Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, το μνημείο παρουσιάζει την ποντιακή λύρα, τον αετό του Πόντου, την εικόνα της Παναγίας Σουμελά και τον στίχο «Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο». Διακρίνεται ακόμα ένα καραβάνι ανθρώπων που αναπαρίσταται σε μπρούτζο.

Το έργο του γλύπτη Γιώργου Κικώτη χρηματοδοτήθηκε από την Ποντιακή Κοινότητα του Νόργουοκ «Ο Πόντος», η οποία και ανέλαβε και τη συντήρησή του.

Το ποντιακό πείσμα και η επιμονή -τα δύο πιο έντονα χαρακτηριστικά της κουλτούρας των Ποντίων- δεν τους εγκατέλειψαν ποτέ. Αντίθετα, μαζί με σκληρή δουλειά, τους έδωσαν τη δυνατότητα να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους και τις ζωές τους και βέβαια να διατηρήσουν την ιστορία τους, την παράδοση και εν γένει την κουλτούρα τους στα πέρατα της γης, όπου έχουν διασκορπιστεί μετά τον ξεριζωμό τους.

Η τοποθέτηση του μνημείου σε δημόσιο χώρο στις ΗΠΑ είναι ένα τέτοιο παράδειγμα της ποντιακής ψυχής και επιμονής καθώς δείχνει πως οι πιέσεις προς τα ισχυρά λόμπι… απέφεραν καρπούς.

«Οι Πόντιοι της Αμερικής εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους στην πόλη του Νόργουοκ, καθώς τους έδωσε τον χώρο για να τοποθετηθεί το μνημείο και να βρουν με αυτόν τον τρόπο οι παππούδες και προπαππούδες τους ένα νέο σπίτι αλλά και την ευκαιρία να ζήσουν ελεύθεροι, όπως το ανθρώπινο γένος προορίζεται για να ζει», αναγράφεται επιπλέον στην επιγραφή.

Δείτε παρακάτω το βίντεο με τα αποκαλυπτήρια του μνημείου:

Το «ποντιακό χωριό» Νόργουοκ

Το Νόργουοκ είναι ένα χωριό με περίπου 500 ποντιακές οικογένειες, οι οποίες παρά το γεγονός ότι ζουν στις ΗΠΑ φροντίζουν να διατηρούν ζωντανή την ποντιακή παράδοση. Μιλούν ποντιακά, μαγειρεύουν ποντιακά φαγητά και ζουν με τον ποντιακό τρόπο ζωής».

Οι πρώτοι Πόντιοι έφτασαν στο Norwalk πριν από 110 χρόνια περίπου και μερικοί από αυτούς ήρθαν κατευθείαν από τον Πόντο.

Ο Ποντιακός σύλλογος "Ο Πόντος"

Ο Σύλλογος «Πόντος» του Norwalk, CT, ιδρύθηκε το 1982 από κατοίκους της πόλης που είχαν την καταγωγή τους από τον ιστορικό Πόντο, έχοντας ένα όραμα: να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους, την Ιστορία τους και τα ήθη και έθιμα των προγόνων τους για τις επόμενες γενιές. Από τότε ο σύλλογος λειτουργεί πυρετωδώς και ως μέλος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ και Καναδά, και λαμβάνει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις, αναδεικνύοντας τον ποντιακό πολιτισμό . Κύριος σκοπός του Συλλόγου όπως και της Ομοσπονδίας είναι η προώθηση της Ιστορίας των Ποντίων και η αναζήτηση αναγνώρισης της Γενοκτονίας σε διεθνές επίπεδο.

Μετά την αναγνώριση από τον πρόεδρο Μπάιντεν της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ανοίγει ο δρόμος και για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού;

Σίγουρα η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων δεν αποτελεί μόνο ιστορική δικαίωση και απότιση φόρου τιμής στην μνήμη των εκατομμυρίων αδικοχαμένων ανθρώπων, αλλά προβάλλει και ένα σύγχρονο ζήτημα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σ' όλη την υφήλιο. Εκατομμύρια άνθρωποι ακόμα και σήμερα διώκονται για τη διαφορετικότητά τους (π.χ. θρησκευτική, φυλετική, γλωσσική κ.λπ.). Η ενέργεια αυτή του Πρόεδρου και κατ' επέκταση της εξωτερικής της πολιτικής των ΗΠΑ αποτελεί ένα μοχλό πίεσης προς την Τουρκίας να αναγνωρίσει τις εγκληματικές πράξεις του παρελθόντος και τελικά να αναγνωρίσει όλες τις Γενοκτονίες των Χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η αναγνώριση και για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης και της Μικράς Ασίας θα ακολουθήσει σύντομα! Χρειάζεται πιο οργανωμένη, πιο δυναμική, πιο συντονισμένη και με περισσότερη σύμπνοια προσπάθεια και στρατηγική προς αυτήν την κατεύθυνση, εφόσον οι πολιτικές ισορροπίες αλλά και οι συνθήκες αλλάζουν.

Σύμφωνα με τον Επίκουρο Καθηγητή της Έδρα Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ, Κυριάκο Χατζηκυριακίδη, οι πρόσφατες δηλώσεις του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν και η παρεπόμενη επίσημη και πολυαναμενόμενη αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από τις ΗΠΑ, καταδεικνύουν την πολύ σοβαρή, μεθοδική, βασισμένη στην ιστορική έρευνα και τεκμηρίωση, προσπάθεια που με στοχοπροσήλωση κατέβαλε για μισό περίπου αιώνα η αρμενική διασπορά και το αρμενικό λόμπι (ομάδες επιρροής και πίεσης) μέσα στην αμερικανική κοινωνία και πολιτική. Κατά συνέπεια, οι πρόσφατες εξελίξεις μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν για τους Έλληνες απτό παράδειγμα για το πώς επιβάλλεται να εργασθούν στο φλέγον ζήτημα της αναγνώρισης της δικής τους Γενοκτονίας.