Ο Γιώργος Περρής στο makthes.gr: «Επιβίωσα στον χώρο μόνο με σκληρή δουλειά και ατελείωτη αγάπη»
01/04/2019 09:00
01/04/2019 09:00
Συναντά το κοινό του, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, με όχημα τα ολοκαίνουργια τραγούδια που ετοίμασαν γι’ αυτόν δύο σπουδαίες κυρίες της ελληνικής μουσικής σκηνής, η Ευανθία Ρεμπούτσικα και η Λίνα Νικολακοπούλου. Με αφορμή το… «ντεμπούτο» των κομματιών αυτών επί σκηνής ο Γιώργος Περρής μιλά, μεταξύ άλλων, για το ευρύτερο πρόγραμμα των εμφανίσεων αυτών, το οποίο περιλαμβάνει ελληνικά αλλά και ξένα ακούσματα, αλλά και την κατάσταση στη δισκογραφία, τη φύση της επιτυχίας και τα μελλοντικά του σχέδια.
Παρουσιάζετε για πρώτη φορά σε ζωντανή εμφάνιση τα τραγούδια που έγραψαν για σας οι Ευανθία Ρεμπούτσικα και Λίνα Νικολακοπούλου. Πώς θα χαρακτηρίζατε τα κομμάτια αυτά και πώς ήταν η εμπειρία της συγκεκριμένης συνεργασίας;
Η συνεργασία αυτή είναι παρακαταθήκη για μένα. Την ονειρευόμουν από παιδί. Την Ευανθία την άκουγα πολύ στην εφηβεία μου, τόσο μέσα από τα τραγούδια της για τον Γιάννη Κότσιρα όσο και μέσα από το “Αστέρι κι η ευχή”, αυτό τον υπέροχο ορχηστρικό δίσκο που είχα στην κυριολεξία λιώσει κι έτσι πάντα ονειρευόμουν να την τραγουδήσω. Από την άλλη, πάντα λέω ότι η Λίνα είναι η Βίβλος μου. Την έχω μελετήσει και μου έχει αλλάξει την ζωή μέσα από το λόγο της. Το γεγονός ότι αυτές οι δύο σπουδαίες γυναίκες ενώνονται ξανά μετα από 20 χρόνια για πρώτη φορά για τη φωνή μου, με γεμίζει υπερηφάνεια και τεράστια ανυπομονησία για να μοιραστούμε τα τραγούδια μας μαζί σας.
Πέρα από αυτά τα τραγούδια με ποια κριτήρια διαμορφώσατε τους κεντρικούς άξονες του προγράμματός σας;
Πάντα αφήνω τα τραγούδια να μιλήσουν από μόνα τους, γι’αυτό και δεν μου αρέσουν οι θεματικές ενότητες στις συναυλίες, εκτός αν υπάρχει πραγματικός λόγος. Συνήθως τα περιβότητα “concept” λειτουργούν περισσότερο ως πρόφαση, παρά ως αιτία για μια παράσταση. Θεωρώ ότι μέσα στα 3 λεπτά που κρατάει ένα τραγούδι, μεταφέρει έναν ολόκληρο κόσμο, το δικό του αίσθημα και ιστορία. Επομένως, δεν χρειάζονται κάτι παραπάνω. Στην φετινή παράσταση λοιπόν, μπλέκω τα νέα μας τραγούδια με την Ευανθία και την Λίνα με κάποια παλιότερα όπως το “Καραβάνι” και το “Ποιος φοβάται την αγάπη”, κάποιες διασκευές από τραγούδια που πάντα ήθελα να τραγουδήσω αλλά και το “How Many Does It Take”, το καινούργιο μου σινγκλ από τον νέο αγγλικό μου δίσκο που κυκλοφορεί σύντομα. Θα είναι μία παράσταση σαν μουσικό καρδιογράφημα, περνάει από διάφορα συναισθήματα.
Στη σημερινή εποχή πρέπει πραγματικά να είσαι θεόμουρλος για να ασχολείσαι με τη μουσική ή απλά να την αγαπάς τόσο πολύ, που να μην σε ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Ούτως ή άλλως, για να κάνεις αυτή τη δουλειά, δεν γίνεται να υπολογίσεις τα χρήματα ως προτεραιότητα, αλλιώς δεν θα σε βγάλει πουθενά. Δεν μπορώ να σας μιλήσω για τους άλλους, πάντως για μένα η μουσική έγινε τόσο σημαντική όσο και η ανάσα μου. Μού έδωσε ρίζες και με έκανε να πατάω γερά στα πόδια μου, να μην αποζητάω να επιρρίψω τις ευθύνες μου αλλού. Επιβίωσα στο χώρο μόνο με σκληρή δουλειά και ατελείωτη αγάπη, τίποτε άλλο.
Το ταλέντο, οι γνώσεις ή ένας συνδυασμός των δύο εξελίσσουν και οδηγούν στην επιτυχία έναν καλλιτέχνη; Και τι είναι τελικά, για σας, επιτυχία;
Για να σας είμαι απόλυτα ειλικρινής, έχω παρατηρήσει και τα δύο ισάξια. Ο Luciano Pavarotti και η Barbra Streisand δεν ξέρουν να διαβάζουν μουσική, όμως το ταλέντο τους είναι τόσο τεράστια που έγραψαν μία τεράστια ιστορία. Θεωρώ πως αυτό που είναι απαραίτητο είναι η περιέργεια, η δίψα για να εξελιχθείς σε αυτό που κάνεις. Αυτό άλλοτε γίνεται από τις σπουδές, άλλοτε από τη συνεργασία και τη συναναστροφή με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες κι άλλοτε εντελώς μοναχικά, κλεισμένος σε ένα δωμάτιο προσπαθώντας μόνος να εξελίξεις την τέχνη σου. Για μένα επιτυχία είναι να αγγίξω τις ζωές των ανθρώπων, να τους αφήσω τραγούδια που θα επηρεάσουν τις ζωές τους ακριβώς όπως κι εμένα άλλα τραγούδια άλλαξαν στην κυριολεξία το ποιος είμαι.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Κατ’ αρχάς έχω τις ανοιξιάτικες μας συναυλίες στο Βασιλικό Θέατρο στη Θεσσαλονίκη και στο Ακροπόλ στην Αθήνα! Τον Μάιο θα κυκλοφορήσει σε διάφορες χώρες ο νέος μου αγγλικός δίσκος με τίτλο “Who I’m meant to be”, ενώ πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει και ο κοινός μας δίσκος με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την Λίνα Νικολακοπούλου. Τον Μάιο θα βρίσκομαι στην Αμερική για την προώθηση του αγγλικού μου δίσκου εκεί και στον Καναδά, ενώ από τον Ιούνιο θα προβάλλεται στο αμερικανικο κανάλι PBS το δεύτερο μου τηλεοπτικό αφιέρωμα από τη συναυλία στο Ηρώδειο με εκλεκτή μου καλεσμένη την Αυστραλέζα σουπερσταρ Tina Arena. Το καλοκαίρι θα κάνω κάποιες συναυλίες σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ από τις αρχές του 2020 θα ξεκινήσω περιοδεία στο εξωτερικό!
INFO
Θεσσαλονίκη: Βασιλικό Θέατρο απόψε στις 9μμ
Αθήνα: 8 Απριλίου, Θέατρο Ακροπόλ στις 9μμ
Συναντά το κοινό του, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, με όχημα τα ολοκαίνουργια τραγούδια που ετοίμασαν γι’ αυτόν δύο σπουδαίες κυρίες της ελληνικής μουσικής σκηνής, η Ευανθία Ρεμπούτσικα και η Λίνα Νικολακοπούλου. Με αφορμή το… «ντεμπούτο» των κομματιών αυτών επί σκηνής ο Γιώργος Περρής μιλά, μεταξύ άλλων, για το ευρύτερο πρόγραμμα των εμφανίσεων αυτών, το οποίο περιλαμβάνει ελληνικά αλλά και ξένα ακούσματα, αλλά και την κατάσταση στη δισκογραφία, τη φύση της επιτυχίας και τα μελλοντικά του σχέδια.
Παρουσιάζετε για πρώτη φορά σε ζωντανή εμφάνιση τα τραγούδια που έγραψαν για σας οι Ευανθία Ρεμπούτσικα και Λίνα Νικολακοπούλου. Πώς θα χαρακτηρίζατε τα κομμάτια αυτά και πώς ήταν η εμπειρία της συγκεκριμένης συνεργασίας;
Η συνεργασία αυτή είναι παρακαταθήκη για μένα. Την ονειρευόμουν από παιδί. Την Ευανθία την άκουγα πολύ στην εφηβεία μου, τόσο μέσα από τα τραγούδια της για τον Γιάννη Κότσιρα όσο και μέσα από το “Αστέρι κι η ευχή”, αυτό τον υπέροχο ορχηστρικό δίσκο που είχα στην κυριολεξία λιώσει κι έτσι πάντα ονειρευόμουν να την τραγουδήσω. Από την άλλη, πάντα λέω ότι η Λίνα είναι η Βίβλος μου. Την έχω μελετήσει και μου έχει αλλάξει την ζωή μέσα από το λόγο της. Το γεγονός ότι αυτές οι δύο σπουδαίες γυναίκες ενώνονται ξανά μετα από 20 χρόνια για πρώτη φορά για τη φωνή μου, με γεμίζει υπερηφάνεια και τεράστια ανυπομονησία για να μοιραστούμε τα τραγούδια μας μαζί σας.
Πέρα από αυτά τα τραγούδια με ποια κριτήρια διαμορφώσατε τους κεντρικούς άξονες του προγράμματός σας;
Πάντα αφήνω τα τραγούδια να μιλήσουν από μόνα τους, γι’αυτό και δεν μου αρέσουν οι θεματικές ενότητες στις συναυλίες, εκτός αν υπάρχει πραγματικός λόγος. Συνήθως τα περιβότητα “concept” λειτουργούν περισσότερο ως πρόφαση, παρά ως αιτία για μια παράσταση. Θεωρώ ότι μέσα στα 3 λεπτά που κρατάει ένα τραγούδι, μεταφέρει έναν ολόκληρο κόσμο, το δικό του αίσθημα και ιστορία. Επομένως, δεν χρειάζονται κάτι παραπάνω. Στην φετινή παράσταση λοιπόν, μπλέκω τα νέα μας τραγούδια με την Ευανθία και την Λίνα με κάποια παλιότερα όπως το “Καραβάνι” και το “Ποιος φοβάται την αγάπη”, κάποιες διασκευές από τραγούδια που πάντα ήθελα να τραγουδήσω αλλά και το “How Many Does It Take”, το καινούργιο μου σινγκλ από τον νέο αγγλικό μου δίσκο που κυκλοφορεί σύντομα. Θα είναι μία παράσταση σαν μουσικό καρδιογράφημα, περνάει από διάφορα συναισθήματα.
Στη σημερινή εποχή πρέπει πραγματικά να είσαι θεόμουρλος για να ασχολείσαι με τη μουσική ή απλά να την αγαπάς τόσο πολύ, που να μην σε ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Ούτως ή άλλως, για να κάνεις αυτή τη δουλειά, δεν γίνεται να υπολογίσεις τα χρήματα ως προτεραιότητα, αλλιώς δεν θα σε βγάλει πουθενά. Δεν μπορώ να σας μιλήσω για τους άλλους, πάντως για μένα η μουσική έγινε τόσο σημαντική όσο και η ανάσα μου. Μού έδωσε ρίζες και με έκανε να πατάω γερά στα πόδια μου, να μην αποζητάω να επιρρίψω τις ευθύνες μου αλλού. Επιβίωσα στο χώρο μόνο με σκληρή δουλειά και ατελείωτη αγάπη, τίποτε άλλο.
Το ταλέντο, οι γνώσεις ή ένας συνδυασμός των δύο εξελίσσουν και οδηγούν στην επιτυχία έναν καλλιτέχνη; Και τι είναι τελικά, για σας, επιτυχία;
Για να σας είμαι απόλυτα ειλικρινής, έχω παρατηρήσει και τα δύο ισάξια. Ο Luciano Pavarotti και η Barbra Streisand δεν ξέρουν να διαβάζουν μουσική, όμως το ταλέντο τους είναι τόσο τεράστια που έγραψαν μία τεράστια ιστορία. Θεωρώ πως αυτό που είναι απαραίτητο είναι η περιέργεια, η δίψα για να εξελιχθείς σε αυτό που κάνεις. Αυτό άλλοτε γίνεται από τις σπουδές, άλλοτε από τη συνεργασία και τη συναναστροφή με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες κι άλλοτε εντελώς μοναχικά, κλεισμένος σε ένα δωμάτιο προσπαθώντας μόνος να εξελίξεις την τέχνη σου. Για μένα επιτυχία είναι να αγγίξω τις ζωές των ανθρώπων, να τους αφήσω τραγούδια που θα επηρεάσουν τις ζωές τους ακριβώς όπως κι εμένα άλλα τραγούδια άλλαξαν στην κυριολεξία το ποιος είμαι.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Κατ’ αρχάς έχω τις ανοιξιάτικες μας συναυλίες στο Βασιλικό Θέατρο στη Θεσσαλονίκη και στο Ακροπόλ στην Αθήνα! Τον Μάιο θα κυκλοφορήσει σε διάφορες χώρες ο νέος μου αγγλικός δίσκος με τίτλο “Who I’m meant to be”, ενώ πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει και ο κοινός μας δίσκος με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την Λίνα Νικολακοπούλου. Τον Μάιο θα βρίσκομαι στην Αμερική για την προώθηση του αγγλικού μου δίσκου εκεί και στον Καναδά, ενώ από τον Ιούνιο θα προβάλλεται στο αμερικανικο κανάλι PBS το δεύτερο μου τηλεοπτικό αφιέρωμα από τη συναυλία στο Ηρώδειο με εκλεκτή μου καλεσμένη την Αυστραλέζα σουπερσταρ Tina Arena. Το καλοκαίρι θα κάνω κάποιες συναυλίες σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ από τις αρχές του 2020 θα ξεκινήσω περιοδεία στο εξωτερικό!
INFO
Θεσσαλονίκη: Βασιλικό Θέατρο απόψε στις 9μμ
Αθήνα: 8 Απριλίου, Θέατρο Ακροπόλ στις 9μμ
ΣΧΟΛΙΑ