Το τελευταίο διάστημα κάνει… «Ασκήσεις Τρυφερότητας»! Ο γνωστός ερμηνευτής Απόστολος Ρίζος ετοιμάζει αυτή την περίοδο το νέο του άλμπουμ, ο τίτλος του οποίου είναι ξεχωριστός και προκαλεί το ερώτημα εκ μέρους μου. 

«Προκύπτει αφενός από μια αίσθηση που έχω από την πραγματικότητα και από αυτή τη βαρβαρότητα που μας κατακλύζει από παντού και αφετέρου ίσως από το πέρασμα του χρόνου. Είμαι σε μια ηλικία που νομίζω έχω περισσότερο ανάγκη την τρυφερότητα γιατί, ξέρετε, όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει χρειάζεται να κάνει ασκήσεις για να τη διατηρήσει στην καρδιά του και να μην κλειστεί πίσω από πεποιθήσεις που μπορεί να προβάλλει σαν ψηλά τείχη γύρω του λόγω της εποχής μας», λέει στο makthes.gr ο ίδιος.

«Και πώς γίνονται αυτές οι ασκήσεις;», τον ρωτάω. 

«Καταρχάς νομίζω ότι είναι σημαντικό να διαπιστώνουμε αυτή την κατάσταση στον εαυτό μας. Το άλλο να ‘συζητάμε’ με τον εαυτό μας ενθυμούμενοι την παιδική – εφηβική μας ηλικία, όταν ο κόσμος ήταν απέραντος, όταν όλες οι δυνατότητες ήταν μπροστά μας, να το θυμόμαστε αυτό και από εκεί να προσπαθήσουμε να αντλήσουμε δύναμη. Από τις στιγμές που σε αυτή την περίοδο της ζωής του ο καθένας είχε βρει το κουράγιο να ξεπεράσει τον εαυτό του», απαντάει.

Προς το παρόν έχουν κυκλοφορήσει τρία τραγούδια του δίσκου ως singles. Ενδέχεται να κυκλοφορήσει ένα ακόμη και μετά ίσως ακολουθήσουν και άλλα ή ολόκληρο το άλμπουμ.

Ατμοσφαιρικό πρόγραμμα με ηλεκτρισμένο ηχητικό περιβάλλον

Στο μεταξύ έχει ήδη βγει ο δίσκος «Σ’ ένα δωμάτιο με τον Μάνο Λοΐζο» που περιλαμβάνει τη ζωντανή ηχογράφηση από τις ομότιτλες εμφανίσεις του ερμηνευτή, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. 

«Η σχέση μου με τον Μάνο Λοΐζο είναι συναισθηματική και βιωματική. Τα πρώτα τραγούδια που έμαθα να παίζω ήταν δικά του. Έτσι άνοιξε η πόρτα στο να διαμορφωθεί το πρώτο μου κριτήριο απέναντι στη μουσική. Μέσα από τους στίχους των τραγουδιών του, από αυτές τις μοναδικές μελωδίες – συζεύξεις Δύσης και Ανατολής που έγραφε με τον ξεχωριστό του τρόπο, αλλά και μέσα από τις σπουδαίες φωνές που ερμήνευσαν τα τραγούδια του. Πάντοτε έπαιζα στις συναυλίες μου τραγούδια του».

Αυτή τη φορά ο δημιουργός, που φέτος κλείνει σαράντα χρόνια απουσίας, θα έχει ξεχωριστή θέση στην παράσταση «minimals uplugged» που ο Απόστολος Ρίζος θα παρουσιάσει το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου στο «Καφωδείο Ελληνικό (Upstairs)». 

Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό πρόγραμμα με «ηλεκτρισμένο» ηχητικό περιβάλλον και πειραγμένα τραγούδια από την προσωπική δισκογραφία του καλλιτέχνη, αλλά και από το ρεμπέτικο, το λαϊκό, τη ροκ μπαλάντα. Μέσα σε όλα αυτά ξεχωριστό χώρο θα καταλάβει με σειρά τραγουδιών του ο δημιουργός που έφυγε πολύ πρόωρα και άδικα από τη ζωή. 

«Αυτό το πρότζεκτ είναι ηλεκτρικό. Όλη την τελευταία περίοδο μέσα στην καραντίνα και μετά είχα πολύ χρόνο να πειραματιστώ με τις κιθάρες μου, τους ήχους που μας δίνει η τεχνολογία και όλη η εξέλιξη του ήχου. Αυτά είναι τα αποτελέσματα πάνω στα τραγούδια μου που έχουν πάρει μια νέα μορφή. Σε αυτή την εμφάνιση έχω τη χαρά να με συνοδεύει ένας εξαιρετικός δεξιοτέχνης του κόντρα μπάσου, ο Κώστας Πατσιώτης, ο οποίος έχει την ίδια τρέλα με μένα και έτσι συνομιλούμε πάνω στο προσωπικό μου ρεπερτόριο», τονίζει ο καλλιτέχνης.

Μια φυσιολογική εξέλιξη

Από το «Τι να θυμηθώ» του Νίκου Ζούδιαρη το οποίο έντυσε με τη φωνή του προκαλώντας αίσθηση στον καλλιτεχνικό κόσμο μόλις στα 19 του χρόνια, μέχρι σήμερα που έγινε 45 ετών ο Απόστολος Ρίζος και έχει στο ενεργητικό του δεκάδες τραγούδια, ενώ διατηρεί μια φωνή που ωριμάζει. 

«Δεν διαπιστώνω κάτι τέτοιο στον εαυτό μου. Ίσως είναι και κάτι που δεν θέλω να πειράζω. Όμως όταν ακούω τέτοια σχόλια θεωρώ ότι είναι μια φυσιολογική εξέλιξη από αυτό το ανήσυχο δαιμόνιο που έχω να πειραματίζομαι, να εξερευνώ την περιπέτεια της μουσικής. Αυτό βέβαια σε συνδυασμό πάντα με τον λόγο που είναι το δεύτερο συστατικό του τραγουδιού. Θεωρώ ότι όσο μεγαλώνουμε και ακούμε, διαβάζουμε, παρατηρούμε γύρω μας, σκεφτόμαστε, φανταζόμαστε, κρατάμε τον ορίζοντα ανοιχτό κάνουμε διαρκώς βήματα προς αυτό που χαρακτηρίζετε ωριμότητα», επισημαίνει.

Γεννημένος στη Λαμία σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και οδηγήθηκε από πολύ μικρός στον δρόμο της μουσικής, εμπνευσμένος από τον κανταδόρο παππού του, που έπαιζε κιθάρα και φυσαρμόνικα. 

«Στο σπίτι η μητέρα μου είχε μια μεγάλη δισκοθήκη με όλους τους δίσκους, καθώς αγαπούσε πολύ τη μουσική. Εκείνες τις εποχές που δεν ήταν εύκολη η πληροφορία όπως είναι σήμερα ήταν μια πολυτέλεια το να μπορώ να ακούω τραγούδια και να προσπαθώ να τα παίξω στην κιθάρα και να τα τραγουδήσω. Αυτό σε συνδυασμό με ένα χριστουγεννιάτικο δώρο που μου έκαναν στην εφηβεία μου οι γονείς μου και ήταν βιβλία του Λοΐζου που είχαν στίχους και παρτιτούρες βοήθησε πάρα πολύ. Περνούσα ατελείωτες ώρες μέσα στο δωμάτιό μου».

Η γνώση είναι μια διαδικασία που δεν τελειώνει

Αργότερα διεύρυνε τις σπουδές του μέσα από σεμινάρια κιθάρας αλλά και μαθήματα φωνητικής με πολλούς δασκάλους, ανάμεσά τους και ο γνωστός παραδοσιακός ερμηνευτής Χρόνης Αηδονίδης. 

«Ο κόσμος της μουσικής είναι απέραντος. Όσοι με παρακολουθούν από συναυλίες αλλά και δισκογραφία ίσως καταλαβαίνουν ότι οι μουσικές μου καταβολές είναι διαφόρων ειδών. Επίσης βρίσκω ότι όλα τα είδη μουσικής έχουν ένα κοινό νήμα που τους ενώνει. Από τους πρώτους μου δασκάλους μέχρι τους τωρινούς θα προσπαθώ να το βρίσκω. Η γνώση είναι μια διαδικασία που δεν τελειώνει και εμένα με ενδιαφέρει, με γοητεύει, με εξελίσσει. 

Σε αυτό το πλαίσιο έτυχε κάποια στιγμή ο Χρόνης Αηδονίδης να κάνει μαθήματα σε ένα ωδείο που είναι πολύ κοντά στο σπίτι μου. Δεν θα μπορούσα να μην πάω, με ενδιέφερε πάρα πολύ. Ο συγκεκριμένος είναι μια σπουδαία περίπτωση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό του είναι η ευαισθησία και η τρυφερότητα στο ηχόχρωμα της φωνής του. Είναι δε και απόλυτα καταρτισμένος στη φωνητική. Αυτό ήταν μαγικό. Ήθελα πάρα πολύ να επηρεαστώ πάνω σε αυτό όσο μπορώ. Γιατί η παράδοση είναι ένα από τα στοιχεία τα οποία με γοητεύουν οπότε νομίζω ότι η συναναστροφή τότε με αυτόν τον μοναδικό άνθρωπο ήταν ένα ξεχωριστό κομμάτι».

Το τραγούδι «Τι να θυμηθώ», ένα από τα πρώτα που ερμήνευσε ο Απόστολος Ρίζος