28/12/2022 11:09
«Liminal spaces» έχει «βαφτίσει» την 5η κατά σειρά ατομική του έκθεση ζωγραφικής ο Αχιλλέας Μεσάικος ο οποίος μέσα από νέες δημιουργίες εξερευνά το μεταίχμιο, το ενδιάμεσο.
Όπως προδίδει και ο τίτλος της έκθεσης, ο οποίος δεν επιδέχεται ακριβή μετάφραση στα ελληνικά, ο καλλιτέχνης «περιπλανάται» στους λεγόμενους ενδιάμεσους χώρους της ψυχής και της τέχνης και αυτό το ταξίδι της αναζήτησης και της εσωτερικής αγωνίας εκφράζεται στον καμβά του:
«Moυ αρέσει η αφηρημάδα που ενέχει ο τίτλος γιατί και καλλιτεχνικά και ψυχολογικά βρίσκομαι σε ένα μεταιχμιακό στάδιο. Το «liminal spaces» δεν μεταφράζεται ακριβώς στα ελληνικά αλλά είναι όρος που χρησιμοποιείται και στην τέχνη και την ψυχολογία και αφορά τους ενδιάμεσους χώρους. Για παράδειγμα, έχουμε ένα σπίτι με αυλή και το εξωτερικό περιβάλλον και ο ενδιάμεσος χώρος είναι η αυλή. Αυτό το έχω εντάξει και σε κάποια έργα που αναπαριστούν έναν χώρο χωρίς κόσμο. Μου ταιριάζει και σε ψυχολογικό επίπεδο γιατί είμαι σε ένα ενδιάμεσο στάδιο όπου θέλω να πάω κάπου το έργο μου αλλά δεν ξέρω και που πηγαίνει ακριβώς και αυτό εμπεριέχει την αγωνία, την αναζήτηση. Βλέπω ότι σε κάποια έργα μου νιώθω πιο πολύ οικειότητα γιατί εμπεριέχουν το υγρό στοιχείο και το αγαπώ αλλά έχω και κάποια που είναι πιο πειραματικά», εξηγεί ο ίδιος στο makthes. gr.
Mέσα από 18 έργα, καινούρια αλλά και παλαιότερα, ο καλλιτέχνης προσπαθεί να περιγράψει την κατάσταση εκείνη που δεν γνωρίζεις που ακριβώς θα σε οδηγήσει. Ο Μεσάικος έχει συνηθίσει το κοινό του στην αναπαράσταση του υγρού στοιχείου με εικόνες ανθρώπων σε θάλασσες και πισίνες και τώρα μας αποκαλύπτει ακόμα μία νέα έκφανση της δημιουργίας του με πίνακες που περιέχουν φιγούρες στο «κενό», που μοιάζουν να «αιωρούνται» σαν «χαμένοι άνθρωποι»:
«Έχω και κάποια παλαιότερα έργα που δεν είχα την ευκαιρία να τα εκθέσω μέχρι τώρα αλλά συνδέονται με μένα και με το θέμα της νέας έκθεσης. Υπάρχουν και έργα με φιγούρες “χαμένων ανθρώπων”. Είναι λουσμένοι στο λευκό και λόγω του χώρου μοιάζει σαν να αιωρούνται οι φιγούρες. Αυτή η αιώρηση αναπαριστά από πλευράς μου αυτή την αγωνία που δεν ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι».
Σύμφωνα με τον ίδιο η εσωτερική αγωνία που νιώθει και εκφράζει μέσω της τέχνης του μπορεί να απελευθερώνεται όταν δημιουργεί αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέχρι να ολοκληρωθεί η αναζήτηση στην οποία βρίσκεται.
Αυτή η ενδιάμεση κατάσταση που περιγράφει και εμπνέει θεματολογικά και την έκθεση είναι το στοιχείο εκείνο που την καθιστά επίκαιρη αλλά και διορατική. Με όσα συμβαίνουν μέσα μας αλλά και γύρω μας ποιος από εμάς δεν έχει αισθανθεί τα τελευταία χρόνια χαμένος μέσα σε μία ρευστή πραγματικότητα που συνεχώς μεταβάλλεται και στερεί την σταθερότητα;
«Είμαστε σε μία περίεργη κατάσταση. Οι καραντίνες μας έβγαλαν από τη συνέχειά μας και βιώνουμε μία μεταβατική περίοδο από τότε γιατί ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει η πανδημία και δεν ξέρουμε ακριβώς που βρισκόμαστε», καταλήγει ο καλλιτέχνης.
Η έκθεση του Αχιλλέα Μεσάικου με τίτλο «Liminal spaces» ανοίγει σήμερα, 28 Δεκεμβρίου, τις πύλες της για το κοινό στις 20:00 στο Bord de l'eau (Εγνατίας 45, Θεσσαλονίκη).
«Liminal spaces» έχει «βαφτίσει» την 5η κατά σειρά ατομική του έκθεση ζωγραφικής ο Αχιλλέας Μεσάικος ο οποίος μέσα από νέες δημιουργίες εξερευνά το μεταίχμιο, το ενδιάμεσο.
Όπως προδίδει και ο τίτλος της έκθεσης, ο οποίος δεν επιδέχεται ακριβή μετάφραση στα ελληνικά, ο καλλιτέχνης «περιπλανάται» στους λεγόμενους ενδιάμεσους χώρους της ψυχής και της τέχνης και αυτό το ταξίδι της αναζήτησης και της εσωτερικής αγωνίας εκφράζεται στον καμβά του:
«Moυ αρέσει η αφηρημάδα που ενέχει ο τίτλος γιατί και καλλιτεχνικά και ψυχολογικά βρίσκομαι σε ένα μεταιχμιακό στάδιο. Το «liminal spaces» δεν μεταφράζεται ακριβώς στα ελληνικά αλλά είναι όρος που χρησιμοποιείται και στην τέχνη και την ψυχολογία και αφορά τους ενδιάμεσους χώρους. Για παράδειγμα, έχουμε ένα σπίτι με αυλή και το εξωτερικό περιβάλλον και ο ενδιάμεσος χώρος είναι η αυλή. Αυτό το έχω εντάξει και σε κάποια έργα που αναπαριστούν έναν χώρο χωρίς κόσμο. Μου ταιριάζει και σε ψυχολογικό επίπεδο γιατί είμαι σε ένα ενδιάμεσο στάδιο όπου θέλω να πάω κάπου το έργο μου αλλά δεν ξέρω και που πηγαίνει ακριβώς και αυτό εμπεριέχει την αγωνία, την αναζήτηση. Βλέπω ότι σε κάποια έργα μου νιώθω πιο πολύ οικειότητα γιατί εμπεριέχουν το υγρό στοιχείο και το αγαπώ αλλά έχω και κάποια που είναι πιο πειραματικά», εξηγεί ο ίδιος στο makthes. gr.
Mέσα από 18 έργα, καινούρια αλλά και παλαιότερα, ο καλλιτέχνης προσπαθεί να περιγράψει την κατάσταση εκείνη που δεν γνωρίζεις που ακριβώς θα σε οδηγήσει. Ο Μεσάικος έχει συνηθίσει το κοινό του στην αναπαράσταση του υγρού στοιχείου με εικόνες ανθρώπων σε θάλασσες και πισίνες και τώρα μας αποκαλύπτει ακόμα μία νέα έκφανση της δημιουργίας του με πίνακες που περιέχουν φιγούρες στο «κενό», που μοιάζουν να «αιωρούνται» σαν «χαμένοι άνθρωποι»:
«Έχω και κάποια παλαιότερα έργα που δεν είχα την ευκαιρία να τα εκθέσω μέχρι τώρα αλλά συνδέονται με μένα και με το θέμα της νέας έκθεσης. Υπάρχουν και έργα με φιγούρες “χαμένων ανθρώπων”. Είναι λουσμένοι στο λευκό και λόγω του χώρου μοιάζει σαν να αιωρούνται οι φιγούρες. Αυτή η αιώρηση αναπαριστά από πλευράς μου αυτή την αγωνία που δεν ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι».
Σύμφωνα με τον ίδιο η εσωτερική αγωνία που νιώθει και εκφράζει μέσω της τέχνης του μπορεί να απελευθερώνεται όταν δημιουργεί αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέχρι να ολοκληρωθεί η αναζήτηση στην οποία βρίσκεται.
Αυτή η ενδιάμεση κατάσταση που περιγράφει και εμπνέει θεματολογικά και την έκθεση είναι το στοιχείο εκείνο που την καθιστά επίκαιρη αλλά και διορατική. Με όσα συμβαίνουν μέσα μας αλλά και γύρω μας ποιος από εμάς δεν έχει αισθανθεί τα τελευταία χρόνια χαμένος μέσα σε μία ρευστή πραγματικότητα που συνεχώς μεταβάλλεται και στερεί την σταθερότητα;
«Είμαστε σε μία περίεργη κατάσταση. Οι καραντίνες μας έβγαλαν από τη συνέχειά μας και βιώνουμε μία μεταβατική περίοδο από τότε γιατί ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει η πανδημία και δεν ξέρουμε ακριβώς που βρισκόμαστε», καταλήγει ο καλλιτέχνης.
Η έκθεση του Αχιλλέα Μεσάικου με τίτλο «Liminal spaces» ανοίγει σήμερα, 28 Δεκεμβρίου, τις πύλες της για το κοινό στις 20:00 στο Bord de l'eau (Εγνατίας 45, Θεσσαλονίκη).
ΣΧΟΛΙΑ