Η πιο αγαπημένη φιγούρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι σίγουρα ο Άγιος Βασίλης. Ο ευτραφούλης, καλοκάγαθος γέροντας με τα λευκά γένια και μαλλιά, την κόκκινη στολή και τα γυαλάκια του που ταξιδεύει παντού με το έλκηθρό του για να μοιράζει σε κάθε σπίτι τα δώρα που οι παιδικές καρδιές έχουν λαχταρήσει.

Φέτος όμως ο Άγιος Βασίλης αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα: έχασε τη στολή του! Έχει ψάξει παντού και δεν τη βρίσκει. Πώς θα μοιράσει τώρα τα δώρα στα παιδιά;

Η αρχιτέκτονας-συγγραφέας Μάρθα Κολοκοτρώνη μας αφηγείται μια ιστορία γραμμένη με χιούμορ και ευαισθησία, ένα παραμύθι που μας αφήνει να αφεθούμε στη μαγεία των Χριστουγέννων και να ταξιδέψουμε με την καλύτερη παρέα στον προορισμό που ο καθένας μας ορίζει. Και όπως σε κάθε ταξίδι υπάρχουν οι ανάλογες εκπλήξεις τόσο για τους μικρούς όσο και τους μεγάλους αναγνώστες.

«Μέσα από τις σελίδες του γιορτινού αυτού παραμυθιού το μόνο που θέλω να ‘μεταφέρω’ είναι η μαγεία των Χριστουγέννων στα σπίτια όλων μας και να από εκεί και πέρα το μήνυμα που ο καθένας θέλει να μεταφέρει μπορεί να το γράψει και να το στείλει στον Άγιο Βασίλη! Και αυτός με τη σειρά ξέρει ακριβώς τι θα κάνει»! λέει η συγγραφέας του παραμυθιού «Όταν ο Άγιος Βασίλης έχασε τη στολή του».

Χρησιμοποιώντας την πανδημία του κορονοϊού σαν έμπνευση για το καινούριο της βιβλίο, η κ. Κολοκοτρώνη εξηγεί πως όλοι μας έχουμε την ανάγκη να πιστέψουμε όσο ποτέ σε ένα παραμύθι που θα μας κάνει έστω και στιγμιαία να ξεφύγουμε από το βάρος των συνθηκών. «Με ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη μπορούμε να ζητήσουμε ό,τι μα ό,τι επιθυμούμε και ο Άγιος Βασίλης πάντα βρίσκει τον τρόπο και μας το φέρνει.

Με αφορμή λοιπόν τη μαγεία των Χριστουγέννων και την τρομερή αυτή ιδιότητα του Άγιου Βασίλη έγραψα αυτό το παραμύθι έτσι ώστε όλοι μας να μπούμε στη θέση του μικρού Ανδρέα (του πρωταγωνιστή) και να νιώσουμε ότι ναι όλα μπορούν να συμβούν, και ό,τι επιθυμούμε μπορούμε να το έχουμε, όπως για παράδειγμα τη ζωή μας πίσω»!

Με οδηγό τη φαντασία, τα χρώματα και το συναίσθημα και με «όπλο» τα εργαλεία της αρχιτεκτονικής, ξεκίνησε να φτιάχνει ιστορίες αρχικά για τα παιδιά της, μιας και η οικογένειά της ζει στο εξωτερικό και η επαφή με ελληνικά βιβλία ήταν ελάχιστη.

«Η δημιουργία είναι η κοινή βάση της συγγραφής και της αρχιτεκτονικής. Και τα δύο ξεκινούν να υπάρχουν σε ένα λευκό χαρτί και σε μια καλά κρυμμένη ιδέα που προσπαθεί να ξετρυπώσει από τη φωλιά της και να βρει τη θέση της σε αυτό το χαρτί. Όταν πλέον συμβεί αυτό, πρέπει να χτίσεις το καινούριο της σπίτι με την εικονογράφηση, την οποία επίσης έχω επιμεληθεί η ίδια. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι πρώτα φτιάχνω την εικόνα και έπειτα έρχονται τα λόγια. Αυτό άλλωστε έκανα και ως αρχιτέκτονας. Πρώτα σχεδίαζα την ιδέα και στη συνέχεια την εξηγούσα. Άρα, θα έλεγα ότι η εικονογράφηση είναι αυτό που με τραβάει πιο πολύ και τα λόγια σίγουρα συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν το παραμύθι. Και ναι είναι όσο διασκεδαστικό φαίνεται»!

Αυτός είναι και ο λόγος που το βιβλίο είναι γεμάτο με έντονα χρώματα, αφήνοντας τη γιορτινή διάθεση να ξεχειλίζει σε κάθε του σελίδα. «Έτσι ακριβώς βιώνω και την ιστορία: με λαχτάρα, με τεράστια χαρά, με ένταση! Επιπλέον, τα μικρά παιδιά βιώνουν την καθημερινότητα με μια πρωτόγνωρη αγωνία και όλα φαντάζουν μεγάλα και χρωματιστά για αυτά. Μέσα από τα βιβλία μου προσπαθώ να γίνω κι εγώ παιδί και να δω μέσα από τα δικά τους μάτια».

Για την ίδια τη συγγραφέα το γράψιμο είναι μια διαδικασία ανακούφισης και ευχαρίστησης. «Όταν βιώνεις μια ιστορία ή όταν οι ήρωες σου ψιθυρίζουν όλη μέρα στο αυτί, κάποια στιγμή αυτό φεύγει από σένα και βγαίνει στο χαρτί. Και δεν υπάρχει πιο όμορφη στιγμή από το να βλέπεις τους ήρωες σου στο χαρτί, έτοιμους για να ξεκινήσουν το ταξίδι αυτό μαζί σου! Άλλοτε γίνονται φίλοι σου, άλλες φορές ταυτίζονται με εσένα και πόσες άλλες απλά μένουν συνοδοιπόροι. Πάντα όμως είσαι εκεί μαζί τους».

Η φαντασία κάνει την καλύτερη δουλειά!

Η αγνότητα που πλημμυρίζει τα παραμύθια και τις παιδικές ιστορίες αφήνουν το παιδί να τρυπώσει σε κόσμους χρωματιστούς και διαφορετικούς, ενώ ταυτόχρονα το διδάσκει. «Χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια από τον γονιό να εξηγήσει κάθε παραμύθι, το να ωθεί το παιδί να έρχεται σε μια συνεχή επαφή με ιστορίες και παραμύθια είναι από μόνο του διδακτικό. Και νομίζω ότι αυτό είναι το μόνο μάθημα που χρειάζονται τα παιδιά σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες μέσα από τα βιβλία. Η φαντασία κάνει ήδη την καλύτερη δουλειά για αυτά»!

Είναι όμως τα παραμύθια μόνο για παιδιά; Ή μήπως και οι μεγάλοι ψάχνουμε «θεραπεία» για τους «δράκους μας»; Η απάντηση βρίσκεται στον τρόπο που επιθυμούμε να βιώνουμε την καθημερινότητά μας. Πολλές φορές πάλι, το παραμύθι έχει την απλότητα που ένας μεγάλος μπορεί να καταλάβει και να εκτιμήσει, και την ίδια στιγμή έχει το βάθος που μόνο τα μικρά ή πολύ μεγάλα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν.

«Οι συγκυρίες και οι συνθήκες στη ζωή μας διαμορφώνουν τα θέλω μας και ‘αναβαθμίζουν’ τις επιθυμίες μας σε εικόνες και ιστορίες που πολλές φορές μόνο στα παραμύθια μπορούμε να συναντήσουμε. Και τότε είναι που αφήνουμε τον φανταστικό αυτό χώρο των παραμυθιών να εισχωρήσει στο εγώ μας», καταλήγει η κ. Κολοκοτρώνη.

Όσο για το δικό της αγαπημένο παραμύθι, εκτός από αυτό που ζει με την οικογένεια της, όπως λέει, αυτό είναι το «παραμύθι» - μάθημα ζωής «η Βαλίτσα» του Chris Naylor- Ballesteros. Ένα συγκλονιστικό βιβλίο που πραγματεύεται ένα από τα πολύ σημαντικά θέματα της γενιάς μας, το προσφυγικό. «Κάθε φορά που το διαβάζουμε οικογενειακώς νιώθουμε, εκτιμάμε και μαθαίνουμε να ζούμε».

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Μάρθα Κολοκοτρώνη σπούδασε αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη και έκανε µεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήµιο Κολούµπια της Νέας Υόρκης. Από το 2015 είναι διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου ΕΤΗ της Ζυρίχης. Έχει συνεργαστεί µε γραφεία στη Θεσσαλονίκη και τη Νέα Υόρκη και έχει εργαστεί ως ερευνήτρια στη Σιγκαπούρη και στην Ινδία. Τα τελευταία χρόνια ζει στο Βερολίνο, όπου µεγαλώνει τα δυο παιδιά της µε τις ιστορίες του Κροκοντούλη και της Ζιραφούλας.

Το παραμύθι «Όταν ο Άγιος Βασίλης έχασε τη στολή του» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση (diaplasibooks.gr ).

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 12 Δεκεμβρίου 2021