22/11/2021 20:33
Σήμερα ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση για το πέμπτο αθλητικό νομοσχέδιο, που φέρει τον τίτλο «Αθλητικός εθελοντισμός, Άθληση για Όλους, Πνευματικός Αθλητισμός, Ηλεκτρονικός Αθλητισμός (e-sports), Εργασιακός Αθλητισμός και λοιπές τροποποιήσεις της αθλητικής νομοθεσίας».
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση του μαζικού αθλητισμού προκαλώντας τη σφοδρή αντίδραση των επιστημόνων της άθλησης, τη στιγμή, μάλιστα, που έχει διακοπεί η χρηματοδότηση των δήμων για τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Επαγγελματιών Άθλησης και Άσκησης διατύπωσε τις αντιρρήσεις του επί άρθρων του σχεδίου νόμου επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι πλήττει απόλυτα και μάλλον αμετάκλητα τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων ΤΕΦΑΑ, ενώ ταυτόχρονα θέτει σε κίνδυνο το υπέρτατο αγαθό της υγείας των πολιτών, καθώς εκτός των άλλων θα επιτρέψει την είσοδο στο επάγγελμα ημιμαθών και σε κάθε περίπτωση εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου μόρφωσης «εκπαιδευτές» που θα αναλάβουν να γυμνάζουν άτομα όλων των ηλικιών, παιδιά και άτομα της τρίτης ηλικίας, εγκύους, άτομα με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες (χωρίς σπουδές στην Προσαρμοσμένη-Ειδική Φυσική Αγωγή), παχύσαρκα άτομα ή άτομα με χρόνιες παθήσεις, τραυματισμένους κλπ.
Ο ΠΣΕΑΑ, στο εννιαμελές δ.σ. του οποίου εκπροσωπούνται από ισάριθμες θέσεις τα πέντε ΤΕΦΑΑ της χώρας, κάλεσε τον υφυπουργό Αθλητισμού να προχωρήσει σε ριζική αναδιάρθρωση συγκεκριμένων άρθρων σε άμεση συνεννόηση με τους αρμόδιους φορείς της άσκησης.
Στο πλαίσιο του υγιούς διαλόγου, με απώτερο σκοπό την προάσπιση του υπέρτατου αγαθού της υγείας, το makthes.gr παραθέτει τις θέσεις των επιστημόνων της άσκησης, με την προσδοκία ότι ο διάλογος που προηγήθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα, θα καταστεί χρήσιμος για τη διαμόρφωση της πολιτικής σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο και κρίσιμο ζήτημα, όπως είναι η ποιοτική και ασφαλής άθληση των πολιτών:
Μέρος Α: Αθλητικός Εθελοντισμός
Προτάσεις: Να οριστεί ότι ο εθελοντισμός θα περιοριστεί μόνον στην εκτέλεση μιας διοργάνωσης και με τη μορφή παροχής υπηρεσιών οι οποίες δεν μπορούν να εκτελεστούν από επαγγελματίες που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες.
Να οριστεί ότι οι εθελοντές θα συμμετέχουν μόνον στην υλοποίηση αθλητικών διοργανώσεων και όχι στο σχεδιασμό τους. Ο σχεδιασμός αθλητικών διοργανώσεων θα πρέπει να γίνεται από ειδικούς αθλητικούς επιστήμονες με ειδική γνώση στη διοργάνωση αθλητικών διοργανώσεων.
Μέρος Β: Αθλητισμός Αναψυχής και Αθλητισμός για Όλους
Ο Αθλητισμός Αναψυχής και ο Αθλητισμός για Όλους καθίσταται αντικείμενο αντίστοιχων αθλητικών Συλλόγων. Νομοθετείται ο ρόλος του Εκπαιδευτή σε διάφορους κλάδους Άσκησης, όσον αφορά την προπόνηση, την ασφάλεια και την διαπαιδαγώγηση των αθλουμένων. Ο Εκπαιδευτής δύναται να είναι μη πανεπιστημιακής, ταχύρρυθμης εκπαίδευσης (μiα απλή βεβαίωση αρκεί).
Η υποχρεωτική εισαγωγή Συλλόγων σε δραστηριότητες Αναψυχής και Αθλητισμού για Όλους δημιουργεί άκρατη εμπορευματοποίηση αυτών των δραστηριοτήτων, που πλήττει τους πτωχούς συμπολίτες μας και τα άτομα που επιθυμούν να γυμνάζονται ελεύθερα και δωρεάν. Διαφαίνεται ταυτόχρονη παύση της χρηματοδότησης για Αθλητισμό για Όλους στους Δήμους της χώρας από τη ΓΓΑ. Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προβλέπεται η συνέχιση της χρηματοδότησης των Δήμων της χώρας για την υλοποίηση προγραμμάτων Άθλησης για όλους. Ειδάλλως, το μέρος αυτό του νόμου υποδηλώνει τη θέληση της κεντρικής κυβέρνησης για διακοπή αυτών των προγραμμάτων αποκλείοντας την πρόσβαση πολλών Ελλήνων πολιτών, χαμηλού εισοδήματος σε παροχές άσκησης, τη μη υλοποίηση προγραμμάτων άσκησης για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (άτομα με ειδικές ανάγκες, άτομα τρίτης ηλικίας, άσκηση ατόμων με χρόνιες παθήσεις κλπ) και οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες πτυχιούχους Φυσικής Αγωγής ειδικούς στο σχεδιασμό και την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων.
Δημιουργεί ερωτηματικά η δυνατότητα ίδρυσης σωματείων αθλητισμού αναψυχής και άθλησης για όλους όπου ένας από του κλάδους άθλησης είναι η «Άσκηση εσωτερικού χώρου-αίθουσας, όπως χορός, είδη αερόβιας άσκησης, είδη μυϊκής ενδυνάμωσης». Οι υπηρεσίες αυτές προσφέρονται ήδη από ιδιωτικά γυμναστήρια. Κατά συνέπεια, τα σωματεία Αθλητισμού Αναψυχής και Αθλητισμού για Όλους θα αποτελέσουν αθέμιτο ανταγωνιστή των ιδιωτικών Γυμναστηρίων με την έννοια ότι τα Γυμναστήρια, δεν χρησιμοποιούν δωρεάν δημόσιους χώρους και καταβάλλουν υψηλούς άμεσους και έμμεσους φόρους.
Δημιουργεί απορίες η δυνατότητα ίδρυσης σωματείων αθλητισμού αναψυχής και άσκησης για όλους από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς (άρθρο 17). Εξυπηρετεί αυτή η διάταξη την ποιότητα της σωματικής άσκησης του Έλληνα πολίτη ή τα επιχειρηματικά συμφέροντα αδιαβάθμητων «σχολών» που προσφέρουν χαμηλότατου επιπέδου «εκπαίδευση» σε θέματα άσκησης, διάρκειας ενός Σαββατοκύριακου;
Στο σχέδιο νόμου παραγνωρίζεται προηγούμενη νομοθεσία με βάση την οποία, την άθληση για όλους την υλοποιούσαν μόνο πτυχιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από ΤΕΦΑΑ. Ενδεχομένως, λόγω της παιγνιώδους φύσης του αθλητισμού και της εξοικείωσης όλων με τη φυσική δραστηριότητα, τον αθλητισμό και την άσκηση, συχνά δημιουργείται η λανθασμένη εντύπωση ότι οι υπηρεσίες καθοδήγησης ανθρώπων για αθλητισμό και άσκηση είναι κάτι απλό, τις οποίες μπορούν να παρέχουν όσοι έχουν συγκεντρώσει εμπειρίες ως αθλούμενοι και ασκούμενοι, παραγνωρίζοντας ότι αυτές οι εμπειρίες χρειάζεται να συνδέονται αρμονικά με επιστημονικές γνώσεις για ορθή εφαρμογή των προγραμμάτων άθλησης και άσκησης. Αυτή η προσέγγιση θέτει σε κίνδυνο την υγεία του Έλληνα πολίτη διότι παραγνωρίζει ότι η άσκηση είναι μια έντονη διατάραξη της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού η οποία, αν δεν γίνει στοχευμένα, στηριγμένη σε αμιγώς επιστημονικές αρχές, αντί να βελτιώσει την υγεία ή την απόδοση, θα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα υγείας. Παραγνωρίζει ότι χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις που αποκτιούνται από δεκάδες πανεπιστημιακά μαθήματα ανατομίας, φυσιολογίας, εργοφυσιολογίας, βιοχημείας της άσκησης, εμβιομηχανικής της κίνησης, γενικής και ειδικής προπονητικής κλπ., για να μπορεί κάποιος να αναλάβει να γυμνάσει, μεταξύ άλλων, απροπόνητους, τραυματισμένους, παιδιά, εγκύους, ηλικιωμένους κλπ. Παραγνωρίζει ότι χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις ψυχολογίας του αθλητισμού και της άσκησης, αθλητικής παιδαγωγικής, φιλοσοφίας και ηθικής στον αθλητισμό κλπ., για να καθοδηγεί κάποιος παιδιά αλλά και ενηλίκους ως προς την υιοθέτηση δια βίου τακτικής Άθλησης για Υγεία και Ποιότητα ζωής που είναι ο στόχος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Γνώσεις και δεξιότητες που αποκτούν πτυχιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τα Τμήματα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) της χώρας μας.
Η Υγεία και η Ασφάλεια του αθλούμενου πολίτη δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ενός ταχύρρυθμα εκπαιδευμένου τεχνίτη που αντιγράφει ασκησιολόγια. Μόνον οι πτυχιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης γνωρίζουν και κατανοούν την λειτουργία του σώματος και την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και πώς διαφορετικοί άνθρωποι ενδέχεται να ανταποκριθούν σε διαφορετικές και μοναδικές κάθε φορά συνθήκες άσκησης. Μόνο πτυχιούχοι ΤΕΦΑΑ μπορούν να γυμνάσουν άτομα όλων την ηλικιών και των δύο φύλων, είτε είναι άτομα με ειδικές ανάγκες (Ειδική Φυσική Αγωγή), είτε είναι απροπόνητοι, είτε είναι παχύσαρκοι, είτε ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου να νοσήσουν, είτε είναι ήδη άρρωστοι με χρόνια εκφυλιστική νόσο. Τα ΤΕΦΑΑ της χώρας τροφοδοτούν κάθε έτος την επικράτεια με πλήθος επαγγελματιών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης άρτια μορφωμένους να οργανώσουν και να εκτελέσουν προγράμματα Αθλητισμού για Όλους και Αθλητισμού Αναψυχής.
Προτάσεις: Να προβλέπεται ρητά η συνέχιση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της χώρας στην υλοποίηση προγραμμάτων Άθλησης για όλους ύστερα από χρηματοδότηση από τη ΓΓΑ, ιδιαίτερα για τις ευπαθείς οικονομικά και κοινωνικά ομάδες πληθυσμού. Ειδάλλως θα πρέπει να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ όλο το Β’ μέρος.
Να απαγορεύεται σε σωματεία αθλητισμού αναψυχής και άθλησης για όλους η δραστηριότητα «Άσκηση εσωτερικού χώρου-αίθουσας, όπως χορός, είδη αερόβιας άσκησης, είδη μυϊκής ενδυνάμωσης». Ειδάλλως να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ολόκληρο το Β’ μέρος.
Να μην επιτρέπεται η ίδρυση σωματείων αθλητισμού αναψυχής και άσκησης για όλους από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς.
Βάσει της πρόβλεψης στον προτεινόμενο νόμο, θα πρέπει να γραφτεί ρητώς ότι ο σχεδιασμός και η εφαρμογή προγραμμάτων άσκησης εκτελείται αποκλειστικά από πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ εκτός από δραστηριότητες, οι οποίες θα πρέπει να οριστούν επακριβώς, που δεν καλύπτονται από τον κύκλο σπουδών των ΤΕΦΑΑ. Σε κάθε άλλη περίπτωση πρόκειται για βάναυση κατάργηση νομοθετημένων επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχιούχων ΤΕΦΑΑ (Ν2527 του 2013, Ν1774 του 2016 και ΠΔ219 του 2006) προσβάλλοντας χιλιάδες επαγγελματίες της άσκησης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, την Ανώτατη εκπαίδευση της χώρας μας και τον Έλληνα πολίτη καθώς θα του παρέχονται υπηρεσίες άσκησης χαμηλότατου επιπέδου, με κόστος για την υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών, από ανεκπαίδευτους εκπαιδευτές. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει το άρθρο 20 να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ εξ ολοκλήρου.
Να νομοθετηθεί η δυνατότητα του πτυχιούχου ΤΕΦΑΑ να εκτελεί προγράμματα σωματικής άσκησης κατ΄ οίκον, διαδικτυακά και σε υπαίθριους χώρους.
Μέρος Δ: Ηλεκτρονικός Αθλητισμός
Στο προτεινόμενο Νομοσχέδιο υιοθετείται η μετάφραση της λέξης e-sport η οποία έχει χρησιμοποιηθεί σε αγγλοσαξωνικές χώρες για ηλεκτρονικά παιχνίδια με κανόνες, ανταγωνισμό, κλπ.
Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη η λέξη άθλημα σημαίνει «σωματικό αγώνισμα…που αποσκοπεί…στη σωματική εκγύμναση». Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζονται από καθισμένους ανθρώπους μπροστά σε οθόνες υπολογιστών όχι απλά δεν είναι σωματική εκγύμναση, αλλά με βάση τη βιβλιογραφία η πολύωρη καθιστική ζωή είναι πολύ επιβλαβής για την υγεία και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Η λέξη «αθλητισμός» έχει συνδεθεί με την έννοια υγεία και έτσι πρέπει να παραμείνει. Με την υιοθέτηση της λέξης αθλητισμός δημιουργείται σύγχυση ειδικά στους νέους για τη σχέση αθλητισμού και υγείας και προδιαθέτει θετικά για υιοθέτηση ηλεκτρονικών παιχνιδιών.
Πρόταση: Να υιοθετηθεί η λέξη «ηλεκτρονικά παιχνίδια» αντί για ηλεκτρονικός αθλητισμός.
Μέρος Ε: Εργασιακός αθλητισμός
Κρίνεται θετικό ότι θεσμοθετείται η διεξαγωγή αθλητικών δραστηριοτήτων από ιδιωτικές επιχειρήσεις ή δημόσιους φορείς με στόχο την υγεία και την ευεξία του Έλληνα εργαζόμενου.
Πρόταση: Να νομοθετηθεί ότι τα προγράμματα άσκησης στο εργασιακό περιβάλλον θα σχεδιάζονται και θα εκτελούνται από πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ.
Αθλητισμός ατόμων με νοητική αναπηρία - Προσθήκη άρθρου 29Α στον ν. 2725/1999
Πρόταση: Στο άρθρο 44 να προστεθεί παράγραφος όπου θα κατοχυρώνεται πως ο σχεδιασμός και η εκτέλεση προγραμμάτων άσκησης σε άτομα με νοητική υστέρηση θα γίνεται αποκλειστικά από πτυχιούχους Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση (είτε σε προπτυχιακό είτε σε μεταπτυχιακό επίπεδο) στην Προσαρμοσμένη (Ειδική) Φυσική Αγωγή.
Μέρος Στ: Λοιπές Διατάξεις (άρθρο 49)
Πρόταση: Να οριστεί τι είναι η γιόγκα και τι περιλαμβάνει, πως θα ελέγχεται η αποκλειστική παροχή υπηρεσιών εκμάθησης και πρακτικής γιόγκα, και ποιες θα είναι οι ποινές αν δεν γίνεται αποκλειστική παροχή υπηρεσιών εκμάθησης και πρακτικής γιόγκα. Να τηρούνται παρόμοιες κτιριολογικές προϋποθέσεις όπως και για τα ιδιωτικά γυμναστήρια. Ειδάλλως, το άρθρο θα πρέπει να αποσυρθεί».
Σήμερα ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση για το πέμπτο αθλητικό νομοσχέδιο, που φέρει τον τίτλο «Αθλητικός εθελοντισμός, Άθληση για Όλους, Πνευματικός Αθλητισμός, Ηλεκτρονικός Αθλητισμός (e-sports), Εργασιακός Αθλητισμός και λοιπές τροποποιήσεις της αθλητικής νομοθεσίας».
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση του μαζικού αθλητισμού προκαλώντας τη σφοδρή αντίδραση των επιστημόνων της άθλησης, τη στιγμή, μάλιστα, που έχει διακοπεί η χρηματοδότηση των δήμων για τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Επαγγελματιών Άθλησης και Άσκησης διατύπωσε τις αντιρρήσεις του επί άρθρων του σχεδίου νόμου επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι πλήττει απόλυτα και μάλλον αμετάκλητα τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων ΤΕΦΑΑ, ενώ ταυτόχρονα θέτει σε κίνδυνο το υπέρτατο αγαθό της υγείας των πολιτών, καθώς εκτός των άλλων θα επιτρέψει την είσοδο στο επάγγελμα ημιμαθών και σε κάθε περίπτωση εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου μόρφωσης «εκπαιδευτές» που θα αναλάβουν να γυμνάζουν άτομα όλων των ηλικιών, παιδιά και άτομα της τρίτης ηλικίας, εγκύους, άτομα με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες (χωρίς σπουδές στην Προσαρμοσμένη-Ειδική Φυσική Αγωγή), παχύσαρκα άτομα ή άτομα με χρόνιες παθήσεις, τραυματισμένους κλπ.
Ο ΠΣΕΑΑ, στο εννιαμελές δ.σ. του οποίου εκπροσωπούνται από ισάριθμες θέσεις τα πέντε ΤΕΦΑΑ της χώρας, κάλεσε τον υφυπουργό Αθλητισμού να προχωρήσει σε ριζική αναδιάρθρωση συγκεκριμένων άρθρων σε άμεση συνεννόηση με τους αρμόδιους φορείς της άσκησης.
Στο πλαίσιο του υγιούς διαλόγου, με απώτερο σκοπό την προάσπιση του υπέρτατου αγαθού της υγείας, το makthes.gr παραθέτει τις θέσεις των επιστημόνων της άσκησης, με την προσδοκία ότι ο διάλογος που προηγήθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα, θα καταστεί χρήσιμος για τη διαμόρφωση της πολιτικής σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο και κρίσιμο ζήτημα, όπως είναι η ποιοτική και ασφαλής άθληση των πολιτών:
Μέρος Α: Αθλητικός Εθελοντισμός
Προτάσεις: Να οριστεί ότι ο εθελοντισμός θα περιοριστεί μόνον στην εκτέλεση μιας διοργάνωσης και με τη μορφή παροχής υπηρεσιών οι οποίες δεν μπορούν να εκτελεστούν από επαγγελματίες που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες.
Να οριστεί ότι οι εθελοντές θα συμμετέχουν μόνον στην υλοποίηση αθλητικών διοργανώσεων και όχι στο σχεδιασμό τους. Ο σχεδιασμός αθλητικών διοργανώσεων θα πρέπει να γίνεται από ειδικούς αθλητικούς επιστήμονες με ειδική γνώση στη διοργάνωση αθλητικών διοργανώσεων.
Μέρος Β: Αθλητισμός Αναψυχής και Αθλητισμός για Όλους
Ο Αθλητισμός Αναψυχής και ο Αθλητισμός για Όλους καθίσταται αντικείμενο αντίστοιχων αθλητικών Συλλόγων. Νομοθετείται ο ρόλος του Εκπαιδευτή σε διάφορους κλάδους Άσκησης, όσον αφορά την προπόνηση, την ασφάλεια και την διαπαιδαγώγηση των αθλουμένων. Ο Εκπαιδευτής δύναται να είναι μη πανεπιστημιακής, ταχύρρυθμης εκπαίδευσης (μiα απλή βεβαίωση αρκεί).
Η υποχρεωτική εισαγωγή Συλλόγων σε δραστηριότητες Αναψυχής και Αθλητισμού για Όλους δημιουργεί άκρατη εμπορευματοποίηση αυτών των δραστηριοτήτων, που πλήττει τους πτωχούς συμπολίτες μας και τα άτομα που επιθυμούν να γυμνάζονται ελεύθερα και δωρεάν. Διαφαίνεται ταυτόχρονη παύση της χρηματοδότησης για Αθλητισμό για Όλους στους Δήμους της χώρας από τη ΓΓΑ. Στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προβλέπεται η συνέχιση της χρηματοδότησης των Δήμων της χώρας για την υλοποίηση προγραμμάτων Άθλησης για όλους. Ειδάλλως, το μέρος αυτό του νόμου υποδηλώνει τη θέληση της κεντρικής κυβέρνησης για διακοπή αυτών των προγραμμάτων αποκλείοντας την πρόσβαση πολλών Ελλήνων πολιτών, χαμηλού εισοδήματος σε παροχές άσκησης, τη μη υλοποίηση προγραμμάτων άσκησης για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (άτομα με ειδικές ανάγκες, άτομα τρίτης ηλικίας, άσκηση ατόμων με χρόνιες παθήσεις κλπ) και οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες πτυχιούχους Φυσικής Αγωγής ειδικούς στο σχεδιασμό και την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων.
Δημιουργεί ερωτηματικά η δυνατότητα ίδρυσης σωματείων αθλητισμού αναψυχής και άθλησης για όλους όπου ένας από του κλάδους άθλησης είναι η «Άσκηση εσωτερικού χώρου-αίθουσας, όπως χορός, είδη αερόβιας άσκησης, είδη μυϊκής ενδυνάμωσης». Οι υπηρεσίες αυτές προσφέρονται ήδη από ιδιωτικά γυμναστήρια. Κατά συνέπεια, τα σωματεία Αθλητισμού Αναψυχής και Αθλητισμού για Όλους θα αποτελέσουν αθέμιτο ανταγωνιστή των ιδιωτικών Γυμναστηρίων με την έννοια ότι τα Γυμναστήρια, δεν χρησιμοποιούν δωρεάν δημόσιους χώρους και καταβάλλουν υψηλούς άμεσους και έμμεσους φόρους.
Δημιουργεί απορίες η δυνατότητα ίδρυσης σωματείων αθλητισμού αναψυχής και άσκησης για όλους από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς (άρθρο 17). Εξυπηρετεί αυτή η διάταξη την ποιότητα της σωματικής άσκησης του Έλληνα πολίτη ή τα επιχειρηματικά συμφέροντα αδιαβάθμητων «σχολών» που προσφέρουν χαμηλότατου επιπέδου «εκπαίδευση» σε θέματα άσκησης, διάρκειας ενός Σαββατοκύριακου;
Στο σχέδιο νόμου παραγνωρίζεται προηγούμενη νομοθεσία με βάση την οποία, την άθληση για όλους την υλοποιούσαν μόνο πτυχιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από ΤΕΦΑΑ. Ενδεχομένως, λόγω της παιγνιώδους φύσης του αθλητισμού και της εξοικείωσης όλων με τη φυσική δραστηριότητα, τον αθλητισμό και την άσκηση, συχνά δημιουργείται η λανθασμένη εντύπωση ότι οι υπηρεσίες καθοδήγησης ανθρώπων για αθλητισμό και άσκηση είναι κάτι απλό, τις οποίες μπορούν να παρέχουν όσοι έχουν συγκεντρώσει εμπειρίες ως αθλούμενοι και ασκούμενοι, παραγνωρίζοντας ότι αυτές οι εμπειρίες χρειάζεται να συνδέονται αρμονικά με επιστημονικές γνώσεις για ορθή εφαρμογή των προγραμμάτων άθλησης και άσκησης. Αυτή η προσέγγιση θέτει σε κίνδυνο την υγεία του Έλληνα πολίτη διότι παραγνωρίζει ότι η άσκηση είναι μια έντονη διατάραξη της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού η οποία, αν δεν γίνει στοχευμένα, στηριγμένη σε αμιγώς επιστημονικές αρχές, αντί να βελτιώσει την υγεία ή την απόδοση, θα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα υγείας. Παραγνωρίζει ότι χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις που αποκτιούνται από δεκάδες πανεπιστημιακά μαθήματα ανατομίας, φυσιολογίας, εργοφυσιολογίας, βιοχημείας της άσκησης, εμβιομηχανικής της κίνησης, γενικής και ειδικής προπονητικής κλπ., για να μπορεί κάποιος να αναλάβει να γυμνάσει, μεταξύ άλλων, απροπόνητους, τραυματισμένους, παιδιά, εγκύους, ηλικιωμένους κλπ. Παραγνωρίζει ότι χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις ψυχολογίας του αθλητισμού και της άσκησης, αθλητικής παιδαγωγικής, φιλοσοφίας και ηθικής στον αθλητισμό κλπ., για να καθοδηγεί κάποιος παιδιά αλλά και ενηλίκους ως προς την υιοθέτηση δια βίου τακτικής Άθλησης για Υγεία και Ποιότητα ζωής που είναι ο στόχος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Γνώσεις και δεξιότητες που αποκτούν πτυχιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τα Τμήματα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) της χώρας μας.
Η Υγεία και η Ασφάλεια του αθλούμενου πολίτη δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ενός ταχύρρυθμα εκπαιδευμένου τεχνίτη που αντιγράφει ασκησιολόγια. Μόνον οι πτυχιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης γνωρίζουν και κατανοούν την λειτουργία του σώματος και την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και πώς διαφορετικοί άνθρωποι ενδέχεται να ανταποκριθούν σε διαφορετικές και μοναδικές κάθε φορά συνθήκες άσκησης. Μόνο πτυχιούχοι ΤΕΦΑΑ μπορούν να γυμνάσουν άτομα όλων την ηλικιών και των δύο φύλων, είτε είναι άτομα με ειδικές ανάγκες (Ειδική Φυσική Αγωγή), είτε είναι απροπόνητοι, είτε είναι παχύσαρκοι, είτε ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου να νοσήσουν, είτε είναι ήδη άρρωστοι με χρόνια εκφυλιστική νόσο. Τα ΤΕΦΑΑ της χώρας τροφοδοτούν κάθε έτος την επικράτεια με πλήθος επαγγελματιών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης άρτια μορφωμένους να οργανώσουν και να εκτελέσουν προγράμματα Αθλητισμού για Όλους και Αθλητισμού Αναψυχής.
Προτάσεις: Να προβλέπεται ρητά η συνέχιση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της χώρας στην υλοποίηση προγραμμάτων Άθλησης για όλους ύστερα από χρηματοδότηση από τη ΓΓΑ, ιδιαίτερα για τις ευπαθείς οικονομικά και κοινωνικά ομάδες πληθυσμού. Ειδάλλως θα πρέπει να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ όλο το Β’ μέρος.
Να απαγορεύεται σε σωματεία αθλητισμού αναψυχής και άθλησης για όλους η δραστηριότητα «Άσκηση εσωτερικού χώρου-αίθουσας, όπως χορός, είδη αερόβιας άσκησης, είδη μυϊκής ενδυνάμωσης». Ειδάλλως να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ολόκληρο το Β’ μέρος.
Να μην επιτρέπεται η ίδρυση σωματείων αθλητισμού αναψυχής και άσκησης για όλους από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς.
Βάσει της πρόβλεψης στον προτεινόμενο νόμο, θα πρέπει να γραφτεί ρητώς ότι ο σχεδιασμός και η εφαρμογή προγραμμάτων άσκησης εκτελείται αποκλειστικά από πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ εκτός από δραστηριότητες, οι οποίες θα πρέπει να οριστούν επακριβώς, που δεν καλύπτονται από τον κύκλο σπουδών των ΤΕΦΑΑ. Σε κάθε άλλη περίπτωση πρόκειται για βάναυση κατάργηση νομοθετημένων επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχιούχων ΤΕΦΑΑ (Ν2527 του 2013, Ν1774 του 2016 και ΠΔ219 του 2006) προσβάλλοντας χιλιάδες επαγγελματίες της άσκησης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, την Ανώτατη εκπαίδευση της χώρας μας και τον Έλληνα πολίτη καθώς θα του παρέχονται υπηρεσίες άσκησης χαμηλότατου επιπέδου, με κόστος για την υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών, από ανεκπαίδευτους εκπαιδευτές. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει το άρθρο 20 να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ εξ ολοκλήρου.
Να νομοθετηθεί η δυνατότητα του πτυχιούχου ΤΕΦΑΑ να εκτελεί προγράμματα σωματικής άσκησης κατ΄ οίκον, διαδικτυακά και σε υπαίθριους χώρους.
Μέρος Δ: Ηλεκτρονικός Αθλητισμός
Στο προτεινόμενο Νομοσχέδιο υιοθετείται η μετάφραση της λέξης e-sport η οποία έχει χρησιμοποιηθεί σε αγγλοσαξωνικές χώρες για ηλεκτρονικά παιχνίδια με κανόνες, ανταγωνισμό, κλπ.
Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη η λέξη άθλημα σημαίνει «σωματικό αγώνισμα…που αποσκοπεί…στη σωματική εκγύμναση». Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζονται από καθισμένους ανθρώπους μπροστά σε οθόνες υπολογιστών όχι απλά δεν είναι σωματική εκγύμναση, αλλά με βάση τη βιβλιογραφία η πολύωρη καθιστική ζωή είναι πολύ επιβλαβής για την υγεία και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Η λέξη «αθλητισμός» έχει συνδεθεί με την έννοια υγεία και έτσι πρέπει να παραμείνει. Με την υιοθέτηση της λέξης αθλητισμός δημιουργείται σύγχυση ειδικά στους νέους για τη σχέση αθλητισμού και υγείας και προδιαθέτει θετικά για υιοθέτηση ηλεκτρονικών παιχνιδιών.
Πρόταση: Να υιοθετηθεί η λέξη «ηλεκτρονικά παιχνίδια» αντί για ηλεκτρονικός αθλητισμός.
Μέρος Ε: Εργασιακός αθλητισμός
Κρίνεται θετικό ότι θεσμοθετείται η διεξαγωγή αθλητικών δραστηριοτήτων από ιδιωτικές επιχειρήσεις ή δημόσιους φορείς με στόχο την υγεία και την ευεξία του Έλληνα εργαζόμενου.
Πρόταση: Να νομοθετηθεί ότι τα προγράμματα άσκησης στο εργασιακό περιβάλλον θα σχεδιάζονται και θα εκτελούνται από πτυχιούχους ΤΕΦΑΑ.
Αθλητισμός ατόμων με νοητική αναπηρία - Προσθήκη άρθρου 29Α στον ν. 2725/1999
Πρόταση: Στο άρθρο 44 να προστεθεί παράγραφος όπου θα κατοχυρώνεται πως ο σχεδιασμός και η εκτέλεση προγραμμάτων άσκησης σε άτομα με νοητική υστέρηση θα γίνεται αποκλειστικά από πτυχιούχους Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση (είτε σε προπτυχιακό είτε σε μεταπτυχιακό επίπεδο) στην Προσαρμοσμένη (Ειδική) Φυσική Αγωγή.
Μέρος Στ: Λοιπές Διατάξεις (άρθρο 49)
Πρόταση: Να οριστεί τι είναι η γιόγκα και τι περιλαμβάνει, πως θα ελέγχεται η αποκλειστική παροχή υπηρεσιών εκμάθησης και πρακτικής γιόγκα, και ποιες θα είναι οι ποινές αν δεν γίνεται αποκλειστική παροχή υπηρεσιών εκμάθησης και πρακτικής γιόγκα. Να τηρούνται παρόμοιες κτιριολογικές προϋποθέσεις όπως και για τα ιδιωτικά γυμναστήρια. Ειδάλλως, το άρθρο θα πρέπει να αποσυρθεί».
ΣΧΟΛΙΑ