Γράφει ο Δρ. Χρήστος Ε. Γεωργίου

Γενικός Διευθυντής του «ΙΝΣΒΕ», συγγραφέας του πρακτικού οδηγού: «Προετοιμάζοντας τη διαδοχή: πρακτικός οδηγός για προνοητικές οικογενειακές επιχειρήσεις»

Στη συνέχεια έβαλε μία εύστοχη βολή από το κέντρο του γηπέδου, χωρίς καν να χτυπήσει τη στεφάνη. «Αυτό δεν ήταν μέρος του σεναρίου» σημειώνει ο Steve Brookstein, ένα στέλεχος του τμήματος marketing. «Απλά έπρεπε να κάνει το σουτ. Και από το βίντεο δεν μπορεί κανείς να ξέρει, ότι το έβαλε με την πρώτη. Αυτό για μένα αποτέλεσε μια μεταφορά, ότι δηλαδή ο Brian ήταν αυτό που πραγματικά χρειαζόμασταν».

Ο Ralph, o οποίος μέχρι τότε αποκαλούσε τον εαυτό του πρόεδρο, όποτε βεβαίως ένας τίτλος ήταν αναγκαίος να αναφερθεί, σύντομα ξεκαθάρισε τι είχε κατά νου. Όταν τα στελέχη της εταιρείας απευθύνονταν σ’ αυτόν σχετικά με τη λήψη μίας απόφασης, τους έλεγε: «Γιατί δεν ρωτάτε τον Brian;» ή «Μην το κάνεις προτού πάρεις την έγκριση του Brian.» Σύμφωνα με τον Ralph: «Όλοι κατάλαβαν ότι ο Brian θα ήταν ο νέος ηγέτης και όλοι θεώρησαν ότι ήταν ωραίο που έκανα στην άκρη.» Κατά πάσα πιθανότητα, δεν είχαν γνωρίσει ποτέ τους έναν ηγέτη, ο οποίος παρέδιδε με χαμόγελο την εξουσία του.

Και ήταν όντως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο Ralph, για τον οποίο ο έλεγχος ήταν πάντα ύψιστης σημασίας, είχε την πρόθεση να απαρνηθεί ένα τόσο μεγάλο μέρος του. «Δεν τους κατηγορώ για τον σκεπτικισμό τους» λέει, «διότι είμαι συνήθως ανυποχώρητος. Κι όλοι μα όλοι, έχουν συνηθίσει να δέχονται έλεγχο από εμένα».

Όταν έφτασε η Amy Banse το 1991, που έγινε αντιπρόεδρος της Comcast, μόλις ένα χρόνο μετά την άνοδο του Brian στην προεδρία, o Ralph της φαινόταν περισσότερο μία πατρική φιγούρα, παρά ο επικεφαλής της εταιρείας. Όπως πολλοί συνάδελφοί της, έτσι και αυτή, δεν μπορούσε να συλλάβει την προθυμία του να κάνει στην άκρη, ενώ εξακολουθούσε να διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της επιχείρησης. 

Δεν ήταν δύσκολο να σκεφτεί κανείς άλλες επιχειρήσεις και ειδικά εταιρείες μέσων ενημέρωσης, όπου ο πατριάρχης φαινόταν αποφασισμένος να διατηρήσει τη δικαιοδοσία του στα επιχειρηματικά δρώμενα μέχρις εσχάτων. Ο Ralph αντίθετα χαλάρωνε διαρκώς την επιρροή του στη λήψη των αποφάσεων, ενώ εξακολουθούσε να είναι υγιής και δραστήριος, διότι πίστευε, ότι αυτό εξυπηρετούσε το συμφέρον της εταιρείας -και φυσικά και του Brian. «Μία τέτοια κίνηση προϋποθέτει δύναμη χαρακτήρα,» σχολιάζει ο John Alchin, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Comcast. «Και όταν αφήνει κανείς τα ηνία προτού αναγκαστεί να το κάνει, τότε στέλνει ένα πανίσχυρο μήνυμα εμπιστοσύνης στην επόμενη γενιά ηγετών».

Ο Ralph αναγνώρισε αφενός ότι υπήρχαν ορισμένοι τομείς, ειδικά αυτοί των νέων τεχνολογιών, στους οποίους ο γιος του είχε ένα μεγάλο προβάδισμα λόγω του νεαρού της ηλικίας του και της γνώσης του γι’ αυτές τις τεχνολογίες, και αφετέρου ότι ο Brian ήξερε πολύ καλύτερα τις λεπτομέρειες που αφορούσαν στον τρόπο λειτουργίας της καλωδιακής τηλεόρασης. Ακόμα και στους τομείς όπου ο Ralph είχε περισσότερη εμπειρία, δεν ήταν στο χαρακτήρα του να πει: «Γιε μου, είμαι μεγαλύτερός σου και τα έχω ξαναπεράσει αυτά, οπότε θα το κάνουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο». Τον υποστήριζε διαρκώς, δίχως όμως να τον πατρονάρει.

«Τι νομίζεις, πως θα πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό;» ενδεχομένως να έλεγε στον Brian. Εάν ο Ralph συμφωνούσε με την απάντησή του, τότε θα έλεγε, «Καλό ακούγεται.» Στην αντίθετη περίπτωση, μάλλον θα του έλεγε: «Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτείς λίγο περισσότερο» ή «Αυτή είναι μία ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά έχεις εξετάσει και αυτή την εναλλακτική;».

Πραγματικά σπάνια σχέση πατέρα - γιου! Ο ορισμός της διαδικασίας της σωστής διαδοχής!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18.12.2022