16/12/2021 16:57
Το καίριο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και τη λύση στην αλόγιστη χρήση των υδάτινων πόρων έθεσαν οι εκπρόσωποι του προγράμματος MEDWAYCAP.
Οι ειδικοί επιστήμονες και ερευνητές από τις συνεργαζόμενες χώρες της Μεσογείου επεσήμαναν την σημαντικότητα της κυκλικής χρήσης των αστικών λυμάτων και της επαναχρησιμοποίησης τους, μέσω ήπιας επεξεργασίας, ως μία λύση απέναντι στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών που προκαλεί εν γένει στον πλανήτη.
Από την 1η Οκτωβρίου 2021 και για δύο χρόνια, μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2023 το έργο της MEDWAYCAP υλοποιείται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος διασυνοριακής συνεργασίας των χωρών στη θαλάσσια λεκάνη της Μεσογείου, με προϋπολογισμό 1,1 εκατομμύρια και χρηματοδοτούμενο στο 90% από την ίδια την ΕΕ.
Δώδεκα συνεργάτες-εταίροι από αρμόδιους φορείς των χωρών της Μεσογείου, όπως της Ιταλίας, της Ισπανίας, τη Μάλτας, της Παλαιστίνης, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου, αλλά και της Ελλάδας συνεργάζονται και προσπαθούν τα μέγιστα προκειμένου να διαδώσουν την αξία των ερευνών τους. Από την ελληνική πλευρά τον συντονιστικό ρόλο έχει αναλάβει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ)με επίσημο εκπρόσωπο και υπεύθυνο του προγράμματος, τον Δρ. Κωνσταντίνο Πλάκα.
Το πρόγραμμα της MEDWAYCAP στοχεύει κυρίως στη βελτίωση των γνώσεων γύρω από το θέμα της ανακύκλωσης των μη συμβατικών υδάτινων πόρων, μέσω της κεφαλαιοποίησης των βέλτιστων πρακτικών. Ακόμη, στο επίκεντρο της ατζέντας με τους στόχους του ευρωπαϊκού προγράμματος βρίσκονται η ενδυνάμωση του αντίκτυπου της καινοτόμας αυτής λύσης διαχείρισης των αστικών λυμάτων και η επιρροή των πολιτικά υπευθύνων για τη λήψη των αποφάσεων σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο με σκοπό την προώθηση της πράσινης οικονομίας και της αειφόρου ανάπτυξης στη Μεσόγειο.
Όπως αναφέρει ο Κωνσταντίνος Πλάκας, το έργο αφορά στην εφαρμογή καλών πρακτικών, δηλαδή καινοτόμων τεχνολογιών, που έχουν να κάνουν με την αύξηση της αποδοτικότητας του νερού. «Μέσα από την επεξεργασία μη συμβατικών υδατικών πόρων, όπως είναι τα αστικά λύματα, το βρόχινο νερό, τα ‘γκρίζα’ νερά σε οικιακό επίπεδο, μπορούμε να τα φτάσουμε σε ένα βαθμό καθαρότητας τέτοιο για επαναχρησιμοποίηση», εξηγεί ο ίδιος.
«Υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες που μπορεί να στηρίζονται σε φυσικά συστήματα, δηλαδή μιμούμαστε τη φύση, είτε μέσα από υδρότοπους, ή εκμεταλλευόμενοι την ηλιακή ακτινοβολία UVC, καθώς ο ήλιος έχει σημαντική απολυμαντική δράση», λέει ο κ. Πλάκας σχετικά με τους τρόπους που μπορεί να επιτευχθεί η καθαριότητα του χρησιμοποιημένου νερού, ενώ διευκρινίζει ότι η επαναχρησιμοποίησή του δε θα το μετατρέψει σε πόσιμο, αλλά θα παραμείνει για χρήση στη γεωργία και τη βιομηχανία.
Η πρακτική της κυκλικής χρήσης των υδάτινων πόρων που προτείνει το πρόγραμμα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΕΤΕΚΑ, μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί σε μικρές κοινότητες και οικισμούς του ελλαδικού χώρου, όπως σε κάποια χωριά ή στα νησιά του Αιγαίου, όπου ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα από την έλλειψη βιολογικού καθαρισμού και ειδικά καταρτισμένου προσωπικού για τη λειτουργία του.
«Εμείς προωθούμε λειτουργίες που μπορούμε να πούμε ότι είναι από μόνες τους. Με ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση και με την κατάλληλη εκπαίδευση θα μπορεί ακόμη και κάποιος ανειδίκευτος να λειτουργήσει το πρόγραμμα αυτό», προσθέτει.
Όσον αφορά στη δεκτικότητα των πολιτών και της κοινωνίας εν γένει, απέναντι σε μια καινοτόμα ιδέα όπως αυτή, οι συμμετέχουσες ερευνήτριες από την Τυνησία και την Ιταλία, Latifa Bousselmi, Barbara Sarnari και Alessandra Paulotto, ομόφωνα τόνισαν ότι η ρίζα πίσω από το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής βρίσκεται στην απουσία οικολογικής συνείδησης και ενσυναίσθησης. Κατά τα λεγόμενά τους πρέπει να επιδιωχθεί η συνεργασία μεταξύ ερευνητών-επιστημόνων και πολιτών, αλλά και να επέλθει μια αλλαγή στην πολιτική ατζέντα των κρατών, ώστε οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και τη λύση του.
Φωτεινά παραδείγματα ωστόσο, στην κυκλική χρήση των αστικών λυμάτων αποτελούν η Ιορδανία, με ποσοστό στην επαναχρησιμοποίηση που αγγίζει το 90%, αλλά και η Τυνησία, με 30%. Για την Ελλάδα όμως, η έννοια της ανακύκλωσης του νερού είναι άγνωστη, ενώ υπάρχουν οι τεχνολογικές λύσεις που θα μπορούσαν να λύσουν περιορισμένης κλίμακας προβλήματα σε τοπικό επίπεδο. «Δυστυχώς, η Ελλάδα έχει μείνει πίσω σε σχέση με άλλες χώρες της Μεσογείου. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε πολλά διαθέσιμα νερά, που πιστεύουμε ότι θα παραμείνουν απεριόριστα και δε θα βρεθούμε ποτέ στην ανάγκη να αξιοποιήσουμε λύματα προκειμένου να αρδεύσουμε τα χωράφια μας», επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Πλάκας.
Κλείνοντας, ο υπεύθυνος ανέφερε ότι η νέα οδηγία που έδωσε η ΕΕ σχετικά με τις τιμές ποιότητας του επεξεργασμένου νερού δίνει στους επιστήμονες την ευκαιρία να πείσουν τους αρμόδιους φορείς, ώστε να αποδείξουν ότι το νερό που παράγεται μπορεί να χρησιμοποιηθεί για απεριόριστη άρδευση.
Το καίριο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και τη λύση στην αλόγιστη χρήση των υδάτινων πόρων έθεσαν οι εκπρόσωποι του προγράμματος MEDWAYCAP.
Οι ειδικοί επιστήμονες και ερευνητές από τις συνεργαζόμενες χώρες της Μεσογείου επεσήμαναν την σημαντικότητα της κυκλικής χρήσης των αστικών λυμάτων και της επαναχρησιμοποίησης τους, μέσω ήπιας επεξεργασίας, ως μία λύση απέναντι στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών που προκαλεί εν γένει στον πλανήτη.
Από την 1η Οκτωβρίου 2021 και για δύο χρόνια, μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2023 το έργο της MEDWAYCAP υλοποιείται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος διασυνοριακής συνεργασίας των χωρών στη θαλάσσια λεκάνη της Μεσογείου, με προϋπολογισμό 1,1 εκατομμύρια και χρηματοδοτούμενο στο 90% από την ίδια την ΕΕ.
Δώδεκα συνεργάτες-εταίροι από αρμόδιους φορείς των χωρών της Μεσογείου, όπως της Ιταλίας, της Ισπανίας, τη Μάλτας, της Παλαιστίνης, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου, αλλά και της Ελλάδας συνεργάζονται και προσπαθούν τα μέγιστα προκειμένου να διαδώσουν την αξία των ερευνών τους. Από την ελληνική πλευρά τον συντονιστικό ρόλο έχει αναλάβει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ)με επίσημο εκπρόσωπο και υπεύθυνο του προγράμματος, τον Δρ. Κωνσταντίνο Πλάκα.
Το πρόγραμμα της MEDWAYCAP στοχεύει κυρίως στη βελτίωση των γνώσεων γύρω από το θέμα της ανακύκλωσης των μη συμβατικών υδάτινων πόρων, μέσω της κεφαλαιοποίησης των βέλτιστων πρακτικών. Ακόμη, στο επίκεντρο της ατζέντας με τους στόχους του ευρωπαϊκού προγράμματος βρίσκονται η ενδυνάμωση του αντίκτυπου της καινοτόμας αυτής λύσης διαχείρισης των αστικών λυμάτων και η επιρροή των πολιτικά υπευθύνων για τη λήψη των αποφάσεων σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο με σκοπό την προώθηση της πράσινης οικονομίας και της αειφόρου ανάπτυξης στη Μεσόγειο.
Όπως αναφέρει ο Κωνσταντίνος Πλάκας, το έργο αφορά στην εφαρμογή καλών πρακτικών, δηλαδή καινοτόμων τεχνολογιών, που έχουν να κάνουν με την αύξηση της αποδοτικότητας του νερού. «Μέσα από την επεξεργασία μη συμβατικών υδατικών πόρων, όπως είναι τα αστικά λύματα, το βρόχινο νερό, τα ‘γκρίζα’ νερά σε οικιακό επίπεδο, μπορούμε να τα φτάσουμε σε ένα βαθμό καθαρότητας τέτοιο για επαναχρησιμοποίηση», εξηγεί ο ίδιος.
«Υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες που μπορεί να στηρίζονται σε φυσικά συστήματα, δηλαδή μιμούμαστε τη φύση, είτε μέσα από υδρότοπους, ή εκμεταλλευόμενοι την ηλιακή ακτινοβολία UVC, καθώς ο ήλιος έχει σημαντική απολυμαντική δράση», λέει ο κ. Πλάκας σχετικά με τους τρόπους που μπορεί να επιτευχθεί η καθαριότητα του χρησιμοποιημένου νερού, ενώ διευκρινίζει ότι η επαναχρησιμοποίησή του δε θα το μετατρέψει σε πόσιμο, αλλά θα παραμείνει για χρήση στη γεωργία και τη βιομηχανία.
Η πρακτική της κυκλικής χρήσης των υδάτινων πόρων που προτείνει το πρόγραμμα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΕΤΕΚΑ, μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί σε μικρές κοινότητες και οικισμούς του ελλαδικού χώρου, όπως σε κάποια χωριά ή στα νησιά του Αιγαίου, όπου ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα από την έλλειψη βιολογικού καθαρισμού και ειδικά καταρτισμένου προσωπικού για τη λειτουργία του.
«Εμείς προωθούμε λειτουργίες που μπορούμε να πούμε ότι είναι από μόνες τους. Με ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση και με την κατάλληλη εκπαίδευση θα μπορεί ακόμη και κάποιος ανειδίκευτος να λειτουργήσει το πρόγραμμα αυτό», προσθέτει.
Όσον αφορά στη δεκτικότητα των πολιτών και της κοινωνίας εν γένει, απέναντι σε μια καινοτόμα ιδέα όπως αυτή, οι συμμετέχουσες ερευνήτριες από την Τυνησία και την Ιταλία, Latifa Bousselmi, Barbara Sarnari και Alessandra Paulotto, ομόφωνα τόνισαν ότι η ρίζα πίσω από το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής βρίσκεται στην απουσία οικολογικής συνείδησης και ενσυναίσθησης. Κατά τα λεγόμενά τους πρέπει να επιδιωχθεί η συνεργασία μεταξύ ερευνητών-επιστημόνων και πολιτών, αλλά και να επέλθει μια αλλαγή στην πολιτική ατζέντα των κρατών, ώστε οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και τη λύση του.
Φωτεινά παραδείγματα ωστόσο, στην κυκλική χρήση των αστικών λυμάτων αποτελούν η Ιορδανία, με ποσοστό στην επαναχρησιμοποίηση που αγγίζει το 90%, αλλά και η Τυνησία, με 30%. Για την Ελλάδα όμως, η έννοια της ανακύκλωσης του νερού είναι άγνωστη, ενώ υπάρχουν οι τεχνολογικές λύσεις που θα μπορούσαν να λύσουν περιορισμένης κλίμακας προβλήματα σε τοπικό επίπεδο. «Δυστυχώς, η Ελλάδα έχει μείνει πίσω σε σχέση με άλλες χώρες της Μεσογείου. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε πολλά διαθέσιμα νερά, που πιστεύουμε ότι θα παραμείνουν απεριόριστα και δε θα βρεθούμε ποτέ στην ανάγκη να αξιοποιήσουμε λύματα προκειμένου να αρδεύσουμε τα χωράφια μας», επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Πλάκας.
Κλείνοντας, ο υπεύθυνος ανέφερε ότι η νέα οδηγία που έδωσε η ΕΕ σχετικά με τις τιμές ποιότητας του επεξεργασμένου νερού δίνει στους επιστήμονες την ευκαιρία να πείσουν τους αρμόδιους φορείς, ώστε να αποδείξουν ότι το νερό που παράγεται μπορεί να χρησιμοποιηθεί για απεριόριστη άρδευση.
ΣΧΟΛΙΑ