«Στις συνεχείς κρίσεις που μαστίζουν την ήπειρό μας τα τελευταία χρόνια, οικονομική, μεταναστευτική, πανδημία και τώρα η κρίση ενέργειας, η Ευρωπαϊκή Ένωση στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών μόνο στην κρίση της πανδημίας. Και στην οικονομική κρίση και στο μεταναστευτικό απέτυχε», παραδέχεται μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στη «ΜτΚ» ο ευρωβουλευτής της ΝΔ.

Για την τωρινή κρίση ενέργειας σύμφωνα με τον κ. Κεφαλογιάννη «δρα καθυστερημένα και άτολμα», ενώ για το γιατί των ιταλικών εκλογών απαντά: «Κάποιοι, συνήθως λαϊκιστές πολιτικοί, υπόσχονται δήθεν λύσεις που μπορεί να οδηγήσουν τις χώρες σε νέα αδιέξοδα. Οι πραγματικές λύσεις απαιτούν στρατηγική και φιλελεύθερη προσέγγιση εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου».

Τι σημαίνει για την Ευρώπη η νίκη του κυβερνητικού σχηματισμού με επικεφαλής τη Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία;

Στις Δημοκρατίες οι πολίτες με την ψήφο τους αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας τους και το δικό τους. Οι επιλογές αυτές κρίνονται από τα πολιτικά αποτελέσματα που παράγουν οι κυβερνήσεις σε βάθος χρόνου. Και η χώρα μας το 2015 είχε μία τραυματική εμπειρία από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Που την πλήρωσε βαριά η ελληνική κοινωνία. Στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια βιώνουμε περίοδο αλλεπάλληλων κρίσεων. Και στα προβλήματα που δημιουργούνται δεν υπάρχουν εύκολες ή ανέξοδες λύσεις. Κάποιοι, συνήθως λαϊκιστές πολιτικοί, υπόσχονται δήθεν λύσεις που μπορεί να οδηγήσουν τις χώρες σε νέα αδιέξοδα. Οι πραγματικές λύσεις απαιτούν στρατηγική και φιλελεύθερη προσέγγιση εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Με δεδομένο ότι το σχήμα που κέρδισε τις ιταλικές εκλογές κινήθηκε προεκλογικά σε αρκετά αντι-ευρωπαϊκή ρότα φοβάστε ότι θα αυξηθούν οι αμφισβητήσεις εντός της ΕΕ για τη γενικότερη πορεία της Ευρώπης στο μέλλον;

Η Ευρώπη, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να διαβάσουν σωστά, να αποκωδικοποιήσουν γρήγορα τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών. Και της Ιταλίας και της Ουγγαρίας και της Γαλλίας. Να κατανοήσουν τις αιτίες της αμφισβήτησης και του σκεπτικισμού. Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι στις συνεχείς κρίσεις που μαστίζουν την ήπειρό μας τα τελευταία χρόνια, οικονομική, μεταναστευτική, πανδημία και τώρα η κρίση ενέργειας, η Ευρωπαϊκή Ένωση στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών των Ευρωπαίων πολιτών μόνο στην κρίση της πανδημίας. Και στην οικονομική κρίση που έπληξε κυρίως τις χώρες του Νότου και στο μεταναστευτικό απέτυχε. Ενώ σήμερα στην κρίση της ενέργειας δρα καθυστερημένα και άτολμα. Σας παραπέμπω στην πρόσφατη ομιλία της προέδρου της Κομισιόν προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να γίνει ένας πολιτικός οργανισμός που σε καταστάσεις κρίσεων θα λειτουργεί άμεσα και αποφασιστικά. Η Ευρώπη θα πρέπει να πάψει να είναι μόνο ένας οικονομικός γίγαντας που παραμένει πολιτικός νάνος. Θα πρέπει να αντιληφθεί την τεράστια γεωπολιτική ισχύ που έχει. Να λειτουργεί πάντα υπέρ των πολιτών της. Και στην κρίση ενέργειας που κανείς εθνικός προϋπολογισμός σε καμία χώρα δεν είναι σε θέση να καλύψει το πρωτοφανές κύμα ακρίβειας που διαπερνά τα σύνορα απαιτούνται εκτός από τις εθνικές πολιτικές και τολμηρές ευρωπαϊκές αποφάσεις.

Συνολικά βλέπετε μία στροφή της Ευρώπης προς την άκρα δεξιά; Γιατί είχε προηγηθεί και η κυβερνητική αλλαγή στην Σουηδία όπου ηττήθηκαν οι σοσιαλδημοκράτες;

Όταν η Δημοκρατία δεν μπόρεσε να δώσει απαντήσεις και λύσεις οι ευρωπαϊκοί λαοί στράφηκαν στις παρυφές του πολιτικού συστήματος. Μπορούμε να τα ονομάσουμε άκρα, αντισυστημική ψήφο. Δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα στην Ευρώπη είναι η ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενισχύσει το ρόλο της στις νέες γεωπολιτικές συνθήκες σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία και να γίνει πιο αποτελεσματική δρώντας γρήγορα στη διαχείριση κρίσεων. Υπέρ των πολιτών της. Πρέπει να διδαχθούμε από την Ιστορία. Αλλιώς θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις μεσοπολέμου με τις τραγικές συνέπειες που επακολούθησαν.

Την ίδια στιγμή η τουρκική ρητορική σε βάρος της Ελλάδας καλά κρατεί. Υπάρχει τρόπος για να ανασχεθεί αυτή η επιθετικότητα; Ποια είναι η εκτίμησή σας για το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά και για τη σχέση Τουρκίας-ΕΕ;

Στο πλαίσιο της πολιτικής του αναθεωρητισμού και ενός ιδιότυπου νεοοθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού που ασκείται από πλευράς της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας ιδίως μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, όλη αυτή την περίοδο η Τουρκία έχει προβεί σε ένα κρεσέντο κλιμακούμενων επιθετικών και προκλητικών ενεργειών και δηλώσεων κατά της Ελλάδας. Παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά, αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αμφισβήτηση της κυριαρχίας των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών όπως η Συνθήκη της Λοζάνης και σωρεία άλλων επιθετικών και προκλητικών ενεργειών και δηλώσεων.

Η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια έχει προχωρήσει σε θωράκιση των Ενόπλων μας Δυνάμεων, σε υπογραφή σημαντικών διακρατικών συμφωνιών και το σημαντικότερο σε διπλωματική διεθνοποίηση, με απόλυτη επιτυχία, των ενεργειών της Τουρκίας κατά της χώρας. Η Ελλάδα είναι μία ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται απόλυτα το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας σε αντίθεση με την Τουρκία που είναι απέναντι από το Διεθνές Δίκαιο. Διαρκώς το παραβιάζει. Μία Τουρκία που διατηρεί από το 1995 την απειλή πολέμου (casus belli) κατά της χώρας μας. Και αυτό έχει γίνει απολύτως κατανοητό από όλους. Τους εταίρους και τους συμμάχους μας.

Και οι διαφορές μας μαζί της;

Με την Τουρκία έχουμε μία και μόνο διαφορά. Την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυσή της. Με γνώμονα, ένα και μόνο. Το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση για τη Θάλασσα.

Η Τουρκία παραμένει μία υπό ένταξη ευρωπαϊκή χώρα. Με τις διαπραγματεύσεις, όμως, να είναι εδώ και χρόνια «παγωμένες». Όχι μόνο για την αρνητική και επιθετική συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και γιατί στα μάτια των Ευρωπαίων, και ορθώς, η Τουρκία έχει διολισθήσει τα τελευταία χρόνια σε ένα ιδιότυπο ισλαμικό καθεστώς που ουδεμία σχέση έχει με ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική χώρα. Μία χώρα που δεν σέβεται το Κράτος Δικαίου, τα ατομικά δικαιώματα, τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Μία χώρα που ουδεμία σχέση έχει με τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρώπης.

Πάμε λίγο στα εσωτερικά. Πώς είδατε το πακέτο μέτρων που ανακοινώθηκε στη 86η ΔΕΘ από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα;

Τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ είναι μέτρα που αποτελούν κοινωνική πολιτική ουσίας. Για τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τα νέα παιδιά αλλά κυρίως για τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Ενδεικτικά σας αναφέρω: Τις αυξήσεις στις κύριες συντάξεις, την κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, την εφάπαξ ενίσχυση 250 ευρώ σε ευάλωτες ομάδες, την επέκταση του επιδόματος μητρότητας στον ιδιωτικό τομέα, την αύξηση του επιδόματος θέρμανσης, τα προγράμματα για ενίσχυση της απασχόληση, την αύξηση του φοιτητικού επιδόματος στέγασης από τα 1.000 στα 1.500 ευρώ και στα 2.000 ευρώ σε φοιτητές που συγκατοικούν, τη δημιουργία νέων σύγχρονων φοιτητικών εστιών και τη στρατηγική Κοινωνικής Στέγασης με προτεραιότητα στους νέους.

Από την άλλη η αντίστοιχη ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης θύμισε σε πολλούς τις «ένδοξες ημέρες» του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Που κόστισε πολλές οδυνηρές εμπειρίες στην ελληνική κοινωνία. Και είναι σίγουρο ότι δεν επιθυμεί να τις ξαναζήσει στο μέλλον.

Έχουμε μπει σε μία μακρά προεκλογική περίοδο. Τι πρέπει να προσέξει η κυβερνητική πολιτική γι’ αυτό το διάστημα; Βλέπετε στο τέλος του τούνελ πιθανότητα αυτοδυναμίας για τη ΝΔ στη δεύτερη κάλπη; Και αν όχι τι μέλλει γενέσθαι;

Το έργο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη θα κριθεί στο τέλος της τετραετίας. Στο διάστημα που απομένει η κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει το κυβερνητικό της έργο, τις μεταρρυθμίσεις με αμείωτη ένταση. Και για το συνολικό έργο της θητείας της θα κριθεί από τον ελληνικό λαό. Και είμαι βέβαιος ότι οι Έλληνες πολίτες στις κάλπες θα μας ανταμείψουν με μία νέα καθαρή τετραετία.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 02.10.2022