ΑΠΟΨΕΙΣ

Μπροστά στις καταστροφές που συνέβησαν φέτος, το Κτηματολόγιο φαίνεται πρόβλημα πολυτελείας. Δεν είναι! Ασφαλώς ανήκει σε άλλη κατηγορία αξιολόγησης και κανείς λογικός άνθρωπος δεν αξιώνει να ασχοληθεί σήμερα ο πρωθυπουργός με το χάλι του Κτηματολογίου. Έχει όμως την απορία γιατί δεν ασχολήθηκε χθες. Και συνεπώς, την εύλογη επιφύλαξη αν θα ασχοληθεί αύριο.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν βλέπει πρόβλημα με το Κτηματολόγιο ούτε θεωρεί απαραίτητο να επέμβει ουσιωδώς στην λειτουργία του. Όταν, αραιά και που, εμφανίζεται κάποιο αρνητικό δημοσίευμα, το διαχειρίζεται επικοινωνιακά, κάνοντας κάτι που γνωρίζει πολύ καλά. Χρόνια ολόκληρα πολίτες, δικηγόροι και συμβολαιογράφοι στήνονται αξημέρωτα μπροστά στα Κτηματολογικά Γραφεία, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, και κανείς ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε. Μόλις προέκυψε ένα δημοσίευμα σε ιστοσελίδα, ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανακοίνωσε την δημιουργία μίας πλατφόρμας μέσω της οποίας θα κλείνεις ραντεβού για το Κτηματολογικό Γραφείο Αθηνών και την οποία το σύστημα προπαγάνδας ανέλαβε να παρουσιάσει ως μεγάλο επίτευγμα. Αστεία πράγματα! Πρώτον, επειδή η κυβέρνηση όφειλε να γνωρίζει την κατάσταση και όχι να περιμένει κάποιος να γράψει κάτι -άλλωστε, το γεγονός ότι εξήγγειλε το μέτρο μόλις σε μία μέρα, δείχνει ότι αυτό που η ίδια φαντάζεται ως «λύση», ήταν κάτι απλούστατο. Δεύτερον, η ηλεκτρονική πλατφόρμα ραντεβού είναι μία τρύπα στο νερό. Θα καταργήσει μεν τις ουρές αλλά θα μειώσει τον αριθμό των εξυπηρετούμενων διότι το σύστημα είναι ανελαστικό και δεν μπορεί να προσαρμοσθεί στην πραγματική κατάσταση. Δοκιμάστηκε στη Θεσσαλονίκη κατά την διάρκεια του COVID-19 και έκλαψαν μάνες και παιδιά. Τελείωνε μία συναλλαγή σε πέντε λεπτά αλλά το ραντεβού ήταν δεκάλεπτο, συνεπώς για τα υπόλοιπα πέντε λεπτά ο υπάλληλος κοιτούσε τον απέναντι τοίχο. Αυτό θα γίνει και τώρα στην Αθήνα. Κάθε μέρα θα εξυπηρετούνται λιγότεροι από όσους σήμερα προσέρχονται, η λίστα αναμονής θα μεγαλώνει και στο τέλος θα κλείνεις ραντεβού για μετά από μήνες. Και τρίτον, ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από τις ουρές, είναι η αδιανόητη καθυστέρηση με την οποία καταχωρούνται οι λεγόμενες «εγγραπτέες πράξεις» -δηλαδή συμβόλαια, αγωγές και δικαστικές αποφάσεις. Στο Κτηματολογικό Γραφείο της Θεσσαλονίκης καταθέτεις σήμερα συμβόλαιο και παίρνεις το πιστοποιητικό σε δύο χρόνια! Είναι χειρότερα παρά ποτέ και γίνεται διαρκώς χειρότερη, κυρίως λόγω έλλειψης προσωπικού.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι κάτι που με το καθεστώς του Υποθηκοφυλακείου τελείωνε σε μία εβδομάδα, σήμερα δεν έχει ορίζοντα. Ας πούμε, κληρονομεί ο γιος ένα διαμέρισμα, χρωστάει στην Εφορία που του έχει κλείσει τους λογαριασμούς και τον έχει καταδικάσει σε επαγγελματική καταστροφή, συμφωνεί να πουλήσει την κληρονομιά, δίνει τα χέρια με τον αγοραστή. Για να κάνει την αποδοχή θέλει ένα - δύο μήνες γιατί οι γραφειοκράτες των υπουργείων και οι τεχνοκράτες της -κράτους εν κράτει- ΑΑΔΕ έχουν φορτώσει την διαδικασία με ένα σωρό προϋποθέσεις. Αφού υπογραφεί η αποδοχή, θα πάει στο Κτηματολόγιο. Μέχρι να καταχωρηθεί, θα περάσουν δύο χρόνια. Αν παρακαλέσεις, μπορεί να πάρεις κάποια προτεραιότητα αλλά τα παρακάλια δεν είναι σοβαρά πράγματα. Και μετά, για να γίνει το συμβόλαιο της πώλησης, να εισπράξει ο άνθρωπος το τίμημα και να πληρώσει την Εφορία, χρειάζονται άλλα δεκαεννιά «χαρτιά» κάποια από τα οποία προϋποθέτουν άλλα «χαρτιά» -άλλη πονεμένη ιστορία στην οποία μετέχουν οι δήμοι και τα επαγγελματικά συμφέροντα του ΤΕΕ. Αν, μάλιστα, αυτός που το αγοράζει, πληρώσει με δάνειο, προσθέστε άλλους πέντε - έξι μήνες. Το όλον, τρία χρόνια παρά κάτι.

Το αστείο είναι ότι το 2011 η Τρόικα απαιτούσε να απλοποιηθούν οι μεταβιβάσεις ακινήτων. Μόλις έστρεψε αλλού το βλέμμα, ανέλαβε το ελληνικό πολιτικό σύστημα και επέβαλε τους κανόνες του. Και το κακό με το Κτηματολόγιο είναι ότι, για να ανταποκριθεί στην αποστολή του, χρειάζεται σχέδιο αναδιάρθρωσης, επιμονή και δουλειά. Δεν είναι να μοιράσεις ένα pass και να ξεμπερδέψεις…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16-17.09.2023