Συνέντευξη στον Guardian παραχώρησε ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, ο πατέρας του προπονητή του ΠΑΟΚ, Ράζβαν, και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην επιθυμία του να επιστρέψει στην Ουκρανία με τη λήξη του πολέμου για να αναλάβει ξανά τη Ντιναμό Κιέβου, ενώ εξέφρασε τη χαρά του για την παρουσία του γιου του στον Δικέφαλο.

Ο ίδιος, πάντως, με τους 36 τίτλους που έχει στη συλλογή του, μπορεί να καμαρώνει για το γεγονός ότι είναι δεύτερος στη σχετική λίστα και πίσω μόνο από τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον (49), έχοντας παράλληλα πέντε περισσότερους από τον Πεπ Γκουαρδιόλα που συμπληρώνει το ιδιαίτερο αυτό πόντιουμ με 31 κατακτήσεις.

«Δεν ήθελα να φύγω. Το έκανα μόνο όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο από το Βουκουρέστι από το να έμενα με τους παίκτες μου στο Κίεβο. Η ρουμανική πρεσβεία επέμενε να φύγω και το ίδιο πίστευε και η ομάδα μου, η Ντιναμό», σχολίασε αρχικά, αναφερόμενος στην αναγκαστική αποχώρησή του από την ομάδα του Κιέβου:

«Πρώτα, όμως, ήθελα να μάθω τι θα συνέβαινε στους παίκτες μου. Πιστεύαμε πως οι παίκτες θα ήταν πιο ασφαλείς στο προπονητικό κέντρο της Ντιναμό που είναι μερικά χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο».

Όσο για το πώς βλέπει ο ίδιος την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία σε σχέση με τον αθλητισμό, είχε να πει: «Πιστεύω ότι όποιοι μιλούν υπέρ της εισβολής θα πρέπει να τιμωρούνται επειδή ο αθλητισμός δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Ο αθλητισμός έχει να κάνει με το ευ αγωνίζεσθαι και το πάθος. Δεν είναι στην κουλτούρα του αθλητή να επικροτεί τον πόλεμο.

Αυτοί που μιλούν θετικά για τον πόλεμο είναι θύματα της προπαγάνδας. Είπα ότι οι Ρώσοι αθλητές δεν πρέπει να πληρώσουν το τίμημα για αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και πολλοί μου επιτέθηκαν για αυτό. Πιστεύω όμως ότι ο αθλητισμός μπορεί να συμβάλλει στις προσπάθειες για ειρήνη. Τι θα κάνουμε όταν τελειώσει η διαμάχη; Πώς θα μπορέσουμε να έρθουμε σε ειρήνη μεταξύ μας;».

Παράλληλα, ο Μιρτσέα Λουτσέσκου κάνει όνειρα για την επιστροφή του στη δράση ενώ δεν κρύβει την χαρά του για την παρουσία του γιου του, Ράζβαν, τονίζοντας πως δεν χάνει ματς του ΠΑΟΚ: «Μου λείπει η καθημερινότητα μου, οι προπονήσεις, οι παίκτες μου στη Ντιναμό Κιέβου. Είμαι τυχερός που ο γιος μου, Ράζβαν, είναι προπονητής του ΠΑΟΚ. Παρακολουθώ τους αγώνες του συνέχεια» και κατέληξε:

«Το όνειρο μου είναι να δω την Ουκρανία και τους ανθρώπους της να χαμογελούν ξανά. Όσο έχω ενέργεια και είμαι υγιής, δεν θα σταματήσω».