Ο εξάρχων βιολιστής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης Αντώνης Σουσάμογλου μένει διαρκώς στο σπίτι με την οικογένειά του τις τελευταίες εβδομάδες. «Η σύζυγός μου εξακολουθεί να εργάζεται, οπότε έχω αναλάβει σε μεγάλο βαθμό τη φροντίδα των παιδιών. Εκτός από μερικές φορές που βγαίνω για τα αναγκαστικά ψώνια, κατά τ’ άλλα δεν μετακινούμαι», λέει στο makthes.gr.

Έτσι, στο μεγαλύτερο μέρος της η μέρα του περνάει στο ρυθμό των αναγκών των παιδιών. «Τι μπορούμε να κάνουμε; Αγάπα το κελί σου. Ήμουν πάντα εσωστρεφής τύπος, μπορώ να περάσω όλη την μέρα με τον εαυτό μου», συμπληρώνει.

Μέσα σε όλα αυτά προσπαθεί όσο προλαβαίνει να είναι δημιουργικός. «Προσπαθώ να οριοθετήσω κάποιες λίγες ώρες για μένα για να γράψω μουσική και να μελετήσω βιολί», επισημαίνει.

Στο σπίτι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει μαζί με την οικογένειά του ή μόνος. «δοκιμάζουμε καινούριες συνταγές. Με πιάνει μια σχεδόν εμμονική επιθυμία να τακτοποιώ το δωμάτιό μου, κάτι που είναι εντελώς έξω από τον χαρακτήρα μου σε κανονικές συνθήκες. Θα ‘θελα να ξεκινήσω καμιά καινούρια σειρά, αλλά ακόμα δεν έχω προλάβει», προσθέτει.

Επιπλέον, συμπληρώνει πως αυτό το διάστημα οργανώνουν με τους συναδέλφους του το ψηφιακό αρχείο της ΚΟΘ, και έχει περάσει αρκετές ώρες ξανακούγοντας πολλές από τις καλύτερες στιγμές της ορχήστρας.

«Όλοι μας έχουμε την ανάγκη μιας πανηγυρικής τελετής λήξης»

Το μήνυμά του σε όλους για τον εγκλεισμό που επιβάλλει η πανδημία είναι να συνειδητοποιήσουμε πως όταν μπορούμε να «μένουμε σπίτι» είναι μια πολυτέλεια. «Η σκέψη μου είναι στους ανθρώπους που δεν μπορούν να μείνουν σπίτι, είτε επειδή βρίσκονται στην πρώτη γραμμή δουλεύοντας, είτε επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα, σκέφτομαι επίσης όσους δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Αυτούς πρέπει να φροντίσουμε. Μπορεί να ακουστεί σαν κοινοτοπία, αλλά πραγματικά το να μείνουμε σπίτι είναι το ελάχιστο ευχαριστώ στους επαγγελματίες της δημόσιας υγείας», λέει.

Από την άλλη, για εκείνον ως μουσικός, είναι συγκλονιστικό πόσοι καλλιτέχνες έχουν ξεχυθεί στο διαδίκτυο διψώντας για επικοινωνία. «Χιλιάδες μουσικοί από όλους τους χώρους, από απλούς ερασιτέχνες, μουσικούς ορχηστρών, μέχρι σούπερ σταρ, μοιράζονται μουσική από το σπίτι τους σε πραγματικό χρόνο. Χρειαζόμαστε σωματική απόσταση, όχι συναισθηματική», επισημαίνει.

Πώς όμως φαντάζεται τη μετά την πανδημία εποχή; «Για την ώρα πάμε ένα βήμα κάθε μέρα. Όταν έχεις να σκαρφαλώσεις ένα βουνό, είναι καλύτερο να σκέφτεσαι το αμέσως επόμενο βήμα, και όχι την κατάβαση. Ψυχολογικά όλοι μας έχουμε την ανάγκη μιας πανηγυρικής τελετής λήξης, να βγούμε όλοι στις πλατείες να αγκαλιάζουμε αγνώστους, αλλά αυτό δυστυχώς δεν θα συμβεί».

Υποστηρίζει ότι δεν έχουμε ιδέα πόσο βίαια θα επηρεάσει αυτό τις κοινωνίες μετά. «Ο τομέας των παραστατικών τεχνών, είναι βέβαιο πως θα είναι ο τελευταίος που θα επανέλθει. Ωστόσο μέσα μου διατηρώ πάντα μια αισιοδοξία, ακόμα και στις απαισιόδοξες προβλέψεις. Σαν στάση ζωής, από όλη τη ζοφερή ειδησεογραφία της ημέρας, επιλέγω να κρατάω τις στιγμές της καλοσύνης των ανθρώπων. Θα ‘θελα να πιστεύω πως θα επικρατήσει ο καλύτερός μας εαυτός», καταλήγει ο Αντώνης Σουσάμογλου.