Από τις «τάξεις του» πέρασαν ως λυκόπουλα και στη συνέχεια ως ομαδάρχες και βαθμοφόροι, γνωστοί Θεσσαλονικείς, ανάμεσα τους και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, οι επιχειρηματίες Κωνσταντίνος Μαργαρόπουλος, Θρασύμβουλος Μακιός, Λευτέρης Χατζόπουλος και ο δικηγόρος Σωκράτης Προβατάς.

Μάλιστα ο κ. Βενιζέλος πέρασε μεγάλο διάστημα των νεανικών του χρόνων στο 4ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Θεσσαλονίκης και… αποφοίτησε βαθμοφόρος. Ωστόσο όλοι τους έχουν «παράσημα» από τη θητεία και την ενασχόλησή τους με το 4ο Σύστημα, το μεγαλύτερο στην πόλη, που μετρά 100 μέλη - παιδιά και εθελοντές - και φέτος συμπληρώνει 80 χρόνια ζωής από την επανίδρυση του 1943.

Κοντά έναν αιώνα τώρα γαλουχεί κάθε χρόνο δεκάδες, εκατοντάδες παιδιά και τα μυεί στις αξίες του ναυτοπροσκοπισμού, όπως η ομαδικότητα, η πειθαρχία, η αγάπη για τη φύση και την ύπαιθρο, ο σεβασμός και η πίστη στην πατρίδα. «Το Σύστημα έχει τη δική τους αναφορά και ιστορία στην πόλη, καθώς από εδώ πέρασαν εκατοντάδες άνθρωποι, γνωστά πρόσωπα που αργότερα άφησαν το αποτύπωμά τους στην πολιτική, στις επιχειρήσεις και σε άλλους χώρους» λέει στο makthes.gr ο αρχηγός του 4ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Θεσσαλονίκης, Αντώνης Νικολαϊδης.

«Μετράμε», συνεχίζει, «80 χρόνια ζωής, χρόνια γεμάτα εμπειρίες και ιστορίες που διαδραματίστηκαν σε διάφορες εποχές. Συνεχίζουμε για να φτάσουμε τα 100, χάρη στα παιδιά που έρχονται στο Σύστημα και απασχολούνται δημιουργικά, αλλά και στους εθελοντές που στηρίζουν τη λειτουργία του».

Αναφερόμενος στη σημασία της αξίας του προσκοπισμού ο κ. Νικολαϊδης υπογραμμίζει ότι «δεν διαπαιδαγωγεί, αλλά συμβάλλει σ΄ αυτήν. Τα παιδιά μαθαίνουν, παίζοντας. Και με αυτό το παιχνίδι ‘ριζώνουν’ όλες οι αξίες για τη ζωή. Ειδικά σε μια εποχή τόσο δύσκολη που όλα θεωρούνται δεδομένα, ο προσκοπισμός διδάσκει στα παιδιά πράγματα που πρέπει και αξίζει να σέβονται και να πειθαρχούν».

Η ιστορία του Συστήματος

Το 4ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Θεσσαλονίκης, το οποίο προ ημερών οργάνωσε εκδήλωση, τιμώντας τα 80 χρόνια προσφοράς του στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης, άρχισε να λειτουργεί πριν από τον πόλεμο, αλλά στη διάρκεια του έκλεισε, όπως συνέβη με όλα τα άλλα Συστήματα, καθώς οι αρχηγοί του ήταν σε ηλικία που έπρεπε να βγουν και να πολεμήσουν για την πατρίδα.

«Επανιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 1943 μέσα στην κατοχή όταν ο τότε δήμαρχος της Θεσσαλονίκης Γιώργος Σερεμέτης, ζήτησε από πολίτες να λειτουργήσουν τις παλιές προσκοπικές ομάδες της πόλης, με σκοπό να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στον δοκιμαζόμενο λαό της Θεσσαλονίκης» εξηγεί ο αρχηγός του Συστήματος κ. Νικολαϊδης και προσθέτει ότι «το κάλεσμα από τον τότε δήμαρχος έγινε σε έξι Θεσσαλονικείς για να λειτουργήσουν νέες ή να επαναλειτουργήσουν τις παλιότερες προσκοπικές ομάδες της πόλης που είχαν σταματήσει τη λειτουργία τους».

Τα δύσκολα και ταραγμένα χρόνια οι ναυτοπρόσκοποι συνέχισαν τη δράση τους, οργανώνοντας συσσίτια, εράνους και συλλογή ρούχων, ενώ πραγματοποιούσαν μυστικές εξορμήσεις και ιχνηλασίες, στήριζαν και ανεφοδίαζαν αντάρτικες ομάδες, που δρούσαν στα βουνά της Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τον κ. Νικολαϊδη το 4ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Θεσσαλονίκης, συνδέθηκε με τη γειτονιά του Ντεπώ, από όπου εκατοντάδες παιδιά πέρασαν το κατώφλι του στην οδό Λυσιμάχου και ασχολήθηκαν με τον προσκοπισμό.