Μητσοτάκης: Εγώ ή το χάος
17/09/2022 13:04
17/09/2022 13:04
Η πολιτική της κυβέρνησης, στην οποία ηγείται, έχει ισχυρά αρνητική αξιολόγηση, στους πιο σημαντικούς τομείς, κυρίως σε αυτούς που επηρεάζουν την ψήφο των πολιτών, δηλαδή την οικονομία, την αγοραστική τους δύναμη, την κοινωνική ασφάλεια και φυσικά την εκτίμησή τους για την επόμενη χρονιά.
Ο Πρωθυπουργός το ξέρει αυτό, όπως ξέρει, πως, ούτε με θαύμα θα μπορέσει να σταματήσει την αργή, αλλά συνεχή υποχώρησή του.
Ξέρει ότι, άλλωστε το έχει πει και ο ίδιος, ο χειμώνας θα είναι βαρύς, όπως και η άνοιξη, δηλαδή, το πολιτικό περιβάλλον των εκλογών, όποτε και αν γίνουν, θα είναι πιο αρνητικό από σήμερα, γιαυτόν και την κυβέρνησή του.
Η κυβερνητική θητεία του Κ. Μητσοτάκη ξεκίνησε ένα χρόνο μετά την έξοδο από τα μνημόνια, με την έννοια ότι, δεν υπήρχαν δεσμεύσεις για νέα περιοριστικά μέτρα, και με το δημόσιο χρέος ρυθμισμένο.
Οι διαρκείς κρίσεις, από τον δεύτερο χρόνο της θητείας του στην θέση του Πρωθυπουργού τον δοκίμασαν σκληρά, είχαν όμως και πολύ ευνοϊκά, για τον ίδιο και την κυβέρνησή του αποτελέσματα:
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, καθημερινά αποκαλύπτεται, ότι αυτό το αφήγημα έχει μικρό αντίκρισμα αλήθειας. Ο Πρωθυπουργός ξέρει, ότι έχει χάσει, κάθε πιθανότητα αυτοδυναμίας, αγωνίζεται για την πρώτη θέση, και για την μεγαλύτερη διαφορά από το δεύτερο κόμμα, για να μπορέσει να έχει ισχυρά επιχειρήματα, στα μετεκλογικά διλήμματα, που θα τα συνθέτουν τρείς λέξεις: Εγώ ή το χάος.
Η φράση κλειδί του Πρωθυπουργού, που αποκαλύπτει τις πραγματικές εκτιμήσεις του για τους πολιτικούς συσχετισμούς, που είπε στην Θεσσαλονίκη, είναι: «Επισπεύδων της πολιτικής αστάθειας εγώ δεν πρόκειται να γίνω, για αυτό οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας».
Τι άλλο από ομολογία ήττας, αποκαλύπτει η δήλωση αυτή;
Ομολογία ήττας για σήμερα, ουσιαστικά ομολογία ήττας όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, γιατί ξέρει, ότι δεν μπορεί να γυρίσει την φορά των εξελίξεων, ότι και αν κάνει.
Μπορεί. οριακά να κρατήσει την πρώτη θέση, αυτό όμως, ειδικά μετά την αποκάλυψη των παρακολουθήσεων, δεν του δίνει το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να απαιτήσει την θέση του Πρωθυπουργού μετά τις εκλογές, ούτε εύκολα θα μπορέσει να αρνηθεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με σαφείς προγραμματικούς στόχους και Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.
Οι κομματικοί συσχετισμοί θα αναδιαταχθούν, χωρίς μεγάλες ανατροπές, σε πρώτη φάση, όμως η ένταση των προβλημάτων θα δοκιμάσει την αξιοπιστία των κομμάτων και των ηγεσιών και, πολύ πιθανόν, να δημιουργήσει νέο κομματικό σκηνικό.
Κερδισμένοι αυτοί που θα αναφέρονται στα προβλήματα της χώρας, της οικονομίας και των πολιτών, προτείνοντας, μια συνεκτική ριζοσπαστική και εφαρμόσιμη στρατηγική, και όχι αυτοί, που θα επιδιώκουν απλώς την προσωπική και κομματική τους επιβίωση.
Μπορεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αυτοί που νιώθουν σχετικά ασφαλείς, παρά τις συνεχείς κρίσεις, να μένει παγωμένο από τον φόβο των χειρότερων, είναι όμως και πολλοί πλέον, ιδίως οι νέοι που δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα από το σημερινό κομματικό στάτους, να αποφασίσουν να κινητοποιηθούν και να απαιτήσουν και αυτοί μια ελάχιστη ασφάλεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να είναι πολύ ανήσυχο το σημερινό κομματικό σκηνικό, ιδιαίτερα αυτό που φαίνεται να κυριαρχεί.
Η πολιτική της κυβέρνησης, στην οποία ηγείται, έχει ισχυρά αρνητική αξιολόγηση, στους πιο σημαντικούς τομείς, κυρίως σε αυτούς που επηρεάζουν την ψήφο των πολιτών, δηλαδή την οικονομία, την αγοραστική τους δύναμη, την κοινωνική ασφάλεια και φυσικά την εκτίμησή τους για την επόμενη χρονιά.
Ο Πρωθυπουργός το ξέρει αυτό, όπως ξέρει, πως, ούτε με θαύμα θα μπορέσει να σταματήσει την αργή, αλλά συνεχή υποχώρησή του.
Ξέρει ότι, άλλωστε το έχει πει και ο ίδιος, ο χειμώνας θα είναι βαρύς, όπως και η άνοιξη, δηλαδή, το πολιτικό περιβάλλον των εκλογών, όποτε και αν γίνουν, θα είναι πιο αρνητικό από σήμερα, γιαυτόν και την κυβέρνησή του.
Η κυβερνητική θητεία του Κ. Μητσοτάκη ξεκίνησε ένα χρόνο μετά την έξοδο από τα μνημόνια, με την έννοια ότι, δεν υπήρχαν δεσμεύσεις για νέα περιοριστικά μέτρα, και με το δημόσιο χρέος ρυθμισμένο.
Οι διαρκείς κρίσεις, από τον δεύτερο χρόνο της θητείας του στην θέση του Πρωθυπουργού τον δοκίμασαν σκληρά, είχαν όμως και πολύ ευνοϊκά, για τον ίδιο και την κυβέρνησή του αποτελέσματα:
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, καθημερινά αποκαλύπτεται, ότι αυτό το αφήγημα έχει μικρό αντίκρισμα αλήθειας. Ο Πρωθυπουργός ξέρει, ότι έχει χάσει, κάθε πιθανότητα αυτοδυναμίας, αγωνίζεται για την πρώτη θέση, και για την μεγαλύτερη διαφορά από το δεύτερο κόμμα, για να μπορέσει να έχει ισχυρά επιχειρήματα, στα μετεκλογικά διλήμματα, που θα τα συνθέτουν τρείς λέξεις: Εγώ ή το χάος.
Η φράση κλειδί του Πρωθυπουργού, που αποκαλύπτει τις πραγματικές εκτιμήσεις του για τους πολιτικούς συσχετισμούς, που είπε στην Θεσσαλονίκη, είναι: «Επισπεύδων της πολιτικής αστάθειας εγώ δεν πρόκειται να γίνω, για αυτό οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας».
Τι άλλο από ομολογία ήττας, αποκαλύπτει η δήλωση αυτή;
Ομολογία ήττας για σήμερα, ουσιαστικά ομολογία ήττας όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, γιατί ξέρει, ότι δεν μπορεί να γυρίσει την φορά των εξελίξεων, ότι και αν κάνει.
Μπορεί. οριακά να κρατήσει την πρώτη θέση, αυτό όμως, ειδικά μετά την αποκάλυψη των παρακολουθήσεων, δεν του δίνει το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να απαιτήσει την θέση του Πρωθυπουργού μετά τις εκλογές, ούτε εύκολα θα μπορέσει να αρνηθεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με σαφείς προγραμματικούς στόχους και Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.
Οι κομματικοί συσχετισμοί θα αναδιαταχθούν, χωρίς μεγάλες ανατροπές, σε πρώτη φάση, όμως η ένταση των προβλημάτων θα δοκιμάσει την αξιοπιστία των κομμάτων και των ηγεσιών και, πολύ πιθανόν, να δημιουργήσει νέο κομματικό σκηνικό.
Κερδισμένοι αυτοί που θα αναφέρονται στα προβλήματα της χώρας, της οικονομίας και των πολιτών, προτείνοντας, μια συνεκτική ριζοσπαστική και εφαρμόσιμη στρατηγική, και όχι αυτοί, που θα επιδιώκουν απλώς την προσωπική και κομματική τους επιβίωση.
Μπορεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αυτοί που νιώθουν σχετικά ασφαλείς, παρά τις συνεχείς κρίσεις, να μένει παγωμένο από τον φόβο των χειρότερων, είναι όμως και πολλοί πλέον, ιδίως οι νέοι που δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα από το σημερινό κομματικό στάτους, να αποφασίσουν να κινητοποιηθούν και να απαιτήσουν και αυτοί μια ελάχιστη ασφάλεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να είναι πολύ ανήσυχο το σημερινό κομματικό σκηνικό, ιδιαίτερα αυτό που φαίνεται να κυριαρχεί.
ΣΧΟΛΙΑ