Οι αρχές της Λιβύης εντόπισαν ένα μεγάλο χάλκινο άγαλμα λύκαινας που κάποτε στεκόταν στην κορυφή ενός στύλου στο κέντρο της Βεγγάζης προτού εξαφανιστεί πριν από δεκαετίες, το οποίο βρέθηκε σε ένα αγρόκτημα του οποίου ο ιδιοκτήτης δήλωσε ότι το αγόρασε ως παλιοσίδερα.

Οι αρχές ειδοποιήθηκαν για το άγαλμα της περιόδου της αποικιοκρατίας έπειτα από πληροφορία που έλαβαν και το εντόπισαν σε ένα αγρόκτημα κοντά στη Βεγγάζη που ανήκει στον Σαγίντ Μοχάμεντ Μπουραμπίντα, ο οποίος τους είπε ότι το είχε αγοράσει από μάντρα παλαιών σιδερικών επειδή του άρεσε.

"Θυμόμουν αυτό το άγαλμα στη θέση του κοντά στο λιμάνι από τότε που ήμουν μικρός... Είχα ένα εργαστήριο επεξεργασίας χαλκού και όταν το είδα τυχαία στη μάντρα με τα παλιοσίδερα μου άρεσε το σχήμα του και η ποιότητα της δουλειάς, οπότε το αγόρασα", είπε.

Ο 80χρονος Μπουραμπίντα κράτησε το άγαλμα, μια ρέπλικα του διάσημου γλυπτού Λύκαινα του Καπιτωλίου που απεικονίζει μια θρυλική σκηνή της αρχαίας Ρώμης, σε κοινή θέα κάτω από ένα μεγάλο δέντρο δίπλα στη βεράντα του σπιτιού του.

Ο Χαλίντ αλ Ακούρι, επικεφαλής του τμήματος τουρισμού και αρχαιοτήτων στην αστυνομία της Βεγγάζης, είπε ότι είναι βέβαιος ότι ο Μπουραμπίντα δεν γνώριζε ότι το άγαλμα εξακολουθούσε να αποτελεί δημόσια περιουσία.

Οι ιταλικές αποικιοκρατικές αρχές έστησαν το άγαλμα στο νέο κέντρο της Βεγγάζης που έχτισαν τη δεκαετία του 1930, προωθώντας τη σύνδεση μεταξύ των αρχαίων ρωμαϊκών οικισμών της Λιβύης και της σύγχρονης αποικιοκρατίας στη χώρα.

Αφού η Λιβύη κέρδισε την ανεξαρτησία της, οι αρχές απομάκρυναν το άγαλμα της λύκαινας από τον στύλο και αυτό εξαφανίστηκε μετά την κατάληψη της εξουσίας από τον Μουαμάρ Καντάφι το 1969, μια επαναστατική περίοδο κατά την οποία τα υπολείμματα της ξένης αποικιοκρατίας απομακρύνθηκαν από δημόσιους χώρους.

Κάποια στιγμή το άγαλμα έχασε τα μπροστινά του πόδια καθώς και τις μορφές δύο ανθρώπινων βρεφών που θήλαζαν από κάτω, που αντιπροσώπευαν τον Ρωμύλο και τον Ρώμο, τους μυθικούς ιδρυτές της Ρώμης που λέγεται ότι θήλασαν από μια λύκαινα.

Τώρα το άγαλμα βρίσκεται έξω από το τμήμα αρχαιοτήτων στη Βεγγάζη, στηριγμένο σε τσιμεντόλιθους ενώ πιθανώς θα γίνει αποκατάσταση.

Η Λιβύη ήταν μια σημαντική ρωμαϊκή επαρχία, όπου βρίσκονταν τα σπουδαία λιμάνια των πόλεων Σαμπράθα και Λέπτις Μάγκνα οι επιβλητικοί πέτρινοι ναοί και τα θέατρα των οποίων στέκονται ακόμα στις ακτές της Μεσογείου.

Ωστόσο, πολλές ανεκτίμητες λιβυκές αρχαιότητες έχουν εξαφανιστεί: λεηλατήθηκαν από Ευρωπαίους την εποχή της αποικιοκρατίας, ιδιοποιήθηκαν μετά την ανεξαρτησία ή λεηλατήθηκαν στο χάος που ακολούθησε την εξέγερση του 2011 που ανέτρεψε το καθεστώς Καντάφι.

Ο Χαλίντ αλ Χαντάρ, ένας Λίβυος ερευνητής κλεμμένων αρχαιοτήτων, τόνισε ότι η παρακολούθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς στη Λιβύη παραμένει ασθενική και δεν ξεκίνησε παρά το 1974 -- μετά την εξαφάνιση του αγάλματος.