Με τον «πρίγκιπα « της Ελληνικής ροκ -κατ άλλους και «Άγιο των Εξαρχείων» -συναντήθηκα για πρώτη φορά το 1985, όταν ήρθαν μαζί με τον αχώριστο φίλο του, τον αξέχαστο Παντελή Δεληγιαννίδη, τεράστιο κιθαρίστα και χρυσό παιδί της γενιάς του, στα γραφεία των εφημερίδων ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ για μια συνέντευξη ενόψει της συναυλίας τους στο πλαίσιο του εορτασμού των 2300 χρόνων της πόλης.

Είπαμε πολλά, θυμήθηκε το φοιτητικό του πέρασμα από τη Θεσσαλονίκη, και τη βιωματική σχέση του σχέση από νωρίς με την ροκ και μου έκλεισε το μάτι λέγοντας «για δυο πράγματα σας ξεχωρίζω. Έχετε αυθεντικό ροκ κοινό και τα πιο όμορφα κορίτσια»!

Η συναυλία έγινε στον κήπο της Νομαρχίας στο Ντεπό και ήταν πράγματι αφορμή για συνάντηση της ροκ κοινότητας της Θεσσαλονίκης.

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1948 ο αξέχαστος Παύλος (27 Ιουλίου ) ο «πρίγκιπας», ένας αυθεντικός, ταλαντούχος, ευαίσθητος ρόκερ. Ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της γνωστής ποιήτριας Έλλης Αλεξίου.

Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη μαθηματικά και ήταν μάλιστα συγκάτοικοι με τον Βαγγέλη Γερμανό σε διαμέρισμα της Δημητρίου Γούναρη στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Σε συζήτηση που είχα με τον Βαγγέλη το 1996 για την ΕΡΤ3, μου αποκάλυψε πως ο Παύλος είχε παιδική αθωότητα, ευαισθησία και πολύ ταλέντο, προσθέτοντας :

«Μόνο που η χημεία που διάλεξε να παλέψει μαζί της, δεν σηκώνει αστεία και έτσι έφυγε νωρίς., αφήνοντας τα τραγούδια του πίσω για παρηγοριά».

Ήταν πράγματι 1967, όταν χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια και μάλλον αδιάφορα, ο Παύλος πέρασε εύκολα στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τις σπουδές του δεν τις ολοκλήρωσε, αν και έφτασε μέχρι το 3ο έτος σπουδών .

Ο Παύλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 42 ετών από υπερβολική δόση ηρωΐνης στις 6 Δεκεμβρίου του 1990, τροφοδοτώντας ακαριαία έναν αστραφτερό μύθο γύρω του και μια πολυδιάστατη κληρονομιά, όπως και μια πηγή έμπνευση για τις επόμενες γενιές.

Ο Παύλος μου είχε μιλήσει και για το υπέροχο αν και βραχύβιο ''ντουέτο, το "Δάμων και Φιντίας" , που είχε φτιάξει με τον Παντελή Δεληγιαννίδη (δεξιά στη φωτογραφία, στη Θεσσαλονίκη) ο οποίος έφυγε επίσης πρόωρα το 2001 σε ηλικία μόλις 49 ετών.

Το 1971 έπαιξαν στο συναυλιακό χώρο «Κύτταρο» σε μια σειρά από συναυλίες μαζί με τους «Socrates» και «Εξαδάκτυλος». Την ίδια χρονιά συμμετείχαν με δύο κομμάτια στο δίσκο «Ζωντανοί στο Κύτταρο».

Ο Παντελής έπαιξε στους ''Ολύμπιανς'' την τελευταία τους περίοδο, δίνοντας μια πιο ροκ αύρα στον ήχο του γκρουπ με τα υπέροχα σόλο του. Πιο χαρακτηριστικά τραγούδια είναι το ''Ω, Θεέ'' και Η Ιδέα''. Έπαιξε και στα ''Μπουρμπούλια'' του Διονύση Σαββόπουλου.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τον Παύλο. Το «Ξέσπασμα», το «Στην Κ», τον «Μπάμπη του Φλου», τη Σπυριδουλα, την πολιτικοποιημένη του συνεργασία με τον Μαρκόπουλο, τους «Απροσαρμοστους» , το «Εν Λευκώ»…