ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μια θεατρική παράσταση για την πανέμορφη Θεσσαλονίκη, που δεν μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους της

Η ομάδα Πλατς επιστρέφει στα πάτριά της εδάφη και παρουσιάζει την παράσταση - γιατί φύγαμε- στην Ανοιχτή Θεατρική Σκηνή της Πόλης

 13/05/2024 18:06

Μια θεατρική παράσταση για την πανέμορφη Θεσσαλονίκη, που δεν μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους της

Ελένη Θεοδωρίδου

Τέσσερις Θεσσαλονικείς που μετοίκησαν στην πρωτεύουσα επιστρέφουν στην πόλη τους για να ανοίξουν μέσω θεάτρου έναν διάλογο για τους λόγους που έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη.

Ο Οδυσσέας Ζήκας, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος, ο Δημήτρης Λώλης και η Αρετή Πολυμενίδη, γνωρίστηκαν στη Θεσσαλονίκη αλλά επαγγελματικά συνεργάστηκαν στην Αθήνα. Σήμερα αποτελούν τη νεοσύστατη ομάδα Πλατς και φέρνουν στην Θεσσαλονίκη την παράσταση -γιατί φύγαμε- στο πλαίσιο της Ανοικτής Θεατρικής Σκηνής της Πόλης 2024.

«Τέσσερις άνθρωποι - δύο μέτοικοι και δύο γηγενείς- που ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη, βρεθήκαμε στην Αθήνα και αναρωτηθήκαμε, γιατί όλα αυτά που κάνουμε στην πρωτεύουσα δεν μπορούμε να τα κάνουμε και στην πόλη μας. Έτσι ξεκίνησε το εγχείρημα» εξηγεί στο makthes.gr o Οδυσσέας Ζήκας.

«Η παράσταση ξεκινάει από αυτό το κοινό μας βίωμα ότι η πόλη δεν μας κάλυπτε επαγγελματικά και πνευματικά. Αφενός δεν μπορούσαμε να βρούμε δουλειά και να εργαστούμε με τον τρόπο που ονειρευόμασταν και αφετέρου δεν είχαμε αρκετά πρόσωπα ίσως για να μπορέσουμε να συνομιλήσουμε, να μας πάνε κι αυτοί ένα βήμα παραπέρα. Αυτό έχει να κάνει με το βιογραφικό μας και το κίνητρο για το οποίο ξεκινήσαμε αυτή τη δουλειά» σημειώνει και τονίζει πως η συγκεκριμένη παράσταση έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, το κοινό της έχει ταυτότητα, είναι αυτοί που έμειναν. «Αυτό έχει μια άλλη αξία, καθιστά την παράσταση μια συνάντηση, μια γιορτή. Εμείς που φύγαμε ερχόμαστε να συναντήσουμε αυτούς που έμειναν» προσθέτει.

img-4505.jpg

Ο Οδυσσέας Ζήκας

«Ο τρόπος που δουλέψαμε το έργο είναι με ό,τι θυμόμαστε από αυτή την πόλη, με ό,τι μας συγκινεί, ό,τι κρίνουμε άξιο λόγου, αλλά δεν υπάρχει μια απόλυτη θέση από εμάς. Μέσα του ο καθένας έχει διαφορετική σχέση με τη Θεσσαλονίκη αλλά για όλους είναι κοινό το… μυστήριο του γιατί μια πολύ όμορφη πόλη δεν μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους της» σημειώνει ο ηθοποιός.

Όπως εξηγεί ο κ. Ζήκας, η δραματουργία βασίζεται στη μνήμη τους για την πόλη, όχι μόνο στο λόγο στο γιατί έφυγαν αλλά και στο τι είναι τελικά η Θεσσαλονίκη για τους ίδιους.

Η σύλληψη και η σκηνοθεσία της παράστασης έγινε συλλογικά από την ομάδα. «Ο καθένας μας έχει διαφορετικές καλλιτεχνικές ταυτότητες και γι’ αυτό κι αποφασίσαμε να δουλέψουμε όλοι μαζί σε όλα τα πόστα με έναν τρόπο. Σίγουρα υπάρχει έφεση από κάποιους σε ορισμένα πράγματα, αλλά αυτή η οριζόντια διαδικασία μας φάνηκε μια πρόκληση που μας άρεσε. Είναι η πρώτη φορά που κάνουμε κάτι τέτοιο» εξηγεί.

Ο κ. Ζήκας εξομολογείται πως κάθε φορά που γυρνάει στη Θεσσαλονίκη, δεν την νιώθει ως μια πόλη που έχω αφήσει πίσω και δε τον αφορά αλλά σαν ένα μέρος μαγικό που με κάποιον τρόπο τον έκανε να φύγει. «Έχω πολλή αγάπη για τη Θεσσαλονίκη μέσα μου και αυτό ισχύει και για τους άλλους. Έτσι δημιουργήθηκε ένα μυστήριο στην κουβέντα μας, τι γίνεται με αυτή την πόλη που έχει τόσες αρετές και δεν μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους της» λέει χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος τελείωσε τη σχολή υποκριτικής το 2016 και μέχρι το 2018, όταν και έφυγε για Αθήνα, δούλεψε σαν σκηνοθέτης και σαν ηθοποιός στη Θεσσαλονίκη. «Πολύ γρήγορα αισθάνθηκα ότι το ταβάνι είναι κοντά, ότι το ΚΘΒΕ είναι ο ορίζοντας ενός ηθοποιού σε αυτή τη πόλη. Επιπλέον ένιωθα ότι ήθελα να επικοινωνήσω και με άλλους καλλιτέχνες και το κύκλωμα εδώ ήταν στενό». Κατέβηκε στην Αθήνα με αφορμή το Τμήμα σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου, και όπως εξηγεί, στην πρωτεύουσα βρήκε όσα έψαχνε αλλά και άλλα τόσα που δεν ήθελε και τα οποία διαπραγματεύεται εκ νέου. «Στο ισοζύγιο δεν ξέρω ποια πόλη κερδίζει, δεν μπορώ να το απαντήσω. Είμαι σε μεγάλη συγχυση μεσα μου γι αυτό. Όταν σκέφτομαι τη Θεσσαλονίκη μοιάζει με όνειρο, όταν πάω γίνεται με εφιάλτης, δεν υπάρχει μέση λύση» τονίζει.

Τέλος, στο αν σκοπεύει να ξαναγυρίσει στην πόλη ο κ. Ζήκας απαντά: «Θα ήθελα σίγουρα να γυρίσω αλλά φοβάμαι ότι δε θα ξαναφύγω, με ρουφάει αυτή η πόλη».

Info

Δημοτικό Θέατρο Άνετον
Τρίτη 14 Μαΐου 2024
Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
Πέμπτη 16 Μαΐου 2024
Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια: 70 λεπτά
Προπώληση: https://tickets.public.gr/theater/giati-fygame/


Τέσσερις Θεσσαλονικείς που μετοίκησαν στην πρωτεύουσα επιστρέφουν στην πόλη τους για να ανοίξουν μέσω θεάτρου έναν διάλογο για τους λόγους που έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη.

Ο Οδυσσέας Ζήκας, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος, ο Δημήτρης Λώλης και η Αρετή Πολυμενίδη, γνωρίστηκαν στη Θεσσαλονίκη αλλά επαγγελματικά συνεργάστηκαν στην Αθήνα. Σήμερα αποτελούν τη νεοσύστατη ομάδα Πλατς και φέρνουν στην Θεσσαλονίκη την παράσταση -γιατί φύγαμε- στο πλαίσιο της Ανοικτής Θεατρικής Σκηνής της Πόλης 2024.

«Τέσσερις άνθρωποι - δύο μέτοικοι και δύο γηγενείς- που ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη, βρεθήκαμε στην Αθήνα και αναρωτηθήκαμε, γιατί όλα αυτά που κάνουμε στην πρωτεύουσα δεν μπορούμε να τα κάνουμε και στην πόλη μας. Έτσι ξεκίνησε το εγχείρημα» εξηγεί στο makthes.gr o Οδυσσέας Ζήκας.

«Η παράσταση ξεκινάει από αυτό το κοινό μας βίωμα ότι η πόλη δεν μας κάλυπτε επαγγελματικά και πνευματικά. Αφενός δεν μπορούσαμε να βρούμε δουλειά και να εργαστούμε με τον τρόπο που ονειρευόμασταν και αφετέρου δεν είχαμε αρκετά πρόσωπα ίσως για να μπορέσουμε να συνομιλήσουμε, να μας πάνε κι αυτοί ένα βήμα παραπέρα. Αυτό έχει να κάνει με το βιογραφικό μας και το κίνητρο για το οποίο ξεκινήσαμε αυτή τη δουλειά» σημειώνει και τονίζει πως η συγκεκριμένη παράσταση έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, το κοινό της έχει ταυτότητα, είναι αυτοί που έμειναν. «Αυτό έχει μια άλλη αξία, καθιστά την παράσταση μια συνάντηση, μια γιορτή. Εμείς που φύγαμε ερχόμαστε να συναντήσουμε αυτούς που έμειναν» προσθέτει.

img-4505.jpg

Ο Οδυσσέας Ζήκας

«Ο τρόπος που δουλέψαμε το έργο είναι με ό,τι θυμόμαστε από αυτή την πόλη, με ό,τι μας συγκινεί, ό,τι κρίνουμε άξιο λόγου, αλλά δεν υπάρχει μια απόλυτη θέση από εμάς. Μέσα του ο καθένας έχει διαφορετική σχέση με τη Θεσσαλονίκη αλλά για όλους είναι κοινό το… μυστήριο του γιατί μια πολύ όμορφη πόλη δεν μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους της» σημειώνει ο ηθοποιός.

Όπως εξηγεί ο κ. Ζήκας, η δραματουργία βασίζεται στη μνήμη τους για την πόλη, όχι μόνο στο λόγο στο γιατί έφυγαν αλλά και στο τι είναι τελικά η Θεσσαλονίκη για τους ίδιους.

Η σύλληψη και η σκηνοθεσία της παράστασης έγινε συλλογικά από την ομάδα. «Ο καθένας μας έχει διαφορετικές καλλιτεχνικές ταυτότητες και γι’ αυτό κι αποφασίσαμε να δουλέψουμε όλοι μαζί σε όλα τα πόστα με έναν τρόπο. Σίγουρα υπάρχει έφεση από κάποιους σε ορισμένα πράγματα, αλλά αυτή η οριζόντια διαδικασία μας φάνηκε μια πρόκληση που μας άρεσε. Είναι η πρώτη φορά που κάνουμε κάτι τέτοιο» εξηγεί.

Ο κ. Ζήκας εξομολογείται πως κάθε φορά που γυρνάει στη Θεσσαλονίκη, δεν την νιώθει ως μια πόλη που έχω αφήσει πίσω και δε τον αφορά αλλά σαν ένα μέρος μαγικό που με κάποιον τρόπο τον έκανε να φύγει. «Έχω πολλή αγάπη για τη Θεσσαλονίκη μέσα μου και αυτό ισχύει και για τους άλλους. Έτσι δημιουργήθηκε ένα μυστήριο στην κουβέντα μας, τι γίνεται με αυτή την πόλη που έχει τόσες αρετές και δεν μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους της» λέει χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος τελείωσε τη σχολή υποκριτικής το 2016 και μέχρι το 2018, όταν και έφυγε για Αθήνα, δούλεψε σαν σκηνοθέτης και σαν ηθοποιός στη Θεσσαλονίκη. «Πολύ γρήγορα αισθάνθηκα ότι το ταβάνι είναι κοντά, ότι το ΚΘΒΕ είναι ο ορίζοντας ενός ηθοποιού σε αυτή τη πόλη. Επιπλέον ένιωθα ότι ήθελα να επικοινωνήσω και με άλλους καλλιτέχνες και το κύκλωμα εδώ ήταν στενό». Κατέβηκε στην Αθήνα με αφορμή το Τμήμα σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου, και όπως εξηγεί, στην πρωτεύουσα βρήκε όσα έψαχνε αλλά και άλλα τόσα που δεν ήθελε και τα οποία διαπραγματεύεται εκ νέου. «Στο ισοζύγιο δεν ξέρω ποια πόλη κερδίζει, δεν μπορώ να το απαντήσω. Είμαι σε μεγάλη συγχυση μεσα μου γι αυτό. Όταν σκέφτομαι τη Θεσσαλονίκη μοιάζει με όνειρο, όταν πάω γίνεται με εφιάλτης, δεν υπάρχει μέση λύση» τονίζει.

Τέλος, στο αν σκοπεύει να ξαναγυρίσει στην πόλη ο κ. Ζήκας απαντά: «Θα ήθελα σίγουρα να γυρίσω αλλά φοβάμαι ότι δε θα ξαναφύγω, με ρουφάει αυτή η πόλη».

Info

Δημοτικό Θέατρο Άνετον
Τρίτη 14 Μαΐου 2024
Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
Πέμπτη 16 Μαΐου 2024
Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια: 70 λεπτά
Προπώληση: https://tickets.public.gr/theater/giati-fygame/


ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία