Αποκαλυπτική και αμοντάριστη, η συνέντευξη που πήρε η Μαρκέλλα Χούλιαρη από έναν χρήστη ναρκωτικών είναι εργασία που παρουσίασε η ίδια στην τάξη, στο μάθημα των Νέων Ελληνικών.

Οι μαθητές της Α’ τάξης του 1ου ΕΠΑΛ Χίου «Εμπορική Σχολή» ήταν ελεύθεροι να επινοήσουν ή να πάρουν μια πραγματική συνέντευξη, να συνομιλήσουν με πρόσωπα υπαρκτά ή φανταστικά, να αποφασίσουν οι ίδιοι για το περιεχόμενο, το ύφος, το μήνυμα.

Η επιλογή της Μαρκέλλας για την εργασία ήταν μια πραγματική συνέντευξη από έναν πραγματικό χρήστη ναρκωτικών –που θα μπορούσε να σταθεί σε έντυπα και σάιτ ακόμα κι αν δεν ήταν σχολική εργασία, ακόμα κι αν η τάξη της δεν πρόδιδε την ηλικία της.

Συνέντευξη με έναν χρήστη

Παρακάτω θα διαβάσετε την ιστορία ενός ανθρώπου που παλεύει χρόνια με τα ναρκωτικά. Δεν ήθελε να αποκαλύψει το όνομα του, γι’ αυτό θα τον αποκαλώ Μ.

Λοιπόν Μ., πόσων χρόνων είσαι και πόσα χρόνια είσαι σε χρήση;

Είμαι 43 χρόνων και κάνω χρήση από τα 14 μου.

Από τόσο μικρός ε; Με τι ουσίες;

Ω, τι να σου πω τώρα, σχεδόν τα πάντα. Χασίς, χάπια, κοκαΐνη, πρέζα…

Πώς ξεκίνησε όλο αυτό; Για ποιο λόγο;

Ξέρεις πως πάνε αυτά. Με την παρέα. Κάποιος πίνει, τον βλέπουν οι άλλοι και έχουν την περιέργεια να δουν τι είναι αυτό. Μετά δοκιμάζεις μία φορά για να μην σε πουν «φλούφλη» οι άλλοι, μετά συνεχίζεις για να είσαι κουλ και να ταιριάζεις με την παρέα. Η μεγαλύτερη απάτη όμως είναι ότι τελικά δεν πίνεις για τους άλλους αλλά για εσένα, προσπαθώντας να πετύχεις το συναίσθημα που ένιωσες την πρώτη σου φορά. Αυτό όμως δεν συμβαίνει ποτέ και ενώ το ξέρεις, συνεχίζεις προσπαθώντας να το ξαναβρείς.

Αυτός είναι ο μόνος λόγος;

Όχι μόνο. Παίζει ρόλο η συναισθηματική κατάσταση κάποιου, δηλαδή σε τι φάση βρίσκεται. Για παράδειγμα, ξέρω παιδιά από πολύ προβληματικές οικογένειες που βλέπουν τα ναρκωτικά σαν μια διέξοδο. Λίγο -πολύ και η δική μου οικογένεια κάπως έτσι είναι.

Πες μου, πως είναι η καθημερινότητα ενός χρήστη;

Το μόνο που σκέφτεται ένας χρήστης είναι το πώς θα πιεί. Όσοι μπορούν και δουλεύουν για να πληρώνουν τη δόση τους είναι σε καλύτερη μοίρα. Για τους υπόλοιπους είναι δύσκολα. Υπάρχει ζητιανιά, πεζοδρόμιο, μικροκλοπές και γενικά διακίνηση, γιατί με αυτόν τον τρόπο βγάζεις ένα μέρος από το πιώμα σου τσάμπα.

Δηλαδή έτσι οι χρήστες γίνονται βαποράκια;

Ε, ναι. Όταν είσαι εθισμένος και απελπισμένος, κάνεις τα πάντα.

Έχεις μπλέξει ποτέ εσύ κάποιον;

Εγώ όχι, ποτέ. Δεν ήθελα κανένα νέο παιδί σ' αυτό το μαρτύριο. Δυστυχώς όμως υπήρξαν παιδιά που ενώ μου είχαν ζητήσει και είχα αρνηθεί να τους δώσω, τα είδα μετά από καιρό μπλεγμένα.

Έχεις φτάσει ποτέ στο αμήν, στο τέλος;

Ναι, δύο -τρεις φορές βρέθηκα ένα βήμα πριν τον θάνατο. Έχω πέσει μέχρι και κώμα. Έπαιρνα ηρωίνη και την τελευταία φορά κρίσταλ. Είχα μπουχτίσει τόσο πολύ που είπα ως εδώ είμαι, πεθαίνω.

Και τι έγινε, πώς τη γλύτωσες;

Η οικογένεια μου με έσωζε πάντα. Κυρίως ο πατέρας μου και τα αδέρφια μου. Η μητέρα μου, λόγω προβλημάτων υγείας, δεν μπορούσε. Είμαι τυχερός γιατί παρά τα προβλήματα που είχαν όλοι και παρά την άσχημη συμπεριφορά που είχα απέναντι τους, χωρίς να το θέλω πραγματικά, με έσωζαν την τελευταία στιγμή.

Πώς σε βοήθησαν;

Με μάζεψαν από τους δρόμους, με έκλεισαν στο σπίτι και με αγάπη και υπομονή και πολλή κουβέντα κατάφερνα κάθε φορά να καθαρίσω.

Αφού "καθάριζες" γιατί έπεφτες πάλι;

Ε, αφού τα είπαμε. Λίγο η παρέα, λίγο το κέρασμα, λίγο η αυτοπεποίθηση ότι μια φορά δεν πειράζει, ξανακυλάς χωρίς να το καταλάβεις.

Δηλαδή έχεις μείνει στους δρόμους; Πώς είναι είσαι άστεγος;

Ναι, έχω μείνει αλλά ευτυχώς για μικρό χρονικό διάστημα. Είναι δύσκολο. Κοιμάσαι στα παγκάκια με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Ξεχνάς το μπάνιο, το φαγητό, ό,τι ήξερες μέχρι πριν. Που και που έρχονται κάποιοι εθελοντές και μοιράζουν φαγητό, νερό και καθαρά σύνεργα για χρήση. Αλλιώς, οποίος έχει λίγα παρά πάνω χρήματα φροντίζει τον δίπλα του.

Με τον νόμο είχες ποτέ προβλήματα;

Αρκετά συχνά. Οι μπάτσοι κυνηγάνε συνήθως τα βαποράκια ή τους μικρούς χρήστες. Σκ…τοκατάσταση κι εκεί, άστο καλύτερα. Μακάρι να λειτουργούσαν οι νόμοι σωστά και να βοηθούσαν τους χρήστες αντί να τους τιμωρούν.

Κάποιο πρόγραμμα τύπου ΚΕΘΕΑ έχεις παρακολουθήσει;

Ναι, δύο φορές. Αν και γίνεται καλή δουλειά, η κοινωνία δύσκολα επανεντάσσει τους χρήστες κι έτσι μετά από λίγο απογοητεύονται και ξανακυλάνε. Πραγματικά τους χαίρομαι αυτούς που τα καταφέρνουν αν και είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό.

Δική σου οικογένεια έχεις;

Ναι έχω, αλλά και έκει σκ..τα τα έχω κάνει. Χωρισμένος είμαι εδώ και χρόνια και έχω δύο παιδιά, ενήλικα πια. Μετά από πολλά λάθη αλλά και πολλή προσπάθεια έχω καταφέρει να έχω μια νορμάλ σχέση μαζί τους.

Σχέδια έχεις για το μέλλον;

Έχω κάνει πολλά λάθη, έχω πληγώσει πολλούς ανθρώπους και έχω μετανιώσει γι’ αυτά, οπότε θέλω να διορθώσω όσο γίνεται αυτά τα λάθη, να ζητήσω συγγνώμη από τους ανθρώπους που έχω πληγώσει και να γίνω καλύτερος άνθρωπος.

Τώρα είσαι σε χρήση;

Όχι, είμαι καθαρός εδώ και δύο χρόνια.

Θα το κρατήσεις αυτή φορά;

Το ελπίζω αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα (γελάει).

Σ’ ευχαριστώ για όσα μοιράστηκες μαζί μου.

Τίποτα, να ’σαι καλά. Α, και μικρή, μην μπεις ποτέ σ' αυτό, είναι όλα μια ψευδαίσθηση.