληλος, ανένδοτη. Κι όταν της είπα ότι δεν ζω πια στην πόλη όπου φαίνεται ως φορολογική μου κατοικία, μου είπε να κάνω μια εξουσιοδότηση σε κάποιον άλλον, τον οποίο... θα εξουσιοδοτούσα να κάνει την αίτηση για να δηλώσει τον (ήδη δηλωμένο στη φορολογική μου δήλωση) τραπεζικό λογαριασμό. Μόνο που για να δώσω αυτή την εξουσιοδότηση σε αυτόν τον κάποιον έπρεπε να ταξιδέψω στην γενέθλια πόλη. Αλλά αν προλάβαινα να πάω ως εκεί, δεν υπήρχε λόγος να τον εξουσιοδοτήσω, θα πήγαινα μόνη μου στην εφορία…

Μιαν άλλη φορά τηλεφώνησα, μήπως μια άλλη υπάλληλος μου πει κάτι διαφορετικό. Στο μεταξύ είχε βγει ο ΕΝΦΙΑ και έλεγα μήπως γινόταν συμψηφισμός. Αυτή τη φορά μου είπαν ότι πρώτα πρέπει να εξοφλήσω το κράτος και μετά θα μου δινόταν η επιστροφή. Εξόφλησα τον ΕΝΦΙΑ και περίμενα να μου πιστωθεί η επιστροφή στο γνωστό-άγνωστο για την εφορία λογαριασμό, αλλά εις μάτην.

Πέρσι, που πάλι είχα επιστροφή φόρου, αντί να τηλεφωνήσω στην Δ.Ο.Υ. είπα να στείλω ερώτημα στο TAXIS και ω του θαύματος η απάντηση ήρθε την επομένη. Για την δήλωση του 2016 (φορολογικού έτους 2015) έπρεπε λέει να απευθυνθώ στη Δ.Ο.Υ. όπου ανήκα με εκτυπωμένη τη δήλωση μου και το εκκαθαριστικό μου- αυτά δηλαδή που ήδη βρίσκονται στο σύστημα ηλεκτρονικά. Όσο για την επιστροφή φόρου της δήλωσης του 2017 με πληροφορούσαν ότι « η ειδοποίηση για την ημερομηνία του επιστρεφόμενου ποσού που έχει προκύψει κατά την εκκαθάριση της Δήλωσης σας, θα γίνει μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος από την Υπηρεσίας μας στο εκκαθαριστικό της Φορολογικής σας Δήλωσης, όπου μπορείτε μπαίνοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα-χωρίς να μπορεί χρονικά να προσδιοριστεί από την Υπηρεσία μας το πότε θα γίνει αυτό-να ενημερωθείτε με νέο μήνυμα που θα έχει εκτυπωθεί κάτω αριστερά στο εκκαθαριστικό σας». Ζήσε Μάη μου δηλαδή.

Μετά από αυτό «κατέβασα ρολά» και δεν ασχολήθηκα ξανά με αυτή την κωμωδία. Πέρασε ένας χρόνος, βγήκε ο φόρος που πρέπει να πληρώσω φέτος για το 2017, ώσπου μια μέρα μου ήρθε ένα ειδοποιητήριο από την εφορία στη νέα μου διεύθυνση. Ήταν εντολή πληρωμής για την επιστροφή φόρου του 2016! Πήγα κι εγώ χαρωπή στη ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, όπου πλέον ανήκω, και αφού πήγα από τον έναν στον άλλο υπάλληλο και μετά στον πρώτο, αυτός με έστειλε σε μια τρίτη που με πληροφόρησε ότι «δυστυχώς, η πληρωμή δεν μπορεί να γίνει από τη δική μας Δ.Ο.Υ. αλλά από εκεί που εκδόθηκε το ειδοποιητήριο». Ξεχωριστά τσανάκια βλέπετε η κάθε ΔΟΥ, ξέχωρα ταμία …

Τελικά το σύμπαν συνωμότησε και βόλεψε να βρεθώ στη γενέθλια πόλη σε εργάσιμη μέρα, έχοντας μάλιστα μαζί μου και φωτοτυπία του γνωστού-άγνωστου στην εφορία τραπεζικού μου λογαριασμού.

Στο γκισέ 1 είχαν ένα πρότυπο αίτησης για επιστροφή φόρου και μια χειρόγραφη σημείωση που σε έστελνε στο γραφείο 19 στο Πρωτόκολλο. Εκεί μου είπαν ότι «μάλλον δεν θα χρειαστεί να έρθετε σε μας». Μάλλον. Επιστροφή στο γκισέ 1, λοιπόν, κι όταν ήρθε η σειρά μου είπα να διαλευκάνω το μυστήριο με τους λογαριασμούς.

-«Γιατί πρέπει να σας δηλώσω τον λογαριασμό που σας έχω ήδη δηλώσει στη φορολογική μου δήλωση» ρώτησα όσο πιο γλυκά μπορούσα, γιατί αν άφηνα να φανεί η πραγματική μου συναισθηματική κατάσταση δεν θα έπαιρνα ούτε απάντηση, ίσως ούτε και επιστροφή φόρου.

-«Και που ξέρουμε εμείς ότι είναι σωστός ο λογαριασμός που δηλώσατε;»

-«Παρντόν; Μου λέτε ότι το κράτος δεν με εμπιστεύεται; Ειδικά εμένα; Και ειδικά ως προς τον λογαριασμό; Γιατί τα όσα δηλώνω σε σχέση με το εισόδημα τα δέχεται ως ακριβή; Και γιατί σε άλλους φορολογούμενους η επιστροφή πιστώνεται κανονικά στους λογαριασμούς που δήλωσαν».

-«Κοιτάτε, εξαρτάται. Δεν γίνεται σε όλους η αυτόματη (sic) πίστωση των λογαριασμών».

-«Μα, εγώ ως φορολογούμενη παίρνω την ευθύνη για όσα δηλώνω στη φορολογική δήλωση, επομένως αν δηλώσω λάθος λογαριασμό κακό του κεφαλιού μου».

-«Δεν είναι έτσι, ξέρετε πόσοι δηλώνουν λάθος λογαριασμό και μετά πρέπει να ζητάμε από τις τράπεζες να επιστρέψουν τα χρήματα για να τα πιστώσουμε μετά στο σωστό λογαριασμό; Οπότε είναι πιο εύκολο (!) για όλους να έρθετε από εδώ να σιγουρευτούμε ότι ο λογαριασμός ανήκει σε σας».

-«Και να σας πω, τώρα που σας έφερα φωτοτυπία του τραπεζικού μου λογαριασμού, του χρόνου πρέπει να έρθω ξανά από εδώ, να τον ξαναδηλώσω;».

-«Ποιος ξέρει; Του χρόνου είναι μια άλλη χρονιά» (!!!)

-«Σωστά. Αφού ζούμε στο κράτος -Σκάρλετ Ο’Χάρα»…