ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ντόρα Μπακογιάννη στη «ΜτΚ»: Η ΝΔ είναι το μόνο κόμμα που μιλά ρεαλιστικά και υπεύθυνα

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών μιλά για τις γεωπολιτικές αβεβαιότητες των ημερών, τις μεγάλες προκλήσεις της επομένης θητείας του Ευρωκοινοβουλίου, τις κάλπες της 9ης Ιουνίου, αλλά και τους κινδύνους από τους εθνικισμούς στα Βαλκάνια

 27/05/2024 07:00

Ντόρα Μπακογιάννη στη «ΜτΚ»: Η ΝΔ είναι το μόνο κόμμα που μιλά ρεαλιστικά και υπεύθυνα

Νίκος Οικονόμου

«Δυστυχώς αυτό το οποίο συμβαίνει είναι μία επανάληψη των κούφιων υποσχέσεων χωρίς κανένα αντίκρισμα. Έτσι καλείται η ΝΔ μόνη της να καλύψει αυτό το κενό μιλώντας για την Ευρώπη, μιλώντας ρεαλιστικά και πάνω από όλα μιλώντας υπεύθυνα» τονίζει η Ντόρα Μπακογιάννη.

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων σημειώνει ότι η Ελλάδα πρέπει «με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση» να αντιμετωπίσει τις εντάσεις με τις προς Βορρά γειτονικές χώρες, γιατί «το μεγάλο πρόβλημα στα βαλκάνια ιστορικά ήταν οι εθνικισμοί».

Κυρία Μπακογιάννη, να ξεκινήσουμε με τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Πόσο σας ανησυχούν οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή;

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με ανησυχούν πολύ γιατί αυτή την στιγμή δεν βλέπω να διαμορφώνονται οι συνθήκες ομαλοποίησης της κατάστασης. Αντίθετα βλέπω να διαμορφώνεται ένα αδιέξοδο, που δεν επιτρέπει ουσιαστικές κινήσεις για την επίτευξη ειρήνης.

Τι επιπλέον προβλήματα δημιουργεί ο θάνατος του Ιρανού προέδρου και του ΥΠΕΞ της χώρας αυτής;

Αδιαμφισβήτητα δημιουργεί μία εσωτερική αναστάτωση στο Ιράν που δεν ξέρουμε που μπορεί να οδηγήσει. Ο θάνατος του Ιρανού προέδρου αποτελεί μία δραματική εξέλιξη σε μία κρίσιμη συγκυρία για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το Ιράν είναι ένας μεγάλος και δύσκολος παίκτης της περιοχής και πρέπει να μελετήσουμε από πολύ κοντά τις νέες ισορροπίες οι οποίες θα υπάρξουν μετά την εκλογή του νέου προέδρου. Βεβαίως ανεξαρτήτως του ποιος θα εκλεγεί πιστεύω ότι η στρατηγική που θα ακολουθεί είναι μάλλον απίθανο να αλλάξει ουσιαστικά.

Και στη γειτονιά μας όμως στις σχέσεις της Ελλάδας με τους προς Βορρά γείτονές της καταγράφονται ασυνήθιστες εντάσεις. Στην Αλβανία η υπόθεση της προφυλάκισης του Φρέντη Μπελέρη δηλητηριάζει τις διμερείς μας σχέσεις, ενώ η νέα ηγεσία της Βόρειας Μακεδονίας δείχνει να αμφισβητεί τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η Ελλάδα πώς πρέπει να αντιδράσει;

Με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση, έχοντας σταθερή θέση απέναντι στον ακραίο εθνικισμό ο οποίος έχει αρχίσει και καταλαμβάνει πολλές βαλκανικές χώρες. Το μεγάλο πρόβλημα στα βαλκάνια ιστορικά ήταν οι εθνικισμοί. Και αυτό δημιουργεί αναμφισβήτητα ανησυχίες. Εδώ έχει να παίξει έναν πολύ σοβαρό ρόλο η ΕΕ η οποία καλείται να ασχοληθεί σοβαρά με τα δυτικά βαλκάνια βάζοντας συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις. Εκτός από τα κριτήρια της Κοπεγχάγης υπάρχει το κριτήριο της δημοκρατικής λειτουργίας στις χώρες αυτές, της ανεξάρτητης δικαιοσύνης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να γίνει κατανοητό από τις χώρες που διεκδικούν να έχουν ευρωπαϊκή προοπτική ότι αυτοί οι κανόνες είναι απαρέγκλιτοι. Ταυτόχρονα η Ευρώπη πρέπει πειστικά να στείλει το μήνυμα ότι εάν υλοποιηθούν αυτές οι προϋποθέσεις τότε ναι θα προχωρήσει η ένταξη των δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ.

Την ίδια στιγμή η νηνεμία στο Αιγαίο συνεχίζεται. Το «nο news=good news» με τον Ερντογάν είναι κάτι που θα πρέπει να μας εφησυχάζει ή με τον Τούρκο Πρόεδρο «ποτέ δεν ξέρεις»;

Δεν υπάρχει ποτέ εφησυχασμός στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Αλλά από την άλλη μεριά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τον τελευταίο χρόνο έχει επιτευχθεί μια όπως λέτε νηνεμία στο πεδίο, απουσιάζουν οι παραβιάσεις στον εναέριο χώρο μας και υπάρχει ηρεμία στο Αιγαίο. Επίσης κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου αυτονόητο είναι η συνεργασία στον μεταναστευτικό-προσφυγικό. Σκεφτείτε ότι έχουμε πάει από την ασύμμετρη απειλή του Έβρου, τότε που η Ελλάδα υπερασπίστηκε με σθένος τα σύνορα της και είχε ολόκληρη την Ευρώπη στο πλάι της, στο σήμερα που η συνεργασία ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο Μετανάστευσης και το τουρκικό είναι συνεχής ώστε αυτού του είδους τα φαινόμενα να ελαχιστοποιούνται. Επίσης η οικονομική συνεργασία η οποία ενισχύεται μετά την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Άγκυρα, επίσης είναι σημαντική και καθόλου αυτονόητη. Αργά αργά χτίζεται ένα κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στις χώρες, έτσι ώστε να διερευνήσουμε αν μπορούμε να κάνουμε και το επόμενο βήμα.

Είμαστε δύο εβδομάδες πριν την κάλπη για τις ευρωεκλογές. Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ευρώπη της επόμενης πενταετίας;

Ίσως θα είναι το δυσκολότερο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το οποίο θα έχει υπάρξει από ιδρύσεως της Ευρώπης. Οι προκλήσεις θα είναι πολύ μεγάλες και οι απειλές πρωτόγνωρες. Για πρώτη φορά έχουμε σε ευρωπαϊκό έδαφος πόλεμο μετά τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία. Έχουμε κινδύνους οι οποίοι εμάς μας αφορούν πολύ περισσότερο διότι είμαστε πιο κοντά και απειλούμαστε από μια γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Τα αμυντικά θέματα της Ευρώπης είναι πλέον πάνω στο τραπέζι. Δεν μπορεί πια η Ευρώπη να συνεχίσει να ακολουθεί την πολιτική που ακολουθούσε επί χρόνια, βασίζοντας την ενεργειακή της ασφάλεια στους Ρώσους και την Άμυνα της, στους Αμερικανούς. Είμαστε πλέον σε μία τελείως διαφορετική φάση. Άρα θα χρειαστεί να αναζητηθούν μεγάλες συμφωνίες κορυφής για να μπορέσει η Ευρώπη να διατηρήσει την αυτονομία της αλλά και την ασφάλεια της.

Η προεκλογική περίοδος στη χώρα μας κύλησε ευρωπαϊκά; Ακούσαμε προτάσεις για την Ευρώπη ή κυριάρχησε απόλυτα η εθνική ατζέντα;

Ξέρετε δεν θα ήταν αρνητικό εάν κυριαρχούσε η εθνική ατζέντα αλλά με προτάσεις ρεαλιστικές, κοστολογημένες, για μια χώρα που έχει περάσει 10 δύσκολα χρόνια, έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της, και για μια κοινωνία η οποία έχει τόσο ταλαιπωρηθεί. Δυστυχώς αυτό το οποίο συμβαίνει είναι μια επανάληψη των κούφιων υποσχέσεων χωρίς κανένα αντίκρισμα με την λογική θα σας κάνω γεφύρια θα σας κάνω και ποτάμια, που συνοψίζεται στο περίφημο λεφτά υπάρχουν. Λογική η οποία έφερε την Ελλάδα στα μνημόνια. Αυτό είναι πολύ απογοητευτικό. Έτσι καλείται η ΝΔ μόνη της να καλύψει αυτό το κενό μιλώντας για την Ευρώπη, μιλώντας ρεαλιστικά και πάνω από όλα μιλώντας υπεύθυνα, γιατί το τελευταίο πράγμα που αντέχει η Ελλάδα είναι να ξανατεθεί η δημοσιονομική σταθερότητα μας εν αμφιβόλω.

Γιατί ένας ψηφοφόρος να επιλέξει στην ευρωκάλπη το ψηφοδέλτιο της ΝΔ;

Καταρχάς γιατί έχει να επιλέξει ανάμεσα σε 42 ικανούς ανθρώπους, που αν κάνει τον κόπο να διαβάσει τα βιογραφικά τους σίγουρα θα βρει κάποιους να τον αντιπροσωπεύουν. Πέρα από αυτό γιατί θα ψηφίσει ανθρώπους οι οποίοι θα συμμετέχουν αύριο στο ΕΛΚ που είναι το κόμμα το οποίο ουσιαστικά δίνει τον τόνο στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Όσο περισσότεροι Έλληνες συμμετέχουν στο ΕΛΚ τόσο μεγαλύτερη επιρροή θα έχουμε στις αποφάσεις. Στις αποφάσεις για τους Έλληνες αγρότες και την ΚΑΠ, για την ασφάλεια μας και την πρόταση του πρωθυπουργού για κοινή ευρωπαϊκή αμυντική ασπίδα, για την οικονομία και την κλιματική αλλαγή. Άρα είναι πολύ σημαντικό για το αύριο της χώρας μας το να ενισχύσουμε τη ΝΔ στέλνοντας περισσότερους βουλευτές στην ευρωβουλή, και έτσι να ενδυναμώσουμε τη φωνή του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Και γιατί ένας δυσαρεστημένος ψηφοφόρος με την κυβέρνηση της ΝΔ να μη στείλει στην κάλπη ένα μήνυμα είτε απέχοντας από τις εκλογές είτε ψηφίζοντας ένα πιο δεξιό κόμμα; Έτσι και αλλιώς η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πρόσφατη εντολή να κυβερνήσει και μπροστά της τρία χρόνια διακυβέρνησης…

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει νωπή και ισχυρή εντολή να κυβερνήσει ως το 2027. Και θα το κάνει προσηλωμένη στο στόχο που είναι η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Όμως ας μην γελιόμαστε, αν οι πολίτες επιλέξουν την διαμαρτυρία αυτό θα αποπροσανατολίσει την πολιτική συζήτηση από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και την επίλυσή τους. Η δε αποχή αποδυναμώνει την δημοκρατία, άρα δεν είναι λύση, όταν το ύψιστο καθήκον ενός πολίτη είναι η συμμετοχή του στις δημοκρατικές διαδικασίες. Τώρα το να ψηφίσει κανείς ένα κόμμα του οποίου ο αρχηγός με την ίδια ευκολία που πουλάει επιστολές του Χριστού και κηραλοιφές σκίζει διεθνείς συμφωνίες της χώρας και δίνει 4000 ευρώ σύνταξη σε όλους, λυπάμαι πάρα πολύ αλλά στερείται κάθε σοβαρότητας.

Και ο Στέφανος Κασσελάκης; Μπορεί να σταθεί ως πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Δεν μου πέφτει λόγος εάν μπορεί ή δεν μπορεί. Δημοσκοπικά βλέπω ότι έχει μακρύ δρόμο μπροστά του για να πείσει τους Έλληνες. Μέχρι στιγμής μου δίνει την εικόνα της πολιτικής ανεμοδούρας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26.05.2024

«Δυστυχώς αυτό το οποίο συμβαίνει είναι μία επανάληψη των κούφιων υποσχέσεων χωρίς κανένα αντίκρισμα. Έτσι καλείται η ΝΔ μόνη της να καλύψει αυτό το κενό μιλώντας για την Ευρώπη, μιλώντας ρεαλιστικά και πάνω από όλα μιλώντας υπεύθυνα» τονίζει η Ντόρα Μπακογιάννη.

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων σημειώνει ότι η Ελλάδα πρέπει «με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση» να αντιμετωπίσει τις εντάσεις με τις προς Βορρά γειτονικές χώρες, γιατί «το μεγάλο πρόβλημα στα βαλκάνια ιστορικά ήταν οι εθνικισμοί».

Κυρία Μπακογιάννη, να ξεκινήσουμε με τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Πόσο σας ανησυχούν οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή;

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με ανησυχούν πολύ γιατί αυτή την στιγμή δεν βλέπω να διαμορφώνονται οι συνθήκες ομαλοποίησης της κατάστασης. Αντίθετα βλέπω να διαμορφώνεται ένα αδιέξοδο, που δεν επιτρέπει ουσιαστικές κινήσεις για την επίτευξη ειρήνης.

Τι επιπλέον προβλήματα δημιουργεί ο θάνατος του Ιρανού προέδρου και του ΥΠΕΞ της χώρας αυτής;

Αδιαμφισβήτητα δημιουργεί μία εσωτερική αναστάτωση στο Ιράν που δεν ξέρουμε που μπορεί να οδηγήσει. Ο θάνατος του Ιρανού προέδρου αποτελεί μία δραματική εξέλιξη σε μία κρίσιμη συγκυρία για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το Ιράν είναι ένας μεγάλος και δύσκολος παίκτης της περιοχής και πρέπει να μελετήσουμε από πολύ κοντά τις νέες ισορροπίες οι οποίες θα υπάρξουν μετά την εκλογή του νέου προέδρου. Βεβαίως ανεξαρτήτως του ποιος θα εκλεγεί πιστεύω ότι η στρατηγική που θα ακολουθεί είναι μάλλον απίθανο να αλλάξει ουσιαστικά.

Και στη γειτονιά μας όμως στις σχέσεις της Ελλάδας με τους προς Βορρά γείτονές της καταγράφονται ασυνήθιστες εντάσεις. Στην Αλβανία η υπόθεση της προφυλάκισης του Φρέντη Μπελέρη δηλητηριάζει τις διμερείς μας σχέσεις, ενώ η νέα ηγεσία της Βόρειας Μακεδονίας δείχνει να αμφισβητεί τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η Ελλάδα πώς πρέπει να αντιδράσει;

Με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση, έχοντας σταθερή θέση απέναντι στον ακραίο εθνικισμό ο οποίος έχει αρχίσει και καταλαμβάνει πολλές βαλκανικές χώρες. Το μεγάλο πρόβλημα στα βαλκάνια ιστορικά ήταν οι εθνικισμοί. Και αυτό δημιουργεί αναμφισβήτητα ανησυχίες. Εδώ έχει να παίξει έναν πολύ σοβαρό ρόλο η ΕΕ η οποία καλείται να ασχοληθεί σοβαρά με τα δυτικά βαλκάνια βάζοντας συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις. Εκτός από τα κριτήρια της Κοπεγχάγης υπάρχει το κριτήριο της δημοκρατικής λειτουργίας στις χώρες αυτές, της ανεξάρτητης δικαιοσύνης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να γίνει κατανοητό από τις χώρες που διεκδικούν να έχουν ευρωπαϊκή προοπτική ότι αυτοί οι κανόνες είναι απαρέγκλιτοι. Ταυτόχρονα η Ευρώπη πρέπει πειστικά να στείλει το μήνυμα ότι εάν υλοποιηθούν αυτές οι προϋποθέσεις τότε ναι θα προχωρήσει η ένταξη των δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ.

Την ίδια στιγμή η νηνεμία στο Αιγαίο συνεχίζεται. Το «nο news=good news» με τον Ερντογάν είναι κάτι που θα πρέπει να μας εφησυχάζει ή με τον Τούρκο Πρόεδρο «ποτέ δεν ξέρεις»;

Δεν υπάρχει ποτέ εφησυχασμός στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Αλλά από την άλλη μεριά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τον τελευταίο χρόνο έχει επιτευχθεί μια όπως λέτε νηνεμία στο πεδίο, απουσιάζουν οι παραβιάσεις στον εναέριο χώρο μας και υπάρχει ηρεμία στο Αιγαίο. Επίσης κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου αυτονόητο είναι η συνεργασία στον μεταναστευτικό-προσφυγικό. Σκεφτείτε ότι έχουμε πάει από την ασύμμετρη απειλή του Έβρου, τότε που η Ελλάδα υπερασπίστηκε με σθένος τα σύνορα της και είχε ολόκληρη την Ευρώπη στο πλάι της, στο σήμερα που η συνεργασία ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο Μετανάστευσης και το τουρκικό είναι συνεχής ώστε αυτού του είδους τα φαινόμενα να ελαχιστοποιούνται. Επίσης η οικονομική συνεργασία η οποία ενισχύεται μετά την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Άγκυρα, επίσης είναι σημαντική και καθόλου αυτονόητη. Αργά αργά χτίζεται ένα κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στις χώρες, έτσι ώστε να διερευνήσουμε αν μπορούμε να κάνουμε και το επόμενο βήμα.

Είμαστε δύο εβδομάδες πριν την κάλπη για τις ευρωεκλογές. Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ευρώπη της επόμενης πενταετίας;

Ίσως θα είναι το δυσκολότερο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το οποίο θα έχει υπάρξει από ιδρύσεως της Ευρώπης. Οι προκλήσεις θα είναι πολύ μεγάλες και οι απειλές πρωτόγνωρες. Για πρώτη φορά έχουμε σε ευρωπαϊκό έδαφος πόλεμο μετά τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία. Έχουμε κινδύνους οι οποίοι εμάς μας αφορούν πολύ περισσότερο διότι είμαστε πιο κοντά και απειλούμαστε από μια γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Τα αμυντικά θέματα της Ευρώπης είναι πλέον πάνω στο τραπέζι. Δεν μπορεί πια η Ευρώπη να συνεχίσει να ακολουθεί την πολιτική που ακολουθούσε επί χρόνια, βασίζοντας την ενεργειακή της ασφάλεια στους Ρώσους και την Άμυνα της, στους Αμερικανούς. Είμαστε πλέον σε μία τελείως διαφορετική φάση. Άρα θα χρειαστεί να αναζητηθούν μεγάλες συμφωνίες κορυφής για να μπορέσει η Ευρώπη να διατηρήσει την αυτονομία της αλλά και την ασφάλεια της.

Η προεκλογική περίοδος στη χώρα μας κύλησε ευρωπαϊκά; Ακούσαμε προτάσεις για την Ευρώπη ή κυριάρχησε απόλυτα η εθνική ατζέντα;

Ξέρετε δεν θα ήταν αρνητικό εάν κυριαρχούσε η εθνική ατζέντα αλλά με προτάσεις ρεαλιστικές, κοστολογημένες, για μια χώρα που έχει περάσει 10 δύσκολα χρόνια, έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της, και για μια κοινωνία η οποία έχει τόσο ταλαιπωρηθεί. Δυστυχώς αυτό το οποίο συμβαίνει είναι μια επανάληψη των κούφιων υποσχέσεων χωρίς κανένα αντίκρισμα με την λογική θα σας κάνω γεφύρια θα σας κάνω και ποτάμια, που συνοψίζεται στο περίφημο λεφτά υπάρχουν. Λογική η οποία έφερε την Ελλάδα στα μνημόνια. Αυτό είναι πολύ απογοητευτικό. Έτσι καλείται η ΝΔ μόνη της να καλύψει αυτό το κενό μιλώντας για την Ευρώπη, μιλώντας ρεαλιστικά και πάνω από όλα μιλώντας υπεύθυνα, γιατί το τελευταίο πράγμα που αντέχει η Ελλάδα είναι να ξανατεθεί η δημοσιονομική σταθερότητα μας εν αμφιβόλω.

Γιατί ένας ψηφοφόρος να επιλέξει στην ευρωκάλπη το ψηφοδέλτιο της ΝΔ;

Καταρχάς γιατί έχει να επιλέξει ανάμεσα σε 42 ικανούς ανθρώπους, που αν κάνει τον κόπο να διαβάσει τα βιογραφικά τους σίγουρα θα βρει κάποιους να τον αντιπροσωπεύουν. Πέρα από αυτό γιατί θα ψηφίσει ανθρώπους οι οποίοι θα συμμετέχουν αύριο στο ΕΛΚ που είναι το κόμμα το οποίο ουσιαστικά δίνει τον τόνο στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Όσο περισσότεροι Έλληνες συμμετέχουν στο ΕΛΚ τόσο μεγαλύτερη επιρροή θα έχουμε στις αποφάσεις. Στις αποφάσεις για τους Έλληνες αγρότες και την ΚΑΠ, για την ασφάλεια μας και την πρόταση του πρωθυπουργού για κοινή ευρωπαϊκή αμυντική ασπίδα, για την οικονομία και την κλιματική αλλαγή. Άρα είναι πολύ σημαντικό για το αύριο της χώρας μας το να ενισχύσουμε τη ΝΔ στέλνοντας περισσότερους βουλευτές στην ευρωβουλή, και έτσι να ενδυναμώσουμε τη φωνή του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Και γιατί ένας δυσαρεστημένος ψηφοφόρος με την κυβέρνηση της ΝΔ να μη στείλει στην κάλπη ένα μήνυμα είτε απέχοντας από τις εκλογές είτε ψηφίζοντας ένα πιο δεξιό κόμμα; Έτσι και αλλιώς η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πρόσφατη εντολή να κυβερνήσει και μπροστά της τρία χρόνια διακυβέρνησης…

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει νωπή και ισχυρή εντολή να κυβερνήσει ως το 2027. Και θα το κάνει προσηλωμένη στο στόχο που είναι η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Όμως ας μην γελιόμαστε, αν οι πολίτες επιλέξουν την διαμαρτυρία αυτό θα αποπροσανατολίσει την πολιτική συζήτηση από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και την επίλυσή τους. Η δε αποχή αποδυναμώνει την δημοκρατία, άρα δεν είναι λύση, όταν το ύψιστο καθήκον ενός πολίτη είναι η συμμετοχή του στις δημοκρατικές διαδικασίες. Τώρα το να ψηφίσει κανείς ένα κόμμα του οποίου ο αρχηγός με την ίδια ευκολία που πουλάει επιστολές του Χριστού και κηραλοιφές σκίζει διεθνείς συμφωνίες της χώρας και δίνει 4000 ευρώ σύνταξη σε όλους, λυπάμαι πάρα πολύ αλλά στερείται κάθε σοβαρότητας.

Και ο Στέφανος Κασσελάκης; Μπορεί να σταθεί ως πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Δεν μου πέφτει λόγος εάν μπορεί ή δεν μπορεί. Δημοσκοπικά βλέπω ότι έχει μακρύ δρόμο μπροστά του για να πείσει τους Έλληνες. Μέχρι στιγμής μου δίνει την εικόνα της πολιτικής ανεμοδούρας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26.05.2024

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία