ΑΠΟΨΕΙΣ

Σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης έχει ήδη μετατραπεί μία από τις κορυφαίες διαδικασίες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Αυτή της αναθεώρησης του συντάγματος, που προανήγγειλε ο πρωθυπουργός, καλώντας τα κόμματα να συμμετάσχουν στη σχετική συζήτηση, με κατάθεση προτάσεων. Πριν όμως αρχίσει η διαδικασία για την αναθεώρηση, διαφαίνεται κίνδυνος απώλειας ακόμη μίας χρυσής ευκαιρίας για σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον τόπο μας. Η κυβέρνηση από τη μια μεριά εμφανίζεται εγκλωβισμένη στις εμμονές και τις ιδεοληψίες της, και καταφεύγει σε άτολμες και «εκτός τόπου και χρόνου» προτάσεις και ο Αλέξης Τσίπρας, αντί να μιλήσει συναινετικά και να κάνει σε όλους ένα προσκλητήριο συνεννόησης, για να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές, ουσιαστικά φέρνει νέους διχασμούς. Είτε κάνοντας επίθεση στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης είτε καλώντας στο «προσκλητήριο» αρχηγό χωρίς κόμμα και βουλευτική ιδιότητα, είτε αποκλείοντας άλλους αρχηγούς-βουλευτές, με προφανή σκοπό να προσβάλει και να μειώσει πολιτικούς του αντιπάλους. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης από την πλευρά τους, αντιδρώντας στην προσ(κ)ληση Τσίπρα, κάνουν λόγο για επικοινωνιακά παιχνίδια και για αξεπέραστες ιδεοληψίες. Χαρακτηριστικό του κλίματος που διαμορφώνεται είναι και η πρόταση - έκπληξη του ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, μια εκλογή που έτσι όπως προτείνεται να γίνει είναι σίγουρο πως θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, κάτι αόριστα περί θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους και για την εκκίνηση μίας μακρόχρονης διαδικασίας διαλόγου για τις σχέσεις κράτους - εκκλησίας, αλλά και η απουσία οιασδήποτε αναφοράς για ενδεχόμενες αλλαγές στο άρθρο 16 (ιδιωτικά πανεπιστήμια). Είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός, προσπαθώντας να μετατρέψει τη συνταγματική αναθεώρηση σε προεκλογικό παιχνίδι, προτίθεται να τη χρησιμοποιήσει όχι στην κατεύθυνση των σύγχρονων προκλήσεων, με τις οποίες βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη η χώρα, αλλά σε εκείνη των μικροπολιτικών του σχεδιασμών. Παρότι από το 2016 είχε εκκινήσει το διάλογο για τη συνταγματική αναθεώρηση, επί δύο χρόνια δεν έγινε τίποτε. Έρχεται τώρα άρον άρον και προεκλογικά να καταθέσει τις προτάσεις του, οι οποίες είναι βέβαιο πως δεν θα τύχουν ευρύτερης πλειοψηφίας. Καμία αναθεώρηση όμως δεν επιτρέπεται να κατευθύνεται από λαϊκιστικές ή άλλες λογικές που τραυματίζουν αντί να ενισχύουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Πέρα όμως από τη συγκυριακή σκοπιμότητα που κρύβει η διάθεση του πρωθυπουργού, η συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος είναι χρήσιμη και επιβάλλεται να γίνει. Μπορεί να φαίνεται ότι δεν υπάρχει το κατάλληλο «τραπέζι», για να γίνει η συζήτηση αυτή. Ας φροντίσουν τουλάχιστον να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα…