Λίγους ανθρώπους θα βρει κανείς στη Θεσσαλονίκη που κατάφεραν να διακριθούν σε τόσους τομείς όπως ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου που τη Δευτέρα έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 95 χρονών.

Αθλητής του μπάσκετ, του στίβου και της κολύμβησης, γιατρός («Είχε γεννήσει τη μισή Θεσσαλονίκη» έλεγαν οι παλιότεροι γι’ αυτόν), που τα παλιά χρόνια έφτασε να γίνει ιδιοκτήτης κλινικής. Κοινωνικός, ανοιχτός με παρέες από πολλούς χώρους με τους παλιούς να θυμούνται πόσο συχνά φιλοξενούσε στην καλοκαιρινή του κατοικία στη Σίβυρη τη Μαρινέλλα. Καθόλου παράξενο που μ’ αυτά τα προσόντα και ύστερα από πρόταση που του έκανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συμπεριλήφθηκε στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στις πρώτες εκλογές του 1974 και από εκεί βρέθηκε στη Βουλή καθώς εκλέχτηκε με την πρώτη βουλευτής στην Α’ Θεσσαλονίκης.

Στην κομματική ζωή της ΝΔ έκανε ένα δυναμικό μπάσιμο λίγα χρόνια αργότερα. Ήταν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 όταν με απόφαση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη οι δύο Νομαρχιακές Διοικούσες Επιτροπής της Θεσσαλονίκης (Α’ και Β’) έγιναν τέσσερεις (κεντρικού, ανατολικού και δυτικού τομέα, καθώς και Β’ Θεσσαλονίκης), ενώ ιδρύθηκε η Διοικούσα που θα είχε την ευθύνη όλων των κομματικών οργανώσεων της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Στη θέση αυτή τοποθετήθηκε ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου, που βρίσκονταν μεν κοντά στον τότε πρόεδρο της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αλλά είχε και καραμανλικές αναφορές.

Σύμφωνα με την πολιτική φημολογία εκείνης της εποχής, υπήρχαν και εσωκομματικοί λόγοι που οδήγησαν τον τότε πρόεδρο της ΝΔ στη σημαντική αυτή οργανωτική αλλαγή και αφορούσαν την παλιά αντιπαλότητα μεταξύ των καραμανλικών και των μητσοτακικών στη Θεσσαλονίκη. Βλέπετε εκείνα τα χρόνια απόλυτος κυρίαρχος της εσωκομματικής κατάστασης της πόλης ήταν ο καραμανλικός Αντώνης Παρίσης, που ήταν πρόεδρος της ΝΟΔΕ Α’ Θεσσαλονίκης και όσες προσπάθειες και αν έγιναν από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να ανατραπεί η κυριαρχία των καραμανλικών απέβησαν μάταιες. Ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου παρέμεινε στη θέση του προέδρου της Διοικούσας μέχρι τον Απρίλιο του 1990 όταν μετακόμισε στην Ευρωβουλή ως πρώτος επιλαχών ευρωβουλευτής.

Μετά από αυτόν από τη θέση του προέδρου της Διοικούσας πέρασαν οι Γιώργος Γαλατσόπουλος, Νίκος Ζαρντινίδης και Τάκης Βουδούρης, επί Κώστα Καραμανλή οι Νίκος Βακάλης και Βάκης Φραντζής, επί Αντώνη Σαμαρά οι Δημήτρης Τσάμης, Δημήτρης Βαρτζόπουλος και Μηνάς Σαμαντζίδης και επί Κυριάκου Μητσοτάκη οι Βίκυ Ευταξά, Αντώνης Γυφτόπουλος και Τάσος Σπηλιόπουλος, που είναι μέχρι σήμερα ο πρόεδρος της Διοικούσας.

Εμβληματική φυσιογνωμία

Ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου ήταν ένα σύμβολο μίας άλλης εποχής. Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις που έκαναν στη «ΜτΚ» οι άνθρωποι της ΝΔ που τον γνώρισαν και τον έζησαν. Ο σημερινός πρόεδρος της Διοικούσας της Θεσσαλονίκης Τάσος Σπηλιόπουλος, ο οποίος συνδεόταν με τον Μενέλαο Χατζηγεωργίου με μακρά φιλία, κάνει λόγο για μία ιστορική και εμβληματική φυσιογνωμία της πόλης. «Ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου είχε τεράστια συνεισφορά από θέσεις ευθύνες τόσο στην ιατρική και τον αθλητισμό όσο και την πολιτική. Ήταν ένα υπόδειγμα φίλου, στελέχους αλλά και κοινωνικού παράγοντα», τονίζει.

Ο Βάκης Φραντζής, επίσης πρόεδρος της Διοικούσας, μιλά για «μία αξιολογότατη παρουσία με πολύπλευρη προσφορά στην επιστημονική, την πολιτική, την κοινωνική και την αθλητική ζωή της πόλης. Ένας άνθρωπος που διέθετε σοβαρότητα, ήθος και αξιοπρέπεια. Για όλους εμάς που ανήκουμε στην επόμενη γενιά ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου υπήρξε ένας μεγάλος δάσκαλος και ένα ακούραστος συμπαραστάτης σε δύσκολους καιρούς», καταλήγει.

Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος επισημαίνει ότι ο εκλιπών ήταν «μία μεγάλη φυσιογνωμία της ιατρικής, την πολιτικής και της κοινωνικής ζωής. Ένα σύμβολο μίας εποχής που όλοι θα θέλαμε να ξαναζήσουμε».

Τα γραφεία της ΝΔ που παλιά στεγάζονταν στη διεύθυνση Τσιμισκή 80 θυμήθηκε ο Μηνάς Σαμαντζίδης. Ήταν η εποχή που ο ίδιος ήταν μέλος της ΜΑΚΙ και ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου βασικό στέλεχος της μητσοτακικής τοπικής ηγεσίας. «Τον συναντούσα συχνά στο ασανσέρ. Αυτός ανέβαινε στον δεύτερο πάτωμα που ήταν τα γραφεία του Συντονιστικού της Διοικούσας και εγώ στον τρίτο που ήταν τα γραφεία της νεολαίας. Και παρά το γεγονός ότι είχαν αρχίσει ήδη οι μεγάλες κινητοποιήσεις με τις μαθητικές καταλήψεις έβλεπα μπροστά μου ένας ήσυχο και πράο άνθρωπο», σημειώνει.

Για τον Δημήτρη Τσάμη ο Μενέλαος Χατζηγεωργίου ήταν «ένας γιατρός με έντονη και ποικίλη κοινωνική και πολιτική δράση, ευγενής και δοτικός. Μία αρχοντική παρουσία στην πόλη μας».

«Πέραν της κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας υπηρέτησε με επιτυχία και διάκριση την ιατρική ως μαιευτήρας γυναικολόγος. Είχα την ευκαιρία να με δεχθεί δίπλα του ως νεότατο γιατρό -μόλις είχα πάρει το πτυχίο μου- και να μου εμπιστευθεί πολλές από τις γνώσεις του να ‘ανεχθεί’ τα λάθη και τις απορίες μου και να με διδάξει με υπομονή επί πολλούς μήνες» θυμάται.

Δεν θα ξεχάσει το προεκλογικό του κέντρο στις εκλογές του 1974 επί της Τσιμισκή 75. «Ένα εντυπωσιακό και πολύ μεγάλο χώρο -τότε δεν υπήρχαν οι περιορισμοί που ισχύουν σήμερα- με πολλά φώτα και μεγάλες φωτογραφίες, μία λάμψη δημοκρατίας στα μαθητικά μάτια μου, στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές οπότε και εξελέγη βουλευτής», θυμάται.

Τα ραντεβού στο γραφείο και τα γράμματα στον Καραμανλή

«Νικ, τι γίνεται; Τι έχουμε σήμερα;» Αυτή ήταν η προσφώνηση που μου έκανε αλλά και η συνήθης φράση που άκουγα στο τηλέφωνο κάθε φορά που μιλούσα με τον Μενέλαο Χατζηγεωργίου. Ένας γλυκός άνθρωπος, αλλά και ένας παντογνώστης της ανθρωπογεωγραφίας της τοπικής ΝΔ. Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μέχρι τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και στη συνέχεια τον Κώστα Καραμανλή, που επί προεδρίας Χατζηγεωργίου. Ένας καραμανλικός που μεσουράνησε επί Μητσοτάκη!

«Έλα στο γραφείο μου τα πούμε», ήταν η ατάκα που μου έλεγε όταν του εξηγούσα τον δημοσιογραφικό λόγο του τηλεφωνήματός μου. Και η κουβέντα μαζί του στο γνωστό γραφείο που διατηρούσε στην πολυκατοικία που βρισκόταν γωνία Τσιμισκή και Αριστοτέλους είχε πάντοτε δημογραφικό ζουμί. Γιατί ήξερε σχεδόν τα πάντα. Από τις λεπτομέρειες της κοινωνικής ζωής της πόλης μέχρι τις παραξενιές των τοπικών βουλευτών και τις συμβουλές που είχε δώσει στον Κώστα Καραμανλή όταν εκλέχτηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18 Οκτωβρίου 2020