Δεν χρειάζεται κανείς να έχει ειδικές γνώσεις για να διαπιστώσει ότι η απόσταση ανάμεσα στην Αθήνα και την υπόλοιπη χώρα διαρκώς διευρύνεται. Αρκεί ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα ή έστω μια συζήτηση με έναν γνωστό του που ζει κι εργάζεται στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Διαφορετικοί οι μισθοί (στον ιδιωτικό τομέα), διαφορετικές οι ευκαιρίες, διαφορετικές οι συνθήκες ζωής, διαφορετικής ποιότητας οι δημόσιες υπηρεσίες, οι δυνατότητες και πάει λέγοντας.

Θα πει κάποιος ότι «είμαστε γκρινιάρηδες και κομπλεξικοί» εμείς που τα θίγουμε αυτά και θα ισχυριστεί πως παντού έτσι γίνεται- «δείτε την Τουρκία, με την Κωνσταντινούπολη και την Ανατολία».

Αλίμονο όμως αν το πρότυπό μας είναι η γειτονική Τουρκία και όχι η δυτική Ευρώπη που ναι μεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην πρωτεύουσα και την λοιπή επικράτεια, αλλά που οι περιφέρειες διαθέτουν ταυτότητα, προσφέρουν υψηλή ποιότητα ζωής στους κατοίκους τους και -το κυριότερο- έχουν προοπτική να βελτιώνονται διαρκώς παράλληλα με την βελτίωση της πρωτεύουσας.

Η αίσθηση που έχω είναι ότι στην Ελλάδα η Αθήνα κινείται με υψηλή ταχύτητα, πως τα νησιά του Αιγαίου -κάτι σαν ενδοχώρα ή επίνειο της Αθήνας- ακολουθούν από κοντά και όλη η υπόλοιπη ελληνική περιφέρεια ακολουθεί με συντριπτικά χαμηλότερους ρυθμούς.

Δίχως καμιά διάθεση μεμψιμοιρίας, πιστεύω ακράδαντα πως η Αθήνα απομακρύνεται ταχύτατα από την υπόλοιπη χώρα και ιδιαίτερα την Θεσσαλονίκη, η οποία παραμένει μια πόλη δίχως παραγωγική βάση και με ασαφή ταυτότητα. Μια πόλη που δεν ξέρει πώς θα σιτίζει την επόμενη γενεά ων πολιτών της.

Για να αναστραφεί αυτή η πορεία και να μην φτάσουμε σε κάποια χρόνια να κοιτάμε την Αθήνα με το κιάλι και να βλέπουμε τα παιδιά μας να ψάχνονται για να μεταναστεύσουν στην πρωτεύουσα, χρειάζονται τέσσερα πράγματα: όραμα, σχέδιο, κίνητρα και πόροι.

Όραμα για το πώς θα θέλαμε την περιοχή μας -τη Θεσσαλονίκη εν προκειμένω ή κάθε ελληνική επαρχία- αν θέλουμε να αποφύγουμε τον μαρασμό και την φτωχοποίηση των κατοίκων της.

Σχέδιο για το πώς θα επιτευχθεί αυτός ο στόχος

Κίνητρα ώστε να έρθουν επενδύσεις- να συμφέρει στους επενδυτές να φύγουν από τη Αττική ή τη…Βοιωτία.

Πόροι, για να γίνουν οι απαραίτητες υποδομές και να χρηματοδοτηθούν οι αναγκαίες δράσεις.

Προπαντός, χρειάζεται ισχυρή βούληση της κυβέρνησης, να ξεφύγει από την κοντόθωρη λογική που λέει «τις εκλογές να τις κερδίζει η Αθήνα» και να σταθεί στο ύψος της ευθύνης της απέναντι στην ιστορία και το μέλλον.

Από τα προηγούμενα, συνάγεται με σαφήνεια, τι κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να πράξουμε εμείς. Να συντονιστούμε, να οργανωθούμε, να πιέσουμε, να επιβάλουμε.

* Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 24.03.2024