Μετεκλογικά
Στο δήμο Θεσσαλονίκης των 247 χιλιάδων ψήφισαν 130 στον 1ο γύρο και 90 στο 2ο. Ο δήμαρχος που εξελέγη πήρε 18,5% στον 1ο (εξέλεξε 7 συμβούλους) και 59,5% στον 2ο. Ο πρώτος του 1ου γύρου πήρε 27,5% (εξέλεξε 11) στον 1ο και 29,5% στον 2ο.
Λογικά όσοι ψήφισαν τους δύο στον 1ο γύρο ψήφισαν και στο 2ο. Από τους υπόλοιπους οι μισοί ψήφισαν τον 2ο. Η απλή αριθμητική λέει ότι ο δήμαρχος έχει την έγκριση του ενός τετάρτου των εγγεγραμμένων. Ένα ασφαλές πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι ο υποψήφιος που κέρδισε ήταν ελκυστικότερος. Αφού τον ψήφισαν επιπλέον οι μισοί από αυτούς που είχαν ψηφίσει κάποιον άλλο. Η πολιτική λέει σωστά ότι αν δεν τους άρεσε να ψήφιζαν. Μην το κάνουμε σαν το κόμμα που η γραμμή του για αποχή από τις ευρωεκλογές συσπείρωσε το 40%.
Να υποθέσουμε ότι οι άλλοι που ψήφισαν επικροτούν τη συγκρότηση πλειοψηφίας με συμμετοχή των συμβούλων που ψήφισαν; Από τους 49 εκλεγμένους 5 δηλώνουν ότι δεν συμμαχούν με κανέναν.
Μένουν 6 μονοπρόσωπες παρατάξεις, 2 παρατάξεις με 7 και 2 παρατάξεις με 3. Χρειάζονται 25. Μόνο που υπήρχαν εκλογικά προγράμματα, απόψεις, κομματικές δεσμεύσεις. Τα προγράμματα έχουν κάποια αξία; Τα διάβασε κανείς; Ο εκλεγείς δήμαρχος (και σωστά αφού αυτός θα κριθεί σε 4 χρόνια) θα έχει την απαίτηση να εφαρμόσει το δικό του. Αλλά πώς; Θα επιβάλει το πρόγραμμα που ενέκριναν 18,5 χιλιάδες από τους 130 χιλιάδες;
Μέχρι την 1η Σεπτέμβρη (θα έχουμε και καινούργια κυβέρνηση) θα έχει μεγάλη πλάκα η προσπάθεια συγκρότησης πλειοψηφίας. Μύλος…
Μπορεί π.χ. η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ να συμμαχήσει με την παράταξη του ΚΙΝΑΛ και τις 2 άλλες παρατάξεις που έχουν αναφορά τη ΝΔ και να γίνουν 20+7; Οι ψηφοφόροι τους θα το δεχτούν; Θα μου πείτε, σιγά μη ρωτήσουν τους ψηφοφόρους!
Στα σοβαρά θέματα τώρα. Προς ΚΙΝΑΛ: αν ένα κόμμα θέλει να συζητήσει την πολιτική συμμαχιών του, κάνει συνέδριο. Αν φτάσει μετά τις εκλογές να τίθεται θέμα κυβερνητικής συνεργασίας, κάνει έκτακτο συνέδριο ή ακόμη και εσωτερική διαβούλευση και ψηφοφορία μεταξύ των μελών του. Όπως πολλά άλλα κόμματα στην Ευρώπη. Δεν εξαναγκάζει σε αποχώρηση τον καλύτερο κοινοβουλευτικό του με πρόσχημα (ή δικαιολογία) ότι υπονόμευσε τον υποψήφιο κάποιας περιφέρειας. Έστω και αν αυτή είναι η πατρίδα του ιδρυτή…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 9 Ιουνίου 2019
