Ανοιχτά σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και ανεξάρτητα από τα επιδημιολογικά δεδομένα και την αυστηροποίηση των μέτρων για τον κορονοϊό παραμένουν τα ειδικά σχολεία, με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, για τις ελλείψεις που υπάρχουν ακόμα και σε απαραίτητο υλικό, όπως τα γάντια. Οι συνθήκες στη λειτουργία των σχολείων, σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς ήταν πάντα δύσκολες, εξαιτίας κυρίως των ακατάλληλων κτιρίων που στις περισσότερες περιπτώσεις στεγάζονται τα Ειδικά Σχολεία. Ωστόσο, όπως λένε τώρα πια έχει δυσκολέψει ακόμα περισσότερο η κατάσταση λόγω της μείωσης του προσωπικού,που απουσιάζει με νόμιμη άδεια, αλλά και των διαγνωστικών τεστ που όλο αυτό το διάστημα δεν γίνονται στα σχολεία.

«Από τη στιγμή που τα Ειδικά Σχολεία είναι σε λειτουργία, σύμφωνα με απόφαση του κράτους, πολλοί συνάδελφοι πήραν άδεια ειδικού σκοπού, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν κενά τα οποία καλύφθηκαν με προσωπικό το οποίο δεν επαρκεί. Αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία των Ειδικών Σχολείων αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα, καθώς το 40% των παιδιών πηγαίνει όλο αυτή την περίοδο στα Ειδικά Σχολεία», όπως δηλώνει ο Θανάσης Λασιόπουλος, γενικός γραμματέας του Συλλόγου Ειδικού Εκπαιδευτικού και Βοηθητικού Προσωπικού Ειδικής Αγωγής Κεντρικής Μακεδονίας (ΣΕΕΠΕΑ).

Αλλάζουν και τα τμήματα

Χαρακτηριστικό στοιχείο των ελλείψεων που καταγράφεται στους εκπαιδευτικούς, αποτελεί το γεγονός ότι σε πολλά σχολεία λόγω της μη αναπλήρωσης του ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, αλλάζει η σύνθεση των τμημάτων, αλλά ακόμα και τα διδακτικά αντικείμενα. Πρόκειται για παιδιά που έχουν σημαντικά προβλήματα και η διατάραξη του προγράμματός τους επιβαρύνει τη ψυχική τους κατάσταση, ακόμα περισσότερο όταν αλλάζουν τα πρόσωπα, οι εκπαιδευτικοί, αλλά και τα αντικείμενα που διδάσκονται. Όπως λέει ο Θανάσης Κοκονάς, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας, όλο αυτό το διάστημα, το υπουργείο Παιδείας δεν έχει προχωρήσει στον απαραίτητο σχεδιασμό για αυτά τα σχολεία, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει ο φόβος και η ανασφάλειά των γονέων απέναντι στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την πανδημία. «Τα Ειδικά σχολεία είναι μια ευαίσθητη τομή της εκπαίδευσης, τα παιδιά χρήζουν πολλαπλής φροντίδας, τα σχολεία παραμένουν ανοιχτά ακόμα και στις «κόκκινες περιοχές», χωρίς κανένα επιπλέον μέτρο προστασίας. Είναι εξοργιστική η αδιαφορία του υπουργείου Παιδείας που κυριολεκτικά έχει αφήσει μαθητές και εκπαιδευτικούς, χωρίς προστασία στο έλεος της εξέλιξης της πανδημίας. Αν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να κρατήσει ανοιχτά τα ειδικά σχολεία, θα είχε ικανοποιήσει μια σειρά από αιτήματα που έχουν να κάνουν με αναπλήρωση εκπαιδευτικών, με μαζικούς εμβολιασμούς που ήρθαν τώρα, ενώ έπρεπε να έχουν γίνει από την αρχή της πανδημίας».

Ο κ. Κοκονάς όπως λέει, πολλοί γονείς επέλεξαν να μην στείλουν τα παιδιά τους στα σχολεία, καθώς η κατάσταση τα αφήνει εκτεθειμένα. «Είναι χαρακτηριστικό ότι και στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, πάρα πολλοί γονείς δεν έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο γιατί υπήρχε ο φόβος, αλλά και γιατί δεν θα μπορεί να γίνει ούτε η αναγκαία ιχνηλάτηση αν υπάρξει κρούσμα. Τεστ δεν πραγματοποιούνταν και με το φόβο ότι τα παιδιά θα νοσήσουν, τα κράτησαν στο σπίτι».

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από την Μ.Π., μητέρα δυο παιδιών που παρακολουθούν μαθήματα σε Ειδικά Σχολεία της Θεσσαλονίκης. Όπως λέει, τα δυο της αγόρια, φοιτούν σε διαφορετικά σχολεία, καθώς έχουν διαφορετικό βαθμό προβλήματος. Ο μικρός της γιος, πάσχει από βαριάς μορφή αυτισμό και όλο αυτό το διάστημα δεν μπορεί να βγει από το σπίτι. Ο μεγαλύτερος γιός της, που φοιτά στο Ειδικό Σχολείο της Λακκιάς, τους τελευταίους έξι μήνες παρακολουθεί μαθήματαμέσω τηλεκπαίδευσης. «Από τότε που έκλεισε το τμήμα της μεγαλύτερης κόρης μου στο Λύκειο λόγω κρούσματος, δηλαδή τέλος Οκτωβρίου, φοβήθηκα και αποφάσισα να μην στείλω ούτε τα αγόρια στο Ειδικό Σχολείο. Τώρα που θα ανοίξουν τα Λύκεια φοβάμαι και πάλι. Ήταν δύσκολο να τα κρατήσω στο σπίτι τα αγόρια, μακριά από το Ειδικό Σχολείο, γιατί είναι η μοναδική απασχόλησή τους, γεγονός που επιδρά θετικά στη ψυχολογία τους. Ειδικά ο μεγάλος μου γιος, που έχει ελαφριάς μορφής στέρηση, θέλει να πάει στο σχολείο και στους εκπαιδευτικούς. Κάθε μέρα μου λέει πόσο τους αγαπάει και πόσο του έχει λείψει το σχολείο. Δεν γίνεται να τα στείλω τα παιδιά στο σχολείο τη στιγμή που δεν έχουν φροντίσει να υπάρξει κινητή μονάδα και να κάνουν τα τεστ όπως πρέπει».

Σημαντικά τα κτιριακά προβλήματα

Όπως εξηγεί ο κ. Λασιόπουλος, τα Ειδικά Σχολεία αντιμετωπίζουν επιπλέον πρόβλημα στη λειτουργία τους κυρίως λόγω των κτιριακών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Τα περισσότερα όπως λέει φιλοξενούνται σε εργοστάσια παλιά και οι χώροι είναι ακατάλληλοι να φιλοξενήσουν μαθητές. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν τα Ειδικά Σχολεία είναι το κτιριακό. Υπάρχουν αίθουσες που βρίσκονται μαθητές από δυο τάξεις μαζί με τους δυο δασκάλους. Υπάρχουν κάποιες αίθουσες που δεν αερίζονται εύκολα, δεν υπάρχει προαύλιο χώρος, τα σχολεία είναι πολύ μικρά για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Υπάρχουν αίθουσες συναδέλφων που κάθονται χωρίς παράθυρο, πολλά σχολεία είναι σε παλιές βιοτεχνίες. Αυτό είναι χρόνιο πρόβλημα και τώρα επιδεινώθηκε με τον Covid-19».

Όπως εξηγεί λόγω της ιδιαιτερότητας της κατάστασης τις περισσότερες φορές δεν γίνεται να φοράει μάσκα ούτε ο εκπαιδευτής, γι’ αυτό και η διενέργεια των τεστ από κλιμάκιο του ΕΟΔΥ είναι εξαιρετικά σημαντικό. «Κανένα παιδί δεν φοράει μάσκα, είναι αδύνατο, αλλά και οι συνάδελφοι που φοράνε μάσκα πολλές φορές δεν βοηθάει στη δουλειά τους, καθώς τα παιδιά αυτά έχουν νοητική στέρηση, διάφορα προβλήματα, είναι παιδιά με αναπηρία και πολλές φορές βλέπουν τον εκπαιδευτικό, τον δάσκαλο, τον θεραπευτή στο πρόσωπο και ανάλογα με τους μορφασμούς που κάνει καταλαβαίνουν αν γελάει, αν κλαίει και με αυτόν τον τρόπο υπάρχει η επικοινωνία. Εμείς δουλεύουμε με όλες τις αισθήσεις. Φορώντας μάσκα, βλέπουν έναν μασκοφόρο απέναντι, βλέπουν μόνο τα μάτια, δεν γίνεται αυτό στη δουλειά μας. Λένε ότι τα κρούσματα στη Θεσσαλονίκη αυξάνονται συνέχεια, τα Ειδικά Σχολεία παραμένουν ανοιχτά και θέλουμε ανοιχτά σχολεία, αλλά με αυστηρά μέτρα».

Το βάρος πέφτει στους γονείς

Ο ίδιος κοιτάει το μέλλον και την επόμενη περίοδο και όπως λέει θα πρέπει να υπάρξουν ουσιαστικές τομές προς την κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων, ενώ δεν κρύβει πως σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν στα μέσα ατομικής προστασίας. «Εμείς θέλουμε να δίνουν περισσότερα χρήματα για την παιδεία, στα ειδικά σχολεία να υπάρχουν χώροι και όλα τα απαραίτητα εφόδια. Έχουμε προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, συναντηθήκαμε και με την διευθύντρια του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη, μας υποσχέθηκε ότι θα είναι πρώτη προτεραιότητα να αλλάξουμε σχολεία. Εμείς ξέρουμε και βλέπουμε ότι θα υπάρξει συνέχεια με την πανδημία, κάτι πρέπει να γίνει. Θα πρέπει να προετοιμαστούν σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να παρακαλάμε για υλικά, γάντια και αντισηπτικά. Κάποιοι δήμοι στέλνουν, αλλά μπορεί να καλύψει μόνο το βοηθητικό προσωπικό, όπως για παράδειγμα τα γάντια, γιατί έρχονται σε άμεση επαφή με τα παιδιά, τα οποία αγοράζουν οι γονείς σε πολλά σχολεία.Από την άλλη πλευρά, απαιτείται και από τους γονείς αυστηρότερος έλεγχος, όπως φυσικά και από τους εκπαιδευτικούς».

Πρόσθετα μέτρα

Για το ζήτημα των Ειδικών Σχολείων κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή και η Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Άννα Ευθυμίου, ζητώντας τη λήψη πρόσθετων μέτρων για την καλύτερη εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας τους. Όπως επισημαίνει, «οι μαθητές των ειδικών σχολείων στην πλειονότητά τους δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν τους κανόνες υγιεινής, παρά τις εξειδικεύσεις των οδηγιών που δόθηκαν από τον ΕΟΔΥ. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις οι μαθητές ή μαθήτριες δεν αυτοεξυπηρετούνται, με συνέπεια να μην καθίσταται δυνατόν να τηρηθούν οι ενδεικνυόμενες από τον ΕΟΔΥ αποστάσεις όσον αφορά το προσωπικό».