Νικολάε Ντρομπρίν: Το ποδοσφαιρικό θύμα του Τσαουσέσκου (βίντεο)
26/08/2022 11:09
26/08/2022 11:09
Μπορεί πολλοί να είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε η Ρουμανία είναι ο Γκεόργκε Χάτζι, ωστόσο, στην πραγματικότητα οι πιο καλά μυημένοι θα απαντήσουν πως ο Νικολάε Ντομπρίν είναι το ποδοσφαιρικό θαύμα της χώρας ιδίως τη δεκαετία του 1970, όταν και έκανε ό,τι ήθελε με την μπάλα στα πόδια.
Η «χήνα», όπως ήταν το παρατσούκλι του, ή «πρίγκιπας του Πιτέστι», όπως τον αποκαλούσαν αργότερα, γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1947 στο Πιτέστι στην κομητεία Άρτζες. Το καμάρι αυτής είναι η ομώνυμη ομάδα, η Άρτζες Πιτέστι, η οποία, αν και επαρχιακή ομάδα, είχε μπει σφήνα στους μεγάλους τη δεκαετία του ’70.
Ο Ντομπρίν έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με την ομάδα της πόλης του μόλις σε 15 ετών, την 1η Ιουλίου του 1962, στο ματς κόντρα στην Στίντα Κλουζ. Διακρίνονταν για την αέρινη ντρίμπλα του, τα ωραία του τελειώματα και τις εμπνεύσεις του, που εξέθεταν τους αντιπάλους του.
Ο ίδιος αγωνίστηκε επί 22 χρόνια στην Άρτζες Πιτέστι, βοηθώντας την να κατακτήσει δύο φορές το πρωτάθλημα Ρουμανίας (το 1972 και το 1979), ενώ έκλεινε κατ’ εξακολούθηση τα αυτιά του στις «σειρήνες» από την Ντιναμό Βουκουρεστίου και την Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα. Μόνο τη σεζόν 1981-82 απαρνήθηκε για λίγο τη φανέλα της γενέτειράς του και πήγε στην Ταργκόβιστε.
Με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της Ρουμανίας αγωνίστηκε σε 48 συνολικά αγώνες και πέτυχε έξι τέρματα , ενώ κατά τη διάρκεια της καριέρας του έπαιξε σε 409 αγώνες, σκοράροντας συνολικά 111 τέρματα.
Πέθανε στο Πιτέστι στις 26 Οκτωβρίου του 2007, έχοντας υποφέρει από καρκίνο των πνευμόνων.
Η πρόταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης και οι απειλές του δικτάτορα
Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1972, η Άρτζες Πιτέστι έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο κύπελλο πρωταθλητριών και μετά την πρόκρισή της εις βάρος της Αρίς από το Λουξεμβούργο, στο δρόμο της βρέθηκε η Ρεάλ Μαδρίτης.
Στον πρώτο αγώνα στη Ρουμανία, με μπροστάρη τον Ντομπρίν η Άρτζες επικράτησε με 2-1 των Ισπανών και τους έβαλε δύσκολα ενόψει της ρεβάνς. Εκεί η Ρεάλ πήρε τελικά την πρόκριση με 3-1, αλλά ο 25χρονος Ρουμάνος έκανε ό,τι ήθελε την αντίπαλη άμυνα.
Έτσι γεννήθηκε στον Σαντιάγο Μπερναμπέου η επιθυμία να τον κάνει κάτοικο… Μαδρίτης, προσφέροντάς του το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2.000.000 δολαρίων. Από την πλευρά του, ο ποδοσφαιριστής δεν είχε τη δικαιοδοσία ν’ απαντήσει μόνος του, καθώς χρειαζόταν την άδεια του καθεστώτος.
Ο Μπρεναμπέου ήθελε τόσο πολύ τον Ντομπρίν που ζήτησε ιδιωτική ακρόαση από τον Τσαουσέσκου, στον οποίο και πρότεινε ακόμα και χρηματική δωρεά στο Πιτέστι.
Ο Ρουμάνος δικτάτορας, από την πλευρά του, όχι μόνο χαρακτήρισε «εθνικό θησαυρό» τον Ντομπρίν «που δεν πρόκειται να εκποιηθεί», αλλά τόνισε πως ενδεχόμενη θετική απάντηση θα δημιουργούσε ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο αναλογικά με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή στις δύο χώρες.
Ο Μπερναμπέου, ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω και όταν στις 15 Δεκεμβρίου του 1972 ο Ντομπρίν επέστρεψε ως καλεσμένος στο φιλικό ματς των «μερέγκες» με την Μπενελένσες προς τιμήν του Χέντο, του πρότεινε για δεύτερη φορά να μην επιστρέψει στη Ρουμανία. Η απάντηση του ποδοσφαιριστή ήταν αποστομωτική: «Δεν μπορώ να εγκαταλείψω κατ’ αυτόν τον τρόπο τους συμπαίκτες μου».
Μπορεί πολλοί να είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε η Ρουμανία είναι ο Γκεόργκε Χάτζι, ωστόσο, στην πραγματικότητα οι πιο καλά μυημένοι θα απαντήσουν πως ο Νικολάε Ντομπρίν είναι το ποδοσφαιρικό θαύμα της χώρας ιδίως τη δεκαετία του 1970, όταν και έκανε ό,τι ήθελε με την μπάλα στα πόδια.
Η «χήνα», όπως ήταν το παρατσούκλι του, ή «πρίγκιπας του Πιτέστι», όπως τον αποκαλούσαν αργότερα, γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1947 στο Πιτέστι στην κομητεία Άρτζες. Το καμάρι αυτής είναι η ομώνυμη ομάδα, η Άρτζες Πιτέστι, η οποία, αν και επαρχιακή ομάδα, είχε μπει σφήνα στους μεγάλους τη δεκαετία του ’70.
Ο Ντομπρίν έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με την ομάδα της πόλης του μόλις σε 15 ετών, την 1η Ιουλίου του 1962, στο ματς κόντρα στην Στίντα Κλουζ. Διακρίνονταν για την αέρινη ντρίμπλα του, τα ωραία του τελειώματα και τις εμπνεύσεις του, που εξέθεταν τους αντιπάλους του.
Ο ίδιος αγωνίστηκε επί 22 χρόνια στην Άρτζες Πιτέστι, βοηθώντας την να κατακτήσει δύο φορές το πρωτάθλημα Ρουμανίας (το 1972 και το 1979), ενώ έκλεινε κατ’ εξακολούθηση τα αυτιά του στις «σειρήνες» από την Ντιναμό Βουκουρεστίου και την Ουνιβερσιτατέα Κραϊόβα. Μόνο τη σεζόν 1981-82 απαρνήθηκε για λίγο τη φανέλα της γενέτειράς του και πήγε στην Ταργκόβιστε.
Με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της Ρουμανίας αγωνίστηκε σε 48 συνολικά αγώνες και πέτυχε έξι τέρματα , ενώ κατά τη διάρκεια της καριέρας του έπαιξε σε 409 αγώνες, σκοράροντας συνολικά 111 τέρματα.
Πέθανε στο Πιτέστι στις 26 Οκτωβρίου του 2007, έχοντας υποφέρει από καρκίνο των πνευμόνων.
Η πρόταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης και οι απειλές του δικτάτορα
Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1972, η Άρτζες Πιτέστι έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο κύπελλο πρωταθλητριών και μετά την πρόκρισή της εις βάρος της Αρίς από το Λουξεμβούργο, στο δρόμο της βρέθηκε η Ρεάλ Μαδρίτης.
Στον πρώτο αγώνα στη Ρουμανία, με μπροστάρη τον Ντομπρίν η Άρτζες επικράτησε με 2-1 των Ισπανών και τους έβαλε δύσκολα ενόψει της ρεβάνς. Εκεί η Ρεάλ πήρε τελικά την πρόκριση με 3-1, αλλά ο 25χρονος Ρουμάνος έκανε ό,τι ήθελε την αντίπαλη άμυνα.
Έτσι γεννήθηκε στον Σαντιάγο Μπερναμπέου η επιθυμία να τον κάνει κάτοικο… Μαδρίτης, προσφέροντάς του το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2.000.000 δολαρίων. Από την πλευρά του, ο ποδοσφαιριστής δεν είχε τη δικαιοδοσία ν’ απαντήσει μόνος του, καθώς χρειαζόταν την άδεια του καθεστώτος.
Ο Μπρεναμπέου ήθελε τόσο πολύ τον Ντομπρίν που ζήτησε ιδιωτική ακρόαση από τον Τσαουσέσκου, στον οποίο και πρότεινε ακόμα και χρηματική δωρεά στο Πιτέστι.
Ο Ρουμάνος δικτάτορας, από την πλευρά του, όχι μόνο χαρακτήρισε «εθνικό θησαυρό» τον Ντομπρίν «που δεν πρόκειται να εκποιηθεί», αλλά τόνισε πως ενδεχόμενη θετική απάντηση θα δημιουργούσε ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο αναλογικά με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή στις δύο χώρες.
Ο Μπερναμπέου, ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω και όταν στις 15 Δεκεμβρίου του 1972 ο Ντομπρίν επέστρεψε ως καλεσμένος στο φιλικό ματς των «μερέγκες» με την Μπενελένσες προς τιμήν του Χέντο, του πρότεινε για δεύτερη φορά να μην επιστρέψει στη Ρουμανία. Η απάντηση του ποδοσφαιριστή ήταν αποστομωτική: «Δεν μπορώ να εγκαταλείψω κατ’ αυτόν τον τρόπο τους συμπαίκτες μου».
ΣΧΟΛΙΑ