Η αποχώρηση του Ζοζέ Μπότο από τη θέση του τεχνικού διευθυντή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά η νομοτελειακή κατάληξη μίας δύσκολης σχέσης που θα μπορούσε να έχει λήξει πολύ νωρίτερα.

Ο Πορτογάλος μάνατζερ αποδέχτηκε την πρόταση του Δικεφάλου πριν από περίπου 18 μήνες και στη διάρκεια της θητείας του ως τεχνικού διευθυντή έφερε στην ομάδα τους Ζοάν Σάστρε, Φιλίπε Σοάρες, Ράφα Σοάρες, Ντόμινικ Κοτάρσκι, Νικολάς Κουαλιάτα, Κάλεντ Νάρεϊ, Μπράντον Τόμας, Ιβάν Νέσμπεργκ. Αντρέ Ρικάρντο, Τιάγκο Ντάντας και Ραούλ Μορικέλι.

Χωρίς αμφιβολία, οι Ντόμινικ Κοτάρσκι και Κάλεντ Νάρεϊ (35 συμμετοχές, 11 ασίστ και 8 γκολ) ήταν οι δύο πιο επιτυχημένες επιλογές του, αλλά θετικό πρόσημο είχε επίσης η παρουσία των Ζοάν Σάστρε, Ράφα Σοάρες και Μπράντον Τόμας.

Ο τελευταίος άργησε να μπει στο κλίμα αλλά εξελίχθηκε σε σημαντική εφεδρεία και μολονότι αποκτήθηκε ως ρεζέρβα κατάφερε να πετύχει 12 γκολ, αντικαθιστώντας τον Νέλσον Ολιβέιρα.

Στον αντίποδα, η πλέον αποτυχημένη επιλογή ήταν αυτή του νεαρού Ουρουγουανού μέσου, Νικολάς Κουαλιάτα, ο οποίος κόστισε πολύ- το deal ανήλθε στα 1,8 εκατομμύρια ευρώ - αλλά δεν κατάφερε να προσαρμοστεί, με αποτέλεσμα να αγωνιστεί σε μόλις πέντε παιχνίδια πριν παραχωρηθεί ως δανεικός στην Κουιαμπά.

Κατώτερη των προσδοκιών ήταν ασφαλώς και η απόδοση του Νορβηγού Ιβάν Νέσμπεργκ. Ο άλλοτε στόπερ της Βαλερένγκα στάθηκε πάντως άτυχος, καθώς τραυματίστηκε λίγο μετά τον ερχομό του στον ΠΑΟΚ.

Ιδιάζουσα ήταν η περίπτωση του Τιάγκο Ντάντας, που αποκτήθηκε ως δανεικός, λόγω των υψηλότατων απαιτήσεων της Μπενφίκα.

Ο αδιαμφισβήτητα ταλαντούχος μεσοεπιθετικός κατέγραψε 39 συμμετοχές και 5 γκολ και στις καλές τους μέρες είχε ηγετικό ρόλο. Ο Ντάντας είχε όμως τρομερά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του και δεν μπόρεσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ράζβαν Λουτσέσκου.

Το γαϊτανάκι των πρότζεκτ

Το συνολικό πρόσημο της παρουσίας του πολύ υψηλά αμειβόμενου Μπότο (κόστιζε στην ΠΑΕ 50.000 ευρώ τον μήνα) δεν μπορεί πάντως να κριθεί με μοναδικό κριτήριο τους δέκα παίκτες που επέλεξε, καθώς δεν υπήρξε ποτέ το πραγματικό αφεντικό του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Για την ακρίβεια, κανένας τεχνικός διευθυντής, ούτε καν ο σπουδαίος Φρανκ Άρνεσεν, είχε την ευκαιρία να σχεδιάσει την ομάδα με βάση τη δική του φιλοσοφία.

Στον ΠΑΟΚ διαχρονικά υπάρχει ένας παράλληλος μεταγραφικός μηχανισμός, που ελέγχεται από τη διοίκηση και σπανίως λειτουργεί σε συνεννόηση με τον τεχνικό διευθυντή.

Υπήρξαν περίοδοι (συνέβη, κατά κόρον, επί Μπότο) κατά τις οποίες η ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε ταυτόχρονα δύο διαφορετικές μεταγραφικές λίστες -μία της διοίκησης και μία του τεχνικού διευθυντή- με αποτέλεσμα να επικρατεί μία, καταστροφική για τον αγωνιστικό σχεδιασμό, σύγχυση.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κατά την εποχή του Ιβάν Σαββίδη, ο ΠΑΟΚ έχει αλλάξει οκτώ τεχνικούς διευθυντές (Γιώργος Γεωργιάδης, Γκέρμαν Τσιστιακόφ, Ζήσης Βρύζας, Φρανκ Άρνεσεν, Λούμπος Μίχελ, Μάριο Μπράνκο, Όλαφ Ρέμπε, Ζοζέ Μπότο) κάτι που πιθανότατα αποτελεί ευρωπαϊκό ρεκόρ.

Μετά και την αποχώρηση του αμφιλεγόμενου Ζοζέ Μπότο, που είχε υποβάλει παραίτηση τρεις φορές στη διάρκεια της θητείας του, το πιθανότερο είναι να μην προσληφθεί (τουλάχιστον άμεσα) τεχνικός διευθυντής.

Ακόμη κι αν προσληφθεί, όμως, ποιος θα έβαζε το χέρι του στη φωτιά ότι θα είχε τον πρώτο λόγο στο στήσιμο της ομάδας;

* Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία της Κυριακής» στις 30/7/2023