Βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης, ανάμεσα στη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο. Αν και μικρή σε έκταση χώρα, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα χρηματοοικονομικά κέντρα του κόσμου, κάτι που αποτελεί πόλο έλξης για όσους ασχολούνται με τον κλάδο.

Στην πρωτεύουσα, μια πανέμορφη πόλη, με πολύ πράσινο, ποτάμια και υπέροχα σπίτια, μας «ξεναγεί» αυτήν την εβδομάδα η Σοφία Μητσοπούλου, η οποία ζει εκεί τα τελευταία περίπου έξι χρόνια.

«Τελείωσα με τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στα Χρηματοοικονομικά και είχα βρει την πρώτη μου δουλειά σε ένα γραφείο συμβούλων στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη την περίοδο ανακοινωθήκαν υποτροφίες από γνωστό ίδρυμα στην Αθήνα για πρακτική άσκηση στο εξωτερικό. Αφού είχα προσπαθήσει και στο παρελθόν άλλες δυο φορές να λάβω μέρος στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, αυτήν τη φορά επιλέχθηκα έπειτα από συνέντευξη για μία από τις θέσεις. Η συγκεκριμένη προκήρυξη αφορούσε 10 θέσεις στο Λουξεμβούργο και έτσι μπορεί να πει κανείς πως κατά κάποιο τρόπο βρέθηκα τυχαία σε αυτήν την πόλη.

Μετακόμισα λοιπόν τον Απρίλιο του 2013, καθώς δέχτηκα την πρόταση από την τράπεζα που προσέφερε την πρακτική άσκηση. Πλέον μπορώ να πω με σιγουριά πως η ‘τύχη’ με ευνόησε.

Είναι όμορφη πόλη, με ιδιαίτερη και ξεχωριστή ομορφιά, και κατάλληλη για άτομα που εργάζονται ή ξεκινούν την επαγγελματική τους εμπειρία στον κλάδο των οικονομικών.

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση, όταν μετακόμισα εδώ, είναι πως σε ένα κράτος μόλις 500 χιλιάδων κατοίκων ακούει κανείς οπουδήποτε και να βρεθεί τουλάχιστον τρεις γλώσσες. Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι έκπληξη αν αναλογιστεί κανείς πως επίσημα αναγνωρισμένες είναι τα: Γαλλικά, τα Γερμανικά και η τοπική διάλεκτος, τα Λουξεμβουργιανά. Μπορεί να βρίσκεσαι μέσα στο λεωφορείο ή στο σουπερμάρκετ και να ακούς ταυτόχρονα κόσμο να μιλάει σε τόσες διαφορετικές γλώσσες.

Στην αρχή, που δεν ήξερα καλά την πόλη, μου άρεσε να κάνω βόλτες στα πάρκα, τα οποία εκτείνονται σχεδόν παντού μέσα στο κέντρο. Ακόμα και στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης υπάρχει πολύ πράσινο και πολυάριθμα σημεία όπου μπορεί κανείς να καθίσει, είτε για φαγητό είτε για αθλητικές δραστηριότητες.

Ένα από τα θετικά του Λουξεμβούργου είναι η γεωγραφική του θέση στην καρδιά της Ευρώπης. Οι κοντινότερες πόλεις της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Βελγίου απέχουν λίγα χιλιόμετρα, και υπάρχουν έτσι πολλοί ενδιαφέροντες συνδυασμοί για τουρισμό και εκδρομές το Σαββατοκύριακο.

Με τους φίλους μου όταν με επισκέπτονται από την Ελλάδα… ξεκινάμε με ξενάγηση στην πόλη και ειδικά στα σημεία του Grund (παλιά πόλη) και του Kirchberg (μοντέρνο και νεότερο μέρος της πόλης, όπου εδρεύουν πολλοί ευρωπαϊκοί οργανισμοί αλλά και πολυάριθμες τράπεζες). Στη συνέχεια, αφού επισκεφθούμε και το τωρινό κέντρο της πόλης με τα πλακόστρωτα και τα μαγαζιά, πάντα προτείνω κάποιο από τα κάστρα που έχει το Λουξεμβούργο προς τα βόρεια του κράτους.

Μία συνήθεια των κατοίκων της πόλης, που μου αρέσει, είναι η επαφή με τη φύση, όταν, φυσικά, το επιτρέπει ο καιρός.

Οι άνθρωποι εδώ είναι... μεν φιλόξενοι, αλλά με έναν δικό τους τρόπο. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι πως λόγω του μεγέθους της χώρας και σε συνδυασμό με το ότι εδώ και αρκετά χρόνια έρχονται στη χώρα όλο και περισσότεροι, και ειδικά από τις νοτιοευρωπαϊκες χώρες, είναι πραγματικά σχετικά «σπάνιο» να γνωρίσει κανείς ντόπιους.

Ως Ελληνίδα ήταν δύσκολο να συνηθίσω τον καιρό, καθώς και το διαφορετικό τρόπο λειτουργίας των καταστημάτων, των καφέ και των εστιατορίων. Για παράδειγμα, εκτός από τα σουπερμάρκετ, που μπορεί κανείς να τα επισκεφθεί μέσα στην εβδομάδα, για την υπόλοιπη αγορά είναι αρκετά δύσκολο, καθώς τα ωράρια εργασίας δεν το επιτρέπουν αφού το κλασικό ωράριο του μέσου υπάλληλου είναι 9 π.μ. - 6.30 μ.μ., με τα περισσότερα μαγαζιά να είναι ανοιχτά μόνο μέχρι τις 6 μ.μ.

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι ό,τι έχει να κάνει με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Πρόσφατα ανακοινώθηκε και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης πως το Λουξεμβούργο είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο, η οποία θα καταργήσει τελείως τα εισιτήρια και θα παρέχει δωρεάν τη μετακίνηση.

Τι με ενοχλεί στην πόλη όπου ζω; Αν και θεωρώ πως έχει πολλά πλεονεκτήματα και παροχές για τους κατοίκους της, αυτό που με ενοχλεί είναι το θέμα της γλώσσας. Ενώ μιλάω αγγλικά και γερμανικά, πολλές φορές λόγω της έντονης παρουσίας του γαλλικού στοιχείου στην πόλη είναι δύσκολο να συνεννοηθείς.

Αυτό που ζήλεψα από αυτήν την πόλη είναι η οργάνωσή της, τόσο όσον αφορά την καθαριότητα της πόλης όσο κυρίως τις υπηρεσίες. Κάθε φορά που έχει χρειαστεί να συναναστραφώ με το δημόσιο ή κάποια υπηρεσία, δεν αντιμετώπισα κάποιο θέμα και ποτέ δεν υπήρξαν καθυστερήσεις και κωλύματα.

Από την πατρίδα μού λείπει… καθημερινά η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Ευτυχώς επισκέπτομαι αρκετά συχνά την Ελλάδα και προσπαθώ να μη χάνω σημαντικές στιγμές με τους δικούς μου ανθρώπους.

Αν θα γυρνούσα πίσω; Θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή. Όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες στον εργασιακό τομέα. Νιώθω τυχερή που βρίσκομαι εδώ και παρότι δεν έχω ζήσει σε πολλές διαφορετικές χώρες, θεωρώ πως το Λουξεμβούργο αποτελεί μία καλή λύση για κάποιον που θέλει να ζήσει κάτι διαφορικό ή αναγκάζεται να μεταναστεύσει».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η Σοφία Μητσοπούλου γεννήθηκε στην Έδεσσα. Σπούδασε στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη και συνέχισε με μεταπτυχιακό στο τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής του ίδιου πανεπιστημίου.

Σήμερα εργάζεται ως «αναλυτής χρηματοοικονομικών κινδύνων» σε γερμανική τράπεζα, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Φεβρουαρίου 2019