Αν δεν βγούμε στις αγορές με 10ετές ομόλογο μέχρι την άνοιξη, θα υπάρξει μεγάλη πίεση από τις αγορές και η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάει σε πρόωρες εκλογές, προέβλεψε ο καθηγητής και πρώην επικεφαλής του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Παναγιώτης Λιαργκόβας, στο περιθώριο της εκδήλωσης που διοργάνωσε το think tank «Παρέμβαση» του Συνδέσμου Εξαγωγέων.

Κατά τον κ. Λιαργκόβα, τα δύσκολα θα αρχίσουν εάν η κυβέρνηση «βάλει χέρι» στο μαξιλάρι των 24 δισ. του ΤΧΣ. Κατά τον ίδιο υπάρχει περιθώριο μέχρι την άνοιξη αλλά αν μέχρι τότε δεν καταφέρουμε να βγούμε στις αγορές, οι πιέσεις θα είναι αφόρητες, ώστε να λήξει κατά το δυνατόν γρηγορότερα η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος.

Σύμφωνα με τον κ. Λιαργκόβα, εκτός από τα πρωτογενή πλεονάσματα, οι υπόλοιποι δείκτες της οικονομίας επιδεινώνονται και το πιο ανησυχητικό είναι ότι επαναλαμβάνονται τα λάθη που μας οδήγησαν στην κρίση.

Όπως είπε, ακολουθούμε το μοντέλο του παρελθόντος που βασίστηκε στην κατανάλωση, μόνο που κατά το παρελθόν χρηματοδοτούνταν από δανεικά, ενώ πλέον από την υπερφορολογήση.

«Αν συνεχίσουμε σε αυτόν το δρόμο, είναι πιθανό να ξαναζήσουμε κρίση» επισήμανε, προσθέτοντας ότι εξαντλείται και η πηγή της φορολόγησης, ενώ οι αγορές εξακολουθούν να είναι κλειστές για τη χώρα.

Κατά τον ίδιο η χώρα είναι αντιμέτωπη με τρία σοβαρά ελλείμματα: Πρώτον, το παραγωγικό κενό. Με ανάπτυξη 1,5% - 2% δεν μπορούμε να ανακάμψουμε, χρειάζονται επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέο πλούτο και μείωση της φορολόγησης, αντί της επιδοματικής πολιτικής, επεσήμανε ο κ. Λιαργκόβας.

Σχολιάζοντας την παροχολογία που αναπτύσσεται ενόψει εκλογών, είπε ότι σε δύο χρόνια η τότε κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα σημερινά ανοίγματα, όπως επίσης και το κόστος των αποφάσεων του ΣτΕ, στο οποίο προσφεύγουν πολίτες, για να ακυρώσουν τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.

«Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξει το πελατειακό μοντέλο του κράτους. Ει δυνατόν να κατοχυρωθεί συνταγματικά ότι έναν χρόνο πριν από τις εκλογές δεν πρέπει να γίνονται παροχές» σημείωσε.

Δεύτερον, το δημογραφικό κενό, το οποίο ο κ. Λιαργκόβας χαρακτήρισε βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος και παρά τη σοβαρότητα του ζητήματος «δεν το συζητάμε καν, κάνουμε σαν να μην υπάρχει»,

Τρίτον, το θεσμικό κενό. «Μετά από τόσες υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις, δεν είδα να βελτιώνεται η λειτουργία του κράτους. Έχουμε γραφειοκρατία, διαφθορά, δεν έχουμε δυνατούς θεσμούς…».