Μαθήματα από την Βundesliga…
Ήταν Αύγουστος του 2013 όταν βρέθηκα για πρώτη φορά αντιμέτωπος με αυτό που λέγεται οργάνωση της Bundesliga, που για τους μη ειδικούς είναι η πρώτη κατηγορία ποδοσφαίρου της Γερμανίας. Αφορμή μού έδωσε η κλήρωση για τα προκριματικά του Champions League που είχε φέρει αντίπαλο του ΠΑΟΚ τη γερμανική Σάλκε και την επομένη της κλήρωσης με ειδοποίησαν ότι οι Γερμανοί είχαν ήδη κλείσει ένα από τα πιο ακριβά εστιατόρια της Θεσσαλονίκης για το βράδυ του αγώνα στην Τούμπα. Έμεινα άναυδος για την ταχύτητα με την οποία έγινε το ρεζερβέ και η επιλογή του μαγαζιού, αλλά τελικά τα δικαιολόγησα με τη γερμανική οργάνωση. Τι είχε συμβεί; Η επίσημη Σάλκε μέσα σε λίγες ώρες από τη στιγμή που έμαθε ότι θα αγωνισθεί στη Θεσσαλονίκη είχε κλείσει τραπέζι για τους χορηγούς της ομάδας σε ένα top εστιατόριο της πόλης. Όταν δε ήρθε βραδιά ήταν γεμάτη ευχάριστες εκπλήξεις. Εκεί γνώρισα τον «Fanbeauftragter» της ομάδας, που είναι κάτι σαν υπεύθυνος από τη μεριά της διοίκησης του Club για τους φιλάθλους. Ένας σύνδεσμος που έχει την ευθύνη να συνομιλεί με τους φανατικούς της εξέδρας και να λύνει προβλήματα. Πριν, αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Ρώτησα λοιπόν, και έμαθα τι συμβαίνει στην ποδοσφαιρική Γερμανία όπου -όπως και στη Βρετανία- ζει τα τελευταία ένα απίστευτο ποδοσφαιρικό μπουμ. Μόνο ένας αριθμός εδώ αρκεί: ο μέσος όρος φιλάθλων την περασμένη αγωνιστική στην Bundesliga ήταν κοντά στις 40.000, με 6 παιχνίδια να είναι sold out…
Αναφέρω τα βασικά και τα πιο χρήσιμα. Στη Γερμανία ένας σύλλογος διοικείται από τη Γενική Συνέλευση, στην οποία μετέχουν όλα τα μέλη του. Η Μπάγερν, που θεωρείται από τις πιο λαοφιλείς ομάδες στον κόσμο, έχει 316.000 μέλη. Κάποιες ομάδες είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, όπως η Ντόρτμουντ, άλλες είναι εταιρείες κεφαλαίων. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι απαγορεύεται να υπάρχει μέτοχος που να κατέχει το 50% και 1. Έτσι στη Γερμανία δεν υπάρχει ούτε Μαρινάκης, ούτε Σαββίδης, ούτε Αλαφούζος, ούτε Μελισσανίδης…
Δεύτερο σημαντικό η ύπαρξη των υπεύθυνων για τους φιλάθλους. Και των ίδιων των συλλόγων αλλά και της αστυνομίας. Μάλιστα σε πολλές ομάδες αυτοί οι υπεύθυνοι δεν είναι ένας και δύο, αλλά συγκροτούν ολόκληρες επιτροπές. Άλλος έχει την ευθύνη για τους φανατικούς, άλλος γι’ αυτούς που κατέχουν διαρκείας και άλλος για τους πιο πολιτισμένους. Το ίδιο και για την αστυνομία, όπου και εκεί υπάρχει ο σύνδεσμος (Κontaktbeamte). Φυσικά εδώ και χρόνια κάθε γήπεδο διαθέτει κάμερες ασφαλείας που έχουν τοποθετηθεί από τις ίδιες τις ομάδες και κάθε εισιτήριο είναι ονομαστικό. Όσο για την ασφάλεια στα γήπεδα η ευθύνη είναι μισή-μισή. Τα πιο βίαια επεισόδια τα χειρίζεται η αστυνομία, τα πιο ελαφρά, όπως η χρήση βεγγαλικών, η ιδιωτική ασφάλεια της ομάδας. Λύθηκαν τα προβλήματα βίας στην Bundesliga; Όχι βέβαια, αλλά έχουν αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά. Εκεί βέβαια είναι ελκυστικό και το προϊόν εντός του γηπέδου. Εδώ δεν ισχύει αυτό. Γι’ αυτό ασχολούμαστε δυστυχώς με τα τριγύρω…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17.12.2023