Διαβάζω με ενδιαφέρον τα ευρήματα της μεγάλης έρευνας που δημοσιεύει σήμερα η «ΜτΚ».

Σύμφωνα με αυτά, η μεγάλη πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων θεωρούν το Μετρό ως σημαντικότερο έργο στην περιοχή και θέλουν να γίνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε αυτό να περατωθεί και να λειτουργήσει το συντομότερο.

Την ίδια ώρα, η πλειοψηφία των ιδίων, τάσσεται υπέρ της παραμονής των αρχαίων στον σταθμό του Βενιζέλου, διαφωνώντας δηλαδή με την λύση που προέκρινε η κυβέρνηση…

Έχουμε να κάνουμε με μαζική σύγχυση, ή με συμπεριφορά κακομαθημένων που θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο;

Τίποτε από τα δύο. Οι πολίτες, διατυπώνουν τις ανάγκες και τα θέλω τους, δίχως να λαμβάνουν υπόψη το αν και σε ποιο βαθμό, η μια τους επιλογή ενδέχεται να είναι ασύμβατη με την άλλη.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Απλά, επειδή δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν πειστεί από την επιχειρηματολογία που έχει διατυπωθεί μέχρι στιγμής, υπέρ της μιας ή της άλλης λύσης.

Ας επεκταθώ λίγο:

Η προηγούμενη διοίκηση του έργου (Σπίρτζης ως υπουργός και Μυλόπουλος ως πρόεδρος της Αττικό Μετρό) είχαν κάνει «σημαία» την παραμονή των αρχαίων στον συγκεκριμένο σταθμό. (Ένα παράταιρο της ιστορίας, ήταν πως την «ευαισθησία» που επέδειξαν για την Βενιζέλου, δεν την προέβαλαν σε αντίστοιχα ευρήματα στην Αγίας Σοφίας, όπου επέλεξαν την μέθοδο της απόσπασης κι επανατοποθέτησης των αρχαίων). Τέλος πάντων, κυβέρνηση ήταν, είχαν κάθε δικαίωμα να το κάνουν και το έκαναν. Κατάφεραν μάλιστα να εξασφαλίσουν απόφαση του ΚΑΣ υπέρ του δικού τους σχεδιασμού...

Εκείνο που δεν έπρεπε να κάνουν, είναι να αφήσουν να περάσουν όλα τα χρόνια της θητείας τους, δίχως να πράξουν το παραμικρό προκειμένου να κάνει κάποιο βήμα υλοποίησης η επιλογή τους. Ούτε μελέτη για το πώς μπορεί να γίνει αυτό, ούτε περιγραφή του έργου, ούτε κοστολόγηση, ούτε εξεύρεση της χρηματοδότησης, ούτε προκήρυξη διαγωνισμού, ούτε χρονοδιάγραμμα, ούτε ούτε ούτε. (Θαρρείς και το έκαναν επίτηδες για να προκαλέσουν την ανατροπή των σχεδίων από τους επόμενους, προκειμένου να τους καταγγείλουν εκ του ασφαλούς).

Οι του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, πάγωσαν κάθε εργασία στο συγκεκριμένο τμήμα έργου και οργάνωσαν προεκλογικά εγκαίνια μουσαμάδων για να δείξουν ότι όλα προχωρούν κανονικά. Έφεραν μάλιστα και δύο βαγόνια για να μας πουλήσουν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες -ότι το έργο θα παραδοθεί το ‘22.

Στο τέλος, όταν πιέστηκαν από τον τύπο, είπαν πως το μετρό θα λειτουργήσει χωρίς σταθμό στη Βενιζέλου, υποστηρίζοντας -ψευδώς- ότι δεν είναι μεγάλο πρόβλημα αυτό κι αποκρύβοντας ότι χωρίς σταθμό Βενιζέλου, το σύστημα δεν μπορεί να αποδώσει συγκοινωνιακά.

**********************************************************************************************

Την ίδια λογική, ακολούθησαν οι επόμενοι, αλλάζοντας στο σενάριο, την επιθυμητή λύση και τους καλούς- κακούς του έργου, αλλά διατηρώντας τα ασαφή- σκοτεινά σημεία στο δικό τους αφήγημα. Έτσι, Καραμανλής και Ταχιάος τροποποίησαν την απόφαση των προκατόχων τους, επαναφέροντας τον αρχικό σχεδιασμό (απόσπαση κι επανατοποθέτηση των αρχαίων).

Ωστόσο, αντί να φροντίσουν να πείσουν την κοινή γνώμη πως ο σχεδιασμός των ΣΥΡΙΖΑίων ήταν ανέφικτος (τεχνικά), ελλιπής (λειτουργικά), χρονοβόρος (κατασκευαστικά), δαπανηρότατος (οικονομικά), και ως τέτοιο να τον τροποποιούσαν, επέλεξαν να το κάνουν με το επιχείρημα ότι… ήταν των προηγούμενων.

Δύο χρόνια τώρα, το μόνο που κατάφεραν είναι να εξασφαλίσουν αποδοχή από το ΚΑΣ της νέας επιλογής αλλά και το ΣτΕ (έστω με την μικρότερη δυνατή πλειοψηφία 13-12), ενώ ταυτόχρονα επέτρεψαν στην εργολάβο εταιρεία να διακόψει την πορεία του έργου χωρίς καμιά αρνητική επίπτωση σε αυτήν.

Σήμερα, οι ιθύνοντες (υπουργείο, νέα διοίκηση της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ), δηλώνουν έτοιμοι να προχωρήσουν το έργο με απόσπαση και επανατοποθέτηση των αρχαίων, χωρίς να μπουν στον κόπο να παρουσιάσουν πώς θα γίνει αυτό, καθώς δεν υπάρχει μελέτη για το πώς θα γίνει η απόσπαση, πόσο θα κοστίσει, πόσο χρόνο θα χρειαστεί, πώς θα γίνει η επανατοποθέτηση, πόσο θα κοστίσει, πόσο χρόνο θα χρειαστεί, τι απώλειες θα υπάρξουν.

Καραμανλής και Ταχιάος, μιλούν για παράδοση ολόκληρου του έργου μέχρι το 2023, χωρίς όμως να παρουσιάζουν πειστικά τεκμήρια για να πείσουν περί του ισχυρισμού τους. Πάλι καλά που οι επικεφαλής του υπουργείου Υποδομών (ο υπουργός κι ο πολυεμφανιζόμενος γενικός γραμματέας) δεν εγκαινιάζουν μουσαμάδες κι αυτοί, αλλά αρκούνται σε επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες των ίδιων και ίδιων έργων (Fly over, σύνδεση λιμανιού με Εγνατία οδό, δρόμος Θεσσαλονίκης- Έδεσσας), την ώρα που ούτε το «ορφανό χιλιόμετρο» της Χαλκιδικής, κατάφεραν να αποπερατώσουν…

Κοντολογίς, μπλέξαμε και δεν πρόκειται να ξεμπλέξουμε εύκολα. Τα περί παράδοσης ολόκληρου του έργου εντός του 2023, απορώ πώς επιμένουν να τα επαναλαμβάνουν, καθώς ούτε οι ίδιοι τα πιστεύουν.

Μιας και ξεκίνησα με μαύρα, ας συνεχίσω έτσι. Καζάνι που βράζει θυμίζει αυτή την περίοδο η ΕΡΤ3, με τις αποφάσεις της γενικής διεύθυνσης, κατ’ εντολήν των Αθηνών, να προκαλούν πλέον οργή στο σύνολο του προσωπικού της. Και μην νομίσει κανείς ότι αυτός ο αναβρασμός αφορά σε ανθρώπους απογοητευμένους ή παραγκωνισμένους από την παρούσα διοίκηση. Μιλάμε για τα ίδια τα στελέχη που τοποθετήθηκαν επί σημερινής κυβέρνησης στις καίριες θέσεις, αλλά βλέπουν, μέρα με τη μέρα, το κανάλι τους να γίνεται παρακολούθημα της ΕΡΤ1 και αντιδρούν στην «χωριατοποίηση».

Όσοι μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν το κλίμα στη Λεωφόρο Στρατού, βάζουν στοίχημα ότι επίκεινται εντυπωσιακές εξελίξεις που θα φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση την εν Αθήναις διοίκηση της ΕΡΤ και τους εν Θεσσαλονίκη πειθήνιους εντολοδόχους της.

Τα είχαμε γράψει από πέρσι, όταν καυτηριάζαμε την επιλογή του ΔΣ της ΕΡΤ για κατάργηση κάθε αυτονομίας της ΕΡΤ3 και την επιλογή της «αποκλειστικής περιφερειακότητάς» της, που κατέληξε σε μια βλαχομπαρόκ αντίληψη προγράμματος.

Δύο καθημερινές παραγωγές όλες κι όλες, η μία προκλητικά ακριβή που καταφέρνει να γράφει το καταπληκτικό 1,2% στην τηλεθέαση και ένα κεντρικό δελτίο, που από την περηφάνια αυτού του καναλιού στο παρελθόν, σήμερα στο 0-1%. Το υπόλοιπο, μισθωμένο φυσικά, πρόγραμμα, ειδικά στην prime time, με το ζόρι πάνω απ το μηδέν.

Πέρα από την παταγώδη αποτυχία, αυτό που εξοργίζει τον κάθε καλόπιστο είναι το «μάλιστα» που ακούγεται σε κάθε πρωτοφανή - παράλογη απαίτηση των Αθηνών. «Αλλάξτε το πρόγραμμά σας γιατί θα μεταδώσετε το Roland Garros» - «Μάλιστα». «Τώρα ξαναβάλτε πίσω το πρόγραμμά σας γιατί ημιτελικό και τελικό θα μεταδώσει η Αθήνα» - «Μάλιστα». «Ετοιμάστε το τάδε και το δείνα ρεπορτάζ και στείλτε τα, γιατί δεν γεμίζει το δελτίο της ΕΡΤ1» - «Μάλιστα». «Τι δουλειά έχει η ΕΡΤ3 να μεταδίδει την ομιλία του πρωθυπουργού και του επικεφαλής της αντιπολίτευσης; Διακόψτε το» - «Μάλιστα».

Υπογραμμίζω ότι δεν δόθηκε το δικαίωμα σ’ αυτό το κανάλι ούτε για μία, έστω εβδομαδιαία, σοβαρή πολιτική εκπομπή. Γιατί, βέβαια, για τα σοβαρά υπάρχει η Αθήνα. Οι πληβείοι της περιφέρειας πρέπει να ασχολούνται μόνο με την ασφαλτόστρωση των δρόμων, την αγροτική παραγωγή, τα βουνά και τα λαγκάδια. Εντάξει… και με τον κορονοϊό.

«Δώσε θάρρος στον Αθηναίο να σ ανέβει στο κρεβάτι» κι έτσι μαθαίνω, ότι για την επόμενη σεζόν, ακόμη και παραγωγές θα ετοιμάζονται στην ΕΡΤ1 και θα στέλνονται για μετάδοση στην ΕΡΤ3. (Τα ρουσφέτια δηλαδή που θα είναι χαμηλού επιπέδου ή περισσευούμενα, θα φορτώνονται στους…επαρχιώτες). Τι προσβολή…

Το πιο… νόστιμο των τελευταίων ημερών είναι η παρατήρηση που δέχθηκαν οι επικεφαλής δημοσιογράφοι της Λεωφόρου Στρατού από …τοποτηρητή, επειδή διέκοψαν το πρόγραμμα για να μεταδώσουν έκτακτο δελτίο για την πυρκαγιά στο Σέιχ Σου. Αντί να τους πουν ένα μπράβο…

Η ΕΡΤ3 ήταν ανέκαθεν το αποκούμπι του τηλεθεατή για μια διαφορετική ματιά στην επικαιρότητα, ειδικά στην περιφέρεια. Η μετατροπή της σε ανταποκριτικό γραφείο της ΕΡΤ Αθηνών, είναι εσφαλμένη για την δημόσια ραδιοτηλεόραση κι εξευτελιστική για την Θεσσαλονίκη και τους βορειοελλαδίτες.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 18.07.2021