Στον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν αρέσει να πολυανακατεύει συχνά την τράπουλα. Το απέδειξε κατά την πρώτη κυβερνητική θητεία του, όταν έκανε έναν μόνον ευρύ ανασχηματισμό, το απέδειξε και χθες. Ο... ας πούμε χθεσινός ανασχηματισμός ήταν ουσιαστικά η αντικατάσταση της ηγεσίας ενός όλο κι όλο υπουργείου και όλες οι υπόλοιπες αλλαγές ήταν συνέπεια της πρώτης. Ο Άδωνις Γεωργιάδης πήγε στο Υγείας απ' όπου έφυγε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης για να επιστρέψει στο Προστασίας του Πολίτη, η Δόμνα Μιχαηλίδου πήγε στο Εργασίας για να καλύψει το κενό του Γεωργιάδη και η Ιωάννη Λυτρίβη τοποθετήθηκε υφυπουργός στο Παιδείας, στη θέση που άφησε η Δόμνα. Ανασχηματισμός του ενός ανδρός δηλαδή.

Ο Χρυσοχοΐδης μπορεί να αναγορευτεί πλέον σε εθνικό υπουργό Προστασίας του Πολίτη μιας και αναλαμβάνει το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο για πέμπτη φορά, με τέσσερις διαφορετικούς πρωθυπουργούς. Πήγε πρώτη φορά στην Κατεχάκη επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, επέστρεψε επί Γιώργου Παπανδρέου, πήγε τρίτη φορά επί Λουκά Παπαδήμου και άλλες δύο φορές επί Κυριάκου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Χρυσοχοΐδης, είναι για το Προστασίας του Πολίτη ό,τι και ο Τάκης Λεμονής για τον Ολυμπιακό. Δηλαδή, κάθε φορά που αποτυγχάνει ένας υπουργός, επιστρέφει ο Χρυσοχοΐδης. Μάλιστα, οι αποτυχίες έπεσαν μαζεμένες τώρα τελευταία αφού μέσα σε ένα εξάμηνο το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο άλλαξε τρεις φορές χέρια, από τον Μηταράκη, στον Οικονόμου και τώρα στον Χρυσοχοΐδη.

Ένα από τα θετικά των χθεσινών αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα είναι και η αύξηση της γυναικείας εκπροσώπησης κατά μία, την Ιωάννα Λυτρίβη στο Παιδείας. Επίσης αυξήθηκαν σε πέντε από τέσσερις οι γυναίκες υπουργοί αφού μετά την Νίκη Κεραμέως, την Όλγα Κεφαλογιάννη, τη Σοφία Ζαχαράκη και τη Λίνα Μενδώνη, προστέθηκε και η Δόμνα Μιχαηλίδου. Θυμίζω ότι η πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Ιούλιο του 2019 είχε μόλις δύο γυναίκες υπουργούς, την Κεραμέως και την Μενδώνη. Αύξηση 150%! Επίσης με τις χθεσινές αλλαγές ενισχύεται η Πελοποννησιακή παροικία στην κυβέρνηση αφού η Λυτρίβη κατάγεται από την Αρκαδία, ο δε υφυπουργός Προστασίας του πολίτη Ανδρέας Νικολακόπουλος από την Αμαλιάδα.

Στοιχείο Πολιτισμού

Η χθεσινή περιήγησή μου στο κέντρο ήταν η πρώτη για το 2024 και οι εντυπώσεις που αποκόμισα ήταν ανάμεικτες. Είδα για παράδειγμα με ικανοποίηση τα σκουπίδια να είναι εμφανώς λιγότερα σε σχέση με ό,τι συνέβαινε την πρωτοχρονιά. Μιλάω πάντα για το κέντρο της Θεσσαλονίκης, γιατί στις γειτονιές τα πράγματα παραμένουν δύσκολα. Όμως, δεν πέρασαν ούτε δύο 24ωρα που ανέλαβε καθήκοντα ο νέος δήμαρχος Στέλιος Αγγελούδης ο οποίος από την πρώτη στιγμή τοποθέτησε πολύ ψηλά τον πήχη ως προς αυτό το θέμα. Αναφέρομαι στις δηλώσεις του στις Τριτολογίες της ΕΡΤ3 όπου ανέφερε ότι ως το τέλος Ιανουαρίου η πόλη θα έχει καθαρίσει. Μακάρι!

Από την άλλη, διαπίστωσα με απογοήτευση ότι η καταπάτηση του δημόσιου χώρου καλά κρατεί. Κινήθηκα κυρίως πέριξ του λιμανιού όπου στα πεζοδρόμια, όσος χώρος είχε μείνει ελεύθερος από τραπεζοκαθίσματα, καταλαμβάνεται από δίκυκλα. Στην οδό Ρογκότη, για παράδειγμα, ο πεζός για να τη διασχίσει είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει το οδόστρωμα γιατί τα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα. Αλλά και στην Πολυτεχνείου θα πρέπει σε ορισμένα σημεία, όπως για παράδειγμα στο ύψος της Κατούνη, για να περάσεις θα πρέπει να κατεβείς στο οδόστρωμα της Τσιμισκή. Και φυσικά για διέλευση Ατόμων με Αναπηρία ούτε λόγος.

Μόλις βάλει μια τάξη με τα σκουπίδια, ο Αγγελούδης οφείλει να καλέσει τους επαγγελματίες στο χώρο της εστίασης και της ψυχαγωγίας εν γένει, να συζητήσει μαζί τους, να ακούσει τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις τους, να τους θέσει τις δικές του “κόκκινες γραμμές” και να καταλήξει σε μία “κανονιστική” η οποία θα εφαρμόζεται το ίδιο για όλους. Η εικόνα του δημόσιου χώρου σε μια πόλη είναι και στοιχείο του πολιτισμού της και η σημερινή εικόνα της Θεσσαλονίκης δεν περιποιεί τιμή για την πόλη.