Άντε να μαζέψεις το μυαλό σου με όσα αποκαλύπτονται για το 12χρονο κοριτσάκι στον Κολωνό. Αηδία από την μια, τρόμος από την άλλη. Σαπίλα της κοινωνίας, και αποτυχία των δομών και της λειτουργίας τους. Όλα στο μίξερ: εκκλησία, κόμματα, υπουργεία, δήμοι, μέσα ενημέρωσης, αστυνομία, εκπαίδευση. (Ναι- ναι και η εκπαίδευση, καθώς δεν μπορώ να φανταστώ ένα σοβαρό σχολείο να μην αντιληφθεί πως κάποιο θέμα υπάρχει με μια μαθήτρια της ΣΤ τάξης- δεν γίνεται να μην υπήρχε περίεργη συμπεριφορά της μικρής και να πήγαινε και καθημερινά για μάθημα).

Δεν θέλω να προσθέσω τα δικά μου συναισθήματα στον ορυμαγδό όσων έχουν λεχθεί ή γραφτεί. Έχουν ειπωθεί τα πάντα. Να προσθέσω τρία σύντομα σχόλια:

Πρώτο: το ότι μια πλειάδα ανθρώπων, πολιτικών, κυβερνητικών στελεχών κ.ά, χαριεντίζονταν με τον εν λόγω διεστραμμένο κι ελεεινό, δεν σημαίνει ότι ήξεραν, ότι συμφωνούσαν, ότι κάλυπταν. Κατηγορηματικά δηλώνω πως κανένα κόμμα και καμιά θρησκεία, δεν θέλει να έχει μέλη τέτοια κτήνη. (Θα ήθελα να ελεγχθούν μόνον, το ηθικόν και το νόμιμο των απευθείας αναθέσεων στον εν λόγω, στο πλαίσιο της ευνοιοκρατίας των ημετέρων που ανθίζει στην χώρα μας).

Δεύτερο: Στους ανόητους που ισχυρίζονται πως η σύλληψη της μάνας έγινε για να απαλύνουν το κατηγορητήριο κατά των… δικών τους ενόχων, να πω πως δεν υπάρχει περίπτωση μία μάνα να μην ήξερε τι έκανε το παιδί της που γυρνούσε σπίτι τα μεσάνυχτα, που κυκλοφορούσε μα κινητό 1300 ευρώ, που εξαφανιζόταν για ώρες ώρες, που, που, που...

Τρίτο: το μυαλό μου φεύγει από τους ενόχους -που θα πληρώσουν ό,τι πρέπει για τις πράξεις τους- και πηγαίνει στους συγγενείς τους, που καλούνται να ανεβούν τον δικό τους Γολγοθά. Στα αδέρφια της μικρής, στις οικογένειες των παιδοβιαστών- εγκληματιών, σε εκείνους που χρησιμοποιήθηκαν από τους αχρείους ως προκάλυμμα. Αναλογίζομαι πώς άραγε θα είναι αυτοί όλοι οι άνθρωποι σε δέκα χρόνια. Αν θα είναι φυλακή οι ένοχοι, τι θα έχει απογίνει το κοριτσάκι και τα αδέρφια της, πώς θα έχει αλλάξει η ζωή των παράπλευρων... πρωταγωνιστών.

Με καίει, αν από αυτήν την δυσώδη ιστορία, μείνει κάτι στην κοινωνία μας, που απομακρύνει κατά το δυνατόν την επανάληψη παρόμοιων καταστάσεων στο μέλλον. Και μιας και ούτε μαντικές ικανότητες έχω, ούτε τόσο σοφός είμαι, η συμβολή μου έρχεται μέσω της... μίμησης.

Πριν από ακριβώς 26 χρόνια στο κέντρο της Ευρώπης λίγα μέτρα μακριά από τον κεντρικό σταθμό των τρένων στις Βρυξέλλες, πραγματοποιήθηκε η περίφημη «Λευκή Πορεία». 300.000 άνθρωποι από τις Βρυξέλλες ανταποκρίθηκαν αυθόρμητα σ’ ένα κάλεσμα των γονιών των δολοφονημένων και βιασμένων παιδιών τους από το απόλυτο Τέρας, τον Μαρκ Ντιτρού, σε μία υπόθεση παιδεραστίας που συγκλόνισε τόσο πολύ το Βέλγιο και την Ευρώπη που μέχρι σήμερα θεωρείται η πιο σκοτεινή ώρα της χώρας μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εκεί, βέβαια, δεν είχαν κύκλωμα παιδεραστών (όπως φαίνεται πως έχουμε στην Ελλάδα) αλλά είχαν και τις δολοφονίες των κοριτσιών. Όμως, υπάρχουν κάποια κρίσιμα κοινά σημεία και γι’ αυτό προτείνω να το κάνουμε όπως το Βέλγιο. Η κοινωνία τότε είχε σοκαριστεί μεν, αλλά ήταν βαθιά οργισμένη δε με τις αστυνομικές αλλά και τις δικαστικές αρχές. Βλέπετε, το Τέρας είχε μία φορά καταδικαστεί για ασέλγεια σε ανήλικο, αλλά λίγο οι νόμοι, λίγο τα λάθη της αστυνομίας, λίγο ένας λιγότερο προσεκτικός (για να το πω κομψά) δικαστής, τον έβγαλαν έξω και τότε ξεκίνησαν οι κατά συρροή βιασμοί και φόνοι.

Οργίστηκαν οι Βέλγοι, τα έβαλαν με Θεούς και δαίμονες, όμως μην έχοντας σόσιαλ να πληκτρολογούν την οργή τους, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των οικογενειών και κατέβηκαν στο κέντρο των Βρυξελλών μ’ ένα λευκό τριαντάφυλλο... Και μία απλή διαμαρτυρία, έγινε μεγαλειώδης πορεία και έγινε ποτάμι που πήρε και σήκωσε ό,τι έφταιγε. Ξηλώθηκαν αστυνομικοί, πήγαν σπίτι οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, ενώ στο δικαστικό χώρο έπεσε «σκούπα» άνευ προηγουμένου.

Με αυτήν τη διδακτική –ελπίζω- ιστορία βάζω και εγώ το λιθαράκι μου γιατί η αλήθεια είναι και δεν πρέπει να κρύβεται, πως πιάσαμε πάτο. Και για να σταματήσουμε να πεθαίνουμε σα χώρα, που λέει και το βιβλίο, πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να σταματήσουμε τον διχασμό.

* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 16.10.2022