Ξεκινώντας να γράψεις κάτι για αυτήν την ατμόσφαιρα, θυμάσαι το «μην περιμένετε αστειάκια και σάτιρες», διότι όντως αυτά που συμβαίνουν, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνα και δραματικά, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι είναι για γέλια.

Η υπόθεση Novartis, ένα υπαρκτό πανθολογούμενα σκάνδαλο κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος στο χώρο της υγείας, κατέληξε να γίνει ακόμα ένα σοβαρό θέμα το οποίο, σύμφωνα με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, δεν θα διαλευκανθεί ποτέ.

Ξεκινά, αντιθέτως, ένα «σίριαλ» με πολιτικούς στα πρωινάδικα, τα μεσημεριανάδικα και τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, με δικαστικούς, προστατευόμενους μάρτυρες και πολιτικούς αναλυτές στα πρωτοσέλιδα και στα σάιτ, που για τους αισιόδοξους θα αποτελέσει ακόμα μία «μαχαιριά» στο κύρος του πολιτικού συστήματος και στην ποιότητα της δημοκρατίας. Η ερευνητική διαδικασία της προανακριτικής επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις.

Ένα αδηφάγο κοινό θα περιμένει να δει αν ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, θυμίζοντας το ’89, θα «συντρίψει» τους κατηγόρους του ή αν αυτοί που τον κατηγορούν για ωμές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη και σκευωρία σε βάρος ακόμα και πρώην πρωθυπουργών, και που έχουν υποσχεθεί να τον «πάνε μέχρι τέλους», έχουν κι άλλους άσους στο «μανίκι». Αναμένονται, λένε κάποιοι, νέα στοιχεία, για απόπειρες χειραγώγησης της δικαιοσύνης, ενώ θα «ανοίξουν στόματα».

Και μια και αναφερθήκαμε στο -αποκληθέν και «βρόμικο»- 1989, ιδού πώς δικαιώνονται όσοι πιστεύουν ότι τα καλύτερα δράματα δεν τα γράφουν οι θεατρικοί συγγραφείς αλλά η ίδια η ζωή:

Συνήγορος του Δ. Παπαγγελόπουλου θα είναι ο Δημήτρης Τσοβόλας! Τριάντα χρόνια μετά τη δική του παραπομπή στο ειδικό δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, ο παλιός υπουργός του ΠΑΣΟΚ και αργότερα αρχηγός του ΔΗΚΚΙ, ως δικηγόρος πια, αναλαμβάνει την υπεράσπιση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Μία από τις πιο προβληματικές, αμφιλεγόμενες και λαϊκιστικές επιλογές διάφορων κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης ήταν αυτό που λέγεται -εκ των υστέρων, διότι όσο πουλάει το «σίριαλ», όλοι θέλουν γενικώς «κάθαρση»- ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.

Διάθεση εκδίκησης και ποινικοποίησης της μειοψηφίας έπειτα από νίκη στις εκλογές και προσπάθεια εμπλοκής της δικαιοσύνης σε παιχνίδια εξουσίας δεν εκδηλώθηκε μόνο επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως. Κι άλλες φορές, κατά κανόνα πρόχειρες και καλοστημένες «θεωρίες», αναπόδεικτες κατηγορίες και υπερβολές δηλητηρίασαν την πολιτική σκηνή και τη χώρα και το χειρότερο «κουκούλωσαν» -εκ του αποτελέσματος- υπαρκτά σκάνδαλα. Απλώς όσο περά ο καιρός όλη αυτή η νοσηρή συνήθεια αντί να διδάσκει, αντέχει και χειροτερεύει. Γι’ αυτό φτάσαμε υπουργοί να υπαινίσσονται πως πρέπει να φυλακιστούν πολιτικοί αντίπαλοι για να αυξηθούν οι πιθανότητες νίκης του κόμματός τους!

Το καινούργιο «θεαματικό» στοιχείο ήταν απόφαση της κυβέρνησης να αφήσει στη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής τα υπουργικά έδρανα άδεια. Σεβασμός στη διάκριση των εξουσιών, είπαν κάποιοι. Εύκολη καταφυγή σε βολικούς συμβολισμούς, είπαν άλλοι. Το θέμα όμως που καίει τον κόσμο παραμένει και δεν είναι άλλο από την αποκάλυψη της αλήθειας και την τιμωρία των ενόχων.

Να μάθουν ακριβώς οι πολίτες τι συνέβη με το σκάνδαλο Novartis, με τον οικονομικό πόλεμο στον τομέα της υγείας, με την εκτόξευση των τιμών πριν από την οικονομική κρίση αλλά και το αν και πώς στήθηκε σκευωρία κατά πολιτικών αντιπάλων και πρώην πρωθυπουργών και το μέχρι πού έφτασε το «σύστημα» του αποκαλούμενου εγχώριου Ρασπούτιν.

Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να αναρωτιόμαστε ρητορικά εάν οι νέοι μπορούν να εμπιστευθούν και πάλι την πολιτική ή θα συνεχίσουν να φεύγουν τρέχοντας. Είναι πλέον θέμα δημοκρατίας. Για να δούμε…

Μια και μιλάμε όμως για ατιμωρησία και κουκουλώματα, δείτε τι γίνεται με το VAR στο ποδόσφαιρο, μια μεγάλη επένδυση σε ένα πανάκριβο σύγχρονο μηχάνημαμ που θα εξαφάνιζε, υποτίθεται, τα διαιτητικά λάθη και που εδώ, χωρίς να εκπλήσσεται κανείς, κόστισε «κάτι» παραπάνω, για να εγκατασταθεί στα γήπεδα.

Ε, λοιπόν, με το καλημέρα, με την έναρξη του πρωταθλήματος, οι χρήστες του VAR κατάφεραν να αλλάξουν σωστές διαιτητικές αποφάσεις στο γήπεδο, να υποδείξουν τις λανθασμένες και να αλλοιώσουν αποτελέσματα! Τρέλα, ε; Επιδείνωσαν το κακό που κλήθηκαν να εξαλείψουν. Κατάφεραν δηλαδή να εξανεμίσουν κύρος ενός πρότζεκτ, με το οποίο όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη ελπίζει ότι θα απαλλαγεί από τα «ανθρώπινα λάθη» των διαιτητών, που καθορίζουν αποτελέσματα και κρίνουν σε ποιες «τσέπες» θα πάνε τα λεφτά. Διότι σύγχρονο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη ίσον ιλιγγιώδης χορός δισεκατομμυρίων ευρώ.

Έκπληκτα τα εκατομμύρια των φιλάθλων είδαν πόσο εύκολα μια σωστή απόφαση ενός βοηθού διαιτητή άλλαξε, για να ληφθεί μία λάθος. «Δεν παιζόμαστε», όπως λένε οι μυημένοι στην ποδοσφαιρική αργκό.

Οι μέχρι στιγμής εξελίξεις, μάλιστα, δείχνουν ότι το κουκούλωμα και η ατιμωρησία θα… παραμείνουν στη μόδα!

• Στη φωτογραφία του 1907, ο Γκριγκόρι Ρασπούτιν, εν μέσω οπαδών του. Ο χωρικός από τη Σιβηρία έγινε «άγιος» άνθρωπος και σφράγισε το τέλος της εποχής των Ρομανόφ. Οι βιογράφοι του υποστηρίζουν ότι εκτός από έφεση στην κραιπάλη και τις μηχανορραφίες, διέθετε απίστευτο ερωτικό…» χάρισμα» -που έκανε τις «κότες» της Μόσχας της δεκαετίας του 1910 να τον βλέπουν σαν «lovely dear» (στο γνωστό «Ράσπουτιν» των «Boney M»)- χαλασμένα δόντια και απίστευτες αντοχές.
• *Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13 Οκτωβρίου 2019