Οι μετεκλογικοί κλυδωνισμοί στα τρία μεγαλύτερα κόμματα, ακόμη καθορίζουν την πολιτική επικαιρότητα των ημερών, παρά την έλευση του καύσωνα και την έναρξη της περιόδου των διακοπών που παραδοσιακά συνδέεται με ηρεμία και…σεβασμό στα μπάνια του λαού. Με την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών και την μη επιτυχία- για να το πω κομψά- Νέας Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, άρχισαν οι γκρίνιες στο κυβερνών κόμμα, ο πόλεμος στον ΣΥΡΙΖΑ και η απαίτηση για αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ.

Τα πράγματα στην κυβερνητική παράταξη, παραμένουν υπό τον απόλυτο έλεγχο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος αντί να περιμένει να εκφραστούν οι γκρίνιες και οι κριτικές πήρε την πρωτοβουλία εξ αρχής και με τις σχεδιασμένες κινήσεις του κατάφερε να καταλαγιάσει το κλίμα και να αποσοβήσει κάθε ενδεχόμενο να προκληθούν παραφωνίες. Πρώτα με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του έστειλε το μήνυμα πως συνεχίζει στην ίδια γραμμή (καμιά αλλαγή στους ΠΑΣΟΚογενείς) και αντικαθιστώντας όσους είχαν την ευθύνη των τομέων που κόστισαν εκλογικά, έδειξε πως έλαβε υπόψιν του την δυσφορία των ψηφοφόρων, περιορίζοντάς την. Ακολούθως συγκάλεσε ολομέλεια της κοινοβουλευτικής του ομάδας για να εκφραστούν παράπονα και διορθωτικές προτάσεις- στην ουσία να εκτονωθεί το κλίμα. 

Το επόμενο βήμα θα είναι να γίνουν κάποιες αλλαγές σε γενικούς γραμματείς, οργανισμούς και λοιπό κρατικό μηχανισμό, ενώ ο κύκλος θα κλείσει να κάποιες αλλαγές προσώπων στο κόμμα. Με τον τρόπο αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να ξεπερνά τη σκόπελο που πίστευαν πολλοί ότι θα εμφανίζονταν στην πορεία του μετά την εκλογική αποδοκιμασία. 

Απομένει ένα… αγκαθάκι. Αναφέρομαι στην προγραμματισμένη για αύριο εκδήλωση όπου θα παρευρεθούν και θα μιλήσουν οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, οι οποίοι προβλέπεται να αφήσουν κάποιες αιχμές και να εκφράσουν παρατηρήσεις – υπό την μορφή προειδοποιήσεων- για την πορεία της κυβέρνησης, οι οποίες προβλέπεται πως θα «ακουμπούν» το μέγαρο Μαξίμου.

Ακόμη και να επιβεβαιωθούν οι χειρότερες εικασίες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεπερνά αβρόχοις ποσίν τα απόνερα των ευρωεκλογών και θα μπορεί απερίσπαστος να συνεχίσει τη δουλειά του.

Τα πράγματα εξελίσσονται πολύ χειρότερα στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς μεγάλο τμήμα των στελεχών- κυρίως τα παλιά στελέχη που προέρχονται από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ και οι προσχωρήσαντες από το ΠΑΣΟΚ στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, βάλλουν ομαδικά κατά του Στέφανου Κασσελάκη. Το ενδιαφέρον σε αυτήν την ιστορία είναι πως ο νέος ηγέτης του κόμματος, δεν δείχνει να ανησυχεί με όλα αυτά. Ίσως μάλιστα τον βολεύουν, καθώς αυτό που έχει κατά νου είναι να καθαρίσει από όσους θεωρεί παλαιωμένους και βαρίδια και να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα προσωποπαγές κόμμα κομμένο και ραμμένο απολύτως στα δικά του μέτρα. Προβλέπεται ότι έτσι θα συνεχιστεί το καλοκαίρι στην Κουμουνδούρου και πως τα πράγματα θα οξυνθούν εισέτι το φθινόπωρο, οπότε και θα εκδηλωθεί νέα κρίση με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά – κύμα αποχωρήσεων κλπ. Θεωρώ ότι ο Κασσελάκης δεν ανησυχεί για αυτά και θα τους κρατήσει την πόρτα ανοιχτή σπρώχνοντάς τους διακριτικά προς την έξοδο. Τον βοήθησε να καταλήξει σε μια τέτοια επιλογή, η απόλυτη εκλογική αποτυχία της Νέας Αριστεράς, που επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τον παλιό ρητό – νομίζω ο Αβέρωφ το είχε πει- ότι όποιο φεύγει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος

Αναφορικά πάντως με το περιεχόμενο της κρίσης στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή δεν φτάνει στην αμφισβήτηση της θέσης του Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος, αλλά περιορίζεται στην λειτουργία των οργάνων και την λεγόμενη αριστερή φυσιογνωμία, την οποία ο νέος αρχηγός δείχνει να αγνοεί επιδεικτικά.

Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι ακόμη σκληρότερα αν και προς το παρόν οι τόνοι παραμένουν χαμηλοί. Το «σκληρότερο» έγκειται στο ότι εδώ δεν μιλάνε ούτε για διορθωτική πορεία, ούτε για δημοκρατική λειτουργία και συλλογικότητα, αλλά για αλλαγή του Νίκου Ανδρουλάκη.

Ενώ στην αρχή ο σημερινός αρχηγός του κόμματος απείλησε με διαγραφές και στην συνέχεια προσπάθησε να αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο, ακολούθως, βλέποντας πως η αμφισβήτησή του θα έπαιρνε διαστάσεις χιονοστιβάδας, αποδέχεται την πρόκληση και ανοίγει ο ίδιος τον δρόμο για κάλπες.

Η κριτική στον Νίκο Ανδρουλάκη, δεν αφορά ότι αυτός έχασε- το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε σε ψήφους και ποσοστά- αλλά στο ότι «αδυνατεί να μεγαλώσει το κόμμα και να το κάνει κυρίαρχο πόλο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία». Έτσι, όσα από τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος αρνούνται να βολευτούν στην ιδέα ενός τρίτου και καταϊδρωμένου κόμματος που το μόνο που θα προσδοκά θα είναι να παίξει κάποιον ρόλο σε ενδεχόμενη αδυναμία αυτοδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, φέρονται αποφασισμένα να αλλάξουν τον επικεφαλής, ελπίζοντας πως ίσως έτσι αλλάξει η μοίρα του πάλαι ποτέ πανίσχυρου σχήματος. Στην κούρσα σίγουροι θεωρούνται πως θα συμμετέχουν ο σημερινός πρόεδρος, ο βουλευτής Αθηναίων Παύλος Γερουλάνος και ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας. Οι υπόλοιποι φερόμενοι υποψήφιοι είτε το σκέφτονται ακόμη (Κατρίνης, Γιαννακοπούλου) είτε αποφάσισαν να κάνουν πίσω (Χρηστίδης, Κωνσταντινόπουλος), είτε επίλεξαν να συμπτύξουν συμμαχία με έναν υποψήφιο στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης διαρχίας (ο Χριστοδουλάκης στην περίπτωση που κερδίσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο Χάρης Δούκας, φέρεται να είναι ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος (κάτι ανάλογο με τον Σωκράτη Φάμελλο του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή).

Πέραν από την αμφισβήτηση των επιλογών και του τρόπου που πολιτεύεται ο Κασσελάκης αλλά και της πορείας του ΠΑΣΟΚ προς νέα εσωκομματική αναμέτρηση, αναπτύσσονται στον χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς προβληματισμοί και σενάρια σχετικά με την σύγκλιση των κομμάτων του χώρου και ενδεχομένως της δημιουργίας ενός κοινού φορέα που θα αμφισβητήσει εξ αρχής την απόλυτη κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το έναυσμα για τα σχετικά σενάρια, έδωσαν μετρήσεις της κοινής γνώμης, που καταγράφουν ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ βλέπουν πως μόνον έτσι θα μπορέσουν να υπάρξουν πιθανότητες εκλογικής νίκης απέναντι στον Μητσοτάκη και τη ΝΔ.

Το γεγονός πως μια από αυτού του περιεχομένου δημοσκοπήσεις παρουσιάστηκε στο ιδρυτικό συνέδριο του Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας, όπου τόσο ο πρώην αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο πρώην ηγέτης του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου μίλησαν καθαρά για την ανάγκη συνεργασίας των κομμάτων της Κεντροαριστεράς, τροφοδότησε νέα σενάρια για ενδεχόμενη εμπλοκή των δύο πρώην πρωθυπουργών. Τα σενάρια αυτά υποχώρησαν μετά, αλλά είναι βέβαιο πως θα επανέρχονται κατά διαστήματα και σε κάθε ευκαιρία. Όχι όμως σταθερά κι επίμονα, για όσο διάστημα τουλάχιστον στον μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν κατακάθεται ο κουρνιαχτός και το δε ΠΑΣΟΚ, σοβεί ο εμφύλιος ενόψει της εκλογής νέου προέδρου ή της ανανέωσης της θητείας του νυν προέδρου.

Δεν θα πλήξουμε αυτό το καλοκαίρι…

* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 30.06.2024