Ο Ερντογάν συνεχίζει τις προκλήσεις τορπιλίζοντας την έναρξη των διερευνητικών επαφών. Με αυτά τα δεδομένα ποιες πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις της χώρας μας; Πρέπει η Ελλάδα να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου;

Περάσαμε ένα καλοκαίρι με τον διάχυτο φόβο ενός θερμού ή και πολεμικού επεισοδίου. Θεωρήσαμε ότι μία τέτοια προοπτική έχει έστω πρόσκαιρα απομακρυνθεί λόγω της απόσυρσης του Ορούτς Ρέις τις μέρες γύρω από την Σύνοδο Κορυφής. Τώρα ζούμε ένα νέο παροξυσμό της επιθετικότητας της Τουρκίας, μία ανοιχτή πρόκληση. Η Τουρκία δείχνει ότι η στρατηγική της δεν έχει αλλάξει. Όλα ήταν τακτική για να αποφύγει τις κυρώσεις. Δείχνει τον μεγαλοϊδεατισμό και τον επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό του κ. Ερντογάν. 

Η διεθνής κοινή γνώμη κατανοεί ότι απέναντί της έχει έναν επικίνδυνο παίκτη που δεν πολεμάει τυχαία σε Συρία, Λιβύη, Αρμενία και παίζει με την φωτιά στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ηγεσίες των χωρών που έκαναν τα πάντα για να αποφευχθούν οι κυρώσεις και ιδιαίτερα η Γερμανία βλέπουν ότι ο κ. Ερντογάν τους κοροϊδεύει. Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει το διπλωματικό πόλεμο, στον οποίο έχει σημειώσει επιτυχίες. Αναφέρω το τόξο Γαλλία, Αίγυπτο, Ισραήλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την εμπλοκή ΗΠΑ, την καθαρή καταδίκη της ΕΕ παρά τις επιφυλάξεις χωρών όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία κ.λπ. 

Αυτά πια δεν φτάνουν. Χρειάζονται άμεσα καίριες κυρώσεις που να συνδέονται με την πώληση όπλων στην Τουρκία και την χρηματοδότησή της. Έφτασε η ώρα των κυρώσεων. Ταυτόχρονα βέβαια οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα αρραγές εθνικό μέτωπο με καθαρή Στρατηγική χωρίς μικροκομματικά παιχνίδια, ενώ πρέπει να φανεί με κάθε τρόπο ότι δεν θα επιτρέψουμε παιχνίδια με την κυριαρχία της χώρας, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Έχουμε αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις και μπορούν να διασφαλίσουν την κυριαρχία μας. Ασφαλώς και δεν μπορεί να υπάρχει διάλογος όσο η Τουρκία παίζει με την ένταση, εκβιάζει για την ατζέντα. Μόνο με τον τερματισμό των προκλήσεων και συμφωνία ότι το μόνο θέμα στο τραπέζι του διαλόγου θα είναι οι θαλάσσιες ζώνες, η υφαλοκρηπίδα μπορεί να υπάρχει διάλογος.

Βρεθήκατε στην αίθουσα του δικαστηρίου κατά την ημέρα ανακοίνωσης της απόφασης της Δικαιοσύνης για την Χρυσή Αυγή. Ποια τα συναισθήματά σας;

Ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία για μένα να ζήσω αυτή την ιστορική στιγμή ευρισκόμενη μέσα στην αίθουσα του Δικαστηρίου, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση. Υπήρχαν ανάμεικτα τα συναισθήματα μέσα σε μία φορτισμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Υπήρχε φόρτιση, αγωνία, σκέψεις που η μία ακολουθούσε την άλλη, συγκίνηση, αλλά και αίσθηση της ιστορικότητας της στιγμής. Μέχρι να βγουν οι δικαστές να αναγνώσουν την απόφαση, ήταν σαν να μη περνούσαν τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά. Σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος. 

Όμως μοναδικές ήταν και οι στιγμές που ακολούθησαν. Διαβάστηκε η απόφαση και υπήρχε μία τεράστια συγκίνηση, γελάγαμε και κλαίγαμε, κοιτούσαμε και θαυμάζαμε την μάνα του Παύλου Φύσσα, μία γυναίκα σύμβολο, χειροκροτούσαμε. Ήταν από τις στιγμές που μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μου. Από τις στιγμές που νιώθεις πραγματική αυτοπεποίθηση ότι η Δημοκρατία έχει τη δύναμη να αυτοπροστατεύεται, να αντιμετωπίζει τους αντιπάλους της. Αυτό το μήνυμα θα κρατάω πάντα.

Η Δημοκρατία έχει τους θεσμικούς τρόπους να αντιμετωπίσει όποιον την επιβουλεύεται. Η Χρυσή Αυγή, το πιο αποκρουστικό τέκνο της εποχής της οργής, του μίσους, του διχαστικού λόγου και του χωρίς όρια λαϊκισμού, πήρε σκληρό μάθημα. Πρώτα με την ψήφο του ελληνικού λαού πέρυσι και τώρα με την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου. Αυτά είναι και τα μεγάλα όπλα της Δημοκρατίας.

Μνημόνιο - αντιμνημόνιο, αγανακτισμένοι, χρήση μάσκας και αρνητές. Φοβάστε ότι με αφορμή την πανδημία και με πρόφαση τις μάσκες θα έχουμε ξανά κόσμο στις πλατείες και ενίσχυση των άκρων και των απόψεών τους;

Δεν φοβάμαι τίποτα, η ίδια η Δημοκρατία δεν φοβάται τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει εφησυχασμός. Κατά διαστήματα έχουμε βρεθεί μπροστά σε διαφόρων τύπων εκρήξεις, όπως το κίνημα των πλατειών, το κίνημα της μούντζας στη Βουλή και του «θα σκίσουμε τα Μνημόνια» ή τώρα των αρνητών μάσκας. Θυμάστε ότι πριν από λίγο μόλις σε δημοσκοπήσεις προέκυπτε ότι το 30% των πολιτών πίστευε ότι μας ψεκάζουν.

Λαϊκισμός, ανορθολογισμός, συνωμοσιολογία και αντισυστημισμός εμφανίζονται συχνά από κοινού. Μόνο με ένα ευρύ μέτωπο των δυνάμεων της Λογικής, του Ορθολογισμού και των Μεταρρυθμίσεων μπορεί να αναχαιτίζονται τέτοιοι παροξυσμοί. Μόνο μία πορεία μίας χώρας με ισχυρή Δημοκρατία, σεβαστούς θεσμούς και αναπτυξιακή πορεία που εγγυάται ένα καλύτερο συλλογικό και ατομικό μέλλον μπορεί να αφαιρεί οξυγόνο από τέτοια νοσηρά φαινόμενα. Ζήσαμε μία δεκαετία που τα ακούσαμε και τα είδαμε όλα. Είμαστε νομίζω πιο σοφοί ως λαός, ως κοινωνία. Αυτό με κάνει αισιόδοξη.

Η κ. Γεννήματα πρόσφατα δήλωσε ότι το 2021 θα είναι εκ νέου υποψήφια αρχηγός. Πως αξιολογείτε το μέχρι σήμερα έργο της; Πιστεύετε ότι μία τέτοια συζήτηση θα ανοίξει στην επικείμενη Συνδιάσκεψη του ΚΙΝΑΛ;

Η κ. Γεννηματά ρωτήθηκε και απάντησε. Είπε, λοιπόν, πράγματι ότι θα θέσει θέμα ανανέωσης της θητείας της καταθέτοντας ταυτόχρονα την εκτίμησή της ότι μέχρι την άνοιξη, το κόμμα μας θα έχει κάνει σημαντικά βήματα. Τι το περίεργο σ’ αυτή την δήλωση; Από εκεί και πέρα όταν κάνουμε Συνέδρια ή Συνδιασκέψεις, κάνουμε πάντα την αποτίμηση της πορείας μας και αυτή συνδέεται και με πρόσωπα. Πάντως θεωρώ ότι στη Συνδιάσκεψη που θα γίνει θα πρέπει κυρίαρχα και πριν απ’ όλα να δούμε θέματα παραπέρα αποσαφήνισης της Στρατηγικής και τακτικής μας, του ιδεολογικού, πολιτικού στίγματός μας, του ανοίγματος μας στη νεολαία και σε νέες δυνάμεις από το χώρο της Μεταρρύθμισης, του Κέντρου και της Οικολογίας.

Γράφεται και ακούγεται ότι ίσως και εσάς σας ενδιαφέρει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Ισχύει;

Στην Ελλάδα γράφονται και ακούγονται καθημερινά πολλά. Εμένα με ενδιαφέρει με την πολιτική και κοινοβουλευτική δράση μου, με τις παρεμβάσεις μου και την κατάθεση προτάσεων να συμβάλλω στην ενίσχυση του Κινήματος Αλλαγής, αλλά και να συμβάλω στην προώθηση λύσεων στα πολλά και φλέγοντα προβλήματα της Δυτικής Αθήνας της οποίας είμαι Βουλευτής.

Η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι υποψήφια για ΓΓ του ΟΟΣΑ η Άννα Διαμαντοπούλου προκάλεσε διάφορα συναισθήματα στο ΚΙΝΑΛ. Ο κ. Λοβέρδος μέσω των social media επέκρινε με αφορμή το γεγονός την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και τις επιλογές του και η κ. Γεννηματά απάντησε λέγοντας πως ο πρώην υπουργός κάνει «άστοχο χιούμορ». Αμφισβητείται η κ. Γεννηματά και οι επιλογές της;

Ας ξεκινήσουμε από το μείζον θέμα και αυτό είναι η υποψηφιότητα της Άννας Διαμαντοπούλου. Η ανάδειξή της ως υποψήφιας για την θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ από τον πρωθυπουργό συνιστά μία σημαντική εξέλιξη για την Ελλάδα του μέλλοντος, την Ελλάδα που καινοτομεί, τολμά, συνδιαμορφώνει το παγκόσμιο γίγνεσθαι στην εποχή της Κλιματικής Αλλαγής, της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης και των Μεταναστευτικών ροών. 

Η υποψηφιότητά της ως αυθεντικά υπερκομματική επιλογή, ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή για τη χώρα μας, που με μια τόσο ισχυρή υποψηφιότητα μπορεί να αποκτήσει καθοριστικό ρόλο στην ηγεσία ενός τόσο σημαντικού Οργανισμού. Η Άννα Διαμαντοπούλου έχει καταγραφεί στην Ελλάδα και διεθνώς ως η γυναίκα τολμηρών επιλογών, μεγάλων συναινέσεων και καινοτόμων προτάσεων, ως η γυναίκα που διαθέτει πολυδιάστατη επιστημονική γνώση, μεγάλη πολιτική εμπειρία με διεθνή αναγνώριση και σκέψη ανοικτών οριζόντων. Είμαστε όλοι στο πλάι της και της ευχόμαστε να πετύχει στην προσπάθειά της. Αυτή είναι η συλλογική μας άποψη. Αυτή είναι και η προσωπική μου άποψη.

Δεν νομίζω ότι ο Α. Λοβέρδος έχει άλλη άποψη γι’ αυτό, τουλάχιστον όσο μπορώ να καταλάβω. Χιουμοριστικά έθεσε το θέμα του ρόλου που διαδραματίζουν και καλούνται να διαδραματίσουν στελέχη από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς, ρόλου που ξεφεύγει από τα σύνορα της χώρας. Ούτε ένσταση για την υποψηφιότητα έθεσε, ούτε καμία κομματική απόφαση αμφισβήτησε, ούτε θέμα ηγεσίας κίνησε. Νομίζω ότι δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε. Όλοι οι Έλληνες πρέπει να στηρίζουμε κάθε προσπάθεια άξιου και επιφανούς Έλληνα ανεξαρτήτων ιδεολογικού - πολιτικού χώρου να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο σε μεγάλους Διεθνείς Οργανισμούς.