Αν ένα πράγμα έχει καταφέρει να πετύχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο σταυρόλεξο που λέγεται «επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας» είναι το ότι κανείς δε γνωρίζει ούτε τα βασικά για την τελική του επιλογή. Θα είναι κεντρώος, θα είναι πολιτικός, θα είναι δεξιός; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα κανείς δεν μπορεί να δώσει σήμερα μια απάντηση μετά βεβαιότητας. Έτσι μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να απέτυχε στο στόχο που είχε να μην ανοίξει η ονοματολογία για το νέο ένοικο του Προεδρικού Μεγάρου, αλλά πέτυχε στο να μπερδέψει τους πάντες.

Έτσι μόνο για σενάρια μπορούμε να μιλάμε. Ακόμη και για τον τόπο που θα ληφθεί η σχετική απόφαση. Παραδοσιακά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε ότι παίρνει τις σοβαρές αποφάσεις στα βουνά, όπως έκανε το 2019.

Σήμερα δύο είναι τα ενδεχόμενα: κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι κάποιες σκέψεις έκανε και στην χιονισμένη Λαπωνία της Φιλανδίας όπου συμμετείχε με άλλους 4 πολιτικούς ηγέτες της Ευρώπης στην άτυπη Σύνοδο Βορρά – Νότου. Εκεί είδε και Άη Βασίλη, ενώ είχε και τη δυνατότητα για μερικές ώρες ήσυχης περισυλλογής που στην Ελλάδα είναι δύσκολο να βρει.

Αν δεν έχουν ληφθεί οι σχετικές αποφάσεις στη Λαπωνία, το ζάρι μπορεί να ριχτεί στα Χανιά, όπου ο πρωθυπουργός αυτή την εβδομάδα θα κάνει τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του, με βλέμμα είτε προς τη θάλασσα είτε προς τα Λευκά όρη.

Εκτός όμως από τον τόπο των αποφάσεων και το προφίλ του νέου ενοίκου του Προεδρικού Μεγάρου παραμένει ασαφές. Με το ντεμαράζ που έκανε ο πρωθυπουργός το τελευταίο δίμηνο κατάφερε να δημιουργήσει ένα θετικό πεδίο και στην κοινωνία αλλά και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ που του επιτρέπει να αποφασίσει πιο ελεύθερα. Είτε επιλέγοντας κάποιον κεντρώο είτε επιλέγοντας κάποιον κεντροδεξιό πολιτικό.

Το σενάριο που ακούγεται τις τελευταίες ώρες είναι διπλό: κεντρώος Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ίσως και μη πολιτικό πρόσωπο) και πιο παραδοσιακός ανασχηματισμός κατά το καλοκαίρι.

Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον πρωθυπουργό να εισπράξει σε ψήφους για την εκλογή του νέου Προέδρου σχεδόν το σύνολο των βουλευτών της ΝΔ, αλλά και ένα κομμάτι της Κεντροαριστεράς, καθώς υπό προϋποθέσεις η πρόταση αυτή θα μπορούσε να έχει τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ. Ονόματα εδώ υπάρχουν: είναι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, αλλά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ή η Λίνα Μενδώνη.

Και στις 4 αυτές περιπτώσεις δύσκολα το ΠΑΣΟΚ θα έλεγε όχι, ιδιαίτερα δε στην περίπτωση του πρώην προέδρου του. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι από εκεί θα ξεκινήσει η τελική αναζήτηση του πρωθυπουργό χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να προτείνει ένα πρόσωπο-έκπληξη που δε θα προέρχεται από τον χώρο της πολιτικής. Αν σε αυτή την πορεία για κάποιο λόγο κάτι σκαλώσει, θα μπει σε εφαρμογή το plan B που είναι ο κεντροδεξιός υποψήφιος, με φαβορί εδώ τον Kώστα Tασούλα.

Αν ο διάδοχος της Kατερίνας Σακελλαροπουλου είναι τελικά από το χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, ο ανασχηματισμός που είναι πολύ πιθανό να γίνει εντός του έτους, θα έχει ένα πρόσημο πιο δεξιό και πιο παραδοσιακό. Αν πάλι επιλεγεί η λύση Τασούλα εκεί θα πρέπει να γίνουν νέες αναζητήσεις για τον ανασχηματισμό, έτσι ώστε να υπάρξει και η τήρηση των ισορροπιών που είναι πολύ βασικό στο συνολικό τρόπο σκέψης του πρωθυπουργού και το οποίο εμπερικλείεται στη φράση ότι η ΝΔ βλέπει και προς τα δεξιά και προς το κέντρο.

Σε όλα αυτά υπάρχει ένα ερώτημα που λέγεται Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Οι περισσότερες ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι δύσκολα θα επιλεγεί η ανανέωση της θητείας της. Όμως ας κρατήσουμε και τα νέα δεδομένα, το ότι δηλαδή με βάση την πρόσφατη θετική εικόνα που δημιούργησαν τον τελευταίο μήνα η ΝΔ και η κυβέρνηση το σενάριο να είναι πάλι η σημερινή Πρόεδρος η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να αποκλειστεί τελείως

Δύο λόγια για τις δυσκολίες που φέρνει η επιλογή για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στο ΠΑΣΟΚ. Αν η ΝΔ στραφεί σε πρόταση από το δικό της χώρο, το ΠΑΣΟΚ θα έχει απλή αποστολή και δεν πρόκειται να την στηρίξει. Όμως εκεί θα πρέπει να πει και τη δική του πρόταση και κυρίως να τοποθετηθεί έναντι του όποιου υποψηφίου προταθεί από τα κόμματα που βρίσκονται εξ αριστερών του.

Αν η Χαριλάου Τρικούπη στηρίξει μια αριστερόστροφη πρόταση, θα φαίνεται ότι μετακινείται προς τα αριστερά και ότι αφήνει την πρωτοβουλία των κινήσεων στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αν πάλι την αρνηθεί, θα είναι ευάλωτη στην κατηγορία ότι παρέχει άμεση στήριξη στην κυβερνητική επιλογή και στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Αν τώρα ο πρωθυπουργός καταλήξει σε πρόσωπο από το χώρο της Κεντροαριστεράς, πάλι θα υπάρξουν ζόρια για το ΠΑΣΟΚ. Καταρχήν θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είναι κερδισμένος από κάτι τέτοιο, καθώς θα δείξει ότι δεν είναι εγκλωβισμένος από τη συντηρητική πτέρυγα της ΝΔ και ότι ενισχύει το προφίλ του στο λεγόμενο «μεσαίο χώρο», όπου το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να κερδίζει έδαφος το τελευταίο διάστημα.

Πέραν τούτου δε ορισμένες κεντροαριστερές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να του δημιουργήσουν εσωτερικό πρόβλημα. Όχι τόσο στην περίπτωση του Ευάγγελου Βενιζέλου και ίσως και της Μαρίας Δαμανάκη που επίσης ακούστηκε ως πιθανή πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά στην περίπτωση είτε του Γιάννη Στουρνάρα είτε του Λουκά Παπαδήμου, καθώς ένα ενδεχόμενο Ναι του ΠΑΣΟΚ θα έδινε την αίσθηση ότι το κόμμα κλείνει το μάτι σε στελέχη που προέρχονται από τον τραπεζικό χώρο, από οποίο το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί εσχάτως να αποκτήσει αποστάσεις. Θετικό πάντως το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ δείχνει να αντιμετωπίζει με σεβασμό και σοβαρότητα το θέμα, σε αντίθεση με τη στάση που κράτησε η Νέα Αριστερά και τα μικροκομματικά παιχνίδια που έπαιξε με τον Χρήστο Ράμμο ο Χαρίτσης.

Πριν συμβεί οτιδήποτε πάντως προηγείται η σημερινή τελευταία συνεδρίαση του έτους για το υπουργικό συμβούλιο. Με γεμάτη την ατζέντα, καθώς θα συζητηθούν μεταξύ των άλλων η κύρωση της σύμβασης δωρεάς του Ιδρύματος Ωνάση για την ίδρυση και λειτουργία των Ωνάσειων δημόσιων σχολείων, το νομοσχέδιο για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και του νομοσχεδίου για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου των υπηρεσιών ύδρευσης.

Κλείνουμε βασιλικά που λένε και χωρίς να μπούμε στις λεπτομέρειες της όλης συζήτησης που ξαφνικά απασχόλησε την κοινή γνώμη της χώρας για το επίθετο που θα πάρουν τα παιδιά του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου. Πολλή κουβέντα, διάφορα πολιτικά απωθημένα που βγήκαν εκ νέου στην επιφάνεια, χωρίς κατά τη γνώμη μας λόγο και ουσία. Το πολιτειακό έχει λυθεί από το 1974, όλα τα νομικά θέματα επίσης έχουν ξεκαθαριστεί με το νόμο Βενιζέλου του 1994 και η τελική κατάληξη της όλης υπόθεσης με τα 10 μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας να παίρνουν την αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας και το επίθετο Ντε Γκρες ήταν κάτι παραπάνω από αυτονόητο. Όλα τα υπόλοιπα είναι για τα καφενεία, τις συζητήσεις στα κομμωτήρια και στα πρωινάδικα.

Αντίθετα πολύ σοβαρό είναι το θέμα με το μακελειό στο Μαγδεμβούργο μόλις λίγες εβδομάδες πριν από τις γερμανικές εκλογές. Αλλά και ενδεικτικό του πόσο πολυσύνθετο είναι το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ευρώπη. Με πρωταγωνιστή έναν Σαουδάραβα γιατρό, υποστηρικτή του Ίλον Μασκ και της συλλογιστικής της ακροδεξιάς του AfD, που έχει δηλώσει και εχθρός του ισλαμισμού. Όταν ένας τέτοιος άνθρωπος που ζει στη Γερμανία επί 18 χρόνια και επί 8 χρόνια έχει πάρει κανονική άδεια παραμονής, ορμά με το αυτοκίνητό του στο πλήθος με προφανή στόχο να σκοτώσει στο όνομα μιας δήθεν χαλαρής αντιμετώπισης της Γερμανίας απέναντι στον ισλαμισμό, τότε τα πράγματα σε ότι αφορά τη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης γίνονται πολύ δύσκολα.

Ευτυχώς στην Ελλάδα είμαστε ακόμη μακριά από τέτοια φαινόμενα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μας απασχολούν και να μας προβληματίζουν.

*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη