«Χαίρομαι πάρα πολύ που λαμβάνω μέρος στο Φεστιβάλ Επταπυργίου, σε αυτή τη διοργάνωση του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Μαθαίνω ότι φέτος έχει ένα εξαιρετικό πρόγραμμα πολύ υψηλών προδιαγραφών και εύχομαι να πηγαίνει όλο και καλύτερα, να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο φεστιβάλ και να εδραιωθεί ως τέτοιο, με ποιότητα αλλά και ανάγκη ο κόσμος να ψυχαγωγηθεί», λέει στη «ΜτΚ» η Μαρία Φαραντούρη, η μεγαλύτερη από τις «Μεγάλες Φωνές», τη συναυλία στην οποία θα συμμετέχει μαζί με τις ομότεχνές της Έλλη Πασπαλά, Ανδριάννα Μπάμπαλη και Εύη Σιαμαντά. «Χαίρομαι πάρα πολύ που θα υπηρετήσουμε όλες μαζί το καλό ελληνικό τραγούδι και επίσης είναι πάρα πολύ όμορφο για μένα το ότι μέσα από τη συναυλία αυτή συνδέονται οι διαφορετικές γενιές», επισημαίνει.

Στο πλαίσιο της συναυλίας θα ακουστεί ένα ευρύ ρεπερτόριο. «Με τους συντελεστές του Φεστιβάλ συνεργαστήκαμε στενά κι έτσι βρήκαμε και τις ιδέες των τραγουδιών. Βλέπει κανείς πόσο ωραία κομμάτια γράφτηκαν, με υψηλά νοήματα, υπέροχες μελωδίες. Αυτό θα επιδιώξουμε να μεταφέρουμε και να μεταγγίσουμε στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Ιδιαίτερα για μένα που έχω καιρό να επισκεφθώ την πόλη θα είναι μεγάλη χαρά που θα ερμηνεύσω όχι μόνο Χατζιδάκι και Θεοδωράκη αλλά και άλλους συνθέτες, όπως Ξαρχάκο, Πορτοκάλογλου, Μικρούτσικο. Μετά, όλες στο τέλος μαζί με τον κόσμο θα τραγουδήσουμε τα πολύ γνωστά και εμβληματικά τραγούδια», τονίζει η ερμηνεύτρια.

Πρόκειται για μία πρωτογενή παραγωγή του Φεστιβάλ Επταπυργίου, που κινείται στη φιλοσοφία της παρουσίασης εκδηλώσεων σχεδιασμένων ειδικά γι’ αυτό. «Πάντα υπάρχουν ιδιαίτεροι πολιτιστικοί θεσμοί. Εύχομαι να υπάρχουν σοβαροί και ποιοτικοί για κάθε πόλη της Ελλάδας. Αυτό ονειρευτήκαμε και από τα νιάτα μας που παλεύαμε τότε και με την αείμνηστη και σπουδαία Μελίνα Μερκούρη για το άνοιγμα στον πολιτισμό. Σκοπός μας ήταν να κάνουμε το κάθε χωριό έναν πολιτιστικό χώρο. Τότε λέγαμε ότι θέλαμε πολιτιστικούς συλλόγους παντού. Τώρα μιλάμε για θεσμούς. Η χώρα μας έχει ανάγκη από πολιτιστικούς θεσμούς και νομίζω ότι σιγά - σιγά δημιουργούνται», υπογραμμίζει.

«Οι λαοί γνωρίζουν τι πραγματικά θέλουν»

Ερμηνεύτρια εμβληματική, ταυτισμένη με τους αγώνες για την ειρήνη, ποτισμένη με το αντιπολεμικό πνεύμα που σηματοδότησε τη γενιά της η Μαρία Φαραντούρη είναι αδύνατο να μην σχολιάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος προβληματίζει άπαντες σε παγκόσμιο επίπεδο. «Δεν θεωρώ κανέναν πόλεμο δίκαιο. Όποιοι και αν είναι οι λόγοι, ο πόλεμος δεν είναι η λύση. Πρέπει να βρίσκεις άλλους τρόπους για να επιλύεις τα προβλήματα, που σίγουρα πάντα θα υπάρχουν. Ο διάλογος, η διπλωματία και πολλές άλλες διέξοδοι μπορούν να αμβλύνουν ένα τεταμένο κλίμα. Σε τελευταία ανάλυση ποια είναι τα μοναδικά θύματα του πολέμου; Οι λαοί. Αυτοί την πληρώνουν. Εκτός από τον ουκρανικό λαό που αυτή τη στιγμή είναι ο αμυνόμενος και χάνει άμεσα πληθυσμό, υποδομές, την υπόστασή του και το ίδιο του το κράτος, το κακό εισπράττουν και όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Βλέπεις κάποιους λίγους να κερδοσκοπούν και να ανεβαίνουν τα συμφέροντά τους με μια τέτοια συνθήκη. Θα σας θυμίσω το προφητικό έκτο ανάγνωσμα του ‘Άξιον Εστί’ του Οδυσσέα Ελύτη που διάβαζε περίφημα ο Μάνος Κατράκης: ‘Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας, το κέρδος των δικών τους πτωμάτων’. Αυτοί είναι που πάντα πλουτίζουν. Το θέμα είναι να δημιουργηθεί ένα φιλειρηνικό κίνημα και στη συνείδηση του κόσμου όπως τότε που μεγάλωνα εγώ, στον απόηχο του πολέμου του Βιετνάμ στην Ασία, τότε που όλο αυτό είχε επηρεάσει συναισθηματικά τον κόσμο. Εδώ τώρα δεν είναι μόνο συναισθηματικό το θέμα, είναι κάτι που γίνεται μπροστά στην πόρτα σου και έχει άμεσες συνέπειες. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να σταματήσει αυτή η ιστορία. Αυτά τα ξέρουν οι πολιτικοί. Οι λαοί γνωρίζουν τι πραγματικά θέλουν και αυτά είναι η ειρήνη, η ελευθερία, η δημοκρατία. Οι άλλοι ας κανονίσουν το συντομότερο να τελειώνει όλο αυτό. Η γενιά μας ήταν τυχερή. Εμείς δεν ζήσαμε πολέμους, τώρα όμως τον βιώνουμε, έστω έμμεσα αλλά πολύ ουσιαστικά οικονομικά με τεράστιες καταστροφικές συνέπειες για τον κόσμο. Είναι απίστευτο αυτό. Παλέψαμε για έναν καλύτερο κόσμο και δεν μπορώ να δεχτώ εύκολα ότι φτάνουμε να πηγαίνουμε πάλι πίσω», δηλώνει εμφατικά.

Προσωποποίηση της Ελληνίδας τραγουδίστριας που ταυτίστηκε με το πολιτικό άκουσμα στην Ελλάδα η Μαρία Φαραντούρη θεωρεί πως πολιτικά είναι όλα τα τραγούδια. «Μπορεί να μην μιλούν άμεσα πολιτικά, αλλά αυτό υπονοούν. Ακόμα και τα ερωτικά τραγούδια πρέπει να εκφραστούν μέσα σε ένα πλαίσιο χαράς για κάτι καλό στον τόπο».

«Ο Μίκης είναι ο πατέρας»

Με αυτή τη φιλοσοφία μιλά και για όλα τα δεινά που βρήκαν τον καλλιτεχνικό κόσμο στη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και την αντιμετώπισή τους από την Πολιτεία: «Σίγουρα υπήρξαν πολλά κενά, πάντοτε υπάρχουν, και ποτέ δεν μπορεί να καλύψει το κράτος τα πάντα, γιατί ερχόμαστε και από μία δύσκολη οικονομική κατάσταση. Ωστόσο οι καλλιτέχνες, πολύ σωστά, διεκδίκησαν και κατάφεραν πράγματα με τους αγώνες τους. Νομίζω ότι η Πολιτεία ανταποκρίθηκε αρκετά, δόθηκαν κάποια ποσά, έστω μικρά, αλλά ήταν και αυτό μια βοήθεια. Ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό που δεν είχαν βγει ακόμη τα εμβόλια και δεν ξέραμε πώς να το διαχειριστούμε και φοβόμασταν ακόμη και να περπατήσουμε έξω, ήταν πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση και μεγάλο το οικονομικό πρόβλημα των καλλιτεχνών».

Τώρα, με το άνοιγμα του πολιτισμού η ίδια έχει πολλά σχέδια αφού πέρα από το Φεστιβάλ Επταπυργίου παρουσιάζει συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, από την Αθήνα και την Ελευσίνα μέχρι το Ρέθυμνο και τη Γερμανία, συμπράττοντας με εξέχοντες καλλιτέχνες και καταξιωμένες ορχήστρες. Εκείνο που όμως επαναλαμβάνεται διαρκώς στη διάρκεια της συζήτησής μας -και πώς όχι;- είναι το όνομα του Μίκη Θεοδωράκη. Πόσο άλλαξε η ίδια μετά το φευγιό του; «Ως προς το βιολογικό σίγουρα ήξερα ότι κάθε τόσο που έβλεπα τον Μίκη ήταν σαν να παίρνω την ευχή του. Μπορούσαμε δηλαδή να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον με ένα κοίταγμα στα μάτια, ειδικά τον τελευταίο χρόνο που δεν μπορούσε πια να επικοινωνήσει. Μέχρι και ενάμισι - δύο χρόνια πριν μπορούσα και του έλεγα στο τηλέφωνο ή όταν πήγαινα εκεί τι σκέφτομαι να κάνω πώς να παρουσιάσουμε το ένα ή το άλλο. Είχα την ανάγκη του πατέρα, του ανθρώπου που θα σου δώσει τη συμβουλή. Τώρα μεγάλωσα κι εγώ, ωρίμασα, Μου λείπει πάρα πολύ, αλλά το έργο του είναι τόσο ισχυρό και τόσο δυνατό που με παρηγορεί το ότι το υπηρετώ. Συγκινούμε ασφαλώς κάθε φορά που το τραγουδάω. Ξέρω καλά και πάντοτε όσο θα ζω ότι ο Μίκης είναι ο πατέρας. Όσο πληγώνεσαι για τον βιολογικό σου γονιό τόσο πληγώνεσαι και για τον Μίκη», καταλήγει.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Κυριακή 26/6 και Δευτέρα 27/6 στις 9.15 μ.μ.