Με το σπουδαίο και αειθαλές έργο του Μίκη Θεοδωράκη υποδέχεται το νέο έτος η Μαρία Φαραντούρη με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του συνθέτη σε δύο μεγάλες συναυλίες, που θα πραγματοποιηθούν στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Η κατεξοχήν ερμηνεύτρια των έργων του συμμετέχει στο αφιέρωμα της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης προς τιμήν του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, όπου θα παρουσιαστούν γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του σε ενορχήστρωση του Αντώνη Σουσάμογλου υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Μύρωνα Μιχαηλίδη. Με αυτήν την αφορμή η σπουδαία ερμηνεύτρια μιλάει για τον δικό της Μίκη στη «ΜτΚ», σχολιάζει την τέχνη του σήμερα και μοιράζεται με το αναγνωστικό κοινό όσα κρατάει από το 2024, αλλά και όσα περιμένει από το 2025.

Ερμηνεύετε για άλλη μία φορά επί σκηνής Μίκη Θεοδωράκη αυτήν τη φορά με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Πώς νιώθετε κάθε φορά που ερμηνεύετε τα τραγούδια του; Έχει αλλάξει ο τρόπος που τα αντιμετωπίζετε μετά τον θάνατό του;

Ο Μίκης νιώθω ότι είναι παρών σε κάθε συναυλία με τη μουσική και τα ωραία τραγούδια του. Στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης θα ακουστούν γνωστά η λιγότερο γνωστά τραγούδια του με τη συμφωνική Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση του εξαίρετου μαέστρου με διεθνή καριέρα Μύρωνα Μιχαηλίδη, με τον οποίο είχα τη χαρά να συνεργαστώ και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και με την ενορχήστρωση του Αντώνη Σουσάμογλου. Πιστεύω ότι θα είναι μία ξεχωριστή συναυλία. Ο Μύρων Μιχαηλίδης είναι μία εγγύηση, θα διευθύνει μάλιστα και τη σουίτα μπαλέτου του Θεοδωράκη για ορχήστρα «Ελληνική Αποκριά».

Τρία χρόνια μετά το φευγιό του τι σας έχει λείψει πιο πολύ από αυτόν, τι κρατάτε;

Τη διδασκαλία του πάνω στο τραγούδι και τον δημιουργικό ενθουσιασμό του, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, δεν το ξεχνώ ποτέ.

Σε τι διαφωνούσατε μαζί του;

Διαφωνίες πάντα υπάρχουν και στις μουσικές οικογένειες, αλλά ποτέ σε τέτοιο βαθμό που να διαταράξουν τη συνεργασία μας.

Με δεδομένο ότι η τέχνη είναι καθρέφτης της κοινωνίας, πως αντικατοπτρίζεται σε αυτόν η Ελλάδα του 2024 με βάση τις τέχνες που «καταναλώνονται» σήμερα μαζικά;

Νομίζω ότι το έργο του Μίκη δεν είναι μία απλή διασκέδαση αλλά μία βαθύτερη κουλτούρα μουσική και ποιητική, είναι ένα άλλο σύμπαν, ποτέ δεν το συγχέω με ό,τι άλλο παρουσιάζεται κυρίως σήμερα. Σήμερα βρισκόμαστε σε μία άλλη εποχή, όλα είναι διαφορετικά, είναι επόμενο να έχουν επηρεάσει και το τραγούδι, το οποίο φοβάμαι έχει χάσει την γνησιότητά του.

Επί των ημερών σας υπήρχαν στον χώρο των τεχνών άνθρωποι με προσωπικότητα που στιγμάτισαν και θα στιγματίζουν τον χώρο της μουσικής για πολλά χρόνια ακόμα. Βγαίνουν σήμερα τέτοιες προσωπικότητες; Αν όχι, τι είναι αυτό που λείπει ή που υπάρχει σε αφθονία;

Το έντεχνο τραγούδι, όπως ονομάστηκε, είναι γέννημα μιας εποχής ανάτασης και συμμετοχής, της δεκαετίας του ’60 με τη δύναμη και την αξία του μίλησε στις ψυχές των ανθρώπων, γι’ αυτό και υπάρχει μέχρι σήμερα και θα υπάρχει πάντα. Αποτελεί τη σύγχρονη πολιτιστική μας κληρονομιά. Τραγούδια του Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκου, Σαββόπουλου, Λοΐζου, Μικρούτσικου και άλλων δεν χάνουν την αξία τους, γιατί είναι γνήσια, μίας τέχνης αυθεντικής με εξαιρετική ποίηση και στίχο. Ό,τι ακολούθησε μετά επηρεάστηκε από ξένα και εμπορικά πρότυπα, άλλαξε και ο τρόπος πρόσληψης της κοινωνίας από τα νέα μέσα επικοινωνίας και το καινούριο τραγούδι δεν απέκτησε ισχυρή δική του προσωπικότητα. Παρ’όλα αυτά ελπίζω και πιστεύω ότι οι νέες γενιές μουσικών και συνθέτων θα βρουν το δρόμο τους στα νέα δεδομένα.

Δύο πόλεμοι στη «γειτονιά» μας, η ακροδεξιά ανεβαίνει παγκοσμίως, η εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ήδη εδώ. Ζούμε σε μία εποχή μεγάλων αλλαγών. Σας δημιουργούν φόβο αυτά; Είστε αισιόδοξη για το μέλλον;

Οι πόλεμοι που διεξάγονται διπλά μας, η ρευστότητα των καταστάσεων, η ενδυνάμωση των ακροδεξιών παντού και η αδιαφορία του κοινού και των νέων ασφαλώς και με προβληματίζουν. Πιστεύω σε μία αφύπνιση του κόσμου, όλα έχουν τα όριά τους και τα φαινόμενα αυταρχισμών, σύγχυσης και παρακμής κάποια στιγμή θα ανατραπούν, δεν μπορώ να πιστέψω στον άβουλο άνθρωπο και στους καθησυχασμένους πολίτες, ούτε μόνο στην εμπορική τέχνη της διασκέδασης.

Ζήσατε εποχές που η νέα γενιά ήταν διατεθειμένη να θυσιάσει και να θυσιαστεί για ένα καλύτερο μέλλον. Σήμερα βλέπετε αυτήν τη θέληση και την ορμή να παλέψει για το δίκιο και την ελευθερία;

Διατηρώ την αισιοδοξία μου, στην Ιστορία πάντα υπάρχει μία πρωτοπορία που βγαίνει μπροστά, ξυπνά συνειδήσεις μας κάνει δημιουργικούς με όραμα, με στόχους που δίνουν νόημα στη ζωή μας. Καιρός να προχωρήσουμε, δεν αρμόζει κυρίως στους νέους ο καθησυχασμός και η αδιαφορία, γιατί στο τέλος τέλος είναι εις βάρος της ίδιας τους της ζωής.

Ποια είναι τα σχέδια σας για το 2025;

Μετά τις συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης την Πρωτοχρονιά και στις 2 Ιανουαρίου, στις 16 Φεβρουαρίου θα είμαι στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας με το CANTO HENERAL, τον σπουδαίο βαρύτονο Τάση Χριστογιαννοπουλο και στη διεύθυνση ορχήστρας τον εξαίρετο και παλιό συνεργάτη του Μάνου Χατζιδάκι, Μίλτο Λογιάδη. Την άνοιξη έχω συναυλίες στη Φιλανδία και Γερμανία, μετά βλέπουμε, καλά να είμαστε.

Τι κρατάτε από το 2024, τι εύχεστε για το 2025;

Στα διεθνή θέματα το ’24 δεν έχω κάτι καλό να κρατήσω γι’ αυτό μεταθέτω τις ελπίδες μου για το 2025. Με την ευκαιρία εύχομαι σε εσάς, στους αναγνώστες σας και σε όλους τους Θεσσαλονικείς μια καλή χρονιά με υγεία, πρόοδο και ειρήνη.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Αίθουσα Φίλων Μουσικής (Μ1)

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2025 και Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2025 στις 19:00

Προπώληση εισιτηρίων: www.tsso.gr & εκδοτήρια ΚΟΘ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29.12.2024