Μονόλογοι
Ο αντιδήμαρχος με το φακελάκι, ο άλλος που έπαιξε τον άρρωστο και διασώθηκε, το αγκάθι του Ζέρβα και το τέλος του «Βελλιδέικου»
19/05/2022 13:35
Πολύ περίεργη μου φαίνεται αυτή η ιστορία του αντιδήμαρχου -φοροτεχνικού στο επάγγελμα- που πιάστηκε με φακελάκι ύστερα από καταγγελία πελάτη του φαρμακοποιού, ότι του ζήτησε μίζα για λογαριασμό εφοριακού προκειμένου να τον απαλλάξει από μεμπτά σημεία που βρήκε κατά τον έλεγχο των βιβλίων του.
Δεν ξέρω την δικογραφία για να μπορώ να αξιολογήσω το αποδεικτικό υλικό, αλλά το γεγονός πως η επέμβαση της αστυνομίας και η εξεύρεση του φακέλου με τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα δεν έγινε όταν αυτά θα έφταναν -αν έφταναν- στα χέρια του εφοριακού, αλλά ενόσω αυτά βρίσκονταν στα χέρια του λογιστή, μου μυρίζει είτε γκάφα ολκής, είτε περίεργο παιχνίδι συσκότισης της υπόθεσης.
Πώς θα ενοχοποιηθεί ο εφοριακός, όταν πει πως δεν είχε ιδέα, ούτε ζήτησε λεφτά, ούτε πήρε, ούτε τίποτα. (Δεν είναι χθεσινοί εκείνοι οι εφοριακοί που ασχολούνται με το μιζάρισμα για να μην ξέρουν ποιους και πώς εμπιστεύονται και πώς φυλάγουν τα ρούχα τους…).
Πώς θα ενοχοποιηθεί ο αντιδήμαρχος για εγκληματική οργάνωση και άλλα σοβαρά, όταν θα πει πως τα χρήματα ήταν η αμοιβή για τις λογιστικές υπηρεσίες του; (Άντε να του βάλουν κι ένα πρόστιμο για είσπραξη χωρίς τιμολόγιο…).
Θέλω να πιστεύω ότι οι αστυνομικοί, έχουν δεμένη την υπόθεση.
Τα σημειώνω αυτά, γιατί θυμάμαι μια άλλη υπόθεση -πριν από αρκετά χρόνια- όταν σημερινός δήμαρχος υπό άλλην ιδιότητά του τότε (αντί-κάποιος), είχε πιαστεί στα πράσα μέσα σε πιτσαρία παρακαλώ, να παίρνει φακελάκι με προσημειωμένα.
Ο τύπος, δαιμόνιος από τότε -φανταστείτε τώρα τι κάνει (χαχαχαχα)- υποδύθηκε πως έπαθε καρδιακό επεισόδιο, για να οδηγηθεί στο νοσοκομείο. Με παρέμβαση του επικεφαλής της αυτοδιοικητικής δομής στην οποία ανήκε, παρέμεινε υπό νοσηλεία μέχρι να παρέλθει το αυτόφωρο.
Αναβολές, καθυστερήσεις και όλα τα σχετικά στην δικαστική διαλεύκανση της υπόθεσης (είπαμε βιρτουόζοι οι άνθρωποι -έπαιζαν με κλειστά μάτια τα 45άρια), με αποτέλεσμα όταν ύστερα από πέντε χρόνια έφτασε η υπόθεση στο ακροατήριο, εκείνος που είχε καταγγείλει τον εκβιασμό του και είχε δώσει τα προσημειωμένα, να εμφανιστεί για να πει πως η γυναίκα του είχε δανειστεί από τον αντι-τάδε χρήματα χωρίς αυτός να τα ξέρει και του ζήτησε να του τα δώσει, αλλά αυτός δεν ήξερε τον λόγο και υπέθεσε ότι ήταν για μίζα ενώ δεν ήταν για μίζα. Κ.λπ. κ.λπ., αθώος ο αντί-τότε και επικεφαλής αυτοδιοικητικής δομής σήμερα.
Περιμένω με ενδιαφέρον την εξέλιξη της σημερινής υπόθεσης, ελπίζοντας να λάμψει η αλήθεια -όποια κι αν είναι αυτή.
Στο μεταξύ και πέραν του ποινικού σκέλους, ο μέχρι προχθές αντιδήμαρχος έχει τελειώσει πολιτικά. Δεν πιστεύω να ξαναβρεθεί με δημόσιο αξίωμα όποια και αν είναι η συνέχεια.
Οπότε, το γεγονός πως ο Κωνσταντίνος Ζέρβας τον έπαψε μεν αλλά κράτησε ο ίδιος τις αρμοδιότητες του και δεν τις ανέθεσε σε άλλον, δεν πιστεύω να οφείλεται στο ότι περιμένει αν απαλλαγεί να τον επαναφέρει. Μάλλον το έκανε, γιατί δεν βρίσκει στον πάγκο του (δημοτική του ομάδα) άλλον διαθέσιμο ή πρόθυμο να αναλάβει αντιδημαρχία.
Λογικό, αφού ο παυθείς ήταν άμισθος αντιδήμαρχος…
Πάντως, το ότι ο εν λόγω ήταν ο μοναδικός του Ζέρβα που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ (φωτογραφίζονταν χαρούμενος την Κυριακή στις κάλπες του κόμματος να ψηφίζει Τσίπρα για πρόεδρο και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής), αποτελεί ένα ακόμη αγκάθι στην πορεία του δημάρχου και της νέας υποψηφιότητάς του.
Τέλος εποχής όχι για τη «Μακεδονία» που θα υπάρχει για πολλά - πολλά χρόνια και μετά από εμάς, αλλά για το θρυλικό… «Βελλιδέικο», όπως αποκαλούνταν το πάλαι ποτέ πανίσχυρο εκδοτικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, κουβαλώντας το όνομα του ιδρυτή της.
Ο θάνατος της Κατερίνας Βελλίδη -της τελευταίας ιδιοκτήτριας του συγκροτήματος- σφραγίζει οριστικά και αμετάκλητα μία εποχή δημιουργίας, δόξας και μεγαλείου που η ίδια δεν κατάφερε να διατηρήσει. Ήταν η εποχή που η τηλεόραση άρπαζε μέσα σε μια στιγμή τεράστιο τμήμα της διαφημιστικής πίτας που μέχρι τότε μονοπωλούσε ο Τύπος, σε συνδυασμό φυσικά με λαθεμένες κινήσεις της ίδιας που μεγαλωμένη στην σκιά της ιστορίας παππού και πατέρα, δεν θα μπορούσε εύκολα να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα…
