10/05/2020 20:10
Δεν είναι μια φωτιά που έκαψε ανθρώπους κι έσβησε αφήνοντας πίσω της αποκαΐδια, ούτε μια πλημμύρα που έπνιξε αρκετούς αλλά τα νερά τραβήχτηκαν αφήνοντας ρωγμές στο έδαφος και ζημιές στα σπίτια. Ούτε καν ένας σεισμός απ’ αυτούς που γίνονται κάθε σαράντα χρόνια, με δεκάδες θύματα και τεράστιες καταστροφές σε κτίρια και υποδομές.
Όλες αυτές οι φυσικές καταστροφές, συμβαίνουν και τελειώνουν. Γκρεμίζουν ό,τι γκρεμίζουν, και με το τέλος τους οι άνθρωποι που ξέφυγαν από τη μανία της φύσης, ξεκινούν να επουλώσουν πληγές, να διορθώσουν ζημιές, να προετοιμαστούν ώστε την επόμενη φορά να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τις βλαπτικές συνέπειες του φαινομένου, όταν μας… ξαναθυμηθεί.
Με τον κορονοϊό, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μπορεί η υγειονομική κρίση να υποχώρησε, μπορεί τα περιοριστικά μέτρα να άρθηκαν στο εύρος που είχαν επιβληθεί, αλλά ο ιός είναι εδώ, ενεργός, αόρατος και απειλητικός.
Το υπογραμμίζω αυτό, όχι επειδή δεν το ξέρουμε, αλλά επειδή παρατηρώ πως ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού λειτουργούμε ωσάν να… ξεμπερδέψαμε και ξεχυθήκαμε ανέμελα σε δρόμους, πλατείες κι εξοχές για να χαρούμε την ομορφιά της ζωής.
Τα πράγματα είναι καλά, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολα. Σύμφωνα με τους αριθμούς, η καραντίνα στην χώρα, δεν έπρεπε να τελειώσει στις 4 Μαΐου, αλλά δύο βδομάδες αργότερα, εφόσον μάλιστα συνεχιζόταν η καθοδική πορεία του δείκτη επιπολασμού της νόσου.
Βιαστήκαμε, γιατί αν χάναμε άλλες δύο βδομάδες με lockdown, δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβουμε να στρώσουμε το έδαφος για να γλιτώσουμε κάτι από τον τουρισμό, που αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της χώρας μας.
Το ότι βγήκαμε από την καραντίνα πριν την ώρα μας, είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Γι’ αυτό και από τους εντεταλμένους παράγοντες (Τσιόδρας, Πολιτική Προστασία) ασκούνται ισχυρές πιέσεις για εφαρμογή των ατομικών μέτρων προστασίας από τη μια και διαρκείς ελέγχους της κοινωνικής ζωής από την άλλη, καθώς είναι βέβαιο ότι στην περίπτωση πισωγυρίσματος και αναστροφής της πορείας διασποράς του ιού, η χρονιά χάθηκε για τον τουρισμό με ό,τι αυτό σημαίνει για την εθνική οικονομία, την ανεργία, τον περιορισμό του εισοδήματος, τη συρρίκνωση του ΑΕΠ και πάει λέγοντας.
Σύμφωνα με τα στατιστικά, στην εντατική οδηγούνται το 5% των κρουσμάτων (οι υπόλοιποι το ξεπερνούν έστω με κάποιες μέρες νοσηλείας). Αυτό σημαίνει ότι οι 35 διασωληνωμένοι των τελευταίων ημερών, αντιστοιχούν σε 700 ενεργά κρούσματα. Στην περίπτωση που αυτά θα υπερδιπλασιαστούν, θα απαιτηθεί επιστροφή σε μέτρα προστασίας (κλεισίματα δουλειών και περιορισμοί μετακινήσεων). Το ότι εμφανίζονται εστίες νέων κρουσμάτων σε νοσοκομεία, είναι εύκολα ελέγξιμo και διαχειρίσιμo. Στην περίπτωση όμως που ξεφύγει ο ιός (αν για παράδειγμα στο πάρτι που οργανώθηκε στην πλατεία Αγίας Παρασκευής, υπήρχε ένας ξενιστής που μόλυνε τρία-τέσσερα άτομα που με τη σειρά τους μόλυναν άλλα τόσα τις επόμενες μέρες), την πατήσαμε.
Χρειάζεται προσοχή. Και ευλαβική τήρηση των μέτρων προστασίας (αποστάσεις, πλύσιμο χεριών, μάσκα όταν επιβάλλεται ο συγχρωτισμός, απομόνωση και επικοινωνία με γιατρό στην περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων).
*Οι οικονομικοί αναλυτές διεθνούς κύρους, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι οι χώρες που η εθνική τους οικονομία στηρίζεται στον τουρισμό και την εμπορία πρώτων υλών (ορυκτά π.χ.), θα έχουν τεράστιες απώλειες στο ΑΕΠ τους, με σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην εργασία (έκρηξη ανεργίας) και την κατανάλωση, εξαιτίας της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος.
Αυτήν την πρόβλεψη προσπαθούν να διαψεύσουν τα κράτη που θρέφονται εν πολλοίς από τον τουρισμό, που κάνουν τα πάντα για να περιορίσουν τη μείωση των προσδοκώμενων εσόδων τους.
Βέβαια τα μεγάλα λόγια που εκστομίζουν χείλη κρατικών αξιωματούχων ότι «ο κορονοϊός δεν είναι ανίκητος» και ότι η «Κεντρική Μακεδονία είναι ελεύθερη από COVID-19», δεν βοηθούν παρά μόνον ψυχολογικά και μάλλον μας εκθέτουν στα μάτια των σοβαρών ανθρώπων. Ωστόσο, δίνουν το σύνθημα να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί από τα έσοδα που θα αναμέναμε από τον τουρισμό, αν δεν μας προέκυπτε ο κορονοϊός.
*Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Οι τουρίστες για να έρθουν πρέπει πρώτα να νιώσουν ασφαλείς στην χώρα μας και δεύτερο- και κυριότερο- να μπορέσουν να ταξιδέψουν για να μας επισκεφτούν.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας είναι αδιαμφισβήτητα:
*Σε ό,τι αφορά το δεύτερο- το να μπορέσουν να έρθουν στη χώρα μας- τα πράγματα είναι πολύπλοκα και ξεφεύγουν από τα δικά μας… χέρια.
Τα θέματα που θα πρέπει να ρυθμιστούν, είναι αρκετά και πολυπαραγοντικά.
Πρώτο απ’ όλα, ποιες προϋποθέσεις θα θέσουμε εμείς ως κράτος. Θα επιβάλλουμε «διαβατήριο υγείας» και με τι πιστοποίηση; (Η απαίτησή μας να έρθουν «καθαροί» και να κάνουν τεστ στις χώρες τους, θα είναι μεγάλη χάρη και δεν βλέπω κανένα κράτος να είναι διατεθειμένο να μας την κάνει). Οπότε, η άλλη λύση θα είναι να τους κάνουμε γρήγορα τεστ στα σύνορα. Όπως, πού θα τους κρατούμε να αναμένουν μέχρι την έκδοση των αποτελεσμάτων; Τι κανόνες θα επιβάλλουμε σε πτήσεις τσάρτερ, σε λεωφορεία, στη λειτουργία πλαζ, ξενοδοχείων κ.λπ.;
Δεύτερο, ποιες προϋποθέσεις θα θέσουν οι αεροπορικές εταιρείες για τους επιβάτες τους (αποστάσεις επιβατών, μέτρα προστασίας, τιμές εισιτηρίων κ.λπ.).
Τρίτο, ποια μέτρα θα πάρουν τα αεροδρόμια για να επιτρέψουν την χρήση τους από τσάρτερ κ.λπ.
Τέταρτο, αν οι χώρες προέλευσης των τουριστών, τους επιτρέψουν να φύγουν ανοίγοντας τα σύνορά τους και αν τους επιβάλλουν καραντίνα μιας ή δυο βδομάδων άμα την επιστροφή τους. (Ποιος θα ρισκάρει να πάει μια βδομάδα διακοπές, υφιστάμενος πρόσθετες ταλαιπωρίες και αποδεχόμενος να τεθεί σε καραντίνα για μια ή δύο βδομάδες όταν επιστρέψει;).
Πέμπτο, τι προδιαγραφές θα θέσουν τα ίδια τα ξενοδοχεία (σε συνεννόηση φυσικά με το κράτος) για την αποφυγή φαινομένων συγχρωτισμού και τον τρόπο διαχείρισης ενδεχόμενου εμφάνισης κρούσματος (αν δηλαδή αρρωστήσει ένας επισκέπτης, θα πρέπει να μπει σε καραντίνα όλο το ξενοδοχείο;).
*Από τα προηγούμενα συνάγεται ότι έχουμε να κάνουμε με μια στριφνή εξίσωση πολλών αγνώστων, που καθιστά δυσκολότερη την εξεύρεση λύσης. Αυτή είναι η κατάσταση όμως και οι καλοί οι καπετάνιοι, στη φουρτούνα φαίνονται. Περιμένουμε δηλαδή να δούμε προδιαγραφές, πρωτόκολλα, διαπραγματεύσεις, διπλωματικές κινήσεις, συμφωνίες με κράτη και ό,τι άλλο απαιτείται.
*Στο μεταξύ, οι τοπικοί αξιωματούχοι, αντί ν’ ασχολούνται με το θεαθήναι, ας προσπαθήσουν να λύσουν τα αντίστοιχα θέματα σχετικά με την έλευση μεμονωμένων οικογενειών από τις γειτονικές χώρες με τα ΙΧ τους. Τα μικρά ξενοδοχεία, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα σπίτια που έχουν καταχωρηθεί στο AirBnB της Χαλκιδικής, της Πιερίας της Καβάλας και της Θάσου, μπορούν να αποτελέσουν χρυσές επιλογές για τους βόρειους γείτονές μας και μεγάλη ανάσα για την περιφερειακή οικονομία της Μακεδονίας.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Μαΐου 2020
Δεν είναι μια φωτιά που έκαψε ανθρώπους κι έσβησε αφήνοντας πίσω της αποκαΐδια, ούτε μια πλημμύρα που έπνιξε αρκετούς αλλά τα νερά τραβήχτηκαν αφήνοντας ρωγμές στο έδαφος και ζημιές στα σπίτια. Ούτε καν ένας σεισμός απ’ αυτούς που γίνονται κάθε σαράντα χρόνια, με δεκάδες θύματα και τεράστιες καταστροφές σε κτίρια και υποδομές.
Όλες αυτές οι φυσικές καταστροφές, συμβαίνουν και τελειώνουν. Γκρεμίζουν ό,τι γκρεμίζουν, και με το τέλος τους οι άνθρωποι που ξέφυγαν από τη μανία της φύσης, ξεκινούν να επουλώσουν πληγές, να διορθώσουν ζημιές, να προετοιμαστούν ώστε την επόμενη φορά να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τις βλαπτικές συνέπειες του φαινομένου, όταν μας… ξαναθυμηθεί.
Με τον κορονοϊό, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μπορεί η υγειονομική κρίση να υποχώρησε, μπορεί τα περιοριστικά μέτρα να άρθηκαν στο εύρος που είχαν επιβληθεί, αλλά ο ιός είναι εδώ, ενεργός, αόρατος και απειλητικός.
Το υπογραμμίζω αυτό, όχι επειδή δεν το ξέρουμε, αλλά επειδή παρατηρώ πως ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού λειτουργούμε ωσάν να… ξεμπερδέψαμε και ξεχυθήκαμε ανέμελα σε δρόμους, πλατείες κι εξοχές για να χαρούμε την ομορφιά της ζωής.
Τα πράγματα είναι καλά, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολα. Σύμφωνα με τους αριθμούς, η καραντίνα στην χώρα, δεν έπρεπε να τελειώσει στις 4 Μαΐου, αλλά δύο βδομάδες αργότερα, εφόσον μάλιστα συνεχιζόταν η καθοδική πορεία του δείκτη επιπολασμού της νόσου.
Βιαστήκαμε, γιατί αν χάναμε άλλες δύο βδομάδες με lockdown, δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβουμε να στρώσουμε το έδαφος για να γλιτώσουμε κάτι από τον τουρισμό, που αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της χώρας μας.
Το ότι βγήκαμε από την καραντίνα πριν την ώρα μας, είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Γι’ αυτό και από τους εντεταλμένους παράγοντες (Τσιόδρας, Πολιτική Προστασία) ασκούνται ισχυρές πιέσεις για εφαρμογή των ατομικών μέτρων προστασίας από τη μια και διαρκείς ελέγχους της κοινωνικής ζωής από την άλλη, καθώς είναι βέβαιο ότι στην περίπτωση πισωγυρίσματος και αναστροφής της πορείας διασποράς του ιού, η χρονιά χάθηκε για τον τουρισμό με ό,τι αυτό σημαίνει για την εθνική οικονομία, την ανεργία, τον περιορισμό του εισοδήματος, τη συρρίκνωση του ΑΕΠ και πάει λέγοντας.
Σύμφωνα με τα στατιστικά, στην εντατική οδηγούνται το 5% των κρουσμάτων (οι υπόλοιποι το ξεπερνούν έστω με κάποιες μέρες νοσηλείας). Αυτό σημαίνει ότι οι 35 διασωληνωμένοι των τελευταίων ημερών, αντιστοιχούν σε 700 ενεργά κρούσματα. Στην περίπτωση που αυτά θα υπερδιπλασιαστούν, θα απαιτηθεί επιστροφή σε μέτρα προστασίας (κλεισίματα δουλειών και περιορισμοί μετακινήσεων). Το ότι εμφανίζονται εστίες νέων κρουσμάτων σε νοσοκομεία, είναι εύκολα ελέγξιμo και διαχειρίσιμo. Στην περίπτωση όμως που ξεφύγει ο ιός (αν για παράδειγμα στο πάρτι που οργανώθηκε στην πλατεία Αγίας Παρασκευής, υπήρχε ένας ξενιστής που μόλυνε τρία-τέσσερα άτομα που με τη σειρά τους μόλυναν άλλα τόσα τις επόμενες μέρες), την πατήσαμε.
Χρειάζεται προσοχή. Και ευλαβική τήρηση των μέτρων προστασίας (αποστάσεις, πλύσιμο χεριών, μάσκα όταν επιβάλλεται ο συγχρωτισμός, απομόνωση και επικοινωνία με γιατρό στην περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων).
*Οι οικονομικοί αναλυτές διεθνούς κύρους, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι οι χώρες που η εθνική τους οικονομία στηρίζεται στον τουρισμό και την εμπορία πρώτων υλών (ορυκτά π.χ.), θα έχουν τεράστιες απώλειες στο ΑΕΠ τους, με σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην εργασία (έκρηξη ανεργίας) και την κατανάλωση, εξαιτίας της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος.
Αυτήν την πρόβλεψη προσπαθούν να διαψεύσουν τα κράτη που θρέφονται εν πολλοίς από τον τουρισμό, που κάνουν τα πάντα για να περιορίσουν τη μείωση των προσδοκώμενων εσόδων τους.
Βέβαια τα μεγάλα λόγια που εκστομίζουν χείλη κρατικών αξιωματούχων ότι «ο κορονοϊός δεν είναι ανίκητος» και ότι η «Κεντρική Μακεδονία είναι ελεύθερη από COVID-19», δεν βοηθούν παρά μόνον ψυχολογικά και μάλλον μας εκθέτουν στα μάτια των σοβαρών ανθρώπων. Ωστόσο, δίνουν το σύνθημα να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί από τα έσοδα που θα αναμέναμε από τον τουρισμό, αν δεν μας προέκυπτε ο κορονοϊός.
*Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Οι τουρίστες για να έρθουν πρέπει πρώτα να νιώσουν ασφαλείς στην χώρα μας και δεύτερο- και κυριότερο- να μπορέσουν να ταξιδέψουν για να μας επισκεφτούν.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας είναι αδιαμφισβήτητα:
*Σε ό,τι αφορά το δεύτερο- το να μπορέσουν να έρθουν στη χώρα μας- τα πράγματα είναι πολύπλοκα και ξεφεύγουν από τα δικά μας… χέρια.
Τα θέματα που θα πρέπει να ρυθμιστούν, είναι αρκετά και πολυπαραγοντικά.
Πρώτο απ’ όλα, ποιες προϋποθέσεις θα θέσουμε εμείς ως κράτος. Θα επιβάλλουμε «διαβατήριο υγείας» και με τι πιστοποίηση; (Η απαίτησή μας να έρθουν «καθαροί» και να κάνουν τεστ στις χώρες τους, θα είναι μεγάλη χάρη και δεν βλέπω κανένα κράτος να είναι διατεθειμένο να μας την κάνει). Οπότε, η άλλη λύση θα είναι να τους κάνουμε γρήγορα τεστ στα σύνορα. Όπως, πού θα τους κρατούμε να αναμένουν μέχρι την έκδοση των αποτελεσμάτων; Τι κανόνες θα επιβάλλουμε σε πτήσεις τσάρτερ, σε λεωφορεία, στη λειτουργία πλαζ, ξενοδοχείων κ.λπ.;
Δεύτερο, ποιες προϋποθέσεις θα θέσουν οι αεροπορικές εταιρείες για τους επιβάτες τους (αποστάσεις επιβατών, μέτρα προστασίας, τιμές εισιτηρίων κ.λπ.).
Τρίτο, ποια μέτρα θα πάρουν τα αεροδρόμια για να επιτρέψουν την χρήση τους από τσάρτερ κ.λπ.
Τέταρτο, αν οι χώρες προέλευσης των τουριστών, τους επιτρέψουν να φύγουν ανοίγοντας τα σύνορά τους και αν τους επιβάλλουν καραντίνα μιας ή δυο βδομάδων άμα την επιστροφή τους. (Ποιος θα ρισκάρει να πάει μια βδομάδα διακοπές, υφιστάμενος πρόσθετες ταλαιπωρίες και αποδεχόμενος να τεθεί σε καραντίνα για μια ή δύο βδομάδες όταν επιστρέψει;).
Πέμπτο, τι προδιαγραφές θα θέσουν τα ίδια τα ξενοδοχεία (σε συνεννόηση φυσικά με το κράτος) για την αποφυγή φαινομένων συγχρωτισμού και τον τρόπο διαχείρισης ενδεχόμενου εμφάνισης κρούσματος (αν δηλαδή αρρωστήσει ένας επισκέπτης, θα πρέπει να μπει σε καραντίνα όλο το ξενοδοχείο;).
*Από τα προηγούμενα συνάγεται ότι έχουμε να κάνουμε με μια στριφνή εξίσωση πολλών αγνώστων, που καθιστά δυσκολότερη την εξεύρεση λύσης. Αυτή είναι η κατάσταση όμως και οι καλοί οι καπετάνιοι, στη φουρτούνα φαίνονται. Περιμένουμε δηλαδή να δούμε προδιαγραφές, πρωτόκολλα, διαπραγματεύσεις, διπλωματικές κινήσεις, συμφωνίες με κράτη και ό,τι άλλο απαιτείται.
*Στο μεταξύ, οι τοπικοί αξιωματούχοι, αντί ν’ ασχολούνται με το θεαθήναι, ας προσπαθήσουν να λύσουν τα αντίστοιχα θέματα σχετικά με την έλευση μεμονωμένων οικογενειών από τις γειτονικές χώρες με τα ΙΧ τους. Τα μικρά ξενοδοχεία, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα σπίτια που έχουν καταχωρηθεί στο AirBnB της Χαλκιδικής, της Πιερίας της Καβάλας και της Θάσου, μπορούν να αποτελέσουν χρυσές επιλογές για τους βόρειους γείτονές μας και μεγάλη ανάσα για την περιφερειακή οικονομία της Μακεδονίας.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Μαΐου 2020
ΣΧΟΛΙΑ