Έχει γίνει έθιμο πλέον, ο εκάστοτε πρωθυπουργός ανεβαίνοντας στο βήμα της ΔΕΘ για να κηρύξει τα εγκαίνιά της, να εμφανίζεται σαν μάγος - σαν Άη Βασίλης αν θέλετε- που μοιράζει δώρα στα οποία καθένας θα βρει κάτι που προορίζεται για τον ίδιο.

Εξαιτίας λοιπόν αυτής της…σιγουριάς, οι δημοσιογράφοι, τις ημέρες που προηγούνται των εγκαινίων της ΔΕΘ ψάχνουν πληροφορίες και κάνουν σενάρια, για το περιεχόμενο του σάκου με τα δώρα που θα φέρει μαζί του ο πρωθυπουργός από την Αθήνα και που θα αποκαλυφτεί κατά την ομιλία του στο Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο.

Αποφεύγω τον πειρασμό να μπω σε αυτήν την κουβέντα της…μετρολογίας. Δεν θα είχα άλλωστε να προσθέσω κάτι στα ρεπορτάζ και τις αναφορές που δίνουν και παίρνουν άλλωστε στα κανάλια και στα δημοφιλή ειδησεογραφικά portal. Μιλάνε για φοροαπαλλαγές, μιλάνε για μέτρα κατά της ακρίβειας και στήριξης των αδύναμων, μιλάνε για μεταρρυθμίσεις σε υγεία, παιδεία ασφαλιστικό, αγορά εργασίας κά.

Λογικά είναι όλα αυτά. Όταν μια κυβέρνηση- οποιαδήποτε κυβέρνηση- ανακοινώνει την οικονομική της πολιτική για το επόμενο έτος, αλίμονο αν δεν εξήγγειλε παροχές. Τόσο για να «γλυκάνει», όσο και για να καλλιεργήσει την πεποίθηση πως η χώρα βρίσκεται σε καλά χέρια, κινείται σε ασφαλή πορεία και- το κυριότερο- πως η οικονομία πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. (Ποια καλύτερη απόδειξη γι αυτό, από το να ανακοινώνονται μέτρα που βελτιώνουν τα εισοδήματα ή μειώνουν τα βάρη;)

Τα φετινά εγκαίνια της ΔΕΘ ωστόσο, έρχονται σε ένα διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον το οποίο προσδιορίζεται πρωτίστως από τις ευρωεκλογές στις οποίες εκφράστηκε αξιοπρόσεκτη δυσφορία των πολιτών προς το κυβερνών κόμμα και δευτερευόντως από την ανυπαρξία ουσιαστικής απειλής της πολιτικής ηγεμονίας της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς ο μεν ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται, το δε ΠΑΣΟΚ, ψάχνει αρχηγό.

Είναι σύνηθες, όταν μια κυβέρνηση μετά από εκλογική αποδοκιμασία βρίσκεται σε αναζήτηση νέας ρότας για να αντιστρέψει το κλίμα, πάντα το δίλημμα είναι: στροφή στον λαϊκισμό, παροχολογία και υποσχέσεις ή επιμονή σε λελογισμένη- νοικοκυρεμένη πολιτική και πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων;

Το δικό μου ενδιαφέρον, σε αυτό επικεντρώνεται. Γι' αυτό και θα αναμένω με αγωνία να αξιολογήσω αν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρασυρθεί από τις σειρήνες των… λαϊκοδεξιών που του εισηγούνται να τα «δώσει όλα» ή θα επιμείνει στην γραμμή των ωφέλιμων κι αναγκαίων για την χώρα μεταρρυθμίσεων, μένοντας πιστός στο δόγμα ότι δίνουμε μόνον ότι περισσεύει.

*Η Διεθνής Έκθεση της Θεσσαλονίκης , ανοίγει λοιπόν τις πύλες της για να υποδεχτεί τους τιμώμενους επισκέπτες της, τους Γερμανούς που όσο να ‘ναι η παρουσία τους έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο για κυβέρνηση και επιχειρήσεις, όσο και για τους πολίτες που θα δουν από κοντά τις καινοτομίες και τα επιτεύγματα της…ατμομηχανής της Ευρώπης.

*Πέραν αυτών, το δεκαήμερο της ΔΕΘ, καλούμαστε ως Θεσσαλονικείς να καλωσορίσουμε τους…Αθηναίους που έχουν ταυτίσει την λειτουργία της με μια «εκδρομή εργασίας», ένα τελευταίο «ξεσάλωμα» που σηματοδοτεί την λήξη της περιόδου των διακοπών τους και την επιστροφή στην κανονικότητά. Γι αυτό κι εσχάτως, το αποκαλούν… «αποκαλόκαιρο».

Όλοι αυτοί, θεωρούν τη ΔΕΘ ως χρυσή ευκαιρία για δημόσιες σχέσεις, διασκέδαση και νέες γνωριμίες που θα τους δώσουν ευκαιρία για δουλειές και ντίλ. (Πόσω μάλλον, όταν αυτό το «αξέχαστο» τριήμερο, χρηματοδοτείται γενναιόδωρα όχι από την τσέπη τους, αλλά από τον κρατικό κορβανά ή τα τιμολόγια που καταλήγουν στα λογιστήρια των εταιρειών)

*Υπουργοί, κρατικοί αξιωματούχοι, στελέχη εταιρειών- κυρίως προμηθευτών του κράτους αλλά και μεγαλοεπιχειρηματίες, με πλειάδα ακολούθων -συνεργατών και συνοδών τους, κολαούζων και διασκεδαστών, κατακλύζουν τα «καλά μαγαζιά» της πόλης, δίνοντας μια εικόνα χλιδής και κοσμοπολιτισμού. (Θα γεμίσουμε κουστούμια, ελπίζω όχι και μαύρες μερσεντές)

*Κι αν αυτοί θα «καταλάβουν» την μισή Θεσσαλονίκη, την άλλη μισή θα καπαρώσουν οι…συνδικαλιστές Αθηναίοι που ανηφορίζουν κι αυτοί, με το πρόσχημα της συμμετοχής τους σε διαδήλωση κατά της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Εκατοντάδες συνδικαλιστές (μέλη διοικητικών συμβουλίων συνδικάτων και συλλόγων εργαζόμενων) βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη, για να ζήσουν το δικό τους… αποκαλόκαιρο- κι αυτοί με τα έξοδα καλυμμένα επί τω πλείστον από τα ταμεία των σωματείων που εκπροσωπούν. Αυτοί- ως λαϊκότεροι, φτωχότεροι και ταπεινότεροι, θα γεμίσουν ασφυκτικά τις ταβέρνες και τα μπαράκια, καταναλώνοντας οτιδήποτε σε θαλασσινά μεζεδάκια ή άλλα ωραία έχουν να επιδείξουν τα μαγαζιά της πόλης.

*Και οι Θεσσαλονικείς; Πού είμαστε εμείς μέσα σε αυτό το σκηνικό; Όσοι μπορούσαν οικονομικά και δεν ήταν υποχρεωμένοι να βρίσκονται εντός των τειχών, την έκαναν για το δικό τους αποκαλόκαιρο, αφήνοντας εμάς τους υπόλοιπους να παριστάνουμε… το ντεκόρ των Αθηναίων βλέποντας  την πόλη τούτες τις μέρες να είναι κατάφωτη και λαμπερή, αλλά να γίνεται συνάμα αφιλόξενη (έως εξοργιστική) για τους κατοίκους της.

*Άλλωστε δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε από το να ανακατωθούμε με το πλήθος στα περίπτερα της ΔΕΘ, τις συναυλίες και τα στέκια, περιμένοντας να τελειώσει το μαρτύριο του μποτιλιαρίσματος, των κλειστών δρόμων, της επανάληψης των στερεότυπων περί της μοναδικής ομορφιάς της πόλης μας, πείθοντας τους εαυτούς μας να χαρούν που ακόμα και απλοί καλλωπισμοί των δημόσιων χώρων, γίνονται για να υποδεχτούμε τους «εκλεκτούς» Αθηναίους.

Γιατί, όπως και στο αριστούργημα του Καβάφη, οι... βάρβαροι είναι μία κάποια λύσις! Ειδικά για την αγορά- η Τσιμισκή έχει την τιμητική της και ξεπουλάει όλη την στοκαρία- και την εστίαση που ετοιμάζεται για…μπερεκέτια.

Καλή ΔΕΘ να έχουμε...

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 7-8.09.2024