Ο εχθρός του εχθρού μου
Στην Ρωσία έγιναν εκλογές το 2021. Ο Πούτιν (το κόμμα του) πήρε 50% και έβγαλε 324/450 έδρες και το Κομμουνιστικό κόμμα πήρε 19% και έβγαλε 57 έδρες. Όλοι οι άλλοι πήραν 69 έδρες και ψήφισαν σχεδόν οι μισοί πολίτες.
Η πίεση που αισθάνεται από την έντονη διασπορά της διαφθοράς στην Ρωσία, η εντύπωση της κοινής γνώμης στην Ρωσία ότι το ισχυρό παρελθόν έχει παρέλθει και η αδυναμία να επιβάλλει την βούληση του τον οδήγησε να προσπαθεί να βρει μια καινούρια ισορροπία. Όχι άδικα οι διάφοροι γείτονες (Νορβηγία, Φιλανδία, Λετονία, Εσθονία, Ουκρανία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Μογγολία, Κίνα, Β. Κορέα) ανησυχούν. Η Λευκορωσία προσδεμένη στην σημερινή Ρωσία ανησυχεί επίσης. Η Ρωσία έχει και μια αποικία στα εδάφη της Πολωνίας. Έχει δε πλάκα να δει κάποιος τις «φίλες» προς Ρωσία χώρες... Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου.
Τι θέλει λοιπόν η Ρωσία; Να αναγνωριστεί σαν σημαντικός παίκτης στο παιχνίδι εξουσίας. Δεν θέλει -τουλάχιστον σαν διακήρυξη να επεκταθεί η ζώνη επιρροής της Δύσης στα σύνορα της περισσότερο από ότι τώρα. Προφανώς είναι απίθανο να επιτεθεί ο οποιοσδήποτε στην Ρωσία. Αλλά για την εσωτερική και εξωτερική εικόνα η παρουσία στρατευμάτων στα σύνορα αποτελεί προσβολή. Τι άλλο θέλει; Όπως έχει έξοδο στην Βαλτική (θα καλοέβλεπε να την διευρύνει) να ελέγξει το βόρειο μέρος της Μαύρης Θάλασσας.
Έτσι εισέβαλε στην Ουκρανία. Πίστευε (ο Πούτιν) ότι οι Ουκρανοί δεν θα αντισταθούν. Εύκολα θα έβαζε ένα ανδρείκελο να διοικεί με την ολοκληρωτική μέθοδο πάντα προφανώς «υπέρ του Λαού». Αντί γι’ αυτό η Ουκρανία αντιστέκεται με βαρύ τίμημα και η υποχώρηση του Πούτιν γίνεται με βαριά καρδιά στο να γίνει «Αυστρία» ή «Σουηδία» η Ουκρανία. Δηλαδή; Να μην έχει στρατό (ώστε να μπορεί να εισβάλει όποτε του κατέβει). Ας προστεθεί και ο όρος να επανορθώσει για τις καταστροφές που έκανε. Ένα πρώτο βήμα θα είναι όλα αυτά τα κατασχεμένα από τους φίλους του που καρπώθηκαν την περιουσία της Σοβιετικής Ένωσης να δοθούν στην Ουκρανία. Ελπίζω να μην περιμένει να δώσουν οι άλλοι λεφτά για την αποκατάσταση των καταστροφών που έκανε.
Και εμείς; Πληρώνουμε βαρύ τίμημα με την φοβερή ανατροπή των ενεργειακών πόρων, με την διακοπή εισαγωγών και εξαγωγών. Με την μετακίνηση του ενδιαφέροντος από τον COVID που μας δείχνει τα δόντια του στην εισβολή στην Ουκρανία. Ακούμε με ενδιαφέρον διάφορες φωνές που προσπαθούν να ξεχωρίσουν και σχεδόν μας λένε ότι φταίμε όσο και ο εισβολέας! Και γι’ αυτούς ο εχθρός του εχθρού είναι φίλος τους. Ελπίζω όταν γίνουν εκλογές να μην ξεχάσουμε την συμπεριφορά των κομμάτων και των προσώπων.
Φρούδα ελπίδα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Βέβαια στην Ρωσία τα κρούσματα έπεσαν από 185 χιλιάδες στις 35 και στην Ουκρανία στο 0! Καταλαβαίνει ο καθένας υποθέτω.
Σε μας οι αριθμοί δείχνουν άνοδο με τους συνήθεις προφήτες να ξιφουλκούν ξανά. Ας προσέξουμε για να έχουμε. Ανεβήκαμε 20% με τους θανάτους ευτυχώς να υποχωρούν. Καλή εθνική επέτειο…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 20.03.2022
